Het grote werk erger topic

Wow, ik ben echt kwaad merk ik. Een collega deed de planning/telefoon vanmiddag (secretaresse fysiopraktijk). Ik was op de andere locatie bezig met andere dingen. Vanmorgen was het net andersom dus ik had een aantal dingen naar haar gestuurd, soort van overdracht met patiënten die nog gebeld moesten worden..

We werken op het moment met een wachtlijst wegens enorme drukte en vandaag belde iemand dat hij persé bij een therapeut ingepland wilde worden. Gezien zijn klachten kon hij ook bij een ander, aangezien deze therapeut dit jaar geen plek meer had en nog iemand al een week op de wachtlijst had staan.

Dit naar haar geappt en ook als notitie nog bij opmerkingen gezet. Zag ik net dat ze deze toch bij die ene therapeut ingepland heeft (had iemand afgebeld) én die ander dus nog steeds op de wachtlijst staat. + deze therapeut werkte die dag al buiten zijn werktijd dus die plek kon niet zomaar opgevuld worden. Vond ik al stom maar nu zag ik ook nog eens dat ze mijn opmerking uit de notitie heeft gehaald (doen we echt nooit!) dus echt bewust gedaan. 

Zo flauw dit. Ik merk de laatste tijd vaker van dit soort dingen.. Echt, vertrouwen in haar gaat helemaal weg zo. En zelf speelt ze het telkens heel slim zodat haar niks verweten kan worden. 
Ik ben echt benieuwd naar haar verklaring want laat het er niet zomaar bij zitten..

Een fout maken kan/mag natuurlijk! Maar wees dan ook gewoon eerlijk..

Lang verhaal 😬 ik weet (vanwege herkenbaarheid) ook niet of ik dit bericht laat staan trouwens. Merkte dat het me hoog zat 😅

Het gaat mij ook niet om gelijk krijgen of iets trouwens. Maar ik vind het zo vervelend dat iemand al een week op de wachtlijst staat met klachten die vanwege zijn specialisatie echt voorrang moet krijgen, en dat er dan gewoon niet naar gekeken wordt en heel achterbaks zo'n notitie weggehaald wordt.. 

Andere dingen die spelen zijn echt veel fouten (afspraken vergeten eruit te halen, verkeerde code e.d.). Ik pas die dingen de hele tijd voor haar aan en heb daardoor veel ellende voorkomen. Niet om arrogant te doen maar ik wil het voor de patiënten graag goed hebben staan, anders krijgen zij er last van! 

Af en toe zeg ik er wat van maar dan weet ze ineens van niks o.i.d.. Dus kan er helemaal niks mee! Ik kan het wel niet meer aanpassen maar dat vind ik ook echt rot dan 🤔

Hebben jullie nog tips hierin? Ik ben echt weinig gewend qua collega's en echt zoekende hoe ik dingen het beste aan kan pakken. Gezien ik ook nog maar 1.5 jaar werk (ivm chronisch ziek)

Oh heerlijk dat je zo bent! Ik ben juist altijd wat ontwijkend en ik vind zulke confrontaties niet heel makkelijk.
De keren dat ik er iets van zei, wist ze dus nergens van en het zal me niks verbazen als ze zegt dat die andere die dag niet kon o.i.d.  Ze draait de hele tijd om van alles heen of voelt het als een aanval als ik iets zeg want ze schiet meteen in de verdediging. 
Dat zorgt ervoor dat ik ook wat vastloop en niet meer weet wat te doen 

Ik ben of direct, of "dommig" (klopt het dat er bij x nu een overboekt is? (Of zoals laatst: heb ik het verkeerd begrepen, de deadline was toch 2026 ipv 2025?), soms heel erg vanuit mezelf "ik zie dat je mijn notitie hebt verwijderd, ik vind dat vervelend want daardoor kan ik mijn eigen aantekeningen niet terugvinden. Wil je dit niet meer doen."

hier is op het laatste moment een tweedaagse training met overnachting afgezegd. Dus voor "niks" vorige week alle e-learnings gedaan en extra gewerkt om de deadlines voor deze week te halen. 

We hebben ineens een nieuwe 'tussenlaag'. Een paar jaar geleden werd er flink geschrapt in de tussenlagen. Nu is er dus weer één. 

Vers van school, trots als een hond met 7 l*llen als hij een vergadering mag voorzitten omdat de echte leidinggevenden er geen zin in hebben. Elke ochtend de kamer binnenlopen met de mededeling waar, wanneer en hoe hij bereikbaar is. Hij is tenslotte belangrijk (vindt hij).

