Personeelstekorten kunnen opgelost worden
We lezen het dagelijks in de krant, we zien het dagelijks in de media. Personeelstekorten. Zorg, onderwijs, horeca, enz. Er is niet aan personeel te komen.
Tegelijkertijd vinden we in Nederland (het parttime-paradijs van Europa) dat weinig werken genoeg moet zijn. Gemiddeld werkt de Nederlander 29 uur per week. Dus over alle werkenden genomen. Dat betekent dat alle fulltimers ook in dat cijfer zitten, en alle mensen die slechts 16 uur per week werken ook. Dus door de bank genomen is onze arbeidsproductiviteit 29 uur per week. Het laagste in heel Europa, waar de volgende "laagste" al gauw op 32-35 uur per week uitkomt.
Nederland is kampioen parttime werken. Weinig werken dus ook. Al in 2018 becijferde McKinsey dat als alle parttimers in zorg, onderwijs, enz. een uur, of 2 uur, langer per week zouden werken, een groot deel van het personeelstekort zou kunnen worden opgelost.
De vraag is dan: waarom doen we dat niet? Wat is er zo erg aan 2 uur meer werken per week als dat betekent dat je met die 26 uur werken in plaats van 24 uur werken wél de roosters kloppend krijgt, of het gat kunt opvullen?
Pejeka1 schreef op 04-05-2022 om 18:28:
[..]
Het gaat niet zozeer om het verschil met vroeger, het gaat erom, zoals ik in de openingspost al zei, dat Nederlanders het minste aantal uren werken van alle Europeanen en ik vroeg me af waarom. Als je daarbij optelt dat tekorten in bepaalde sectoren grotendeels zouden kunnen worden opgelost als mensen (en met name de parttimers) een paar uur meer per week gaan werken, vraag ik me gewoon af waarom we dat niet gewoon doen. Je krijgt die uren gewoon uitbetaald, niet dat je voor niks hoeft te werken. Dan ga je in plaats van 26 uur 28 uur werken bijvoorbeeld, wat is daar het probleem van?
Dat is toch al uitgelegd? Veel mensen halen kennelijk niet het nut of plezier meer uit het werk, afgezet tegen de beloning. Dat heeft in sommige gevallen misschien met luiheid te maken (geen zin om meer te werken, hang liever in mijn hangmat). Maar zoals ik denk veel vaker met het falende systeem waar niemand zich verantwoordelijk (meer) voor voelt. En waarom voelt niemand zich daar verantwoordelijk voor, omdat dit systeem niks persoonlijks meer heeft. Vaak ken je niet eens je baas, maar je weet wel dat er bijv. personele bezetting moet worden opgelost voor werk waar je weinig feeling meer mee hebt en je werkgever er zelf wel rijk van wordt, maar de rest niet. En als je dan bijv. wél meer uren maakt en kinderopvang gedoe geeft, nog los van de kosten en het thuis allemaal rondbreien meer gezeik tegenover netto onder aan de streep niet meer geld, dan maken sommige andere keuzes.
Ik weet niet hoe jouw leven eruit ziet Pejeka? Heb je een relatie? Kinderen?
Maar ik denk dat er een vrij grote groep werkenden is, voor wie meer werken niet per se betekend dat er meer geld binnenkomt. Niet wat ze op dat moment merken iig. En ik denk dat die grote groep heel vaak een gezin heeft en van het eerste tot het laatste kind, heb je dan al zo 15-20 jaar van je werkende leven andere prioriteiten dan wanneer je kinderloos of single bent. Ik denk dat alleenstaanden gemiddeld meer werken (voor wie zouden ze thuiskomen) en dat stellen zonder kinderen of wanneer deze de deur uit gaan ook weer meer werken. Maar vergis je absoluut niet in de jaren dat dit wordt gecombineerd. Dat heeft grote impact op de werkuren en de economie.
