Na 8 jaar 2e? Man twijfelt en dit maakt me verdrietig.
Gewoon even om m'n hart te luchten, kan er niet echt open met anderen over praten.
We hebben een gezonde maar intensieve jongen van 8 jaar. Mijn kinderwens is altijd sterker geweest dan die van mijn man. Door ziekte en burnout geen behoefte gehad aan een 2e. Die wens is de laatste 2 jaar langzaamaan terug gekomen. Soort oermoeder gevoel. Voor de zomervakantie over gehad omdat m'n spiraal er de komende maand uit moet na 5 jaar. M'n man stond er redelijk open voor, wees het niet direct af waardoor ik wat hoop kreeg en we het na de vakantie weer zouden bespreken. Ook gezegd dat de wens van beiden moeten komen. Vd week over gehad en toen zei hij opeens: nah ik weet het nog niet, we hebben het er nog wel over. Heb zelf het idee dat het baby gebeuren weer een drama wordt en de gemakkelijkheid van 1 kind gaat missen.
Terwijl ik dan denk; zo bijzonder leven we niet, zijn niet actief en gaan niet vaak weg. Vandaag op terug gekomen en gevraagd of hij al een keuze had gemaakt. Nee nog niet, weet niet of ik er wel klaar voor ben. Gezegd dat spiraal er wel uit gaat binnenkort en ik de wens nog wel heb en niet langer wil wachten mocht het natuurlijk allemaal lukken, ben 33 maar langer wachten zie ik zelf niet zitten.
Pff bah weet dat ik echt heel dankbaar moet zijn met 1 gezonde jongen en dat ben ik ook enorm maar kon ik dat gevoel maar uitzetten en accepteren dat 1 ook goed genoeg is. Man wil het weekend over nadenken en er dan op terug komen.
Ondertussen ben ik best verdrietig en teleurgesteld.
Mona-xxx schreef op 02-09-2022 om 18:11:
Misschien moet hij gewoon in het diepe gegooid worden. Stel dat je jouw voorbehoudsmiddelen een keer 'vergeet' en zwanger raakt, dan zal hij vast niet meer twijfelen. Als het puntje bij het paaltje komt gaat hij er wel voor.
En ik schil bijna 20 jaar met mijn halfbroer en ik heb een betere band met hem dan met mijn volle broer waar ik slechts een paar jaar mee schil. Dus leeftijd zegt niet alles.
Nou nee daar kies ik toch echt niet voor..dit is gewoonweg voorliegen (in mijn ogen) zoals ik al zei is onze relatie goed en dat wil ik heel graag houden. Is niet zo maar iets van de action ofzo 😉
AlisonH schreef op 02-09-2022 om 16:27:
Dan doe je in ieder geval de nieuwe spiraal niet en ga je over op een andere vorm van anticonceptie. Condooms of, als hij echt geen kind meer wil, een sterilisatie bij hem.
Dat hij er goed over na wil denken is begrijpelijk en verstandig. Maar dat die spiraal voor jou niet goed voelt snap ik ook heel goed.
Ja dat is ook nog een optie, daar had ik dus nog niet over nagedacht. Dan voelt het niet zo dwangmatig zoals het nu voelt. Dank je
bekijk het ook rationeel zoals je man
het was een verschrikkelijk zware en intensieve tijd. Je kan ook een gehandicapt kind krijgen. Je weet niet hoe het loopt. Je man maakt zich wellicht oprecht zorgen voor alle huidige gezinsleden of de draagkracht er is. En als hij daaraan twijfelt moet je soms met je hoofd ipv met je hart beslissen
Zuster88 schreef op 02-09-2022 om 18:46:
[..]
Nou nee daar kies ik toch echt niet voor..dit is gewoonweg voorliegen (in mijn ogen) zoals ik al zei is onze relatie goed en dat wil ik heel graag houden. Is niet zo maar iets van de action ofzo 😉
Je kan wel zeggen dat hij verantwoordelijk is voor het condoom en als hij het dan zin heeft maar het niet bij zich heeft dan is het is het zijn keuze geweest. En dat leeftijdsverschil zou ik mij niet zo druk om maken. Je oudste kind kan hierdoor makkelijk jou met de baby helpen. Dat is het voordeel.
