Iemand ervaring met toelating theateracademie?
Onze zoon heeft zijn hele jeugd op hoog niveau aan theater gedaan. Getourd door Europa, twee vooropleidingen gedaan. Is momenteel met een grote organisatie aan het optreden is Nederland. Zit in de hoogste tree van theater en dans. Krijgt les van een paar oud vooropleiding toneelacteurs en zet prachtig abstract werk neer. Vorig jaar en dit jaar wezen auditeren in Maastricht, Utrecht en Amsterdam. Tot de een na laatste ronde gekomen dit jaar. Vorig jaar 1 ronde eerder uitgevallen. Er melden zich meer dan 1500 potentiele leerlingen aan (per stroming). Vallen er 500 af, dan blijven er na die ronde 150 over, dan 60 en er worden tussen de 8 en 16 leerlingen (afhankelijk van de school en stroming) aangenomen. Het lijkt haast onbegonnen werken. Maar onze zoon heeft geen echt plan B. Heeft net 2 vooropleidingen achter de rug en heeft nu bijna fulltime theaterles. Maar heeft nu al 2 tussenjaren omdat hij perse naar de theateracademie wil. En als je een droom hebt....
Hij geeft aan dat sommigen wel 7 jaar auditie doen en dat ik rekening moet houden dat hij misschien pas ergens halverwege de 20 of later begint met studeren. Ik vind dat lastig. Ik denk namelijk hoe langer je uit het leersysteem bent hoe moeilijker er tussen te komen is. En elk jaar opnieuw auditeren is dat niet een beetje sneu?
Is er iemand bekend met de theateracademies in Nederland en hoe je je het beste voor kan bereiden (ik denk dat hij dat wel doet gezien het feit dat hij altijd heel ver komt) Pas bij de laatste ronde is hij uitgevallen, zat hij echt bij de allerlaatste. Maar wat willen ze nu precies zien? Waarom lukt het niet en wat geeft je een volgende keer wel meer kansen? Is het loten, smaak, afhankelijk van hoe hard je schreeuwt? Ik weet het niet meer. Ze willen geen acteur die al af is want je moet uiteindelijk nog 4 jaar studeren. Maar hun eisen zijn gigantisch. Ik ken geen enkele opleiding dan opleidingen in de kunsten die zoveel auditie en selectie rondes hebben.
Iemand hier ervaring mee en heeft er iemand tips? Een andere hbo opleiding doen wil hij niet. Investeren en geen tijd meer voor theatermaken. Je wordt niet serieus genomen als je ineens een andere richting in slaat, want hoe graag wilde je dit dan? En het kost je uiteraard jaren van je studiefinanciering.
Ben of ken jij iemand die wel is toegelaten of die de theateracademie achter de rug heeft, er op zit, heeft gezeten of er werkt. Ik ben heel erg benieuwd naar je verhaal.
Geen ervaring met theateracademie. Wel met niet gelijk kunnen starten met gewenste studie ivm loting. Dan gaan mensen een andere opleiding doen totdat ze wel ingeloot worden. En indien ze niet ingeloot worden hebben ze dan iig alsnog een opleiding. 7 tussenjaren lijkt me niet reëel. Ik snap je vraag hier, mijn bericht is geen antwoord daarop. Maar ik zou toch ook sterk op een plan b aansturen: werken, andere opleiding, opleiding in buitenland ed.
wordt er geen reden gegeven waarom hij uiteindelijk niet is aangenomen?
Misschien maar een klein beetje vergelijkbaar maar mijn zoon heeft jaren geleden auditie gedaan bij de pop-acedemie en is toen in de laatste ronde afgevallen. Hij kreeg toen wel een duidelijke reden: je muzikale talenten zijn goed, maar we twijfelen of dit bij je past (ivm zijn pdd-nos).
We begrepen dat volledig en daarom was het voor hem ook 'makkelijker' om voor zijn 2e keus te gaan.
Ze geven inderdaad geen feedback. In verband met het feit dat er voorgaande jaren veel gedoe om is geweest (en het heel veel tijd kost) Wij kunnen geen opleiding in het buitenland betalen. 2 vooropleidingen waren duur zat (en geen stufie) Nog een jaar ertussenuit (wordt dan zijn derde jaar) lijkt me ook niet ideaal. In de tussentijd dus voltijds vooropleidingen gedaan en gewerkt. We hebben al zitten kijken naar eventuele mbo opleidingen of universitaire opleidingen of andere hbo opleidingen maar er zit echt niks bij wat hij leuk (genoeg) vindt. Ook niet voor een jaartje. En bovendien gaat het van je stufie af. Zo lastig dit.
Tja, geen persoonlijke ervaring, maar een goede vriend van mij heeft inderdaad volgens mij 6 keer auditie gedaan, en meerdere vooropleidingen. Uiteindelijk afgestudeerd toen hij rond de 30 was, en nu is hij dan ook echt professioneel acteur met meerdere theater- en televisierollen per jaar. Zijn droom is dus uitgekomen. Hij heeft het voordeel gehad van behoorlijk vermogende ouders, maar heeft ook zelf veel gewerkt (o.a. in de theater en televisiewereld) om het financieel haalbaar te houden. Dus wat je zoon zegt is in ieder geval niet uit de lucht gegrepen.
