Zwanger worden februari 2025

Oeh, spannend hoor Afrodite!
Mijn eerste afspraak bij de verloskundige met vitaliteitsecho is gepland over 3 weken, dan zou ik 8w zwanger moeten zijn. Bij mijn verloskundige kunnen ze de echo's zelf maken en doen ze dat ook standaard, dus dat is fijn. Enkel voor 13/20w echo's naar een gespecialiseerd echocentrum.

Ik ben toch wel een beetje nieuwsgierig.. heb je vandaag al opnieuw getest?

afrodite05 schreef op 09-03-2025 om 12:17:

[..]

Ja, maar het "streepje" was waarschijnlijk gewoon weer een indroogstreepje. Nu wederom wit, en een chaggo bui waar je U tegen zegt. Het zal vast niet lang meer duren voor ik ongesteld word.

Overigens: wij hebben volgende week een gesprek in een Duitse kliniek om ons ivf/icsi-proces te bespreken. Dus het is nu wel klaar met de eigen pogingen, hulp is onderweg. Enerzijds fijn, anderzijds zie ik wel op tegen al het hormonengedoe en eerlijk gezegd ook tegen het heen en weer rijden naar Duitsland, zeker voor de echo's voorafgaand aan de punctie. Dat is toch onhandig met de opvang van zoon... We hebben niet zo'n groot vangnet en met 2 uur enkele reis... Laatst al een hysteroscopie gehad, toen hadden we geen opvang dus zoon meegenomen (man is met hem daar in de buurt gaan wandelen), dat was geen succes. 

En nouja, de kans bestaat natuurlijk ook dat die icsi dit keer geen succes heeft. De vorige keer ook niet, maar toen hadden we wel een mooie "oogst" van de punctie en van elke terugplaatsing raakte ik zwanger (wel allemaal voor 6 weken een miskraam, maar we hebben een vermoeden waardoor dat kwam en dat wordt nu aangepakt). Dat het nu dus helemaal niet lukt, zou natuurlijk kunnen, maar ik vertrouw erop (wellicht naïef) dat het wel gaat lukken.

Balen, Afrodite! 
Dat hele proces lijkt mij inderdaad ook lastig met opvang etc! Zeker met ziekenhuisafspraken heb je over het algemeen geen keuze qua dag of tijdstip. Kan je niet nu nog investeren in een goede (externe) oppas om straks in te kunnen zetten?
Wat is eigenijk de reden dat jullie naar een Duitse kliniek gaan? En ik begrijp dat er geen eitjes van de vorige poging meer in de vriezer liggen?

In NL ligt de medische gynaecologische kennis en toepassing nogal achter. Wij zijn eerst naar België gegaan waar ze veel grondiger te werk gingen en waarbij ingrepen "gewoon" onder narcose/roesje gaan (punctie bijvoorbeeld), terwijl in NL nog steeds wordt gezegd: neem maar een paracetamol. En zaken uitzoeken mbv mri ipv pijnlijke onderzoeken. Nu een overstap naar Duitsland omdat ze daar extra oog hebben voor sperma filteren, wat handig is als er sprake is van zwak zaad (naast de endometriose en adenomyose die ik heb). Die overstap maakten we in 2022 al, maar toen bleek ik ineens spontaan zwanger. 

Schemerlampje schreef op 10-03-2025 om 13:56:

Een ex-collega van mij werd ook behandeld in Duitsland, maar een deel van de echo's en bloedprikken kon in het lokale ziekenhuis gedaan worden. Zou er voor jou ook niet zoiets mogelijk zijn?

Bloedprikken laat ik inderdaad hier doen, dat lukt wel. Voor de echo's zijn er ook wel opties, maar dat kost veel uitzoekwerk omdat dat officieel allemaal niet mag. Ze hebben wel een contract met een Nederlandse fertiliteitskliniek, maar die zit even ver bij ons vandaan. Dus ik wacht even de afspraak volgende week af (misschien is er meer mogelijk, maar staat het niet openbaar op hun site). Wellicht wil mijn verloskundige meewerken als het ziekenhuis dat niet wil. Vanwege de reistijd is dat zeker het uitzoeken waard.

Qua werk: mijn werk weet er al van, zij zijn op de hoogte en weten nog hoe het de vorige keer ging. Ik ga alleen dit keer minder moeite doen om lessen in te halen, vorige keer kwam ik daarvoor op mijn vrije dagen terug. Dat is nu (vanwege zoon) niet haalbaar. Maar ik hou er wel rekening mee bij de voorbereiding van de lessen en toetsen, waardoor het niet erg is als er iets uitvalt. Ik had mijn werk ook al verteld dat we het überhaupt weer gingen proberen, aangezien ik de vorige keer 9 mnd ziek was. Ik vond het wel zo netjes om dat aan te geven, dat ze er evt rekening mee kunnen houden. 

