Kinderwens als alleenstaande vervullen?
Hoe ga je om met een kinderwens als alleenstaande vrouw? Ik ben 31 jaar en heb al jaren een kinderwens. Enkel heb ik nog nooit een langdurige relatie gehad. Wel dates natuurlijk, maar ben er uiteindelijk achter gekomen dat ik aseksueel ben. Op een gegeven moment ben ik dan ook maar gewoon gestopt met daten omdat een relatie vinden met een man die geen seks wil zo goed als onmogelijk is.
Echter heb ik wel nog altijd een kinderwens. Wel wil ik hier goed over nadenken alvorens deze beslissing te nemen. Ik ben dus verschillende opties aan het bekijken. Ik ben aan het kijken of het mogelijk is om bewust alleenstaande moeder te worden. Ik heb wel geen groot sociaal netwerk (van familie alleen nog mijn ouders en niets anders meer (ben enig kind) en wel nog enkele vriendinnen, maar zij hebben ook al allemaal hun eigen gezin).
Een andere optie die ik overweeg is om weekendpleegouder te worden. Ik zou hier bewust voor weekendpleegzorg kiezen omdat het mij heel moeilijk lijkt om een kindje dat jarenlang voltijds bij je is geweest terug naar zijn ouders te zien gaan (terwijl dit natuurlijk een goede zaak is!).
Zijn er hier nog singles met een onvervulde kinderwens? Hoe gaan jullie hier mee om?
En in het algemeen: wat is jullie mening, advies of tips hierover?
absor schreef op 13-10-2024 om 16:10:
pleegouders zijn ongelooflijk hard nodig! Zowel fulltime als weekend. En als pleegouder kan je heel veel ouderliefde kwijt. De onvoorwaardelijke liefde die je voor kinderen hebt, die heb je ook echt nodig om te kunnen pleegouderen
dat gezegd hebbende is het wat anders dan een eigen kind. De kinderen hebben immers ouder(s) en het doel is in de meeste gevallen om zo te helpen en ondersteunen dat het kind weer naar de ouders teruggaat. Vaak kan dat niet, maar dan nog is het de bedoeling dat het kind een relatie kan blijven houden met zijn ouders. Je bent zelf een pleegouder. Een plusouder.
Het zou prachtig zijn als het zware werk van pleegouderschap iets zou zijn wat je kan doen. Want ze zijn ongelooflijk nodig.
Maar nogmaals, je eigen eierstokken zullen er mogelijk niet minder van gaan rammelen. Alsnog kan het een rationele en verstandige keuze zijn geen kindje te willen als je je kind niet beide ouders kan geven
ps. Er zijn datingapps voor aseksuelen. Mss is dat een goede plek om een partner te vinden (deze tip staat los van je kinderwens)
Ik wil hier zeker op antwoorden. Weekendpleegzorg is zeker iets wat ik overweeg. Dit lijkt met ook ideaal om te starten met pleegzorg. Ik werk momenteel wel nog gewoon voltijds dus dan kan ik bijvoorbeeld 1 weekend om de 14 dagen een kindje een fijn weekend bieden. Het lijkt me fijn om iets goed te kunnen doen voor een kind/ouders die dit nodig hebben.
Anderzijds denk ik dat dit mijn kinderwens niet gaat vervullen. Ik zou natuurlijk ook naar een langdurige plaatsing kunnen kijken, maar stel dat het kind na 10 jaar dan weer naar huis gaat (wat uiteraard goed is, begrijp me niet verkeerd), lijkt me dit echt heel moeilijk om mee om te gaan want dat kind is dan wel altijd bij je geweest.
Ook wat je schrijft dat het misschien een verstandige keuze is om niet voor een kind te gaan als je het geen 2 ouders kan geven is iets waar ik over nadenk. Ik volg je wel in die uitspraak, maar het is heel moeilijk om me daar bij neer te leggen, ookal is dit misschien wel de beste beslissing. Maar gewoon het feit dat je de weg van een eigen biologisch kind volledig moet afsluiten, is voor mij soms best wel pijnlijk.
Anna9 schreef op 13-10-2024 om 17:17:
[..]
Ik wil hier zeker op antwoorden. Weekendpleegzorg is zeker iets wat ik overweeg. Dit lijkt met ook ideaal om te starten met pleegzorg. Ik werk momenteel wel nog gewoon voltijds dus dan kan ik bijvoorbeeld 1 weekend om de 14 dagen een kindje een fijn weekend bieden. Het lijkt me fijn om iets goed te kunnen doen voor een kind/ouders die dit nodig hebben.
Anderzijds denk ik dat dit mijn kinderwens niet gaat vervullen. Ik zou natuurlijk ook naar een langdurige plaatsing kunnen kijken, maar stel dat het kind na 10 jaar dan weer naar huis gaat (wat uiteraard goed is, begrijp me niet verkeerd), lijkt me dit echt heel moeilijk om mee om te gaan want dat kind is dan wel altijd bij je geweest.
