Hoe gingen jullie vroeger op vakantie? (Zondagmiddagvraag)
Wij hebben een deel van de boeken van mijn overleden schoonmoeder gekregen, hoofdzakelijk boeken die we zelf hebben gegeven 
Een van de boeken gaat over het leven in Nederland vroeger vs nu. Dat vind ik altijd leuk om over te lezen en beseffen dat (hoeveel er ook geklaagd wordt) de levensstandaard zoveel hoger is geworden. In de jaren ‘50 was een dagje naar het strand ‘de vakantie’, kamperen in de jaren ‘60 en ‘70, broodjes mee, macaroni met smac, e.d.
Mijn ouders gingen in de jaren ‘70 wel al echt op vakantie, meestal 10-14 dagen Centerparcs of een goedkoper huisjespark. Ik denk dat zij beide in hun hele leven drie keer in het buitenland zijn geweest. Mijn moeder heeft zelfs nog nooit gevlogen.
Hoe zagen jullie vakanties eruit in je jeugd?
Wij gingen zeker niet elk jaar. Ik ben van 1970 en de jongste.
Begin jaren ‘70 hadden we geen auto en mijn ouders hadden een stacaravan gekocht op een camping twee dorpen verderop. Daar waren we vaak.
De eerste keer buitenland was in 1977, mijn vader had een Eend gekocht en met die Eend gingen we naar de Ardennen. Wat overigens knap ambitieus was met een gezin met 3 kinderen, twee erg grote tenten en een complete uitrusting en slechts een beperkt motorvermogen van ca. 28pk. De heuvels waren best een uitdaging. Met een flinke aanloop redde de dappere Eend het vaak nét. En soms net niet. Dan moesten we er snel uit, zodat het gewicht scheelde en het net wel ging.
in 1978 hadden we een veel grotere en luxere auto, een nu volkomen vergeten Princess 1800HL. Daarmee wezen kamperen in Engeland, wat voor mij mijn liefde voor dat land heeft opgeleverd.
In 1980 nog een keer met het gezin naar Frankrijk en dat was de laatste keer als gezin. Mijn zussen zijn ouder, de oudste had een vriend gekregen en de zussen gingen niet meer mee. In 1981 nog een keer met alleen mijn ouders naar Duitsland, weer kamperen, en vanaf dat moment bleven mijn ouders veel thuis.
Mijn vader reisde al heel veel voor zijn werk en vond dat kamperen eigenlijk niks, dus die zijn later alleen nog naar hotels etc. gegaan.
Ik heb iets met de provincie Zeeland. De zeelucht, het ruisen van de golven en de ruigheid van de duinen. Vanwaar die fascinatie? Ongetwijfeld door de fijne herinneringen aan de zomervakanties met ons gezin in Zeeland. In de jaren 70 gingen we er vaak naar toe. Het was in de tijd dat ik op de basisschool zat. Ik was tussen de 6 en 12 jaar oud. De eerste zomers zaten we in een caravan op de camping in Valkenisse. Maar we hebben ook een keer een vakantiehuisje gehad in Biggekerke. Daar was een enorme tuin bij met een indianentent. En daarna zijn we nog twee keer naar Renesse geweest, ook weer in een caravan.
Vanaf de camping zaten we vlak bij de zee. Eerst de trap op over de duinen. Maar dan werd je beloond met uitzicht op de zee. En dan spelen op het strand en schelpen zoeken. Of zeesterren. Je zag de schepen voorbij komen. We kregen een ijsje of flesje limonade in het strandpaviljoen, of we haalden een zakje friet. Die uiteraard veel lekkerder was dan thuis.
De eerste jaren was er geen elektriciteit in de caravan. Als het ‘s-avonds donker werd (er was nog geen zomertijd) stak mijn vader de gaslampen aan. In Valkenisse zag je na zonsondergang wel het licht van de vuurtoren. Dat vond ik heel bijzonder. In mijn herinnering was het altijd mooi weer. Onze jassen hadden we niet nodig. Voor mijn moeder haalde ik wel eens boodschappen in de campingwinkel. Ze hadden speciale campingboter: Corso.