Als je een gezin hebt (en als alleenstaande ouder geldt dat vaak nog veel meer, waarbij single zorgende ouders vaak nog grotendeels vrouw zijn vanwege een ooit gemaakte taakverdeling op basis van het inkomen) gaat meer werken vaak ten koste van het reilen en zeilen thuis (stress omtrent ophalen en wegbrengen vd kinderen, stress rondom boodschappen en koken en eten en kinderen richting bed brengen). Waardoor er dan al snel gerekend wordt: wat levert het me op? Ik hou netto ongeveer evenveel over, maar heb dan wel tijd om normaal te koken en de kinderen nog naar sportles te brengen.
Dus om antwoord te geven op je vraag:
(alle, maar vooral vrouw)mensen gaan meer werken als er een evenredige taakverdeling is in huis. Waarbij er goede betrouwbare kinderopvang is die zich flexibel kan opstellen naar werkdagen/uren. En het uitzicht moet zijn dat meer werk ook gaat lonen op termij in beter salaris, leuker werk, etc. Geen glazen plafonds.
In het geval dat er geen kinderen (meer) zijn die thuiswonen, dan zal meer werken graag gedaan worden als het werk inhoudelijk past bij de persoon. Als deze het gevoel heeft dat de inzet loont. Dit lonend zijn zal voor iedereen een andere lading hebben. De een hecht meer waarde aan salaris, de ander aan uitdaging, de volgende aan sociale contacten, het gevoel nuttig te zijn, noodzaak van werk. You name it. Maar als het niet loont op welk vlak het voor iemand dan ook lonend zou moeten zijn, kun je vinden wat je wilt. Maar dan werken mensen alleen omdat het moet en niet omdat ze het willen.
Tuurlijk, als je letterlijk geen brood meer te eten hebt, dan werk je voor dat brood. Dat is dan tevens meteen weer het nut. Maar zolang je het brood kunt kopen, het werk op andere vlakken weinig meer biedt wat aansluit bij de hierboven genoemde lonende voorwaarden, dan stoppen mensen. Zeker als ze geen binding hebben met het bedrijf, het werk, de klanten, de opdrachtgevers. Een te onpersoonlijke (een cultuur waarin er veel verloop is, waarin regeltjes of targets belangrijker zijn, waar werk is opgedeeld in saaie deelstukken, waarin werknemers niet gehoord worden of slecht betaald worden, waarbij je vooral geklaag krijgt) werkomgeving zal maken dat mensen makkelijk weglopen bij werk. Die gaan hun schouders ophalen.
Dan gaan ze liever hun tuintje schoffelen, bij hun moeder koffie drinken of die danslessen nemen en eindelijk dat nieuwe recept uitproberen.
Pejeka1 schreef op 04-05-2022 om 19:35:
Je ziet ook een merkwaardige tendens. Vrouwen zijn tegenwoordig vaak hoog opgeleid, en aan het begin van hun carrière (rond de 25 jaar) verdienen vrouwen zelfs vaak meer dan mannen, of hebben betere banen. Rond de 28-29 jaar begint de kentering: vrouwen haken dan al gedeeltelijk af (ook als ze geen kinderen of partner hebben) en beginnen minder te werken, 32 uur, 28 uur. Terwijl mannen wél fulltime blijven werken en doorbouwen aan hun carrière. Een groot deel van dat zo verguisde glazen plafond bestaat dan ook omdat vrouwen al snel afhaken bij het opbouwen van hun carrière.
Het is mij een doorn in het oog dat mannen hun vrouwtjes de shit laten opknappen thuis door lekker door te blijven werken als er een kind komt.
Ik herken dat niet Pejeka dat vrouwen minder beginnen te werken vóór ze uberhaupt zwanger zijn. Denk je dat of is dat? Ik zie het wel veel om me heen als er eenmaal een kleine op komst is. Dan is er een aanzienlijke groep vrouwen die niet meer op hetzelfde aantal uren terugkeert van voor de zwangerschap.
