hardop praten
Ik ben een moeder van twee zoontjes. Mijn oudste zoon van 9 heeft de diagnoses ADHD en PDD-NOS. Ondanks dit, kan hij goed mee op de reguliere basisschool met behulp van goede leerkrachten en een rugzakje.
Nu blijven er altijd dingen waar we tegenaan lopen, en 1 zo'n ding is het hardop praten in het wilde weg. Al vanaf kleins af aan praat mijn zoon de hele dag. Niet alleen tegen omstanders maar ook gewoon in het luchtledige. Toen hij klein was zag dit er nog best aandoenlijk uit, maar nu hij wat groter wordt, beginnen leeftijdgenootjes het toch vreemd vinden.
Om hem voor pesterijtjes en dergelijke te behoeden, zou ik hem graag willen helpen dit te verminderen. Maar tot nu toe blijft dit lastig.
Ook thuis lopen wij hier tegenaan. Zodra zoonlief 's ochtends wakker wordt begint het geklets. En dus soms ook om 6.00 uur, waardoor de rest van het gezin ook wakker wordt.
Heeft iemand van jullie hier ervaring mee?
Komt hij vanzelf achter
Volgens mij praten veel kinderen de hele dag, en komen ze er vanzelf achter dat dat in het dagelijks verkeer vreemd gevonden wordt. Ik doe het zelf ook maar buiten de deur let ik er wel op. Lukt niet altijd 
Volwassenen.
Ik ken één volwassene die dat ook doet. Praat tegen de was, tegen de planten in de tuin en moppert hardop. Nee, niet oud en eenzaam. Net zoals Vesper doet ze dat alleen thuis en in haar tuin.
Ik zou het niet zo'n drama vinden, blijkbaar moet hij zijn gedachten ordenen, hardop.
Maar 's morgens om 6.00 uur is wat minder. Helpt het als hij iets gaat doen? Boekje lezen, muziekje met koptelefoon?
Praten
Even kort maar mijn dochter zei in de eerste jaren niet veel maar toen zij wel kon praten leek het ook niet te stoppen. Zij heeft ook PDD-NOS en is nu 18. Non stop praten over alles die in haar hoofd zit is dagelijks praktijk. Wij hebben eindeloos moete mee omdat wij er niet tussendoor kunnen antwoorden. Het gaat maar door! Wij waren gelukkig met het feit dat onze dochter een diagnose ontving waardoor wij ons in kon vinden maar het blijft heel vermoeiend.