We maakten ook wel eens uitstapjes. In Middelburg was een heel mooi stadhuis. En we bezochten Miniatuur Walcheren, de Zeeuwse versie van Madurodam. Of met de veerboot van Vlissingen naar Breskens. Mijn eerste ervaring “op zee”. Vanuit Renesse zijn we zelfs naar een dolfinarium geweest. Later nog eens naar gezocht, maar die bestaat al jaren niet meer.Toen ik een jaar of 8 was kreeg ik mijn eerste transistor radiootje. Aan de kust kon je Radio Veronica ontvangen. Ik herken nog altijd de zomerhits uit de jaren 70.
De reis naar Zeeland was ook vaak een belevenis. Mijn ouders hadden geen auto. Maar er was altijd wel iemand die ons kon brengen en ophalen. Ik weet nog dat we opeengepakt zaten in de Ford Cortina van mijn opa. Een oom heeft ons ook een keer gebracht. Hij reed verkeerd, kwam in de file, en we kwamen met een kokende motor langs de weg te staan. In de brandende zon! En toen kwam het VW busje. Die was van een kennis van mijn ouders. Maar zijn dochter had ook al haar rijbewijs en wilde graag rijden. Dus zij heeft ons de laatste 2 zomers naar Renesse gebracht. Als autofan vond ik dat busje geweldig! Daarom mocht ik van mijn ouders voorin zitten. En kon ik meekijken hoe zij het busje bestuurde. Ze kon zelfs rijden met kleppers aan haar voeten, de houten slippers met een rood bandje waar veel meisjes toen op liepen.
Na 1976 vonden mijn ouders het mooi geweest met de vakanties in Zeeland, en werd het Duitsland en Oostenrijk. Ik ben nog een paar keer met ons gezin mee geweest. Daarna werd het tijd om met vrienden op vakantie te gaan. Inmiddels heb ik het e.e.a. van de wereld gezien. Maar Zeeland is voor mij altijd speciaal gebleven.
Wij (jaren 80/90) gingen met de auto en de tent naar Frankrijk. Een heel enkele keer naar Spanje en een keer naar Zweden. Een week of 2/3, op een rustige (natuur)camping maar liefst wel met een broodjesservice of klein restaurantje ofzo. In mijn puberteit hadden we eigenlijk altijd wel een vakantiedeal met het gezin van mijn beste vriendin: ik een week met haar, zij een week met mij en halverwege wisselen ofzo.
In de kerstvakantie gingen we een aantal keer in een huisje op een Waddeneiland. En in de meivakantie gingen we een keer met een huifkar, een keer met een boot, etc.
Vroeger had ik niet echt vakanties want mijn ouders hadden geen geld. als we weg gingen dan waren het dagtripjes. Vanaf mijn 18de ben ik elk jaar op vakantie gegaan. Daar ben ik zo blij mee. ik ben ook blij dat onze zoon een veel leuker leven heeft gehad wat vakanties betreft .
in mijn jeugd (0-18) ben ik viermaal op zomervakantie geweest. Dus echt ergens heen waar we tegen betaling verbleven. Driemaal een georganiseerde vakantieweek en eenmaal in een pension. M’n moeder wilde geen huisje huren want dan moest ze nog steeds het huishouden doen.
Daarnaast gingen we logeren bij familie of bij vriendinnen van m’n moeder. En dagjes uit. Met OV, we hadden geen auto. Oh ja en als kind ging ik in Rotterdam naar Jeugdland. Geweldig !
Ik ben van begin jaren 70 en wij gingen ieder jaar met de auto met de caravan erachter op vakantie. Meestal naar Frankrijk en ook vaak naar dezelfde camping. Ik vond het echt geweldig. Mijn ouders in de caravan en de kinderen in een tentje naast de caravan. ‘s Morgens naar de campingwinkel om stokbrood te halen voor het ontbijt en verder hele dagen banjeren en op ontdekkingstocht gaan over de camping en spelen met andere kinderen. Dat je elkaar niet verstond omdat ze een andere taal spraken deerde niet want we begrepen elkaar toch wel. Heb er hele fijne herinneringen aan!