Hij zit allerlei dingen te bedenken, zoals een dagopening. Eh... Bijbel en koran lezen, bidden, liedje zingen en een kringgesprek? 
"Nee, bespreken wie wat gaat doen die dag". 

Okee, dus ik kom om acht uur binnen, ga zitten wachten tot om kwart over negen iedereen er is en dan gaan we bedenken wat we gaan doen? 

Als je binnen komt op het werk dan kijk je in de kasten wat er ligt, bepaalt wat prio heeft en je zorgt ervoor dat je het gedaan krijgt. Dat werkt goed. 

Zooo frustrerende vergadering net. We moeten wel zorg bieden maar dan op basis van bemoeizorg maar ze mogen niet in zorg want te weinig artsen en we mogen niet rapporten want dan lijkt het op een behandeling maar we mogen/moeten wel een soort van steunende gesprekken voeren maar dan is het niet echt behandelen maar ook niet toeleiden naar zorg want er is een wachtlijst  Dus we mogen niet echt verantwoordelijk zijn voor deze mensen maar moet ze wel regelmatig spreken, of collega's van me en dan moeten we maar raden hoe het gesprek met collega's gegaan is en alles onthouden en totaaaal niet werkbaar maar dat is hoe het is dus tja doe het er maar mee. 

Poezenmeisje schreef op 16-12-2024 om 22:24:

We hebben ineens een nieuwe 'tussenlaag'. Een paar jaar geleden werd er flink geschrapt in de tussenlagen. Nu is er dus weer één.

Vers van school, trots als een hond met 7 l*llen als hij een vergadering mag voorzitten omdat de echte leidinggevenden er geen zin in hebben. Elke ochtend de kamer binnenlopen met de mededeling waar, wanneer en hoe hij bereikbaar is. Hij is tenslotte belangrijk (vindt hij).

Hij zit allerlei dingen te bedenken, zoals een dagopening. Eh... Bijbel en koran lezen, bidden, liedje zingen en een kringgesprek?
"Nee, bespreken wie wat gaat doen die dag".

Okee, dus ik kom om acht uur binnen, ga zitten wachten tot om kwart over negen iedereen er is en dan gaan we bedenken wat we gaan doen?

Als je binnen komt op het werk dan kijk je in de kasten wat er ligt, bepaalt wat prio heeft en je zorgt ervoor dat je het gedaan krijgt. Dat werkt goed.

Oh, de dagstart/ stand-up. Dat is toch alweer achterhaald? Zo irritant dat inchecken (ben je groen, geel of rood?) . Actielijst, parkeren etc. 

Wij beginnen er niet aan. Dagstart, hoepel toch op.

Ik ben te oud om wéér aan nieuwe onzin te beginnen. Elke keer moet iemand het wiel opnieuw uitvinden. 
Een aantal oudgedienden, waaronder ik,  heeft nog een trauma van 'gekleurde petjes'. Noem dat woord en we hangen aan de tl-bakken en bovenin de lamellen.

Morgen rond ik mijn rommel af en dan pak ik alleen nog 'klein spul' zodat ik met een leeg bureau mijn vakantie kan ingaan.

Poezenmeisje schreef op 17-12-2024 om 22:09:

Wij beginnen er niet aan. Dagstart, hoepel toch op.

Ik ben te oud om wéér aan nieuwe onzin te beginnen. Elke keer moet iemand het wiel opnieuw uitvinden.
Een aantal oudgedienden, waaronder ik, heeft nog een trauma van 'gekleurde petjes'. Noem dat woord en we hangen aan de tl-bakken en bovenin de lamellen.

Morgen rond ik mijn rommel af en dan pak ik alleen nog 'klein spul' zodat ik met een leeg bureau mijn vakantie kan ingaan.

Ik heb die dagstart vakkundig de nek omgedraaid door aan te geven dat het me stress opleverde. Bij ons was het een weekstart en dan moest je ook vertellen wat je in het weekend had gedaan. Leuk voor de manager die elk weekend op festivals hing en borrelde met vrienden, maar ik zat de halve zondag te dubben hoe ik het boodschappen doen en kattenbakken schoonmaken een beetje leuk kon inkleden. Plus dat het niets toevoegde. Degenen met wie ik klets zijn ook degenen die toch wel weten wat ik zoals doe en die het interesseert.

Och, op die weekendvraag kun je toch zo uitgebreid antwoorden als je wilt? 'Rustig weekend gehad', en door.
Ik vind zo'n regelmatig overleg wel prettig eigenlijk.

Ik ben ook blij met de dagstart eigenlijk. Maar zal ook aan t werk liggen. Als je een heel afgebakend eigen project heb lijkt het me ook niet heel nuttig.