Poker ontslag
Beste mensen,
Ik ben op zoek naar advies, over hoe om te gaan met een ontslag dat geen echt ontslag is.
Mijn werkgever heeft mij verteld, dat ik ontslagen wordt. En sloot het gesprek af, met de mededeling dat ik alle tijd krijg om eerst ander werk te zoeken.
Dit ging niet gepaard met enig officieel document.
Dus het komt er op neer, dat ze op een omslachtige manier mij zover willen krijgen, zelf ontslag te nemen.
Nou ben ik het met deze gang van zaken niet eens. Er is ook geen wettelijke grond voor het ontslag.
Maar het is ook niet in mijn belang, te blijven waar ik niet gewenst ben.
Dit zorgt er ook voor dat ik met een dubbel gevoel aan het solliciteren ben. Want ook al is een goede baan zoeken het beste voor mijn toekomst, het is ook meespelen aan het spelletje van de werkgever.
Heeft iemand anders dit ook meegemaakt? Hoe ben je daar mee omgegaan?
De eerste vraag: heb je een vast contract?
Ik zou goed nadenken over wat voor jou belangrijk is. Wil je graag gelijk halen? Ben je bereid veel energie te steken in het aanvechten van het ontslag? Zou je daar dan graag willen blijven?
Voor mij persoonlijk zou het antwoord nee zijn op al die vragen. Ik zou er helemaal geen energie in willen steken en ik word ook niet blij van ergens werken met deze verziekte werksfeer. Ik zou veel liever mijn energie positief benutten in het vinden van een leuke nieuwe baan.
Soms zit je gewoon niet op de goede plek en zijn jij en je werkgever beter af als er iemand anders op die plek zit. Dat is heel erg pijnlijk om te horen te krijgen (want je hebt de neiging het op jezelf te betrekken ipv op de situatie) maar in mijn ervaring zijn werknemers vaak te bang om zelf verder te gaan kijken, en zijn ze een jaar na het ‘ontslag’ vaak toch beter af.
Probeer het dus vooral als een situatie te zien en niet als een wedstrijd. Kijk naar wat jou het meeste oplevert in deze situatie en niet naar wat voor je werkgever het vervelendst zou zijn. Dat is helemaal niet makkelijk maar voor jezelf uiteindelijk wel het productiefst. Wat daar ook onderdeel van zou kunnen zijn is een vaststellingsovereenkomst, als je nu door deze aanpak zo gedemotiveerd bent dat je eigenlijk niet meer wilt werken kun je bijvoorbeeld voorstellen dat ze je nog een x aantal maanden doorbetalen en dat het contract daarna wederzijds ontbonden wordt. Daarmee hoef je ook niet je recht op WW te verspelen.
Moosey schreef op 22-02-2024 om 10:16:
Soms zit je gewoon niet op de goede plek en zijn jij en je werkgever beter af als er iemand anders op die plek zit. Dat is heel erg pijnlijk om te horen te krijgen (want je hebt de neiging het op jezelf te betrekken ipv op de situatie) maar in mijn ervaring zijn werknemers vaak te bang om zelf verder te gaan kijken, en zijn ze een jaar na het ‘ontslag’ vaak toch beter af.
Probeer het dus vooral als een situatie te zien en niet als een wedstrijd. Kijk naar wat jou het meeste oplevert in deze situatie en niet naar wat voor je werkgever het vervelendst zou zijn. Dat is helemaal niet makkelijk maar voor jezelf uiteindelijk wel het productiefst. Wat daar ook onderdeel van zou kunnen zijn is een vaststellingsovereenkomst, als je nu door deze aanpak zo gedemotiveerd bent dat je eigenlijk niet meer wilt werken kun je bijvoorbeeld voorstellen dat ze je nog een x aantal maanden doorbetalen en dat het contract daarna wederzijds ontbonden wordt. Daarmee hoef je ook niet je recht op WW te verspelen.
Dit wilde ik ook zeggen. Teken een vaststellingsovereenkomst voor een ww-uitkering en laat je uitkopen met een bedrag gelijk aan een paar maanden salaris. Verder zou het mij niet uitmaken of het wel of niet gegrond is. Ik zou niet meer ergens willen werken waar ze niet meer op mij zitten te wachten. Maar ga niet weg zonder goed voor jezelf te zorgen!
Ik heb dit ook meegemaakt 12 jaar geleden. Ik was toen net zwanger van mijn 2e kind. Ik mocht ook de tijd nemen om een andere baan te zoeken. Er was geen dossier om mij te kunnen ontslaan. Maar als je dit verzoek krijgt heb je ook geen zin om nog te blijven. Tot aan mijn zwangerschapsverlof heb ik het vol gehouden. Dat was nog 4 maanden. Ik werkte destijds maar 3 dagen per week. Ik werd ook heel snel overgeplaatst naar een andere afdeling, met aardige collega's en een hele aardige leidinggevende, maar toch voelde ik me er niet thuis. Ik had echt geen zin om na mijn verlof weer terug te gaan. Gelukkig vond ik gedurende mijn zwangerschapsverlof een andere baan, waar ik nu al bijna 12 jaar met plezier werk.