En hebben vrouwen betere banen en verdienen vrouwen gemiddeld genomen echt meer voor ze kinderen kregen? Ik vraag het me af. Maar ik google zelf wel even om te kijken of ik daar iets over kan vinden.
Onderstaande is geen realistische weergave, want de hogeropgeleiden zijn oververtegenwoordigd. Maar hier staat niks in over meer werkend, betere banen of meer verdienen van vrouwen.
https://www.nu.nl/werk/6166613/dit-is-niet-waarom-vrouwen-nog-steeds-minder-verdienen-dan-mannen.html
---------------------------------------------------
De loonkloof tussen Nederlandse hogeropgeleide mannen
en vrouwen is geslonken, blijkt uit nieuw onderzoek. Toch komen we er
niet zomaar van af, waarschuwen experts. Over de oorzaak van het
salarisverschil bestaan hardnekkige vooroordelen. Wat klopt er nu
eigenlijk wel (en niet).
De loonkloof tussen hogeropgeleide mannen en vrouwen is iets kleiner
geworden. In 2021 verdienen mannen gemiddeld 5 procent meer dan vrouwen,
blijkt uit het Nationaal Salaris Onderzoek, van Intermediair en Nyenrode Business Universiteit. In 2019 verdienden vrouwen nog gemiddeld 8 procent minder dan mannen.
De oorzaak van het feit dat vrouwen minder verdienen dan mannen, wordt
vaak ten onrechte bij de vrouwen zelf gelegd, ziet Joyce van der Wegen
van de Nederlandse Vrouwen Raad. "Het idee dat vrouwen het verdienen om
minder betaald te krijgen is helaas op verschillende manieren
vastgeroest in onze samenleving."
We nemen vier veelgehoorde uitspraken over vrouwen en de loonkloof onder de loep. Wat klopt wel, en wat niet?
'Vrouwen werken minder uren, dus krijgen ook minder geld'
Niet waar. In
Nederland werken vrouwen inderdaad vaker parttime dan mannen. In het
Nationaal Salaris Onderzoek blijkt dat vrouwen gemiddeld 32 uur per week
werken en mannen 38 uur. Vrouwen krijgen aan het eind van de maand dus
minder salaris, is de gedachte die daar vaak op volgt. Maar dat klopt
niet. De loonkloof van 5 procent wordt berekend op een gelijk aantal
werkuren. Dus als mannen en vrouwen allebei fulltime werken, is er
gemiddeld nog steeds een verschil in salaris.
“Als een kind ziek is, dan belt de school of de crèche als eerste de moeder.”
Joyce van der Wegen, Nederlandse Vrouwen Raad
Dat vrouwen veel parttime werken, lijkt te impliceren dat ze minder
geïnteresseerd zijn in carrière maken. Maar ook dat beeld klopt niet,
zegt onderhandelcoach Merel van der Wouden. "Vrouwen willen ook best wel
fulltime werken, maar veel zorgtaken komen bij hen terecht. Daardoor
kunnen ze dus minder uren werken."
De traditionele
man-vrouwverhouding is nog te veel in de samenleving aanwezig, stelt Van
der Wouden. "Iedereen gaat er in Nederland nog steeds van uit dat de
vrouw voor de kinderen zorgt." Van der Wegen is het hiermee eens: "Als
een kind ziek is, dan belt de school of de crèche als eerste de moeder.
Zo werkt de samenleving nu en het is voor vrouwen moeilijk om zich
hieraan te ontworstelen."
30.000 respondenten
- Ruim 30.000 mensen in loondienst vulden de
vragenlijst van het Nationaal Salaris Onderzoek (NSO) in. De
respondenten werden geworven via oproepen op verschillende sites
(waaronder Nationale Vacaturebank en Intermediair) en via sociale media.