En ja, het is een zwaar traject, maar het is ook al bekend. We weten wat voor impact het heeft en ergens vind ik het ook wel fijn dat we nu niet meer op de klok hoeven te seksen. En dat ik geen ovulatietesten meer hoef te doen en zo met de cyclusdagen bezig hoef te zijn. Ach, we zien wel. 

Olievantje, balen dat het bij jullie ook niet is gelukt. 47 dagen is wel lang... Misschien heb ik het eerder al geopperd, maar er zijn supplementen die mij goed hielpen om mijn cyclus wat te helpen. Teunisbloemolie en tarwekiemolie. 

Volgende week donderdag eerste echo, dan ben ik als het goed is 8+1. Nu vooral moe, 's ochtends wat misselijk en vaker willekeurig aan het kokhalzen. Nog niet overgegeven (wel paar keer maagzuur terugslikken). Maar ik heb ook last van een verkoudheidsvirus met veel ophoesten van dik slijm (wat dan weer zorgt voor kokhalzen..), dat zorgt denk ik ook voor een deel van de vermoeidheid. Over het algemeen valt het nog mee t.o.v. de vorige zwangerschap als ik teruglees waar ik toen last van had, dat leek erger. Maar wellicht kan ik er nu ook wat beter mee omgaan / weet wat mij te wachten staat waardoor het beter gaat. Afwachten maar tot de 1e echo, ik denk dat ik wat geruster en blijer ben als ik daadwerkelijk een kloppend hartje heb gezien.

Fijn om een plan te hebben, Afrodite! Hoe vaak zal je dan straks naar het ziekenhuis in Duitsland moeten? Kan een deel van de controles nog in een ziekenhuis in de buurt? En "mag" je deze ronde nog zelf proberen te benutten?

Oh, en sinds vorige week donderdag de nachtvoedingen geschrapt. Na een horrornacht waarin hij elke 1,5 - 2 uur een slokje wilde en ik de dag erna nog lang last had van mijn gevoelige tepels, was ik er klaar mee. Zoontje krijgt nu 's avonds voor het slapengaan & 's ochtendsvroeg nog borstvoeding en verder niet meer. Als hij wakker wordt mag hij wel gewoon bij ons in bed slapen / tegen mij aanliggen. De eerste nacht duurde het een uur voor hij met af en toe gejammer uiteindelijk weer in slaap viel zonder borstvoeding. En later in de nacht ook nog wat keren. Maar het ging steeds beter, en vannacht werd hij pas half 2 wakker (ipv voorheen rond 23 uur), na een kwartiertje gemopper bij ons in bed sliep hij weer verder tot half 6, toen weer eventjes gemopper en lekker verder tot de wekker ging om kwart over 7. Hopelijk zet deze goede trend zich door!

Heftig, Masatu, maar fijn dat het steeds beter gaat met je zoontje. Lastig ook, die kwalen, ondanks dat het meevalt t.o.v. de vorige keer. Ik kan me je spanning voor de echo voorstellen. Hopelijk gaan de dagen snel voorbij en heb je snel zekerheid. 

Wat betreft je vragen: ik ben aan het rondvragen of ik hier in NL de echo's kan laten doen. Mijn verloskundige was de eerste bij wie ik het probeerde, maar de enige in hun praktijk die zulke echo's kan maken is in die periode op vakantie, dus dat gaat niet lukken. Vanavond even rustig een mailtje tikken naar het streekziekenhuis hier in de buurt, zij schijnen het ook nog wel eens te willen doen. Anders is er nog een fertiliteitskliniek op 45min rijden, dat is ook een optie. Als het me lukt om die echo's hier in de buurt te plannen, hoeven we maar 2x naar Duitsland: voor de punctie eind april en voor de terugplaatsing eind mei. Ja, tenzij een echo dus onduidelijk is en ze hem in Duitsland over willen doen, maar daar gaan we niet van uit. En uiteraard voor een volgende terugplaatsing als de eerste niet lukt. Wat betreft deze maand: er komt nog een ovulatie aan en die mogen we inderdaad zelf nog proberen. Maar daar heb ik eerlijk gezegd geen vertrouwen meer in. Ben dat geklooi met ovulatietesten ook wel heel erg zat, moet ik zeggen...