Ja/Nee Heb je mensen in de buurt die je bij nacht en ontij om hulp kunt vragen?
Heb je mensen in de buurt die je bij nacht en ontij om hulp kunt vragen?
Dit kan in allerlei situaties zijn.
Onvoorwaardelijk hulp uit/in de buurt ?
Peiling
Onvoorwaardelijk hulp uit je omgeving ?
Dat komt vooral omdat mijn familie in de buurt woont, buren enz willen best helpen in geval van (medische) nood, of allerhande dagelijkse zaken, maar of ze bij nacht en ontij willen helpen is een tweede. Toch “Ja” ingevuld omdat familie op loop/ fiets afstand woont.
Ja, gelukkig wel.
Van mijn vader weet ik dat hij me altijd zal helpen, ook midden in de nacht. Daarnaast heb ik meerdere mensen in mijn kerk waarvan ik weet dat die altijd zouden komen. En andersom geldt het ook, ik zou ook midden in de nacht naar hen toe gaan.
Ja, familie in de buurt die in verleden echt wel geholpen hebben in panieksituaties. 1 kind droppen bij mijn zus met andere kind met mijn vader naar de SEH.
Ook andersom weleens geholpen in acute situaties.
Nu ouders wat ouder worden en minder flexibel zijn kortgeleden voor het eerst vrienden om hulp gevraagd en daarna een goed gesprek gehad dat dat ook bij nacht en ontij moet kunnen, elkaar om hulp vragen.
Onze auto was kapot en dat ontdekten we in de avond dus daar konden we niets meer aan doen. Het kon zijn dat we dat ding wel in de nacht nodig hadden, mijn schoonmoeder ligt al weken slecht en als het definitief afloopt week je daar toch naartoe. Ook dan konden we die vrienden bellen om ons te helpen.
Ja, en daardoor voel ik mij een rijk mens. We hebben een fantastische buurvrouw die altijd graag wil helpen. Nu zij beginnende dementie heeft beginnen de rollen om te draaien. Ik verwacht bij haar nog wel een tijdje mantelzorg te gaan doen.
Daarnaast andere buren een straat verderop waar we vrienden mee zijn geworden. Morgen gaan we op vakantie maar onze auto doet het niet. Zij heeft dan al een constructie bedacht hoe zij dat kunnen opvangen zodat wij hun auto kunnen lenen.
Verder nog twee vriendinnen waar ik altijd bij terecht kan en waar ik zelf ook alles voor zou doen. Zij wonen in dezelfde stad als ons.
Ja mijn broer en een vriendin. Daarvan weet ik zeker dat ik ze om hulp kan vragen. Buren denk ik ook wel al zou ik dat niet snel doen,hebben allemaal jonge kinderen. Raargenoeg verwacht ik wel dat als nood aan de man komt ze dat bij mij zouden doen.
Ja.
Vader en broer.
Ja mijn ouders en zusjes kunnen we altijd bellen en zullen direct komen helpen. Nu wonen ze allemaal op een half uur afstand. In acute situaties is dat soms net te ver, maar gelukkig kunnen we ook altijd bij vijf verschillende buren terecht. We kunnen ook nog terugvallen op mijn schoonvader die ook met liefde komt, maar waarvan ik altijd het idee heeft dat hij daar na afloop last van heeft. Hij houd nogal van structuur.
We weten ook dat ze er echt staan, omdat we van allemaal helaas al vaker hebben moeten vragen. Die hulp gaat ook echt ver zo kunnen we dochter bij buren A brengen en zorgen zij vervolgens voor de best mogelijke opvang in overleg met de andere buren. Zo wordt er gezorgd dat ze gewoon op tijd op school komt, wordt opgehaald en waar ze kan mee eten. Zodat wij er ook niet over na hoeven te denken.
Ja, we hebben buren die altijd voor ons klaarstaan en andersom wij ook voor hen. Verder wonen mijn moeder, broer en goede vrienden dichtbij. Laatst is mijn vader na een ernstige ziekte overleden, op dat soort momenten wordt het duidelijk wie er echt helpt, of alleen maar zegt dat hij/zij wil helpen.
Malm schreef op 02-05-2024 om 07:32:
Ja, we hebben buren die altijd voor ons klaarstaan en andersom wij ook voor hen. Verder wonen mijn moeder, broer en goede vrienden dichtbij. Laatst is mijn vader na een ernstige ziekte overleden, op dat soort momenten wordt het duidelijk wie er echt helpt, of alleen maar zegt dat hij/zij wil helpen.
In nood leer je je vrienden kennen inderdaad. Ik had een buurvrouw die "in nood" hier haar kind(eren) al een paar keer gedropt had. Kinderen te eten gegeven en indien nodig op bed gelegd, we hadden over en weer sleutels van elkaars huis.
Toen had ik een uitvaart onder schooltijd, wist alleen niet zeker of ik het zou redden om precies om 15.00 bij het schoolhek te staan. Dus ik vroeg of zij mijn twee kinderen mee kon nemen naar haast huis. Voor 16.00 was ik zeker thuis. Nee dat ging ze niet doen, de oudste dat kon wel die kon met haar dochter spelen. De jongste was nog een kleuter, daar had ze veel teveel werk aan. Zo'n kind van 4 moest ik maar ergens anders onderbrengen, kan je moeder niet? Die heeft ook een uitvaart (dezelfde, dat gaat zo met familie), dus nee. Hoop gedoe en geregel maar beide kinderen waren ergens onderdak.
Ja, gelukkig wel.
Nee.
Familie woont allemaal minimaal 200km verderop en buren heb ik genoeg, maar daar is vrijwel geen contact mee dat verder gaat dan 'hallo' en 'dankjewel voor het openhouden van de flatdeur'.
Ik vind het prima zo hoor, ik heb ook nog nooit een situatie gehad waarin ik accuut iemand uit mijn omgeving nodig had (uitgezonderd politie en andere hulpdiensten).
Mijn zelfredzaamheid is wat dat betreft prima ontwikkeld (waarmee ik niet wil zeggen dat dat bij anderen ontbreekt, maar als je alleen woont en een minimale sociale kring om je heen hebt, leer je dingen zelf op te lossen).
Het is inderdaad zo dat je in nood je echte vrienden leert kennen. En dat is niet alleen in negatieve zin, want soms staan dan ook mensen op waarvan je dat juist niet had verwacht.
Ja , gelukkig wel . Onze kinderen wonen met hun gezinnen in zelfde dorp .
Vrienden van ons schuin tegenover ons . We hebben ook goede buren .
Ja die hebben we. In de hele dichte buurt onze buren waar we al veertig jaar naast wonen, een vriendin en haar man drie straten verder. Iets verder weg onze dochter en schoonzoon en mijn broer en zijn vrouw. In echte noodsituaties zou ik die allemaal uit bed durven bellen.
Gelukkig wel!
Beide naaste buren, overbuurvrouw, beste vriendin, mijn ex, ex-schoonmoeder. De verste woont 5 minuten met de auto, de rest in een cirkel van twee minuten lopen. Ook al gebruik van moeten maken en andersom ook al gebeurd. Mijn buurman heeft me een keer ‘s avonds laat opgehaald van het station toen de trein niet meer reed en er geen taxi’s waren, buurvrouw midden in de nacht op mijn kinderen gepast toen ex en ik met dochter naar ziekenhuis moesten. zelf middenin de nacht naar vriendin gelopen omdat zij veel te vroeg in de zwangerschap weeën kreeg. Het is heel fijn om zo’n netwerk te hebben