Ik heb geen idee van de selectieprocedure, maar het is vast ook heel veel mazzel en of de opleiding net op dat moment behoefte heeft aan een type als jij.
Het lijkt me ook weggegooid geld om aan een andere opleiding met 0 motivatie te beginnen. Dan kan hij beter gaan werken.
Renmuis schreef op 11-02-2025 om 11:10:
Tja, geen persoonlijke ervaring, maar een goede vriend van mij heeft inderdaad volgens mij 6 keer auditie gedaan, en meerdere vooropleidingen. Uiteindelijk afgestudeerd toen hij rond de 30 was, en nu is hij dan ook echt professioneel acteur met meerdere theater- en televisierollen per jaar. Zijn droom is dus uitgekomen. Hij heeft het voordeel gehad van behoorlijk vermogende ouders, maar heeft ook zelf veel gewerkt (o.a. in de theater en televisiewereld) om het financieel haalbaar te houden. Dus wat je zoon zegt is in ieder geval niet uit de lucht gegrepen.
Ik heb geen idee van de selectieprocedure, maar het is vast ook heel veel mazzel en of de opleiding net op dat moment behoefte heeft aan een type als jij.
Het lijkt me ook weggegooid geld om aan een andere opleiding met 0 motivatie te beginnen. Dan kan hij beter gaan werken.
Risico is natuurlijk dat hij er nooit tussen komt. Niet dat je zonder opleiding niks kunt. Maar dat lijkt me toch zonde. Een opleiding als theaterwetenschappen of communicatiewetenschappen en dan de creatieve richting lijken me bijvoorbeeld ook nog nuttig als hij er later wel tussen komt. Maar ook gebruik makend van talenten die hij wrs heeft, met name die 2e; creative concepts for communication. Maar er is vast nog meer te bedenken.
Ik heb iets vergelijkbaars ooit in een tv-programma gezien. De zoon wilde presentator worden, punt. Niks anders, dat was zijn droom. Zijn moeder wilde hem wel een kans geven, maar ging hem niet eindeloos faciliteren.
Met behulp (van Tim Hofman?) zijn ze uiteindelijk tot een afspraak gekomen. Die jongen mocht 2 jaar in Amsterdam gaan wonen ('want daar gebeurt het') en kreeg een toelage van bedrag X van zijn ouders. Die 2 jaar mocht hij gebruiken om proberen om door te breken. Zijn toelage moest hij zelf aanvullen door ook te werken. Zou hij na 2 jaar niet zelfstandig rond kunnen komen van zijn werk als presentator? Dan zouden ouders mogen stoppen met betalen en hij zou dan zijn droom anders na moeten jagen.
Hebben jullie het ooit gehad over hoe lang hij 'mag' blijven proberen en tot wanneer jullie (financieel) blijven steunen?
Als ik lees wat hij allemaal doet denk ik dat er niets mis is met zijn voorbereiding. De concurrentie is erg groot en ik denk dat je soms ook net een beetje geluk moet hebben. Mocht het dit jaar helaas weer niet lukken zou ik als ouder het hem even zelf laten uitzoeken.
Hem gewoon laten werken en niet meer (als je dat nog deed) financieel steunen zeker niet een andere studie opdringen want dat heeft geen zin.
Als zijn droom niet lukt moet hij zelf op zoek naar een alternatief en daar heeft hij best nog een paar jaar de tijd voor.
Best moeilijk om als ouder je er niet mee te bemoeien maar hij zal zelf op een gegeven moment een keuze moeten maken.
Ik heb jaren in theater gewerkt (en zelf ook een kunstopleiding gedaan) en ik denk inderdaad niet dat er meer is wat je zoon kan doen. Als hij tot de laatste rondes komt dan is hij al goed genoeg/geloofwaardig genoeg, alleen heeft ie tot nu toe de pech gehad dat er andere mensen waren die ze net iets liever wilden hebben. Dat heeft deels ook met de samenstelling van het jaar te maken, dus dat is ook niet iets waar je nog iets aan kunt doen vrees ik.
Ik ben het eens met bovenstaande reacties die aanraden er afspraken over te maken hoe lang jullie dit nog gaan financieren. Het zou ook heel goed voor hem zijn om te werken (ik hoop dat ie dat al doet maar als ik jou ‘fulltime theateropleidingen’ zie schrijven betwijfel ik dat.)
En wat denk ik voor jullie zelf goed is om in het achterhoofd te houden is dat, hoe ontzettend naar en vervelend die afwijzingen ook voor hem zijn, het al wel een goede training is voor het leven als acteur. Want hoe mooi de opleidingen het leven na de academie ook afspiegelen, voor het overgrote deel van de kunstenaars is het worstelen na de opleiding. Projectje hier, projectje daar, telkens weer de hoop dat je er nu echt bent maar er telkens weer achter komen dat je zelf wéér het volgende project moet gaan aanslingeren, het is echt geen makkelijke weg en heel veel mensen gaan op een gegeven moment alsnog iets anders doen. Wat helemaal prima is natuurlijk en dat geldt voor heel veel opleidingen, maar wat ik maar wil zeggen: de academie is zeker niet zaligmakend. En dat krijg je nu absoluut niet aan je kind uitgelegd en ik zou daar ook helemaal niet aan beginnen, maar misschien scheelt het voor jezelf eventuele frustratie.
