Op aanspreken of niet?
Sinds een jaar heb ik een collega die van een andere afdeling is gekomen omdat ze daar te maken had met pestgedrag. Ik heb haar ingewerkt en aan dat traject kwam een eind omdat ze bij haar leidinggevende had aangegeven dat ik geen tijd voor haar had. Dat was deels waar maar ik heb het gebracht onder het mom van ‘het gaat hartstikke goed, je kunt nu zelfstandig gaan werken en bij vragen kun je me altijd bellen’. Daar was zij het niet mee eens en dat kreeg ik in een dramatisch aangezet gesprek met haar en haar leidinggevende te horen. Goed prima, ze kreeg een nieuwe begeleider en zo verder.
Onlangs kreeg ik van mijn leidinggevende te horen dat de collega over mij had geklaagd bij haar LG en had gezegd dat ik een opmerking had gemaakt over bovenstaande gebeurtenis. Dat klopt, ik had gerefereerd aan mijn ontslag als begeleider/mentor, maar dat was in de vorm van een sarcastisch grapje (niet lullig, niet vals, gewoon een steekje).
Echt hoor, de kleuterschool is er niets bij. Mijn LG vond het apart, maar drukte me op het hart om het te laten gaan. ‘Zeg er gewoon niets meer over’.
Ik vind dat lastig. Van twee andere collega’s hoorde ik ook dat ze soortgelijke opmerkingen hadden gekregen.
Inmiddels verbaast me niet meer dat zij wegens pestgedrag is weg gegaan. Als ik al als pester word neergezet. Terwijl ik de eerste ben om te zeggen dat het pesten is als het zo wordt ervaren, maar dat zie ik echt niet in mijn opmerking/grapje.
Zouden jullie het laten gaan? Ik vind dat heel lastig. De collega in kwestie ontloopt me nu ook, dus die weet echt wel dat haar klikgedrag niet OK was.
Het lijkt me helemaal niet grappig. Dus misschien moet je gewoon excuses maken aan je collega, en geen grapjes maken over dingen waarvan je al weet dat ze bij haar gevoelig liggen?
Laten gaan. Hoe meer aandacht dit soort personen krijgen, hoe vervelender ze worden.
Klinkt als een heel vervelend persoon die zelf toxic is en daar andere mensen de schuld van geeft. Laat je er vooral niet in meeslepen en zorg dat men zich niet tegen jou kan keren door haar gezuig.
Kan dat bij anderen een steekje binnen komt als een dreun.
Ik zou het zeker laten gaan.
Laten gaan.
Ik vind een "steekje" bij iemand die ergens wegens pesten weg is gegaan niet netjes. Pesten kan veel met iemand doen. Ze zal vast niet lekker in haar vel zitten en misschien overgevoelig zijn. Ik zou dan mijn steekjes even voor me houden.
En dit:
"Dat was deels waar maar ik heb het gebracht onder het mom van ‘het gaat hartstikke goed, je kunt nu zelfstandig gaan werken en bij vragen kun je me altijd bellen’." Daar zou ik ook niet blij van worden, wees gewoon eerlijk en zeg dat je geen tijd hebt, dan kun je samen naar een oplossing zoeken die voor beiden goed werkt.
Rondstruiner schreef op 11-12-2021 om 13:19:
Laten gaan.
Ik vind een "steekje" bij iemand die ergens wegens pesten weg is gegaan niet netjes. Pesten kan veel met iemand doen. Ze zal vast niet lekker in haar vel zitten en misschien overgevoelig zijn. Ik zou dan mijn steekjes even voor me houden.
En dit:
"Dat was deels waar maar ik heb het gebracht onder het mom van ‘het gaat hartstikke goed, je kunt nu zelfstandig gaan werken en bij vragen kun je me altijd bellen’." Daar zou ik ook niet blij van worden, wees gewoon eerlijk en zeg dat je geen tijd hebt, dan kun je samen naar een oplossing zoeken die voor beiden goed werkt.
Dat laatste stond er misschien niet helemaal goed. Het ging prima met haar werk en ze kon het ook alleen. Ik heb nog nooit geen tijd voor haar gemaakt.
Terwijl ik de eerste ben om te zeggen dat het pesten is als het zo wordt ervaren,
Maar dat geldt blijkbaar alleen voor anderen, niet voor jezelf? Zij ervaart het als pesten.