Neem contact op met je vakbond, zij kunnen je bij dit traject heel goed ondersteunen.
Als je nog geen lid bent kunnen ze je wel gelijk ondersteunen maar dan moet je je contributie voor 2 jaar in 1x betalen.
Dutchgirly schreef op 22-02-2024 om 09:52:
Ik zou goed nadenken over wat voor jou belangrijk is. Wil je graag gelijk halen? Ben je bereid veel energie te steken in het aanvechten van het ontslag? Zou je daar dan graag willen blijven?
Voor mij persoonlijk zou het antwoord nee zijn op al die vragen. Ik zou er helemaal geen energie in willen steken en ik word ook niet blij van ergens werken met deze verziekte werksfeer. Ik zou veel liever mijn energie positief benutten in het vinden van een leuke nieuwe baan.
Je hebt zeker gelijk. Maar dat betekent ook dat ik over me heen laat lopen. En dat wringt.
Zeespiegel schreef op 22-02-2024 om 12:19:
[..]
Je hebt zeker gelijk. Maar dat betekent ook dat ik over me heen laat lopen. En dat wringt.
Ik snap die emotie.Tegelijkertijd kan die er straks voor zorgen dat je koers afstemt op wat nú goed voelt, in plaats van wat in jouw belang later is.
Ik heb mensen gezien die gingen vechten voor hun gelijk en voor een zo hoog mogelijke vergoeding, maar toen ging de organisatie er ook vol in en werd er vervelend met modder gegooid. Die mensen zaten na een jaar nog steeds verbitterd en ziek thuis.
Denk aan de Zeespiegel van de toekomst. Waar heeft die belang bij? Misschien bij strijd en een zak geld, misschien bij een snelle nieuwe start.
ben je lid van FNV? Die kunnen je goed helpen.
Een bedrijf heeft meestal mensen achter zich staan die precies weten wat ze wel en niet kunnen flikken. Zonder vakbond staat een werknemer daar alleen tegenover. Een vakbond maakt een mogelijke strijd eerlijker.
Sowieso altijd de vaststellingsovereenkomst laten nakijken door een jurist. Vaak heb je recht op meer dan ze bieden. Dat was bij mij wel het geval. Ik heb het door de rechtsbijstandverzekering laten regelen. Verdere strijd was niet van toepassing, omdat ik daar ook niet meer wilde blijven. Ik kreeg een vergoeding en een maand doorbetaald zonder te werken. Voor die maand inging had ik al iets nieuws gevonden, maar zo kon ik eerst een maand bijkomen voor ik aan mijn nieuwe baan begon.
Tegen een collega van mij is hetzelfde gezegd. Hij heeft de tijd genomen om na te denken wat hij echt wilde en heeft daarna gesolliciteerd. Hij werkt nu op een leukere plek.
Ik weet niet of hij geld heeft meegekregen, maar het denken, zoeken en solliciteren heeft hij echt op zijn werk gedaan. Hij stond er verder relaxt in, wist dat hij en mijn toenmalige werkgever geen goede match waren.
Het klinkt mij eerlijk gezegd alsof ze hopen dat je nu weg gaat en zij niets hoeven te ondernemen. Ik vraag me af wat ze doen als je over, laat zeggen, twee maanden nog niet hebt opgezegd. Ik vraag me dus ook af of de werkgever welwillend is om haar daadwerkelijk te ontslaan of een vaststellingsovereenkomst op te maken inclusief transitievergoeding, werkvrijstelling en/of doorbetaling oid. Zeker als er nu verder niets officieels is (geen bevestigingsmail of einddatum), zou ik het eigenlijk gewoon nog even afwachten. En eventueel, in de baas z'n tijd, rustig beginnen met vacatures zoeken, maar ik zou echt niet nu enorme haast maken met solliciteren.
Cala schreef op 22-02-2024 om 17:51:
Het klinkt mij eerlijk gezegd alsof ze hopen dat je nu weg gaat en zij niets hoeven te ondernemen. Ik vraag me af wat ze doen als je over, laat zeggen, twee maanden nog niet hebt opgezegd. Ik vraag me dus ook af of de werkgever welwillend is om haar daadwerkelijk te ontslaan of een vaststellingsovereenkomst op te maken inclusief transitievergoeding, werkvrijstelling en/of doorbetaling oid. Zeker als er nu verder niets officieels is (geen bevestigingsmail of einddatum), zou ik het eigenlijk gewoon nog even afwachten. En eventueel, in de baas z'n tijd, rustig beginnen met vacatures zoeken, maar ik zou echt niet nu enorme haast maken met solliciteren.
Dat dacht ik ook. Sowieso niet zelf ontslag nemen!
Ik zou je werkgever een brief sturen waarin je vermeldt dat hij je mondeling heeft medegedeeld dat je ontslagen gaat worden en dat je het ontslag niet accepteert en dus beschikbaar blijft voor werk.