Meesje schreef op 11-02-2025 om 11:19:
Een opleiding als theaterwetenschappen of communicatiewetenschappen en dan de creatieve richting lijken me bijvoorbeeld ook nog nuttig als hij er later wel tussen komt.
Dat is een opvatting die duidelijk daar niet leeft. Voor zover ik weet is dat meteen een grond voor afwijzing tijdens de toelatingsprocedure. Een andere studie als optie hebben = afgewezen worden. Want ze willen alleen mensen die leven voor de kunst, die onmogelijk iets anders (denken te) kunnen doen. Die denken dat ze doodgaan als ze theaterwetenschappen of communicatiewetenschappen gaan doen.
Of dat reëel is, daar laat ik me verder niet over uit. Maar dat betekent dus dat je jezelf in leven moet houden met baantjes of zo, tot je een keer aangenomen wordt.
Ik heb daar verder geen tips over. Ik denk dat zoon al alles doet. Ik ken maar enkele mensen die een theateropleiding hebben gedaan en die werden in één keer aangenomen. Wat dan hun geheim was, geen idee.
In je op lees ik dat hij al heel veel les heeft gehad dus waarom niet gewoon auditie doen voor een rol die hem aanspreekt. En verder aanmelden bij een figurantenbureau, een modellenbureau en veel aan de weg timmeren.
Bolmieke schreef op 11-02-2025 om 14:03:
In je op lees ik dat hij al heel veel les heeft gehad dus waarom niet gewoon auditie doen voor een rol die hem aanspreekt. En verder aanmelden bij een figurantenbureau, een modellenbureau en veel aan de weg timmeren.
Dit inderdaad. Als ik lees dat hij nu al optreed met een grote organisatie, hij heeft in Europa gespeeld, zit in de hoogste tree van theater en dans, 2 vooropleidingen. Wat houdt hem tegen om het gewoon zonder die opleiding te proberen? Hij zit al in het wereldje. Kan hij niet via via ergens binnen komen ofzo? Neem aan dat hij wel mensen kent inmiddels, eventueel via die vooropleiding docenten misschien?
Mijn dochter heeft ook Vooropleiding Theater gedaan. Omdat het echt te lastig is om de toelating voor de academie te halen staat deze nog op haar lijstje:
https://www.rug.nl/let/studeren-bij-ons/kcm/kunstvak-theater---ba-kunsten_-cultuur-en-media
Volgens mij zijn er europese regels waardoor hij, als hij in een ander land studeert, recht heeft op de studiefinanciering die daar geldt.
Het zou natuurlijk kunnen dat de overheid daar minder bijdraagt (maar ook dat opleidingen er goedkoper zijn).
Ik zou geen 7 tussenjaren meer gaan sponsoren.
Eventueel nog 1, maar daarna mag hij zichzelf grotendeels gaan sponsoren tot hij ertussen raakt.
Afhankelijk van waar jullie wonen / waar hij woont zou ik kijken of België - bijvoorbeeld Antwerpen - een optie is. En dan eventueel in eerste instantie over-en-weer pendelen.
En daarnaast inderdaad ... Met alle cursussen die hij nu al gehad heeft, met al wat hij nu al op zijn CV heeft staan ... Hoe nodig is die opleiding écht? En moet het écht op dit moment? Of raakt hij misschien toch ergens binnen en kan hij vervolgens de komende jaren tussendoor extra cursussen meepikken?
Jobs zijn straks na zijn studie ook héél erg ons-kent-ons en auditie doen. Ik zou daar dus nu al mee beginnen.
Ginevra schreef op 11-02-2025 om 13:42:
[..]
Dat is een opvatting die duidelijk daar niet leeft. Voor zover ik weet is dat meteen een grond voor afwijzing tijdens de toelatingsprocedure. Een andere studie als optie hebben = afgewezen worden. Want ze willen alleen mensen die leven voor de kunst, die onmogelijk iets anders (denken te) kunnen doen. Die denken dat ze doodgaan als ze theaterwetenschappen of communicatiewetenschappen gaan doen.
Dit is niet mijn ervaring met toelatingscommissies, maar ik heb geen ervaring met de echt supergewilde opleidingen, zoals Maastricht en Amsterdam. Zeker in Utrecht vonden ze elk geval in mijn tijd mensen met andere interesses/visies/achtergrond juist wel interessant.
Maar van theaterwetenschap/muziekwetenschap gaan studeren terwijl iemand eigenlijk uitvoerend wil zijn heb ik echt nog nooit iemand gelukkiger zien worden, terwijl het wel ontzettend veel gedaan wordt.