Zuster88 schreef op 02-09-2022 om 18:46:
[..]
Nou nee daar kies ik toch echt niet voor..dit is gewoonweg voorliegen (in mijn ogen) zoals ik al zei is onze relatie goed en dat wil ik heel graag houden. Is niet zo maar iets van de action ofzo 😉
Helemaal met je eens!
RoodVruchtje schreef op 02-09-2022 om 17:34:
[..]
Ook dit, maar vooral ook het feit dat als er straks een 2e is hun leeftijden te ver uit elkaar liggen bij uitstapjes met het gezin. Zo vindt de oudste nu mss ravotten in een speeltuin nog leuk, maar als die 2e er eenmaal is is het ‘stom en kinderachtig’ voor hem. Zo ook vice versa.
Ik snap jullie beiden, maar neig meer je man beter te begrijpen, omdat jullie al heel wat te verstouwen hebben gehad en hij geen zin meer heeft weer helemaal opnieuw te beginnen met een baby. Tel je zegeningen dus, al klinkt dit cliché en niet wat je wil horen met wél een kinderwens.
Nee dit is niet wat ik wil horen 😉 maar andere kant bekijken is ook goed en wel zo eerlijk. Qua spelen snap ik dit zeker maar kom zelf uit een gezin waar de leeftijden flink uit elkaar liggen maar kunnen het heel goed met elkaar vinden, wel later naar elkaar toe getrokken overigens omdat je dan meer interesses deelt.
Blijft een keuze waar we beiden over eens moeten worden, of er samen voor gaan of ik moet me er op de een of andere manier bij neer gaan leggen.
Mona-xxx schreef op 02-09-2022 om 18:11:
Misschien moet hij gewoon in het diepe gegooid worden. Stel dat je jouw voorbehoudsmiddelen een keer 'vergeet' en zwanger raakt, dan zal hij vast niet meer twijfelen. Als het puntje bij het paaltje komt gaat hij er wel voor.
En ik schil bijna 20 jaar met mijn halfbroer en ik heb een betere band met hem dan met mijn volle broer waar ik slechts een paar jaar mee schil. Dus leeftijd zegt niet alles.
Zo wat gemeen joh om dat te doen!!
Madeliefjees schreef op 02-09-2022 om 18:26:
Ik zou de anticonceptie dan wel bij hem leggen. Hij doet dan maar een condoom om of laat zich steriliseren. Dan verandert hij snel van mening hoor.
Hoezo zou hij van mening moeten veranderen?
absor schreef op 02-09-2022 om 18:49:
bekijk het ook rationeel zoals je man
het was een verschrikkelijk zware en intensieve tijd. Je kan ook een gehandicapt kind krijgen. Je weet niet hoe het loopt. Je man maakt zich wellicht oprecht zorgen voor alle huidige gezinsleden of de draagkracht er is. En als hij daaraan twijfelt moet je soms met je hoofd ipv met je hart beslissen
Ja dat is het em ook, ik denk ook minder rationeel dan mijn man en ga meer op m'n gevoel af. Het is een gegeven dat je niet weet hoe het loopt en een gezond kind altijd een wonder blijft. Als dit alles al mag lukken uiteraard. Je reactie geeft me stof om over na te denken, zal het er na weekend maar eens naar vragen of het meer de zorgen zijn over onze draagkracht en de angst voor het onebekende zeg maar. Kan me dit ook wel voorstellen, dat was voor mij ook wel de reden dat ik destijds geen kind erbij wenste.
Mona-xxx schreef op 02-09-2022 om 18:11:
Misschien moet hij gewoon in het diepe gegooid worden. Stel dat je jouw voorbehoudsmiddelen een keer 'vergeet' en zwanger raakt, dan zal hij vast niet meer twijfelen. Als het puntje bij het paaltje komt gaat hij er wel voor.
