De laatste zin trok mijn aandacht...
"Ook de perverse financiële prikkel die verloskundigen stimuleert bevallende vrouwen langer thuis te houden, is volgens hem nog altijd niet gestopt."
Toevallig hadden wij laatst een discussie dat er regio's zijn waar de richtlijn zou gaan worden dat iedereen die meer dan 40 weken zwanger is, per definitie ingeleid zou moeten worden. En de reden daarvoor zou dan juist zijn dat ziekenhuizen daar weer meer geld voor krijgen. Ik kan me eigenlijk beide situaties voorstellen, wat de discussie natuurlijk niet makkelijker maakt.
Ik vind deze discussie altijd lastig. Mijn persoonlijke ervaringen zijn allemaal zodanig goed, dat ik me niet voor kan stellen dat ons systeem zo relatief 'slecht' is. Ik kan me onmiddellijk voorstellen dat 'onderlinge communicatie' een probleem is (waar niet), maar bij een ziekenhuis-bevalling zijn ook meerdere mensen betrokken (soms ook meerdere diensten?), dus daar kunnen ook dingen fout gaan.
Dat brussel het zo relatief slecht doet.....
Zou dat komen door de tweetaligheid van die regio?
Als 'slechte communicatie' een mogelijke verklaring voor de hoge sterfte in NL is, dan zou dat best kunnen.
Perverse prikkel
Mmmm, dat vind ik nou wat ongelukkig geformuleerd. Hoewel het de vraag is wat die hoogleraar werkelijk gezegd heeft, maar het wekt toch de indruk dat a) verloskundigen om financiële redenen te lang thuis houden en b) dat een verklaring voor de hogere sterftecijfers is. En als dat zijn betoog is, vind ik dat hij wel met bewijzen mag komen, voor hij een beroepsgroep op die manier bezwaddert.
Zelf vermoed ik dat als verloskundigen vrouwen 'te lang' thuishouden dat eerder wordt verklaard door een geloof in het mooie van de thuisbevalling - en daar zullen verloskundigen vermoedelijk gemiddeld meer in geloven dan ziekenhuisartsen - dan door financiële overwegingen.
Mijn ervaring was het trouwens niet. Ik had bij de eerste bedacht dat ik in het ziekenhuis wilde bevallen, heb dat ook meegedeeld, en daar is niet de minste discussie over geweest. Dit werd gewoon aangenomen.
Bij de tweede wilde ik trouwens ook in het ziekenhuis bevallen maar daar dacht het kind anders over, dat had haast; toen was ik overigens wel blij dat er een ervaren verloskundige aan mijn bed stond, in plaats van dat ik alsnog in allerijl naar het ziekenhuis had gemoeten (en vermoedelijk onderweg was bevallen).
Maar goed, verloskundige schreef "mooie thuisbevalling" in het eindverslag, heeft dit vermoedelijk als succesverhaal bijgeschreven, en waarschijnlijk is dit geheel ten onrechte terechtgekomen in de statistieken van "moeders die voor een thuisbevalling kozen" 
Groeten,
Temet
Temet
Het gaat niet om ziekenhuis vs. Thuis, maar om 1e lijn (thuis of poliklinisch) vs. 2e lijn (bij de gynaecoloog). Als je poliklinisch bevalt krijgt de verloskundige nog steeds gewoon haar geld.
Aha
Dank voor deze uitleg. Logisch ook, mijn ziekenhuisbevalling is nota bene gedaan door de vk dus dat had ik zelf ook kunnen bedenken.
Het maakt voor mijn opvatting over die beweringen niet uit trouwens.
Groeten,
Temet
Communicatie
Is altijd het probleem daarom gaat het oom fout in de jeugdzorg.
Ik ken helaas ook meer dan voldoende verhalen van slechte afloop tijdens bevalling in ziekenhuis bij gyn, dus ik weet het niet.
Ik denk datje moet doen waar je je het prettigst bij voelt, want dan ben je het meest ontspannen en gaat het makkelijker
Verschillende risico's
Thuis en in het ziekenhuis heb je verschillende risico's. Thuis kun je niet medisch ingrijpen. In het ziekenhuis loop je de kans dat er onnodig medisch ingegrepen wordt, gewoon omdat het kan. En elke medische ingreep heeft risico's. Bijvoorbeeld op infectie, beschadiging van weefsel, menselijke foutjes als foute medicatie, fout of te laat ingrijpen door communicatieproblemen, er gaan teveel mensen over of degene die er over gaat is elders onmisbaar. Je weeën kunnen wegvallen door de vreemde omgeving. Ik denk dat het niet te vergelijken is.