De data zijn representatief wat betreft leeftijd en sekse, maar wat
betreft opleidingsniveau is de groep hogeropgeleid oververtegenwoordigd
(66 procent, 27 procent is middelhoog en 7 procent lageropgeleid). Het
NSO vindt elke twee jaar plaats, dit is de vijfde editie.
Het bemachtigen van een promotie zorgt daarnaast niet als vanzelf
voor meer gelijkheid in salaris. Uit het Nationaal Salaris Onderzoek
blijkt dat vrouwelijke leidinggevenden over het algemeen minder
verdienen dan hun mannelijke collega's.
'Moeders willen geen carrière maken'
Niet waar. Het
krijgen van kinderen lijkt een beslissend moment voor de
loonontwikkeling. Tot de leeftijd van 36 jaar loopt de
salarisontwikkeling bij mannen en vrouwen ongeveer gelijk op. Pas na
deze leeftijd worden de verschillen groter. En dat is logisch, zegt Van
der Wouden. "Rond deze leeftijd maken de meeste mensen promotie en
worden er grote stappen gemaakt. Maar het is ook de leeftijd waarop
gezinnen worden gesticht."
Deze inhoud kan helaas niet worden getoond
Wij hebben geen toestemming voor de benodigde cookies. Aanvaard de cookies om deze inhoud te bekijken.Wijzig cookie-instellingen
Ook wordt de loonkloof bij midden- en hoogopgeleiden na de leeftijd
van 36 jaar steeds groter. Dit komt volgens Van der Wouden omdat
werkgevers de capaciteit van vrouwen met kinderen verkeerd inschatten.
"Moeders hebben vaak meer moeite met promotie maken", zegt de
onderhandelcoach. "Er wordt gedacht dat vrouwen met kinderen minder
drive hebben omdat ze hun gezin op de eerste plek zetten en hun aandacht
moeten verdelen."
Hierdoor krijgen vrouwen minder kansen
aangeboden en kunnen ze vervolgens minder groeien in salaris. Volgens
Van der Wouden zouden werkgevers het eens van de andere kant moeten
bekijken. "Moeders zijn vaak veel efficiënter in het werk, omdat ze
thuis ook veel ballen moeten hooghouden."
'Vrouwen durven niet te onderhandelen over hun salaris'
Niet waar. Van
vrouwen wordt vaak gedacht dat ze niet goed kunnen onderhandelen of het
niet durven, zien Van der Wegen en Van der Wouden. Als vrouwen meer op
hun strepen zouden staan in salarisonderhandelingen, dan zou een vrouw
evenveel betaald krijgen als een man. "Daar is helemaal niets van waar",
stelt Van der Wegen. "Vrouwen vragen in de praktijk wel degelijk om
loonsverhoging, maar krijgen heel vaak nee te horen."
“Als een man stevig onderhandelt, wordt hij gezien als een leider. Maar dat gedrag wordt niet verwacht van een vrouw.”
Merel van der Wouden, onderhandelcoach
Als vrouw 'beter' onderhandelen, is makkelijker gezegd dan gedaan,
stelt onderhandelcoach Van der Wouden. Vrouwen hebben in een
onderhandeling vaker last van vooroordelen. "Als een man stevig
onderhandelt, wordt hij gezien als een leider. Maar dat gedrag wordt
niet verwacht van een vrouw. Als zij zich hetzelfde opstelt en stevig
onderhandelt, vindt men dat ze zeurt of zich aanstelt."
Hierdoor
zal een vrouw minder makkelijk als winnaar uit de onderhandelingen
komen. "En als ze te vaak nee hoort, dan wordt de drempel om nog een
keer te onderhandelen veel hoger."
'In typische vrouwensectoren liggen de lonen nu eenmaal laag'
Waar. "Vrouwen
zitten in minder hoge posities en werken vaker in minder betaalde
sectoren. Dat klopt inderdaad", aldus Van der Wegen. Dit wordt ook
bevestigd in het Nationaal Salaris Onderzoek. Zo werken vrouwen boven de
36 jaar vaker in de zorg of het onderwijs, oftewel 'typisch vrouwelijke
beroepen', waar het salaris niet al te hoog ligt.
