BDSM, voor de liefhebbers - deel IV

Hij wil dat zeker. Lijkt wel net zo van slag als ik... maar dat maakt me nog bozer, want dit is toch echt alleen hem aan te rekenen. 

Hij wil alles proberen  investeren, zou nu voor me op zijn knieën gaan (dat was mijn plek  ) probeerde voorzichtig contact met me te houden, zonder over grenzen heen te gaan, wat onmogelijk is, want ik ben zo stuk, verdrietig en woedend. 

Ik ben vooral bang dat ik me hier niet overheen kan zetten. Het was een harde grens, die we misschien niet besproken hadden, maar wel eentje waarvan ik vind dat het logisch is om te bedenken dat je er eerst met je partner over praat voor je het doet. 

Ik weet niet of het ooit nog leuk word, want ik zal hem dit zo vaak voor zijn voeten gooien en dan weer boos worden. 

Inderdaad..... ik hoef niet nu te beslissen 

En heb je hem al gevraagd waarom hij nu wel bereidheid toont? Waarom hij eerder juist het tegenovergestelde deed? En hoe wil hij dit vasthouden en niet weer in oude patronen vervallen? Heeft hij concreet gemaakt wat zijn investeringen zijn?

Ik vind 'bang' niet helemaal passend. Als het een harde grens is, en je kan je er niet overheen zetten, dan is dat ook helemaal ok. 
Bij het stukje 'ik kan dit niet' of 'ik kan dit wel' zou je juist berusting en acceptatie (en natuurlijk ook verdriet) moeten voelen. Geen angst  .

@Subbo: juist het onderwerp wat Beaunicorn noemt, is toch iets wat je niet gaat invullen voor een ander of dat je zelfs op basis van aannames gaat handelen? 

En natuurlijk heb jij een andere belevingswereld dan Beaunicorn, maar jouw voorbeeld is toch ook niet gebaseerd op het bovenstaande van wat ik schrijf? Daar is iets aan vooraf gegaan.

Ik blijf erbij: communicatie is ontzettend belangrijk. Niet alleen in het begin, maar ook gaandeweg. Dat kan je niet laten versloffen. Relatie/connectie/dynamiek zijn 'werk'woorden.

Het was zo dat mijn D zich ook volledig inzette op ook een vanille relatie, hij wou alles met mij. Ik was zijn droomvrouw. Hij heeft er alles voor gedaan om heel langzaam per ongeluk toch ook mijn gewone leven in te sluipen. 

De helft van de tijd was ik ook "gewoon" bij hem thuis omdat hij dat zo graag wou.
Als een vanille relatie, maar waarvan ik hem altijd voor heb gehouden, dat het voor mij de BDSM was, waarop die relatie gebasseerd was. dat was onze lijm, hij en ik.... D/s.... onze bubbel.

En dat werd al steeds meer vanille, waarvan ik vaak heb aangegeven dat ik dat niet oke vond. Dan "vergat" hij 3 dagen lang mij mijn collar om te doen en hadden we (in mijn ogen, voor andere mensen was het vast wel wat ruigjes) gewone sex en lag ik er echt tegen mijn zin in. Maar ik hield van hem. En hij was mijn D, dus ik vond het ook lastig om ineens zelf aan te gaan geven wat hij moest gaan doen. Ons ding was juist, doen wat hij wilde he.... heel verwarrend voor een sub. Als ik moet vragen om mijn collar.... dan hoeft het eigenlijk al niet meer. Want dan draag ik dat ding niet voor hem.

Hij had in mijn ogen absoluut kunnen weten dat ik het nooit zomaar oke zou vinden om zonder overleg, betaald op zoek zou gaan, naar subs voor erbij. Dat soort dingen hoor je een beetje aan te kunnen voelen na  een jaar D/s plus vanille relatie, maar sowieso, als je daar niet goed in bent, dan praat je daarover, met elkaar. 

Juist hij, zou moeten weten over communicatie en consent.

En hij beweert dus, dat het echt alleen maar was om te praten. Maar ik geloof dat niet. Waarom praten met JUIST "mijn soort". En stel, dat dat toch zo is he, dat hij het deed voor de goede gesprekken ( we lezen immers allemaal de playboy voor de goede interviews) .... dan ging hij toch een band aan met een andere sub dan de zijne.

Waardeloze D toch, een duurzame band aangaan met een andere vrouw/sub, terwijl je er eentje op de bank hebt zitten waar je dat voor verbergt. Hij deed het stiekem he. Dat maakt het zo'n verraad.

En, wat mij heel veel pijn doet:

Hij heeft dit langere tijd, bewust gedaan. Meerdere vrouwen, dagelijks stiekem zijn mail checken en mailtjes met ze sturen. 

In mijn beleving heeft hij 100-en momenten gehad om tot bezinning te komen en aan mij te denken. Maar dat deed hij niet

Pas nu ik het weet, heeft hij spijt. En dat geloof ik wel. Maar ik kan dit natuurlijk nooit meer "niet weten". Dat hij mij dit heeft geflikt.

En ik mis hem zo. Heb zoveel momenten per dag dat ik iets zie, doe of denk wat ik even wil delen. Want we waren wel altijd met elkaar bezig en in contact.Ook daardoor snap ik niet, dat hij er zo nodig nog contacten bij wilde hebben

En wat hij wil investeren. Een hele hoop. Ik heb heel veel berichten van hem gehad, met dat hij nu wel inziet hoe dit voor mij moet zijn binnengekomen en hoe het voelt. Dat hij het vreselijk vind, dat hij mij pijn heeft gedaan. Dat hij echt niks kwaads in de zin had, maar begrijpt dat ik, door de manier waarop, daar heel anders over denk. 

Hij wil me de ruimte geven ( doet hij ook, weet dat hij nu ook echt niet in mijn buurt moet komen, en als ik zeg dat ik genoeg van hem heb gehoord voor die dag, laat hij me ook met rust.

Hij zegt dat ik alles van hem mag controleren ( maar dat hoef ik niet, ik wil niet zon persoon zijn) en ik had eerder ook al gewoon zijn codes en ww-en. Die ik allemaal al gewoon vergeten ben, want ik had vertrouwen en heb nooit behoefte gehad om ergens in te kijken. 

Maar juist daarom kwam die klap ook zo hard aan. Ik dacht dat het goed zat. Er waren wel wat dingetjes mis, maar in de kern dacht ik dat we iets moois hadden. 

Dit ga ik ook nooit weer vinden 
Misschien vind ik het daarom ook zo moeilijk om de deur echt dicht te gooien?

Hij wil vooral graag met me praten nu. En me beloven dat in de toekomst ook te doen. En om veel meer te overleggen, bespreken. Hij wil me laten zien en voelen dat ik de enige ben. Alles voor me doen en ook werken aan onze D/s...

En ik geloof het allemaal. Echt wel.

Maar, ik weet niet of ik het kan. Want ik voel me verraden en ik ben boos.
Ik weet niet, of het mij gaat lukken om niet een hele nare vrouw te worden. Wantrouwig en boos. Sarcastisch en verdrietig. Controlerend, wantrouwig.

Met een soort voetveeg als vent? Omdat hij het goed wil maken?

Waar is de hele D/s?

Zoveel vragen....

Hey Beaunicorn, het is geweldig weer dit weekend. Wat dacht je van offline gaan? Even geen contact met hem. Eerst inchecken bij jezelf en alles op een rijtje proberen te krijgen (desnoods opschrijven). Kom eerst tot rust, lieverd  .

Dank jullie.... ik ga zo maar even een rondje maken op mijn motor....

Beaunicorn, hoe gaat het met je?