Korte opname of niet? Help
vanuit behandelaar is er een advies om een kortdurende opname te overwegen. Vooral om de druk thuis in combi met therapie doebaar te houden/maken. Drukke thuissituatie met 3 jonge kinderen en ik ben met regelmaat compleet ontregeld. Behandeling valt zwaar. Waardeer mijn psych enorm maar dwang/angst fout te doen (normale leven) komt ook in therapie heel consequent terug. Met als gevolg dat ik nog meer ontregel. Maar ik vind het eng. En confronterend, ik wil niet dat mensen weten hoe slecht ik ga. Maar op mijn slechtste momenten is het heel donker. Maar ik wil stiekem verdwijnen. Ik weet niet waar ik goed aan doe. Ik wil niet zo slecht zijn. Maar m’n hoofd is giga obsessief. Hoe maak je keuze: en 3 weken van huis hoe?? Partner etc vinden t overdreven. Ik weet niet wat ik moet en voel me zo onstabiel dat dit nog enger is. Iemand tips?
ik denk dat je nu vooral functioneert op een soort adrenaline. Je gaatd door en door elen als je gaat zitten overvalt de vermoeidheid je. Misschien het gevoel van niet goed met jezelf kunnen zijn. Ik heb niet alles gelezen, maar heb je op dit moment een diagnose?
Zijn er mensen bij wie jij uit kunt huilen, die je steunen, een knuffel geven?
Schrijf hier vooral als t je opluchting geeft. Ik weet verder niet zo goed wat te schrijven om je te steunen, maar ik lees je wel.
Succes vandaag! De stapjes om op regelmatige tijden te eten, zijn al goed!
Veranderen is gewoon het moeilijkste dat is. Voor ons mensen.
Dat het niet (meteen) lukt geeft NIET aan dat je niet goed bezig bent, het hoort er gewoon bij.
Is een bipolaire stoornis uitgesloten?
wbt diagnoses sowieso CPTSS, OCD, hechtingsproblematiek. Behandelaar wil behandeling starten op borderline gericht maar opperde laatst ook de optie bipolair. Ik weet het allemaal niet. Zijn met anderen en maar door en doorgaan voelt alsof ik niet anders kan. Kan helemaal doorslaan alles moet af kan niet stoppen en ben helemaal hyper. Tot moment met mezelf ben en dan ben ik heel down, tot aan suïcidaal toe. Ik word gek van mezelf dan wil ik mezelf verdoven en alleen maar slapen. Tot punt dat ik weer doorsla in andere. Alles is altijd in uiterste bij me. Alleen al eten. Ook altijd uitersten. En tegelijkertijd denk ik soms zit t niet allemaal in m’n hoofd. Kan ik niet gewoon normaal doen. Daarvoor kiezen
@Onlyhuman:
Ik slik ongeveer dezelfde medicatie als jij, alleen andere merken en geen xanax (heb het wel liggen, maar blijf ervan af). Voor die schommelingen zou de quetiapine moeten helpen. Ik neem zyprexa, zit in dezelfde categorie, onder meer om die schommelingen te dempen.
Eigenlijk zou ik je aanraden om een psychiater te consulteren, deze hebben een veel grondigere kennis van deze medicatie dan de doorsnee huisarts.
thanks moirmel, eigenlijk was het de bedoeling dat daar naar gekeken werd in opname maar dat doen ze alleen bij langdurige opname. Rest is wel via psychiater. Maar geen goede klik mee dus heb nu arts bij ggz instelling. Kom niet echt verder qua medicatie. Miss nog eenmalig die psychiater proberen. Neem het mee. Dankje
Maar gaat nog gekeken worden naar diagnostiek? Als er sprake is van een bipolaire stoornis heb je wellicht baat bij een stemmingsstabilisator. Ook heb je dan toch een andere aanpak nodig.
Ik zal het nogmaals bespreken. Bij die andere ggzinstelling komt sowieso diagnostiek weer kijken. Ik weet het niet. Zoals sommige van jullie miss hebben gelezen (en sommige niet) zijn mijn partner en ik niet samen samen. Ik kan door trauma moeilijk intiem zijn. Überhaupt iemand vertrouwen. Zit er niet in. Mijn partner en ik zijn een soort co-ouders. Wonen wel samen. Weet dat hij meer wil hij weet ik niet. Sinds kort slapen kinderen alleen dus ik weer in ons bed. Vertrouwen kost me veel moeite, überhaupt. Maar zeker sinds ik er 2 jaar terug achter kwam dat hij stiekem foto’s van me maakte in het geheim. Weinig kleding aan, in bed slapend, rokje op bank etc. Hee veel over gehad hij had spijt. Maar vannacht had ik best veel geslikt dus sliep diep en toen werd ik uiteindelijk wakker dat hij me betaste op intiem gebied. Boos geworden en dat ik sliep en omgedraaid. Hij wachtte tot ik weer sliep en toen opnieuw. Ben op de bank gaan liggen. Ik snap zijn behoeftes en dat ik prutmateriaal ben maar voel me zo onveilig nu. Hij weet dat ik dit niet wil. Hij mag weggaan hij mag ander hebben alles oké. Maar dan doet hij dit stiekem. Voel me echt kut
heb zo’n bende van m’n leven gemaakt. Soms zie ik echt maar 1 uitweg. Maar ik heb wel m’n kids. Dus moet hieruit komen bij elkaar rapen. Stel ik me aan? Ik weet het echt niet. We hadden afspraak maar kan ik wel verwachten dat hij zich daaraan houdt? Het is natuurlijk knettergek
Natuurlijk stel je je niet aan. Wat jou man doet is zelfs strafbaar! Dat je je onveilig voelt snap ik heel goed.
