Wat is het meest vervelendste wat je ooit heb meegemaakt in een vriendschap?
Wat is het meest vervelendste, verdrietigst, ergste, vertrouwen beschadigend wat je ook hebt meegemaakt met een vriend/vriendin?
BritgetJones007 schreef op 09-04-2024 om 18:51:
[..]
Ai, vooral in jou situatie zou ze toch moeten kunnen invoelen dat het wenselijk is te feliciteren. En dat wist ze ook, schrij je? Is het zo'n vriendin die graag laat zien dat ze het , in haar ogen dan, beter voor elkaar heeft? En jou datzelfde misgunnen door je naar beneden te halen? Zijn er vaker dit soort voorbeelden voorgevallen? En wat zei zij, toen je aangaf dat je dat niet kon waarderen?
Aan het begin was dat niet zo, maar door de jaren heen werd er steeds meer de nadruk gelegd op wat zij wel hadden en wij niet. Luxe vakanties, groot huis, dure auto’s.
En dat gunden we ze van harte hoor. Ik wenste ze altijd een fijne vakantie of feliciteerde haar met haar nieuwe auto. Maar als wij dan voor het eerst in jaren een paar dagen in Nederland konden weggaan, dan werd er niets op gezegd als wij vol enthousiasme erover vertelden. Of toen we een nieuwere en iets grotere auto konden kopen waar we jaren voor hadden gespaard, werd er overheen gepraat.
Dat van mijn verjaardag wist ze, ik sprak haar op maandag, ze wilde afspreken op vrijdag. Ik zei dat ik dan jarig was en dan niet zou kunnen want dat zou ik thuis met gezin vieren. Oh ja dat is waar zei ze, nou dan spreken we zaterdag af. Ik zie haar op die zaterdag en ze zegt er niks over. Op een gegeven moment brengt iemand anders mijn verjaardag toevallig ter sprake en ze zegt ‘Oh ja, je was jarig, geen erg in gehad.’ En dat was het.
Ik zei er meteen op terug dat dit niet de eerste keer was dat ze het was vergeten en best een beetje jammer na al die jaren vriendschap. Dat een appje al leuk was geweest. Ze lachte het weg en deed het af als vergeetachtigheid.
Ik accepteerde het, maar vond het ergens wel jammer.
De vriendschap heb ik later alsnog verbroken omdat alles bij elkaar opgeteld, we gewoon niet meer bij elkaar pasten na al die jaren.
Apiejapie schreef op 09-04-2024 om 18:11:
[..]
Ik vind zo'n mensen altijd zo vreemd. Kan me dan ergens al niet meer voorstellen dat het leuke vriendschappen kunnen zijn.
Ja ik vind dat ook vreemd. Sowieso als volwassen aankomen met hele cadeaulijsten en verwachtingen, daar word ik altijd wat dwars van. Ze is met de jaren steeds meer zo geworden, aan het begin was ze heel anders. Ik ga ook na al die jaren niet steeds opnieuw uitleggen dat ik het niet kan vieren vanwege ziek zijn, als je dat niet wil of kunt begrijpen jammer dan en als je me dan niet wil feliciteren beetje jammer.
ik was m'n leven lang bevriend en ook heel close geweest met m'n nicht. Uiteindelijk is de vriendschap kapot gegaan omdat ik steeds meer ergerde aan wat eigenschappen. Bazig en ze weet het altijd beter. Alles moest op haar manier en ze kon urenlang klagen en mega emotioneel worden om dingen. Wat an sich niet erg is maar doe er iets mee ipv in de slachtofferrol blijven hangen. Ook was het nooit goed genoeg wat ze heeft en krijgt en vergelijkt zichzelf met anderen. Toen zij uiteindelijk met haar man een huis had gekocht voelde zij zich zo verheven ten opzichte van anderen die huren (zoals ik) en ze liet haar mening zeker horen. Ook kon ze niet blij zijn voor een ander die mooie nieuwe spullen hadden gekocht. Ik mocht het goed hebben, maar niet beter dan zij. Het voelde niet meer gelijkwaardig en oprecht. Bijv ik kocht mijn eerste auto en er kon niet leuk op gereageerd worden. Zo jammer. Alsjeblieft niet quoten misschien verwijder ik dit weer ivm herkenbaarheid.