Huis gekocht, twijfels en sombere gedachten
Goedemiddag allemaal,
Het zal mijn eerste forum worden wat ik zelf schrijf; bij vriendinnen wil ik niet meer aan kloppen en ben inmiddels een beetje moe van mezelf, de negatieve gedachten en de twijfels. Wie weet lucht het wat op door het op te schrijven en zijn er nog wat wijze vrouwen die met me mee willen denken.
Sinds kort zijn mijn vriend en ik verhuisd naar een koophuis, we wonen er bijna een jaar. Toen we hier binnen kwamen waren we meteen verliefd; een oud huis, vlakbij de grote plaats waar we vandaan komen en prachtig ingericht. Wat een droom, zou je denken. Niet echt, ik merk dat ik continue aan het twijfelen ben of dit wel een goede koop is geweest. Het is een oud grachtenpand en er zijn redelijk wat gebreken naar boven gekomen. Het huis is als je snel kijkt prachtig maar als ik naar de deuren en de afwerking kijk, zakt de moed me in de schoenen. We hebben boven twee slaapkamers waarvan de andere voor de baby zal zijn want we hebben een kinderwens maar er is geen dakkapel. De kamer is klein met weinig ramen waar zonlicht doorheen komt en zit het tegen een ander huis aan dus je kijkt tegen oranje dakpannen aan. Mijn vriend is bezig met het aanvragen van een vergunning maar het lijkt nogal moeilijk te gaan. In de zomer is het boven heet, in de winter ijskoud.
Ik had een droom en dat was een praktisch appartement met een mooie badkamer en twee fijne, ruime kamers en een balkon. Meer dan dit hoefde niet van mij. Ons huis nu is heel ruim opgezet (twee keer zo groot als de appartement ongeveer) maar ik ben net zo gelukkig in een klein huisje. Mijn vriend vond het belangrijk dat het groter was, ook met het idee dat we aan kindjes beginnen. Dat begreep ik destijds heel goed. We komen uit een stad waar de woningen erg duur zijn, we hadden best wat budget voor starters maar het was kiezen of delen - uiteindelijk zijn we hiervoor gegaan. De badkamer is oud en lelijk. De benedenverdieping is wel heel mooi gelukkig. Het geld om in te richten is op en ik zie nog zoveel wat er moet gebeuren. Soms zakt de moed me in de schoenen.
We hebben sinds kort een schoonmaakster omdat ik voor mijn gevoel veel meer deed dan mijn vriend. Ik merk de afgelopen tijd dat ik heel moe ben, geprikkeld, somber en veel moet huilen. Soms ineens. Ik mis het oude, kleine huisje - met mooie badkamer en het was makkelijk schoon te houden. En soms twijfel ik of ik er wel goed aan heb gedaan om dit huis te kopen. We kunnen hier niemand in de buurt en het is toch niet zo makkelijk terug te gaan naar waar wij allebei vandaan komen, daar heb ik me op verkeken.
We zijn sinds drie maanden begonnen om te proberen voor een kindje maar ik merk dat ik gespannen en negatief ben. Heel vaak denk ik na deze gedachten en gevoelens, 'wat zeik je veel, wees gewoon blij'.
Het valt me ook tegen wat mijn vriend wil doen in huis; voor mijn gevoel doet hij bijna niks. Er moet al drie maanden een lampje gehaald worden voor een staande lamp maar ach, het komt er maar niet van. Daar stoor ik me heel erg aan.
Zijn er dingen die ik zou kunnen doen om het wat te verbeteren? Ik ben redelijk perfectionistisch en denk eerlijk gezegd dat ik daar nu heel erg tegenaan loop.
Madamecannibale schreef op 30-09-2021 om 19:06:
Ik vraag me wel af wat je verwachtingen waren. Je niet thuis voelen is niet leuk, maar je lijkt te vallen over allerlei kleine dingen. Mijn ouders woonden op jouw leeftijd in een flatje met gaskachel op 4 hoog zonder lift... met twee kinderen. Er zijn maar weinig mensen die op jouw leeftijd een droomhuis hebben. Probeer bepaalde dingen wat los te laten. Wat maakt het uit dat je geen nieuwe luxe badkamers hebt. Als een badkamer veel voor je betekent dan kan je er voor sparen.
Ik zou als ik jou was ook proberen te achterhalen wat er nu echt aan de hand is. Als je denkt dat je ongelukkige gevoel echt puur door het huis komt, dan misschien wat meer je best doen om zelf die vergunning te regelen en het naar je zin te maken.
Nou, dat is ook zeker zo. Weinig mensen die hun droomhuis hebben gevonden op deze leeftijd en ik ben trots dat we huiseigenaren zijn in een tijd waarin het niet makkelijk is om ertussen te komen. Het is een nieuw huis, een nieuwe plek en natuurlijk een keuze die ik vaak heroverweeg - ook al weet ik feitelijk dat er niets opnieuw te kiezen valt. Ik denk niet dat ik me zo voel door een huis maar dat er meer onder zit, wat er een vorige reactie werd gezegd over projectie. Voor nu geen idee wat dat zou zijn maar misschien kom ik daarachter met de hulp van de psycholoog.
