Huiskamer Huiskamer

Huiskamer

Ja/Nee Heb je mensen in de buurt die je bij nacht en ontij om hulp kunt vragen?

Heb je mensen in de buurt die je bij nacht en ontij om hulp kunt vragen?
Dit kan in allerlei situaties zijn.

Onvoorwaardelijk hulp uit/in de buurt ?

Peiling

Onvoorwaardelijk hulp uit je omgeving ?
125 stemmen
82%
18%

Tja, hoe vaak heb je nou echt midden in de nacht hulp nodig? En wie neemt er dan zijn telefoon op? Niet vanuit onwil, maar de meeste mensen hebben de telefoon op stil staan 's nachts. 

Maar toen ik corona had en je toen nog binnen moest blijven, had ik meerdere aanbiedingen van mensen die mijn boodschappen voor me wilden doen. 

De meeste nood is echter prima zelf op te vangen. Zoals die mensen hier met een kapotte auto en vakantie.... dan kan je prima zelf een auto huren. Daar hoeven vrienden van mij zich niet voor in bochten te gaan wringen. Net zoals ik, al het echt moest, ook gewoon boodschappen had kunnen bestellen en laten thuisbezorgen. Als je 's nachts naar het ziekenhuis moet kan je ook een taxi bellen.

En de meeste emotionele support kan ook prima wachten tot het weer ochtend is. 

Dit allemaal gezegd hebbende mogen vrienden mij altijd bellen als er wat aan de hand is en dan ga ik ze ook helpen, als dat nodig is.
Maar ik ken ook iemand die haar vrienden bij 'nood' gaat optrommelen, maar dat er dan eigenlijk niet zo heel veel aan de hand is. Dus zelf doe ik dat helemaal niet snel. 

Ik voel me een gezegend mens wat dat betreft. Al heel wat hulp ontvangen en ook gegeven. Sommige mensen hebben daardoor ook een warm plekje in mijn hart. 

Op de stip met 1 als helpers mijn broer en schoonzus. Maar ook andere familieleden, vrienden, buren en collega's. 

Housemus schreef op 02-05-2024 om 10:34:

Nee. Geen familie in de buurt en het contact met de buren is verder oppervlakkig. Dat zal thuiszorg en thuisbezorgd gaan worden op de lange duur.

Je kunt toch altijd nog proberen te bouwen aan een netwerk? Mijn huidige buurvrouw is hier 7 jaar geleden komen wonen na verblijf in het buitenland.  Ze is inmiddels 60 plus maar heeft aardig wat contacten opgebouwd hier. Haar familie woont op 150 km afstand dus dat heeft ze weinig van te verwachten qua acute hulp. 

Over en weer helpen we elkaar met kleine en wat grotere dingen en inmiddels is de relatie zo goed dat ze ons ook in de nacht kan bellen als er wat is. 

Ja, mijn vader woont een straat verderop, mijn zusje in dezelfde wijk. Mijn vriend tien minuten met de auto. Mijn zoon ook tien minuten verderop en mijn dochter iets verder weg.
Verder weet ik zeker dat als er iets is, bijna alle buren van mijn rij en de rij hier tegenover willen helpen. Andersom doe ik dat ook. Al vraag ik zelf zelden om hulp.

Bakblik schreef op 02-05-2024 om 12:19:

[..]

Je kunt toch altijd nog proberen te bouwen aan een netwerk? Mijn huidige buurvrouw is hier 7 jaar geleden komen wonen na verblijf in het buitenland. Ze is inmiddels 60 plus maar heeft aardig wat contacten opgebouwd hier. Haar familie woont op 150 km afstand dus dat heeft ze weinig van te verwachten qua acute hulp.

Over een weer helpen we elkaar met kleine en wat grotere dingen en inmiddels is de relatie zo goed dat ze ons ook in de nacht kan bellen als er wat is.

Dat is waar. Moet wel bekennen dat ik graag alleen ben, problemen altijd zelf wil oplossen en ook anderen niet wil belasten, maar een klein netwerkje zou niet verkeerd zijn.

Wat ik gemerkt heb sinds ik zelf FB gebruik, is dat de lokale dorpspagina daarvan harstikke handig is. Komen veel hulpvragen op en er is altijd wel iemand die kan helpen. 
Enkele jaren geleden was er in een dorp een zware woningbrand, bewoners in ziekenhuis en woning onbewoonbaar. De volgende dag al was er een inzamelactie gestart en na enkele dagen hadden ze weer kleren, huisraad en zelfs een huurwoning waarin ze terecht konden.
Ergens heeft FB op die manier de rol overgenomen van kroegen vroeger, want toen ik vijftien jaar geleden in de stad woonde wist ik dat ik met een probleem maar naar één van mijn stamkroegen moest stappen om mensen te vinden die konden helpen.

