Vliegangst en turbulentie
Ondanks mijn vliegangst heb ik best wat mooie reizen gemaakt. Gisteren ben ik terug gekomen uit Zuid-Afrika. De heenweg prima. Opstijgen en landen gaat steeds makkelijker, zeker in zo’n groot vliegtuig. Eenmaal in de lucht is er niet zoveel meer aan de hand.
Terug was anders:
Opstijgen en landen geen probleem.. Trots op! Het was een nachtvlucht met flink wat turbulentie. Zowel ‘‘s nachts als ‘‘s morgens gingen er meerdere malen de lampjes met stoelriemen aan. Behoorlijk wat heen en weer schudden en wat meters naar beneden. Voor het eerst was ik echt bang in het vliegtuig. Heb m’n reisgenoten na afloop (die zaten allemaal ergens anders) niet over een heftig vluchtje gehoord.
Ik heb amper geslapen en het lukte ook niet om rustige muziek te luisteren of m’n ademhalingsoefeningen te doen.
Wat is de volgende keer slim om te doen? De stewardessen vertellen dat ik vliegangst heb?
Ja, dat kan geen kwaad…
Maar de vraag is waarvoor jij bang bent tijdens turbulentie. Ben je bang dat het vliegtuig kapot gaat, dat je gewond raakt door iets rondvliegends, of vind je de bewegingen gewoon niet leuk? Want als je - zoals het hoort - de stoelriem vast hebt kan je niet zoveel gebeuren, ook niet als de turbulentie best heftig is…
MIsschien helpt het je om je te verdiepen in hoe turbulentie ontstaat en hoe het precies werkt. Het is een heel normaal verschijnsel namelijk, absoluut niet iets om je zorgen over te maken.
Dat hobbelige gevoel is juist normaal en hoort erbij.
Misschien helpt zo'n rationele blik op het verschijnsel turbulentie je te begrijpen welke beweging je voelt?
Ik heb wel geprobeerd te relativeren en om me heen te kijken? Is iedereen nog relaxed? Dan is er niets aan de hand.. En dat was zo. Ik weet dat het een heel normaal verschijnsel is, alleen zo had ik het nog niet ervaren en daar schrok ik van
Als je met vliegangst op en neer naar Afrika kunt vliegen, lijkt me toch dat het wel meevalt of op z’n minst dat je het meeste ervan hebt overwonnen (niet vervelend bedoeld). Hoewel ik helemaal geen vliegangst heb, word ik van dergelijke forse turbulentie ook altijd wat zenuwachtig (‘Wat als…’). Wat mij geholpen heeft, is hier met een bevriende piloot eens over doorpraten. Hij kon goed uitleggen wat er gebeurt in zo’n geval en waarom het echt geen reden tot paniek is. Dat houd ik mezelf sindsdien als mantra voor en maakt dat ik wat minder klamme handjes heb. Wat Schommelstoel zegt dus eigenlijk: je er wat meer in verdiepen of over laten bijpraten. Wellicht helpt je dat ook!
De universiteit van Nederland had pas een podcast over turbulentie. Die leggen wel goed uit wat het is. Misschien is dat interessant?
Tsja, ik zou denken: dit was een eerste keer en eerste keren zijn vaak spannend. Je weet nu hoe turbulentie voelt en beseft dat je je onnodig druk hebt gemaakt. Ik zou mezelf dus niet meteen diagnosticeren met vliegangst. De kans lijkt me namelijk groot dat je een volgende keer bij turbulentie al veel minder bang bent. Net als bij al die andere dingen die je ooit spannend of zelfs doodeng vond en waarmee je nu hebt leren omgaan.
We hebben hier op het forum trouwens ook een leuk topic van een piloot die je vanalles heel goed uit kan leggen 
https://www.viafora.nl/forum/vakantie-en-reizen/ask-the-captain
Ik denk dat dit een natuurlijke reactie is op een normale omstandigheid: je realiseert je dat je eigenlijk geen vogel bent maar een mens die zich afhankelijk maakt van techniek.
Wat betreft die techniek: denk je dat het vliegtuig zou gaan vliegen als er maar de geringste redenen waren om dat niet te doen? Die piloot wil ook graag thuis komen. Dus ik denk wel dat je kan vertrouwen op de veiligheid van vliegtuigen. Of ze de goede dingen doen, namelijk de boel niet vervuilen, dat geloof ik dan weer niet.
lees idd het eerder genoemde topic van Cygnus even door, heb mede door zijn topic en antwoorden al weer heel wat vluchten gemaakt. Gewoon lekker wat meeschommelen, vooral proberen niet strak in je stoel te gaan zitten en denken dat een boot ook deint door golven enz.
Rot is dat he als je maar voor een klein onderdeel van het vliegen angst hebt. Ik heb dat met opstijgen, vind het zo naar. Maar de rest gaat eigenlijk wel.
Ik weet niet waar je in het vliegtuig zat, maar als je turbulentie hebt zou ik zeker niet naar de vleugels kijken als je dat eng vindt. Dan zie je de motor zo heen en weer wiebelen. Niks waar het vliegtuig niet tegen kan uiteraard. Maar dan krijg ik het ook spaans benauwd.
Bij valk heb ik geleerd dat het goed is gewoon door je angst heen te gaan. Te accepteren dat het er is en je hoeft je er niet voor te schamen. Door de angst te accepteren wordt de berg waar je tegen opziet steeds minder hoog.
Zeker gewoon vertellen aan het cabinepersoneel. Ze komen dan vaak tussendoor even vragen of het gaat. En als het jou helpt en er tijd is mag je soms ook even in de cockpit kijken en een praatje met de piloot maken.
En als je graag de scherpe randjes er vanaf wil, kan ik je stichting Valk echt aanraden. En het topic van Cygnus uiteraard!