39,3 zwanger en ongewenste logee, help!
Hoi allemaal,
Ik ben 39,3 weken zwanger van ons 2e kindje, een meisje. We hebben al een zoontje van 3,5 jaar.
Ik heb niet zo’n beste band met mijn schoonmoeder, maar doe al ruim 15 jaar mijn best om haar te accepteren (en te verdragen). Haar zijn komt voort uit een moeilijke jeugd en daar heb ik begrip voor. Mijn schoonmoeder werkt niet, is alleen en heeft een hond. De hond is haar leven. Ik ben geen hondenmens! Maar ben altijd lief voor het beestje en mijn zoontje vindt het altijd leuk met hond, dus prima. Wel altijd lichte ergernis als er weer overal haren liggen na een bezoekje, maar ach.
Nu is de hond geopereerd en mag de hond minimaal 4 dagen niet traplopen. Nu wil het zo zijn dat mijn schoonmoeder in een bovenwoning woont zonder lift. Het gaat om een grote hond, dus ze kan hem niet de trap op tillen. Nu moet die hond dus hier komen logeren, omdat wij de enige in haar netwerk zijn die in een gezinshuis wonen en de hond dus geen trap hoeft te lopen. Dit betekent dat ik, de enige die thuis is in de ochtend/middag, de hond moet uitlaten en verzorgen de komende dagen. Ik vind het echt vreselijk. Alleen al het idee aan die vieze hond (vreet graag stront), al die haren, geur en kwijl…
Net het hele huis aan kant en klaar voor de baby, ramen gezeemd, de binnendeur (met glas) die weer blinken, alles fris. Ik wil nu helemaal niet bezig zijn met een logee, laat staan een hond die verzorgd moet worden… door mij.
Wat vinden jullie hier nou van? Ik heb tegen mijn man gezegd dat de hond sowieso weg moet als de baby zich aandient, maar een idee voor een alternatief heb ik eigenlijk ook niet echt. Vinden jullie het normaal dat mijn schoonmoeder dit van ons verwacht? Of doe je dit gewoon en moet ik niet zo zeuren omdat ik nou net niet zo’n hondenmens ben?
Liefs!
Ysenda schreef op 09-01-2024 om 16:58:
nee, als ik daar hoef ik niet eens over na te denken nee!!! Hoe durven ze het voor te stellen.
Pension of desnoods de dierenarts, heeft ze geen gelijkvloers wonende vrienden?
De dierenarts, wat zou die eraan kunnen doen denk je?
Tijdens je bevalling met een zieke hond opgescheept zitten, die misschien pijn heeft en daardoor anders dan anders kan reageren. Oh, hij heeft jou, man, kind gebeten? Watgekdatdoettieandersnóóithoor.
Nee, je doet dit gewoon niet.
Klaar.
Wat vindt je kraamhulp /-bureau ervan? Volgens mij mogen die medewerkers ook aangeven of ze wel of niet willen komen als er een hond in huis is.
Index224 schreef op 09-01-2024 om 18:31:
[..]
De dierenarts, wat zou die eraan kunnen doen denk je?
Toen ons konijn geopereerd werd aan abces in de kaak, pal voor skivakantie, hebben we het dier ook die week bij dierenarts achtergelaten. We moesten er natuurlijk wel voor betalen. Maar als het dier complicaties kreeg, konden ze het dier meteen behandelen/verzorgen.
Ik zou het persoonlijk wel doen, maar ben een groot hondenliefhebber. Een net geopereerde hond hoeft niet ver uit, ik zou schoonmoeder erbij nemen en zij en partner de hond uitlaten én schoonmaken en op eerste passen. En als je niet wilt laat je je partner nee zeggen; dat is ook een antwoord.
Dit is echt een nee, en daarmee gedoewaardig. Terwijl er hier twee kwijlende, verharende viervoeters rondlopen en ik echt een liefhebber ben, lijkt me dit een onzalig plan.
Dat mag je man haar vertellen. Als hij redenen wil omdat hij anders niet durft, dit is vanuit de hond gedacht;
- een hond die aan het herstellen is heeft confort en de nabijheid van zijn baasje nodig.
- een hond voelt stress. Als jij, zoals veel hoogzwangere, continue met een doekje achter hem aan poetsen, krijgt hij meer stress. Met de pijn erbij is dat al een behoorlijke stressemmer.
- een volle stressemmer bij een hond is een risico. Zeker met een ronddrentelende peuter
Dan hebben we het nog niet over de hoeveelheid vuil die het hebben van een hond met zich meeneemt. Plus de gedachte dat jij hem wel kunt uitlaten. Hoogzwanger. Gammel. Met een klein kind. Zelfs al zou hij beloven alles te doen, dan nog gelden alle bezwaren zoals hierboven staan voor de hond.