Naar
verwachting zal het verschil tussen 'mannen- en vrouwenberoepen' in de
toekomst vervagen. Bij werkenden onder de 35 jaar is het aantal vrouwen
en mannen in alle sectoren vrijwel gelijk. Deze verschuiving in het
werkveld heeft nu alleen nog geen directe invloed op de loonkloof.
Pejeka1 schreef op 04-05-2022 om 19:35:
Je ziet ook een merkwaardige tendens. Vrouwen zijn tegenwoordig vaak hoog opgeleid, en aan het begin van hun carrière (rond de 25 jaar) verdienen vrouwen zelfs vaak meer dan mannen, of hebben betere banen. Rond de 28-29 jaar begint de kentering: vrouwen haken dan al gedeeltelijk af (ook als ze geen kinderen of partner hebben) en beginnen minder te werken, 32 uur, 28 uur. Terwijl mannen wél fulltime blijven werken en doorbouwen aan hun carrière. Een groot deel van dat zo verguisde glazen plafond bestaat dan ook omdat vrouwen al snel afhaken bij het opbouwen van hun carrière.
Dat is omdat vrouwen gewoon verstandiger zijn en vlugger inzien dat tijd het enige is dat je niet kunt kopen.
Wat heb je aan een baan waarbij je 60u/week werkt en goed geld schept, als er geen tijd meer overblijft om dit geld uit te geven?
Edit: Pejeka volgens mij is het voor jou moeilijk om je hierover uit te spreken, daar je gezin bestaat uit twee werkende zonder kinderen. Eens er kinderen zijn, is er gewoon veel meer regelwerk waardoor je niet zomaar fulltime kunt werken omdat je dit wenst.
Toen ik mijn partner leerde kennen werkte zij 4/5 waardoor ze op woensdag thuis was. Concreet betekende dit voor haar zoontje dat hij om zeven uur afgezet werd aan de opvang en 's avonds tegen 18u30 werd opgehaald. In onze huidige situatie waarbij ik een ziekte-uitkering krijg, wordt hij 's morgens om acht uur opgehaald voor school en komt hij om 16u thuis omdat ik er altijd ben. Graag zou ik dit voor hem behouden, maar zie je dan ook waarom ik slechts voor een deeltijdse job solliciteer die passen binnen deze uren?
Ook hier lees ik niks over meer verdienende vrouwen
https://www.intermediair.nl/emancipatie-en-diversiteit/loonkloof/waarom-veel-vrouwen-nog-steeds-minder-verdienen-dan-mannen?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F
Mevrouw75 schreef op 04-05-2022 om 20:27:
[..]
Het is mij een doorn in het oog dat mannen hun vrouwtjes de shit laten opknappen thuis door lekker door te blijven werken als er een kind komt.
Mij niet. Ik vind dat ieder in zijn eigen relatie dat maar moet uitvechten. Ik kan me niet voorstellen dat vrouwen heden ten dage niet mondig genoeg zijn om binnen hun eigen relatie hun mannetje te staan. Daarnaast vind ik het nogal vreemd te stellen dat voor een baas "werken" altijd lekker is en dat thuis de boel regelen alleen maar "shit" is. Dan is er toch iets mis in je gedachten, lijkt me.
Pejeka1 schreef op 04-05-2022 om 21:05:
[..]
Mij niet. Ik vind dat ieder in zijn eigen relatie dat maar moet uitvechten. Ik kan me niet voorstellen dat vrouwen heden ten dage niet mondig genoeg zijn om binnen hun eigen relatie hun mannetje te staan. Daarnaast vind ik het nogal vreemd te stellen dat voor een baas "werken" altijd lekker is en dat thuis de boel regelen alleen maar "shit" is. Dan is er toch iets mis in je gedachten, lijkt me.