Ons spaargeld is voor een groot gedeelte weggegaan aan de inrichting van het huis en alle kosten die erbij komen dus het huis beter aankleden kan maar nog niet nu. Een half jaar geleden ben ik gestart in een nieuw team (zelfde bedrijf) en dat is ook een heftige verandering geweest. Ik heb me toen lichamelijk even niet goed gevoeld, destijds niet wetende waardoor het kwam. In ieder geval is er veel anders dit jaar waardoor ik me misschien overweldigend ben gaan voelen, niet op een positieve manier. Ik hoop dat het me lukt om de dingen weer wat positiever te bekijken, ook voor mijzelf.
Het voorbeeld met het lampje staat voor een takenverdeling waarbij mijn vriend dingen (lang) laat liggen en ik alles wil aanpakken (het liefste meteen)..
To de laatste zin van je laatste post geldt bij ons nog steeds.......na meer dan veertig jaar huwelijk 
Bij ons ook. Maar meestal komt het toch wel een soort van goed.
Ik zit nu al weken zonder garagedeur. En het is niet dat ie er niet mee bezig is, maar het gaat zo traaaag.
Herfstappeltaart schreef op 30-09-2021 om 19:23:
Ik begrijp uit de OP dat je vriend wat minder aan het klussen geslagen is dan je had verwacht? Is hij wel een dhz-er? Of een wannebee? Dat kan namelijk eventueel wel problemen gaan geven. Misschien eens een eerlijk gesprek over hebben met hem.
Ik sluit me wel aan bij de rest. Ga nog niet voor een baby als je je zo voelt. Een pasgeboren baby hebben is zwaar, heel zwaar. Zelfs als alles top is kan dit je nog volledig uitputten dus voorzichtig met die beslissing.
Sterkte, het komt vast allemaal goed.
Hi, mijn vriend is inderdaad minder aan het klussen geslagen dan ik dacht.. Soms stoor ik me daaraan. We hebben witte trappen in huis en je zag wat krassen hier en daar toen (verder no big deal). Hij vond het blijkbaar nodig om erover heen te verven maar heeft dit met een andere witte kleur gedaan (zomaar, zonder dit even te bespreken). Nu zitten er dus vlekken op veel treden en het is echt lelijk. Dat is nu ongeveer drie maanden geleden gebeurd en ik heb het al best vaak gezegd maar hij fixt het niet. Ook had hij andere houders voor de trapleuningen gehaald, die leuningen zijn uit de muur gevallen omdat het gips te zwak was dus nu hebben we geen leuningen meer en zie je ook weer vlekken in het midden.
Als ik dit nu op schrijf word ik weer boos eigenlijk. Het huis was in mooiere staat toen we het kochten..
Dan denk ik ook, ach hij probeert iets?! Dat is goed bedoeld. Maar ergens ook irritatie..
Sluimert er geen onbehagen over je relatie dat gestalte krijgt in de vorm van onvrede over het huis? Kijk je wel eerlijk naar je relatie? Je wilt niet te lang wachten met kinderen krijgen want anders te oud, zou dat ook meespelen? Dat je heel graag het mooie plaatje hebt van huisje boompje beesje en al die jaren die je in deze relatie gestoken hebt dat wil je ook niet graag verloren laten gaan. Misschien dat ik de plank mis sla maar ik zou toch je gevoelens over je relatie goed onderzoeken.
En ja, ik ga zelf die trappen opnieuw verven maar ik heb al veel geverfd en gedaan dus dan voelt dat ook een beetje oneerlijk ofzo..
Nova1987 schreef op 30-09-2021 om 19:44:
[..]
Hi, mijn vriend is inderdaad minder aan het klussen geslagen dan ik dacht.. Soms stoor ik me daaraan. We hebben witte trappen in huis en je zag wat krassen hier en daar toen (verder no big deal). Hij vond het blijkbaar nodig om erover heen te verven maar heeft dit met een andere witte kleur gedaan (zomaar, zonder dit even te bespreken). Nu zitten er dus vlekken op veel treden en het is echt lelijk. Dat is nu ongeveer drie maanden geleden gebeurd en ik heb het al best vaak gezegd maar hij fixt het niet. Ook had hij andere houders voor de trapleuningen gehaald, die leuningen zijn uit de muur gevallen omdat het gips te zwak was dus nu hebben we geen leuningen meer en zie je ook weer vlekken in het midden.
Als ik dit nu op schrijf word ik weer boos eigenlijk. Het huis was in mooiere staat toen we het kochten..Dan denk ik ook, ach hij probeert iets?! Dat is goed bedoeld. Maar ergens ook irritatie..
Ik moet eerlijk zeggen dat ik je irritatie hierover wel begrijp. Ik zou daar ook van balen.
Toch een keer goed over praten.
Nova1987 schreef op 30-09-2021 om 19:46:
En ja, ik ga zelf die trappen opnieuw verven maar ik heb al veel geverfd en gedaan dus dan voelt dat ook een beetje oneerlijk ofzo..
Dus in plaats van dat je iets fixt waar je je aan ergert ga je stampvoeten dat het oneerlijk is. Gaat leuk worden met een baby straks als je relatie er zo voor staat nu.