Zelf kiezen
Het zou fijn zijn als het mogelijk blijft om thuis te bevallen. Maar ik betwijfel of dat gaat lukken. Er is geen sterke publieke lobby meer voor de thuisbevalling. Je wordt al snel beticht van maffia als je daar wat mee hebt. Er wordt meer verwacht van pijnbestrijding en dat gebeurt in een ziekenhuis. Van ziekenhuizen nemen we aan dat ze risico's hebben maar dat accepteren we zondermeer als onvermijdbaar. Ook al zou je die risico's met een thuisbevalling kunnen verminderen, dat voert voor de meeste mensen te ver.
Ik ben blij dat ik die keuze wel gehad heb.
Annej
Ziekenhuis heeft risico's, thuisbevallen heeft risico's. Maar is het wel zo dat een ziekenhuisbevalling bij een ongecompliceerde zwangerschap meer risico's heeft dan een thuisbevalling? Die indruk wek je een beetje in je laatste posting, maar klopt het wel?
Groeten,
Temet
Temet
Ik denk het wel Temet. Er zijn geen cijfers. Maar je kunt je voorstellen dat een ruggeprik ook misprikken kan opleveren, waarmee infectie of zelfs verlammingen, waar iemand thuis niet geprikt wordt.
Allergisch als ik was, gevoelig voor infecties, moest ik met de 2e uit voorzorg naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis huizen nogal wat bacterien en schimmels, dat is een risico, je hebt toch vaginaal een wond en zo'n kleintje is ook kwetsbaar. Ik had best thuis willen bevallen. Eenmaal in het ziekenhuis vielen de weeen weg en moest ik ingeleid worden. Ook een risico. Gelukkig ging het verder op eigen kracht goed want de weeenregistratie werkte ook niet goed zodat ik opeens op 'springen' stond. Gelukkig had ik mijn eigen verpleegkundige vriendin bij me.
Mijn verzoek om thuis te mogen bevallen werd toen al betiteld als 'kindermishandeling'. Als je vliezen gebroken zijn moet je in het ziekenhuis bevallen. Daar is geen afweging van de risico's.
Hè?
"Als je vliezen gebroken zijn moet je in het ziekenhuis bevallen" - daar hoor ik van op. Bij mijn eerste braken de vliezen spontaan en ik ben pas 24 uur later bevallen. Dat was inderdaad in het ziekenhuis, maar dat was omdat ik dat wilde. Noch in de telefoontjes vooraf, noch toen de vk bij mijn bed stond - thuis - is mij verteld dat het zou moeten.
Groeten,
Temet
Ach ja
Ik bedoel dat mijn vliezen gebroken waren maar na een dag was ik nog niet bevallen en had geen weeen.
Risico
Bij risico op een infectie lijkt het me juist niet raadzaam om in zo'n ziekenhuis te gaan liggen, dat wil je dan toch juist vermijden. Inmiddels is de richtlijn weer anders, nu mag je thuis afwachten en komt er iemand langs voor controle, maar of je dan nog thuis mag bevallen weet ik niet. Thuis heb je de bacterien waar je aan gewend bent. Overigens na 'overleg' mocht ik de bevalling wel thuis afwachten.
Praktijkvariatie
Het beleid bij gebroken vliezen verschilt per regio en zelfs per ziekenhuis. Variërend van naar het ziekenhuis na 12 uur gebroken vliezen om daar aan een infuus met antibiotica ingeleid te worden, tot 72 uur thuis afwachten en dan pas in het ziekenhuis ingeleid worden en geen antibiotica zolang er geen tekenen van infectie zijn. Ook het beleid na de geboorte verschilt (direct naar huis, 12 of 24 of 48 uur blijven ter observatie). Kortom: niemand weet wat het beste is.
Risico siobo
Verblijf in een ziekenhuis is een risico Siobo. Alleen al op infectie. Eerlijk gezegd zie ik de toegevoegde waarde hier niet.