Ook wat je schrijft dat het misschien een verstandige keuze is om niet voor een kind te gaan als je het geen 2 ouders kan geven is iets waar ik over nadenk. Ik volg je wel in die uitspraak, maar het is heel moeilijk om me daar bij neer te leggen, ookal is dit misschien wel de beste beslissing. Maar gewoon het feit dat je de weg van een eigen biologisch kind volledig moet afsluiten, is voor mij soms best wel pijnlijk.
Je bent 31 en geen 41. Er kan heel veel veranderen in 10 jaar. Heb je niet een wens voor een partner ook, ipv alleen een kind? Er zijn meer aseksuelen dan je denkt hoor.
En soms is de liefde voor je eigen kind zo groot, dat je in alle liefde besluit dat het kindje er nooit zal zijn, omdat je het niet de omstandigheden kan bieden die het nodig zou hebben. Dat is iets waar je best hulp bij mag vragen om te beslissen en te verwerken.
Lotte37 schreef op 13-10-2024 om 16:28:
ik woon al jaren alleen dus denk dat jullie me met iemand anders vergelijken
Ik vergeleek de TO genaamd Anna9 met een eerdere poster genaamd Lotte37. Dat jij, Lotte, nu reageert alsof je de TO Anna bent lijkt er toch wel op te wijzen dat ik TO niet met de verkeerde vergeleek.
Hahaha. Wel beter opletten hè, als je dubbelnickt 😉
Als een hond of een kat niet ten volle deze kind-moederrol kan vervullen, dan kan je best moeder worden. Ieder kiest dan weer de manier die bij haar past. Dus waarom niet.
Om pleegouder te worden moet je heel erg stabiel zijn. Denk dat niet veel mensen daar geschikt voor zijn.
rionyriony schreef op 13-10-2024 om 18:24:
Om pleegouder te worden moet je heel erg stabiel zijn. Denk dat niet veel mensen daar geschikt voor zijn.
Om ouder te zijn ook. En inderdaad is niet iedereen daar geschikt voor, vandaar de grote nood aan pleegouders
Dweedledee schreef op 13-10-2024 om 16:14:
Dit is een notoire topic opener. Verandert steeds details in het verhaal (dit keer weer de leeftijd). Reageert daarna nooit meer. Is op Viva geband.
Ik zeg het maar even, voor het geval mensen er veel tijd in gaan steken
Exact! Heeft geen zin te reageren, want doet toch niets met de gegeven tips en adviezen en blijft steeds onder een andere/nieuwe nick vergelijkbare topics openen.
@Anne: ik blijf hetzelfde schrijven, net zoals vele anderen al hier én op een ander forum hebben geschreven…….ga eerst met jezelf aan de slag met professionele hulp!
overigens wel vreemd dat TO geen ban heeft ivm dubbelnicken na meerdere stafjes?
Mijn tip is om tijdens je ovulatie een tinderdate te plannen. Gooi er een boel drankjes in en heb een wilde nacht. Dan laat je het over aan het lot/natuur/God. Dat scheelt je beslissingen nemen.
Moederkareltje schreef op 13-10-2024 om 20:35:
Mijn tip is om tijdens je ovulatie een tinderdate te plannen. Gooi er een boel drankjes in en heb een wilde nacht. Dan laat je het over aan het lot/natuur/God. Dat scheelt je beslissingen nemen.
'En toen hadden mama en die vreemde meneer zomaar een wilde nacht he? Tja, ik snap het ook niet maar zo is de natuur of God, en toen was jij er ineens'
Zou jij het aan je kind uitleggen? 🤣
Moederkareltje schreef op 13-10-2024 om 20:35:
Mijn tip is om tijdens je ovulatie een tinderdate te plannen. Gooi er een boel drankjes in en heb een wilde nacht. Dan laat je het over aan het lot/natuur/God. Dat scheelt je beslissingen nemen.
😞
Moederkareltje heeft het altijd over “kindjes maken”, alsof het appeltaarten zijn.
Dan is de kans 15 procent in het gunstigste geval dat je moeder wordt en zo niet dan laat je het daarbij en wacht je op een relatie of ga je over 10 jaar nog eens kijken naar pleegouderschap. Rol de dobbelsteen, neem het risico. Stop met twijfelen anders kiest het leven voor jou. Je hebt dan iig duidelijkheid.
Ik zou niet gokken op een ONS. Bovendien is TO aseksueel. Een kwaliteitsspermabank van de Karbaatgroep oid lijkt mij veel betrouwbaarder. Je kunt het toch niet allemaal vooraf uitdenken.
ik ken iemand die een kind heeft gekregen via een spermabank. Het is fijn als je een netwerk hebt maar uiteindelijk moet je toch alleen doen. Bij haar gaat het prima. Leuke zoon en ze doen sanen wat heel veel gezinnen ook doen (vakanties etc). Pleegzorg vind ik geen alternatief voor zelf een kind krijgen. Het is wel belangrijk en als je het wil gaan doen juich ik het toe maar ik denk niet dat je daardoor een minder grote kinderwens krijgt.