Coach, buddy of therapie voor ADDer (jongvolwassen)
Heeft iemand ervaring met een begeleider voor een (jongvolwassen) ADDer?
Ik heb het idee dat je met ondersteuning door een goede coach of buddy, of eventueel therapie toch ook wat moet kunnen bereiken en dat medicijnen niet de enige oplossing hoeven te zijn (vooral als het lastig blijkt om de goede mix te vinden). Maar misschien heb ik het mis en is begeleiding niet zinvol zonder medicijnen.
Evengoed hoor ik graag ervaring of tips van anderen.
Balans
https://balansdigitaal.nl/kennis/wat-is-add/
Je kunt eventueel advies vragen aan oudervereniging Balans. Ze hebben jarenlang ervaring. Mogelijk dat zij je kunnen verwijzen naar een goede coach. Of literatuur waar je samen mee aan de slag kunt met je zoon of zoiets.
Er ligt ook nog het onderzoek van Lidy Pelsser, waarvan bekend is dat het succesvol is bij ADHD maar ik kan daar niets vinden over ADD. Maar misschien toch de moeite waard om na te vragen. Met dieet kun je dus ook nog wat bereiken.
Ik zou de mogelijkheid van medicatie aangrijpen. ADD en ADHD kunnen aanleiding zijn bij jongeren voor 'zelfmedicatie'. En zeker als een jongere mogelijk een psychosegevoeligheid heeft zou ik dat goed bespreken. Eventueel eerst even goed de website lezen van de Jellinek over verslaving.
Een student uit Zweden was hier, die bij terugkomst door zijn ouder direct gedwongen werd laten opgenomen. Ze had de ADD altijd gezien als een gegeven van de natuur en medicatie niet nodig, een beetje hippieachtig type die moeder. Helaas had deze jongen daardoor begeleiding en medicatie gemist die ik hem graag gegund had.
Een andere jongere die ik ken heeft eerst psychoses doorgemaakt voor het hem duidelijk werd dat weed roken dan niet echt handig is. Maar ook hier, wel bekend met ADD maar geen begeleiding en geen medicatie.
Medicatie en begeleiding
Mijn dochter gebruikt medicatie als er tentamens en afrondingen zijn en er heel veel tegelijk van haar gevraagd wordt. Het is dan echt noodzakelijk dat ze kan focussen en het helpt haar goed. Als ze bezig is met het vak waarvoor ze leert juist niet: dan is er haar eigen hyperfocus, is ze helemaal "zichzelf" en heeft ze niets nodig. Maar het gaat juist om dingen als lezen (ze heeft dyslexie), rekenen, verslagen schrijven, begrotingen maken, plannen enz, eigenlijk al het andere in het leven dus.
Bij het leren plannen heeft ze veel begeleiding gehad en dat heeft haar goed geholpen. Ze heeft nu begeleiding bij haar examen van een coach van haar opleiding. Ze heeft regelmatig (video-)gesprekken, maar ze mag ook appen in acute nood. Het gaat niet alleen over plannen en studie en wat te doen als de uitvoering niet loopt volgens plan. Ze praat ook veel over allerlei emoties uit het gewone leven, leert eea in perspectief zien of relativeren. Zeker voor een jongvolwassen ADD'er is dit geen overbodige luxe. Met alleen een pilletje kom je er niet, en al helemaal niet in deze rare tijd.
Het vraagt veel van ouders (van mij) je volwassen kind te coachen. Het is een prettig idee te weten dat er anderen zijn waarmee ze door het leven kan. Het moet absoluut iemand zijn waar ze een klik mee heeft, anders wordt het niks. Dat steekt erg nauw. Nu is er toevallig iemand van de studie. Ze gaat vragen of die nog even wil blijven. Anders is Balans idd een goeie tip, misschien de huisarts? Wees voorzichtig met allerlei commerciėle bureautjes. Add/adhd-coaching is een verdienmodel. Mensen die roepen dat het een "talent" is en dat ze je gegarandeerd succes beloven moet je echt niet vertrouwen. Succes met zoeken! Zeker doen!