Vavoom schreef op 30-09-2021 om 19:49:
[..]
Dus in plaats van dat je iets fixt waar je je aan ergert ga je stampvoeten dat het oneerlijk is. Gaat leuk worden met een baby straks als je relatie er zo voor staat nu.
Nou ik begrijp dat wel hoor. Het is wel de bedoeling dat ieder zijn taak goed en naar alle eerlijkheid uitvoert natuurlijk. "Dan doe je het toch zelf" vind ik te makkelijk. Je kunt niet àlles zelf.
Herfstappeltaart schreef op 30-09-2021 om 19:51:
[..]
Nou ik begrijp dat wel hoor. Het is wel de bedoeling dat ieder zijn taak goed en naar alle eerlijkheid uitvoert natuurlijk. "Dan doe je het toch zelf" vind ik te makkelijk. Je kunt niet àlles zelf.
Dan gewoon lekker blijven mokken over een trap. Agree to disagree
Kan je zelf dat lampje niet kopen?
En ik zou even wachten met een baby maken.
En het is geen forum maar een topic. En het is niet kunnen maar kennen.
Verder is geen huis perfect en blijft er altijd aan eigen huizen wat te klussen of te wensen. De kunst is om het in etappes te doen, te sparen en weer wat aan te pakken en verder leuk in te richten. Van een huis een thuis maken kost tijd en liefde. Misschien eens een styliste mee laten kijken? Hoeft niet duur te zijn en die kan werken met wat je al hebt.
Verder geen ruzie maken om dingen als traptreden. Doe het zelf of vraag wat vriendinnen. Is echt in een half dagje klaar. Mokken erover duurt langer. Je kan ook, doe ik vaak, een klusdag inlassen en gewoon beginnen en hem er in betrekken. Hier werkt dat goed. Ik maak een plan en begin en hij maakt het af 
Zelf verven/lampje halen: bij zulke gevallen waarbij er één actief persoon en een luier persoon in een relatie zit, wordt daarmee de meest luie persoon steeds luier, want hoe meer afstel, hoeveel te groter de kans dat de ander het dan wel oppakt.
Ik krijg als ik het lees vooral het gevoel dat je niet happy in je relatie bent. Zou dat kunnen kloppen?
Je vriend vond dat het huis groot moest zijn en jij wilde ook best kleiner. Het is nu groter om schoon te maken en daar lijk jij voor op te draaien. Je vriend doet minder dan je had gedacht en daardoor duurt het je te lang. Weet je zeker dat dit vooral om het huis gaat? En niet vooral over dat de verwachtingen die je van je vriend had niet worden waar gemaakt?
Salomewinterqueen schreef op 30-09-2021 om 19:55:
Kan je zelf dat lampje niet kopen?
En ik zou even wachten met een baby maken.
En het is geen forum maar een topic. En het is niet kunnen maar kennen.
Verder is geen huis perfect en blijft er altijd aan eigen huizen wat te klussen of te wensen. De kunst is om het in etappes te doen, te sparen en weer wat aan te pakken en verder leuk in te richten. Van een huis een thuis maken kost tijd en liefde. Misschien eens een styliste mee laten kijken? Hoeft niet duur te zijn en die kan werken met wat je al hebt.Verder geen ruzie maken om dingen als traptreden. Doe het zelf of vraag wat vriendinnen. Is echt in een half dagje klaar. Mokken erover duurt langer. Je kan ook, doe ik vaak, een klusdag inlassen en gewoon beginnen en hem er in betrekken. Hier werkt dat goed. Ik maak een plan en begin en hij maakt het af
Heerlijk om te lezen, zou daar aan willen werken, gewoon zelf doen zonder te zeuren en hem op een leuke manier laten meedoen. Toch denk ik ook dat er grenzen zijn, je kunt inderdaad niet alles zelf doen.
Ik ben best creatief dus wil die styling zelf doen maar valt nu niets te doen want nul geld en de rest is inmiddels al af. Ga weleens naar kringloopwinkels en vind daar heel af en toe een schat, dat doe ik altijd wel..
Maar zal de volgende keer een plan maken en hem er een beetje in betrekken en het zo leuk mogelijk maken, wie weet dat meneer ineens ijverig helpt .
Jillz schreef op 30-09-2021 om 20:06:
Ik krijg als ik het lees vooral het gevoel dat je niet happy in je relatie bent. Zou dat kunnen kloppen?
Je vriend vond dat het huis groot moest zijn en jij wilde ook best kleiner. Het is nu groter om schoon te maken en daar lijk jij voor op te draaien. Je vriend doet minder dan je had gedacht en daardoor duurt het je te lang. Weet je zeker dat dit vooral om het huis gaat? En niet vooral over dat de verwachtingen die je van je vriend had niet worden waar gemaakt?
Nou, dit klopt wel. Heb het gevoel alsof ik op draai voor zijn wens om groot te wonen. Zelf hoef ik niet groot te wonen, ik vind kleiner wonen veel gezelliger. En dan dat onderhoud, had veel meer tijd over in vorige huisje.