Moeders kan met hond naar een huisje. Die zijn in januari’s meestal erg goedkoop. Of in een pension. Maar niet bij jou op de bank.
Het zou mij echt een hormonale ‘de hond eruit of ik eruit’ waard zijn. Waarbij ik ook daadwerkelijk weg zou zijn, als man niet tegen zijn moeder opdurft.
Succes met de laatste loodjes van je zwangerschap!
Nee echt niet! Aangeven dat je helemaal opgaat in as bevalling en dat deze taak niet de rust brengt om bevalling rustig in te gaan.
Kikki39 schreef op 09-01-2024 om 18:24:
bakblik, ik zou het niet erg vinden. Ik ben ook geen hondenmens, maar het is toch geen enorme ramp ofzo. Laat je hem soms even in de tuin. Maar goed, is mijn mening.
Ysenda schreef op 09-01-2024 om 18:27:
[..]
En dan als je aan het bevallen bent ook nog voor een hond die niet van jezelf is opvang moeten zoeken? Je bent gek.
Ze is 39 weken+, niet net met verlof of zo.
Dit inderdaad.
De bevalling van mijn tweede ging zo snel dat ik al moeite zou hebben gehad om de oudste ergens onderdak te krijgen. Zij was gelukkig op dat tijdstip aan het "oefenen met logeren". Ze had tot die tijd alleen nog maar bij oma gelogeerd en vond het heel spannend om bij een tante te logeren, we hadden dus met 37 weken voor haar een oefennachtje gepland en toen begon de bevalling en was klaar voordat ze thuis was.
Überhaupt een huisdier hebben rondlopen dat niet van jezelf is en misschien nog zorg nodig heeft, want net geopereerd, zou mijn keus niet zijn.
Alternatieve oplossing, als jij of man geen "nee" kunt/durft te zeggen: bespreek het morgen met je verloskundige. Die is in dit soort gevallen soms best bereid om de boeman te spelen en te verklaren dat het vanwege stress etc niet mogelijk is om hond op te vangen. Geen nette oplossing maar nood breekt wet.
Je kan er ook je voordeel mee doen; als moeder met hond die paar dagen komt logeren, kan ze voor jou ook even naar de winkel of met je zoontje de hond uitlaten of avondeten bereiden of stofzuigen of de was ophangen of met zoontje voorlezen of Lego spelen of hem buiten laten fietsen of....
Zo kan jij meer uitrusten, nu tillen etc je ook minder goed af gaat.
Misschien ga je haar nog missen als de 4 dagen om zijn..
Of zoals Cruijff zei; eerder nadeel ook zijn voordeel.
Mijn (schoon)moeder dagen in huis was voor mij al genoeg geweest om van het dak af te springen als ik níet hoogzwanger was… TO geeft aan dat de relatie tussen haar en schoonmoeder altijd al moeilijk was. Al helemaal reden om nee te zeggen dus.
Nee, hond is gewoon niet welkom nu. En schoonmoeder ook niet.
Och help, mensen die voorstellen hond én schoonmoeder in huis te nemen? Een vrouw waar de band al niet super mee is wat te maken heeft met haar eigen moeilijke jeugd. Nou wat een verwennerij zo aan het einde van je zwangerschap. Kan je lekker uitgerust en stressvrij de bevalling ook in..
Kikki39 schreef op 09-01-2024 om 18:14:
tja, ik zou het wel doen, wat is nou 4 dagen?
heb je dit topic wel gelezen?
ik zeg, ik zou het wel doen, dat is mijn mening toch, of moet iedereen het met elkaar eens zijn? De vraag wordt toch gesteld om een mening te geven? Ik snap het eerlijk gezegd niet.
Wat een onzallig plan. Laat je man dit samen met zijn moeder oplossen, niet normaal dat schoonmoeder dit verwacht. Deze stress moet jij er nu helemaal niet bij hebben en die hond ook niet.
Max88 schreef op 09-01-2024 om 18:56:
Ik zou het persoonlijk wel doen, maar ben een groot hondenliefhebber. Een net geopereerde hond hoeft niet ver uit, ik zou schoonmoeder erbij nemen en zij en partner de hond uitlaten én schoonmaken en op eerste passen. En als je niet wilt laat je je partner nee zeggen; dat is ook een antwoord.
Zelf zou ik dit doen.
Maar als er budget voor is, kan schoonmoeder ook met hond en al in een huurhuisje voor een week. Dan is het ook klaar.