En ik schil bijna 20 jaar met mijn halfbroer en ik heb een betere band met hem dan met mijn volle broer waar ik slechts een paar jaar mee schil. Dus leeftijd zegt niet alles.
Wat laag ben je dan, dat je zoiets doet. Maar kennelijk alles voor jouw behoefte wijken, en wat man en ongewenst kind daar van vinden, maakt jou niet uit.
Tjongejonge, niet normaal dat er vrouwen zijn die zo denken. 
Zuster88 schreef op 02-09-2022 om 18:52:
[..]
Nee dit is niet wat ik wil horen 😉 maar andere kant bekijken is ook goed en wel zo eerlijk. Qua spelen snap ik dit zeker maar kom zelf uit een gezin waar de leeftijden flink uit elkaar liggen maar kunnen het heel goed met elkaar vinden, wel later naar elkaar toe getrokken overigens omdat je dan meer interesses deelt.
Blijft een keuze waar we beiden over eens moeten worden, of er samen voor gaan of ik moet me er op de een of andere manier bij neer gaan leggen.
Klopt en goed dat je dit zelf ook zo ziet, al blijft het een lastig issue als het kinderen betreft natuurlijk. Eigenlijk het enige ‘probleem’ binnen een relatie waar het lastig ‘water bij de wijn’ doen is, omdat er altijd iemand verdriet van heeft. Sterkte!
absor schreef op 02-09-2022 om 18:49:
bekijk het ook rationeel zoals je man
het was een verschrikkelijk zware en intensieve tijd. Je kan ook een gehandicapt kind krijgen. Je weet niet hoe het loopt. Je man maakt zich wellicht oprecht zorgen voor alle huidige gezinsleden of de draagkracht er is. En als hij daaraan twijfelt moet je soms met je hoofd ipv met je hart beslissen
Maar je kan ook een wolk van een baby krijgen.
Bij ons zit er ook "een groter leeftijdsverschil dan gemiddeld" tussen. En ze zijn echt dol op elkaar. Soms plannen we uitjes los van elkaar en soms juist bewust met elkaar.
als er twijfel is iver de draagkracht in het gezin. Dan is dat los van een kinderwens een mooi gespreksonderwerp om te kijken of er meer balans in kan komen. en dan kan je verder praten over De Beren op de weg, en het Roze Wolk Plaatje.
Bedankt voor alle open antwoorden, fijn om even m'n hart te luchten en meningen te horen van 'buitenstaanders'. Is toch geen gemakkelijk onderwerp om het met bekenden over hebben. Ga zelf ook maar eens de plus en min punten afwegen in m'n hoofd zodat ik ook meer begrip heb voor m'n man mocht hij er echt niet achter staan. Stiekem anticonceptie stoppen doe ik in ieder geval niet, wil absoluut geen ongewenst/ongeliefd kind en er alleen voor moeten staan omdat ik het maar perse wou. Zal dan tijd nodig hebben om te verwerken maar het is niet zo dat die 2e ons gelukkig moet maken. We zijn een heel fijn gezin en dit is me ook alles waard. Heb veel gezinnen kapot zien gaan door scheidingen en wat dat betreft tel ik m'n zegeningen ook wel. Vooral omdat we al zoveel hebben meegemaakt samen.
Nogmaals bedankt allemaal.
Mona-xxx schreef op 02-09-2022 om 18:11:
Misschien moet hij gewoon in het diepe gegooid worden. Stel dat je jouw voorbehoudsmiddelen een keer 'vergeet' en zwanger raakt, dan zal hij vast niet meer twijfelen. Als het puntje bij het paaltje komt gaat hij er wel voor.
JA dat is echt een hele goede manier om je relatie goed te houden...stiekem doen en liegen...🙄🙄🤨.
Gingergirl schreef op 02-09-2022 om 20:03:
[..]
JA dat is echt een hele goede manier om je relatie goed te houden...stiekem doen en liegen...🙄🙄🤨.
Triest genoeg zijn er toch vrouwen die er zo over denken helaas.