Toch merk ik het overal.
De best wel redelijke mannen in zo’n tekort baan die zich ongelofelijk zielig vinden omdat ze met dat slaaptekort, dat onvermijdelijk is met kleine kinderen, ook nog moeten werken, tót ze met hun 2e kind toch maar verlof nemen en zichzelf voor hun kop slaan, vond ik mijzelf toen écht zo zielig? Mijn hemel, een week thuis trekken ze al slecht.
(Er stond daarnaast ooit een nogal pathetisch stuk over een vader die zijn papa-dag opgaf omdat die héle dag in de week gewoon echt niet meer trok).
Ik ga trouwens pas fulltime werken als mijn man fulltime huisvader is en ik lekker aan kan schuiven voor de dus en ‘s avonds alleen mijn krantje hoef te lezen en dan wil ‘s zondags best een taakje gelijk aan het vleesch snijden doen.
Of mijn baan wordt naar Europees gemiddelde gebracht. Daarvoor doe ik het gewoon lekker zelf.
Pejeka1 schreef op 04-05-2022 om 18:28:
[..]
Het gaat niet zozeer om het verschil met vroeger, het gaat erom, zoals ik in de openingspost al zei, dat Nederlanders het minste aantal uren werken van alle Europeanen en ik vroeg me af waarom. Als je daarbij optelt dat tekorten in bepaalde sectoren grotendeels zouden kunnen worden opgelost als mensen (en met name de parttimers) een paar uur meer per week gaan werken, vraag ik me gewoon af waarom we dat niet gewoon doen. Je krijgt die uren gewoon uitbetaald, niet dat je voor niks hoeft te werken. Dan ga je in plaats van 26 uur 28 uur werken bijvoorbeeld, wat is daar het probleem van?
volgens mij zijn Nederlanders toch erg gelukkig in diezelfde vergelijkingen? Voel ik hier een causaal verband?
gr Angela
Mevrouw75 schreef op 04-05-2022 om 20:27:
[..]
Het is mij een doorn in het oog dat mannen hun vrouwtjes de shit laten opknappen thuis door lekker door te blijven werken als er een kind komt.
Wie zegt dat die vrouwen dat niet zelf willen? Net opgezocht voor Nederland: er zijn 1% mannen die huisman zijn en 4à5% is gedeeltelijk huisman naast een parttime betaalde job.
Nou, sorry, maar laten we ajb stoppen met mannen weg te zetten als daders. Ik bedoel, er zitten genoeg kerels tussen die zich als alfa mannetje gedragen (vrouwen vast ook, alleen lees ik daar hier ietsjes minder van).
Sorry dat ik dat zeg, daar vind ik Pejeka wel een punt in hebben, je hebt die kerel zelf uitgezocht. Wat mankeerde je dan en heb je er niet voor bedankt? Ga dan niet achteraf lopen miauwen dat je dan alles alleen staat te doen. Dan had je misschien wat eerder je mond open moeten trekken en/of hem eruit moeten flikkeren.
Nee, ik geloof absoluut in eigenaarschap. Dus ook in eigenaarschap van de hufterpartner die je jarenlang tolereert. Dan moet je daarna niet het slachtoffer gaan uithangen in mijn optiek en daar 2,2 kinderen mee krijgen.
Maar terug naar het topic, los van de taakverdeling thuis, wat vind je van de input Pejeka? Snap je bepaalde keuzes qua werk dan echt niet? Snap je niet dat daar veel comlexere materie achterzit dan 'niet willen' vanuit een soort collectieve luiheid? Ik geloof daar nl. niet zo in. Tenminste niet als ik naar de mensen om me heen kijk. Ik kan daar weinig lui aan ontdekken.
Veel mensen zijn vrije tijd ook veel belangrijker gaan vinden en als je dan ook goed rond kan komen dan boeit het mensen niet dat er tekort is aan personeel.