Die cijfers
Zijn natuurlijk onmogelijk te producten. Veel ziekenhuisbevallingen vinden plaats in het ziekenhuis omdat er een verhoogd risico is. Als je dan gaat onderzoeken of het vaker "misgaat" in het ziekenhuis zou je daarvoor moeten corrigeren. In de wachtkamer bij dr dokter vind je ook meer zieken dan bij de kapper.
De nederlandse ziekenhuizen schijnen trouwens behoorlijk schoon te zijn. Ik heb begrepen dat je in Duitsland zo'n 80% kans hebt op een ziekenhuisbacterie. Vertelde een verpleegkundige mij die in beide had gewerkt.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Afwachten is een optie
Er worden niet meer infecties geconstateerd bij direct de geboorte op gang brengen danwel de geboorte afwachten. Hoe meer vaginale controles er uitgevoerd worden bij gebroken vliezen des te meer kans er op infectie is, niet alleen door uitwendige infectie maar ook door het naar kwetsbare inwendige plekken duwen van de eigen bacterien waaronder mogelijk de B streptoccoc die een derde van de mensen bij zich draagt.
http://doulamomma.wordpress.com/2009/07/22/when-your-water-breaks-before-labor-begins/
5-10% maakt ziekenhuisinfectie door
http://www.artsennet.nl/Artikel/32717/Verhoogd-overlijdensrisico-door-ziekenhuisinfectie-bij-nietdragers-van-stafylokokken.htm
"5 tot 10% van de patiënten heeft bij ontslag uit het ziekenhuis een ziekenhuisinfectie doorgemaakt. Een ziekenhuisinfectie kan zich in verschillende vormen voordoen, bijvoorbeeld als blaasontsteking, longontsteking, wondinfectie of een bloedbaaninfectie."
Gebroken vliezen lijkt me vooralsnog een reden om juist de voorkeur te geven aan een thuisbevalling.
Infectie
Inwendig onderzoek wordt zo veel mogelijk vermeden bij vrouwen met gebroken vliezen, juist om infectie te voorkomen.
Die ziekenhuisinfecties waar het over gaat in het artikel waar Anne het over heeft komen trouwens juist voor bij zieke mensen bij wie de afweer daardoor verzwakt is. Een overigens gezonde zwangere valt niet in die categorie.
Argumenten
De dokter bepaalt het inderdaad. Je kunt er van alles van vinden, in mijn geval had het voordeliger geweest als ik thuis was gebleven, maar ik snap ook wel dat dat maatwerk er niet is. Daar is een ziekenhuis niet geschikt voor. Daarom is een ziekenhuis een noodzakelijk kwaad maar daar moet je nooit te lichtvaardig over denken wat dat met je doet.
In mijn eigen geval was ik op dat moment extra kwetsbaar voor infecties door allergie, de weeen zakten af toen ik tussendoor naar het ziekenhuis moest gaan en daardoor moest ik ingeleid worden. Had niet gehoeven. Scheelt ook weer geld.
Misschien
Gaat dat nog wel wat betekenen voor het behoud van de thuisbevalling. De kosten zijn lager. En dat is op dit moment ook een belangrijke weegfactor. Blijft voor mij staan dat als je afweegt hoe je de babysterfte kunt verminderen dat je het ziekenhuis ook als een risico moet meewegen.
Maar ook
Ben je bij gebroken vliezen een risico voor infecties. Dat alleen al zou te denken moeten geven om een zwangere bloot te stellen aan een vreemde omgeving met het risico op andere en soms agressievere ziekenhuisbacterien. Dat het om gezonde zwangeren gaat is hier natuurlijk wel van belang, als je al een infectie doormaakt ben je er beter tegen bestand, maar je wil een ongeboren kind niet blootstellen aan een risico dat je juist probeert te voorkomen, een intra uteriene infectie, die je onmiddelijk met anti biotica moet bestrijden als dat al afdoende is.
Gebroken vliezen
Tijdens mijn bevalling werd het voorkomen van gebroken vliezen ook gerelateerd aan infectie als oorzaak voor de gebroken vliezen, maar dat was een vermoeden daar waren toen nog geen cijfers van. Zo'n 10% van de zwangerschappen breken de vliezen voortijdig, het kan gewoon een natuurlijke variatie zijn. Nu wordt het opgevat als een signaal van zwangerschapscomplicatie, maar dat is nog maar helemaal de vraag. Tenzij het natuurlijk optreedt samen met vroeggeboorte of andere complicaties, maar die zijn dan bepalend.