Er speelt zoveel tegelijk het wordt tijd voor rust. Kun je kijken of er een langdurige opname mogelijk is? Zodat je de tijd hebt om eerst aan jezelf te werken. Daarna lijkt het me verstandig om bij deze man weg te gaan. Dan komt er hopelijk echt co ouderschap. Dat betekent dat je de ene week de kinderen hebt en voor hen moet zorgen alleen (maar dat doe je nu ook al) en de andere week rust hebt.
Deze situatie is namelijk voor niemand gezond. Ook niet voor je kinderen. Hoe hard je ook je best doet. Zij voelen het echt aan als jij je zo onveilig voelt.
Onlyhuman schreef op 04-05-2024 om 08:56:
Ik zal het nogmaals bespreken. Bij die andere ggzinstelling komt sowieso diagnostiek weer kijken. Ik weet het niet. Zoals sommige van jullie miss hebben gelezen (en sommige niet) zijn mijn partner en ik niet samen samen. Ik kan door trauma moeilijk intiem zijn. Überhaupt iemand vertrouwen. Zit er niet in. Mijn partner en ik zijn een soort co-ouders. Wonen wel samen. Weet dat hij meer wil hij weet ik niet. Sinds kort slapen kinderen alleen dus ik weer in ons bed. Vertrouwen kost me veel moeite, überhaupt. Maar zeker sinds ik er 2 jaar terug achter kwam dat hij stiekem foto’s van me maakte in het geheim. Weinig kleding aan, in bed slapend, rokje op bank etc. Hee veel over gehad hij had spijt. Maar vannacht had ik best veel geslikt dus sliep diep en toen werd ik uiteindelijk wakker dat hij me betaste op intiem gebied. Boos geworden en dat ik sliep en omgedraaid. Hij wachtte tot ik weer sliep en toen opnieuw. Ben op de bank gaan liggen. Ik snap zijn behoeftes en dat ik prutmateriaal ben maar voel me zo onveilig nu. Hij weet dat ik dit niet wil. Hij mag weggaan hij mag ander hebben alles oké. Maar dan doet hij dit stiekem. Voel me echt kut
Wat hij doet is absoluut grensoverschrijdend! Vreselijk. Pak je kinderen op en ga of zet hem de deur uit!
wat jouw man doet is zo fout. Voel je alsjeblieft niet schuldig dat je hem op sexueel gebied niet kan geven wat hij wil, dat maakt jou geen prutmateriaal. Hij is een volwassen vent die beter zou moeten weten.
Je zegt dat je soms maar 1 uitweg ziet. Zo lijkt t misschien, maar er zijn altijd andere mogelijkheden om je leven op de rit te krijgen. Stap voor stap. Ik zou om te beginnen misschien niet bij hem in bed slapen, je hebt je rust nodig en dat krijg je zo niet. Ga voor je eigen veiligheid.
Wellicht is hem er nu uit zetten of zelf weggaan met je kinderen niet haalbaar, maar denk er eens over na. Ga in kleine stapjes eens bekijken wat er nodig is, wat je nu al kan regelen. Praat hierover met je hulpverlening.
Veel sterkte❤️
Dankjewel voor jullie reacties. Ik weet zelf heel slecht wat grensoverschrijdend gedrag is. Door alles wat ik heb meegemaakt. Alsof het mijn schuld is of overdrijf. Dus ben dankbaar voor dit. Ik wil weg bij hem. Vandaag ben ik naar meisje gegaan die ik ken uit opname. Kan hier blijven slapen. Trek thuis zijn niet. Voel me zo kut.
Wat de vader van je kinderen deed is niet oké!
Ken je het filmpje dat uitleg geeft over consent? Hierbij een linkje naar het Nederlandstalige filmpje er wordt een vergelijking gemaakt met toestemming om thee te drinken met iemand. Het legt heel duidelijk uit wat overschrijdend is en wat oké is.
die is mooi ninoea! Ben heel blij dat ik de keuze heb gemaakt vanavond ergens anders te slapen. Partner/vader van kids heeft vandaag heel veel sorry geappt. Maar ik voel het niet meer. Veiligheid. Zou heel graag langer eruit gaan en dingen op rijtje krijgen. Alleen vind ik dat verschrikkelijk voor de kinderen. Sta op zich al tijdje Inges havens maar nieuwe woning kan nog wel maanden op zich laten wachten. Weet het echt niet
Onlyhuman schreef op 04-05-2024 om 23:49:
die is mooi ninoea! Ben heel blij dat ik de keuze heb gemaakt vanavond ergens anders te slapen. Partner/vader van kids heeft vandaag heel veel sorry geappt. Maar ik voel het niet meer. Veiligheid. Zou heel graag langer eruit gaan en dingen op rijtje krijgen. Alleen vind ik dat verschrikkelijk voor de kinderen. Sta op zich al tijdje Inges havens maar nieuwe woning kan nog wel maanden op zich laten wachten. Weet het echt niet
https://www.veiligthuisutrecht.nl/expertise/ex-partnergeweld/
(En ja, ik snap je angst als je veilig thuis leest, maar lees de website eens op je gemak door). Je kan advies vragen. Zelfs anoniem. Je waarschijnlijk ook je huisarts om advies vragen of je behandelaar.
Wat een dappere keuze heb je gemaakt. Goed van je! Sterkte