Ja, hier ook genoeg mensen om te vragen. Broer en zijn vriendin wonen dichtbij, schoonbroer en zijn vriendin ook. Maar wij zullen eerder op vrienden terugvallen. Denk dat er er zo'n 10 kunnen bellen in de nacht. Moet hun telefoon niet op stil staan
Wonen midden in de stad en iedereen woont dichtbij. Is niet alleen in de nacht overigens. Ook overdag voor oppas, nood etc. Gaat een beetje over en weer allemaal in onze groep.

Ja. 
Ik denk trouwens dat je voor een groot deel van de noodgevallen niet per se een netwerk nodig hebt. De meeste mensen willen elkaar best helpen als ze dat kunnen. Of ze je nou kennen of niet. Althans, een nieuwe buur die ineens vervoer naar het ziekenhuis nodig heeft of die zich buiten heeft gesloten en zijn/haar partner moet bellen voor de sleutel, zou ìk gewoon helpen. En ik denk dat hier bijna alle buren dat zouden doen. 

Mooi voorbeeld van hulp uit mijn eigen netwerk: door een treinstoring zaten onze dochter en haar vriendin na een concert vast in de hoofdstad. Ik heb toen een studievriendin van me, die in nog A'dam woont, uit bed gebeld. Zij is ze gaan ophalen en heeft ze bij haar laten slapen. Anders hadden die twee in de noodopvang in de Ziggo Dome moeten overnachten. 

Geen familie meer maar wel super lieve vrienden en een partner (sinds 1,5jr).

Nee.

Mijn schoonmoeder wil wel, maar is 90, dus daar verwacht ik niets meer van.
Mijn ouders willen wel, maar wonen te ver.
Een vriendin kan ik best bellen, maar woont ook te ver, is alleenstaande moeder en werkt fulltime.

De buren zeggen op straat "goeiemorgen" maar daar stopt het wel.

Als we hier corona hadden gekregen waren we verhongerd. (Ik heb het mij soms afgevraagd "stel dat ...". Om vast te stellen dat er niemand is.)

Toen mijn man onverwacht onderuit ging vanwege een epilepsie-aanval, was ik blij dat ik bij mijn buren kon aankloppen om mijn (toen) kleine kinderen op te vangen terwijl ik meereed in de ambulance, dus niet alle hulp kan "even wachten". 
Ik zou graag wat terug doen voor mijn buren, maar zij hebben weer een ander netwerk. 

Ik had “nee” gezegd omdat er onvoorwaardelijk stond. Misschien heb ik dat te letterlijk genomen nu ik alle berichten zie (maar ik kan het niet meer aanpassen).

Ik heb kortgeleden op de eerste hulp gezeten, heb wat last van onhandigheid 😔, waarbij meerdere buren mij wilden brengen/mee wilden gaan. Met kapotte apparaten helpen buren, mijn leidinggevende helpt met problemen werk etc.

Laatst deed mijn laptopscherm het ineens niet meer en mocht ik (ongevraagd, zo lief!) een laptop lenen om thuis te werken, lieve vriendinnen die naar me luisteren en helpen, etc….
Lang verhaal niet meer kort: ja, er zijn meerdere lieve mensen om mij heen die ik om hulp kan vragen.

ik heb een keer mee gemaakt dat we 's nachts hulp nodig hadden terwijl we niemand om ons heen hadden waar we het aan kon vragen.

we waren net een paar maanden daarvoor naar een dorp verhuisd, op 150-200km van onze familie en vrienden vandaan. Nog geen vrienden in dit dorp gemaakt, ik kende alleen de collega's waar ik mee werkte. Ik ben 's ochtends ziek wakker geworden, naar de huisarts geweest en naar het zkh voor een echo. Daarna weer naar huis, in afwachting van de uitslag
in de loop van de avond werd ik zo ziek dat ik naar de eerste hulp moest. het was rond 1 uur 's nachts terwijl mijn kinderen van 4 en 6 jaar lagen te slapen. Man is naar een overbuurvrouw gelopen die we een keer hadden gesproken, zij wilde wel bij ons op de bank wachten/slapen terwijl man mij snel naar het zkh bracht. zo lief! maar ook zo  ongemakkelijk. 
ik ben blij dat ik ondertussen mensen ken, en nu de vraag met 'ja' kan beantwoorden. 

Ik zou gerust bij 2 mensen in de straat midden in de nacht aankloppen als er echt i3ts is. Maar ook mijn broers, ouders of schoonouders. Ik zou wel eerst ongetwijfeld degene bellen die dichtste bij woont dus mijn broer

mijn ouders wonen te ver weg voor e the acute nood. 
We kunnen hier terecht bij buren in de straat. Toen wij corona hadden, brach de buurman boodschappen. Dochter kan terecht bij verschillende buren op momenten dat we er niet zijn. Bij een van de buren hebben we over en weer elkaars sleutel, vangen kinderen op en we hebben wel eens daar zitten werken, toen onze wifi eruit lag. 

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.