Het is ook een beetje 'jeugdzorg'. Normaal optredende situaties worden als signaal opgevat en negatief geduid.
Siobo
Het risico op wat? is te groot.
En...
Wat voegt verblijf in een ziekenhuis daaraan toe behalve dat het een extra risico is? Controles kun je ook thuis doen en er dagelijks voor naar het ziekenhuis gaan of thuis bezocht worden en het onderzoek door de kinderarts kan ook direct poliklinisch de volgende dag.
Langdurig inderdaad
Jeugdzorg: het negatief duiden van op zich normale natuurlijke variatie.
Infectie
Wordt ondanks alle controles thuis er tijdens de bevalling alsnog een infectie geconstateerd dan kun je op dat moment nog besluiten die thuis te bestrijden dan wel naar het ziekenhuis te gaan. In een ziekenhuis moet ook altijd iedereen eerst opgetrommeld worden en het is een soort blindheid om te denken dat je zo snel als het licht moet zijn. Dat is niet realistisch en niet nodig. Ik denk dat dit soort aannames komt door foute beeldvorming over de aard van de gezondheidszorg.
Net als de eerste hulp, daar heeft ook iedereen het beeld bij van met loeiende sirenes naar de eerste hulp waar de hulpverlening buiten al op je staat te wachten. De realiteit is dat je soms uren moet wachten tot je geholpen wordt. Gewoon omdat veel zaken niet acuut levensbedreigend zijn en echt wel in goede orde afgehandeld kunnen worden waarbij je even wacht tot de dokter zover is. Zo is het hier ook. Verblijf in het ziekenhuis is, naast een extra risico, niet noodzakelijkerwijs levensreddend, in dit geval.
Nogmaals siobo
Als je een infectie constateert kun je op dat moment nog besluiten naar het ziekenhuis te gaan of thuis te behandelen. Dat voegt niets toe. En een dag later is, in geval je 's avonds of s'nachts bevallen bent. Als er aanleiding voor is kun je altijd alsnog besluiten direct naar het ziekenhuis te gaan waarbij 's avonds en 's nachts de kinderarts opgezocht kan worden als het om een noodgeval gaat. Niet als het om nacontrole gaat.
Dat is natuurlijk om maar even aan te geven dat ik niet begrijp hoe belangrijk het is en daarom is het niet nuttig om naar mijn argumenten te luisteren.
Dat gebeurt in een ziekenhuis ook. Maar uiteindelijk gaat het niet om mijn onwetendheid maar om argumenten Siobo.
Infectie
Ik heb gezien wat infectie met een zwangere kan doen. Een van mijn eerste bevallingen als hulpverlener was op de OK met een 'erwtensoep' inhoud. Echter dat was een vastgesteld risico op grond van geconstateerde SOA waardoor de keuze voor een keizersnee gemaakt was. Hier hebben we het over het leggen van een verband tussen voortijdig gebroken vliezen en een verder niet vastgesteld risico dan dat je controleert of er verschijnselen van infectie gaan optreden waarna je handelt.
Ervaring
Ik weet door opleiding en ervaring inmiddels hoe dat werkt met wetenschappelijk onderzoek. Door belangen of professioneel enthousiasme zijn de conclusies nogal eens bedenkelijk en is het zaak om helder te argumenteren. Dat je je baseert op wetenschappelijk onderzoek, wat betekent dat eigenlijk Siobo? Dat je bij voorbaat vind dat alleen artsen of wetenschappelijk onderlegde professionals met gezag een inbreng mogen hebben?
Tegenwoordig hebben we internet en steeds meer mensen kunnen op grond van argumenten en wetenschappelijk toegankelijk onderzoek meedenken en zichzelf een mening vormen. Dat is lastig voor deskundigen maar dat lijkt me wel juist een stimulans om goed in beeld te hebben wat je professionele argumenten zijn zodat je op grond daarvan mensen kunt helpen bij de zaken die per slot niet om de gezondheidsprofessionals maar om de mensen zelf gaan.