Ik zou even rustig met haar gaan zitten en uitleggen dat je werkelijk vond dat ze het prima deed, en dat jouw opmerking als grapje was bedoeld maar dat niet zo grappig bleek te zijn. En mocht ze je nog om hulp willen vragen dat natuurlijk prima, maar dat je haar niet altijd kunt helpen ivm tijdgebrek.
tja je zegt niet wat het steekje was. Begrijpelijk vanwege privacy. Maar iemand die ergens weg is gegaan vanwege pesten is al aangeschoten wild. Once bitten, twice shy, dat werk. Dus iets kan keihard binnenkomen, veel harder dan jij het bedoeld hebt. Misschien heeft ze zich voorgenomen: '' dit laat ik me niet meer gebeuren, als iemand ook maar iets doet wat op de oude situatie lijkt, ga ik onmiddellijk naar de leidinggevende'. Het kan dan voor jou buitenproportioneel zijn, zij heeft een ander kader nu. Een kader waarin het woord ' klikgedrag' niet voorkomt maar eerder zal voelen als opkomen voor haar positie'
De vraag is waarom jij nog een steekje moest geven over iets waar ze dus gewoon gelijk in had (je had ook geen tijd voor haar, maar dat zei je niet eerlijk, dat had zij waarschijnlijk ook door). Goed je vond haar te dramatisch, dat kan maar ze had uiteindelijk gelijk anders had ze ook geen nieuwe begeleider gekregen. Dan hoef je er toch niet nog eens overheen te plassen?
Ik snap ook jouw kant wel: waarschijnlijk is het ook niet jouw schuld dat je weinig tijd hebt en had de leidinggevende haar begeleiding aan iemand anders moeten geven. En als iemand daar ook nog dramatisch over gaat doen, is het extra irritant.
Ik denk dat het goed is als jij ook haar kant ziet, en zij jouw kant. Afhankelijk van hoeveel jullie moeten samenwerken, zou een gesprekje daarover geen luxe zijn. Maar... eigenlijk had de leidinggevende dat moeten entameren imho. Nu blijft het hangen. Dus ja, ik zou er op terug komen bij haar.
Beetje raar om iemand die al gepest is niet goed te helpen met inwerken en wanneer zij daar wat van zegt nog vals doen ook...als je stoer bent, waarom ben je dan zo bang om als pester te worden gezien?
Je maakt het alleen maar erger wanneer je haar gaat aanspreken op iets wat legitiem is. Je hebt niet netjes gehandeld.
Je had ook direct kunnen zeggen dat je geen tijd hebt om haar in te werken, dan had je leidinggevende wat werk eraf kunnen halen. Ipv haar laten zwemmen en ook nog lelijk doen. Daarnaast is het verschil tussen je reacties en de OP dermate groot dat jouw waarheid in ieder geval erg flexibel is.
Je zegt dat je collega je ontloopt en dus echt wel weet dat haar klikgedrag niet oké was. Die conclusie trek je echt veel te snel hoor. Het is heel goed mogelijk dat dat steekje van jou bij haar veel harder binnenkwam dan je bedoeling was.
Gepest worden kan je beschadigen, dus waarom zou je haar niet het voordeel van de twijfel geven en empathie tonen in plaats van haar erop aanspreken (wat al snel klinkt als een standje). Ik zou sorry zeggen en uitleggen dat ik haar geen rotgevoel wilde bezorgen zonder het al te zwaar te maken. En dan klaar en weer door.
Viva-amber schreef op 11-12-2021 om 13:53:
Beetje raar om iemand die al gepest is niet goed te helpen met inwerken en wanneer zij daar wat van zegt nog vals doen ook...als je stoer bent, waarom ben je dan zo bang om als pester te worden gezien?
Je maakt het alleen maar erger wanneer je haar gaat aanspreken op iets wat legitiem is. Je hebt niet netjes gehandeld.
Je had ook direct kunnen zeggen dat je geen tijd hebt om haar in te werken, dan had je leidinggevende wat werk eraf kunnen halen. Ipv haar laten zwemmen en ook nog lelijk doen. Daarnaast is het verschil tussen je reacties en de OP dermate groot dat jouw waarheid in ieder geval erg flexibel is.
Je zet mij nu neer als een rotmens. Het eerste incident kwam bij mij als een volslagen verrassing. Ik had met haar besproken dat ze zelfstandig kon gaan werken, met mij als back-up. Daar was ze het mee eens en twee dagen later zat ik ineens bij dat gesprek met haar TL waarbij heel wat tranen vloeiden. En was ik ineens aan de kant geschoven als begeleider en had ze al een ander gevonden. Toen heb ik ook wel direct aangegeven dat ik het een heel vreemde gang van zaken vond dat ik dat op die manier te horen kreeg. Ja, misschien ben ik dan wel een beetje irritant als ik het daarna nog een keer benoem. Dat wil ik wel toegeven.
Maar goed, ik laat het rusten. Ik heb er geen behoefte aan om mijn excuses aan te bieden.
Ik zou het laten gaan want dit klinkt alsof er elk moment een vuur kan ontbranden, en dan kun jij je ook in je vingers snijden.
Ik zou een gesprek aanvragen met haar en LG. En dan de lucht klaren.
Ik denk dat je teveel vanuit je eigen referentiekader redeneert. Anderen hebben al laten zien dat er meerdere kanten aan een verhaal zitten. Als je weet dat je collega hier zoveel moeite mee heeft (er vloeien niet voor niets zoveel tranen), waarom zou je dan niet een kop koffie gaan drinken en het even uitpraten? Kleine moeite en je doet haar waarschijnlijk een groot plezier.