Vriend elk weekend de stad in
Hallo allemaal,
Ik ga het kort proberen te houden. 😅
Mijn vriend en ik zijn nu ongeveer tweeënhalf jaar samen. Ik, moeder van twee kinderen in de basisschoolleeftijd. Allebei zijn we ongeveer twee jaar vrijgezel geweest voordat we elkaar leerden kennen. In zijn vrijgezellen bestaan ging hij elk weekend de stad in, een cafe daar is echt zijn stamcafe geworden en heeft daar ook een vriendenkring opgebouwd.
In het begin van onze relatie kon hij dat hele uitgaansleven wel wat loslaten en ging een stuk minder. Hij ging eventjes en als dan in het weekend mijn kinderen naar bed waren, kwam hij bij mij. Maar eigenlijk naar een paar maanden, nadat hij mijn kinderen ook had leren kennen en hij hier een stuk vaker was, begon hij toch steeds vaker weer te gaan. En als hij eenmaal in de stad is, komt hij er maar moeilijk weer weg. Hij blijft bijna altijd tot het einde. Hij heeft verder ook geen hobby's, daar zijn zijn vrienden en dat is echt zijn uitlaatklep. Dat snap ik ook echt wel.
Maar het begint mij nu toch steeds meer en meer te storen dat het elk weekend moet en dat het altijd zo laat moet worden. We hadden al een compromis gesloten, dat hij dan in de avond bij ons is en dan rond een uur of 23.00 naar de stad gaat, dan ga ik toch naar bed. Maar hij zit hier dan zo ongeduldig, steeds op de klok te kijken of hij al weg kan. Ik krijg dan het gevoel dat hij hier niet wilt zijn en raak geïrriteerd. Dan heb ik er al geen zin meer aan dat hij hier blijft zitten en zeg hem dan dat hij wel naar de stad kan gaan.
Dit gaat trouwens alleen over de weekenden, door de weeks is er niks aan de hand. Dan is hij er, voor mij en de kinderen. Maar ik begin echt tegen de weekenden op te zien, omdat ik dan weet hoe het gaat. Ik vind het echt niet leuk meer en weet niet hoe ik hier mee om moet gaan. Zo af en toe vind ik het wel leuk om mee te gaan en snap dan ook echt wel waarom hij het zo gezellig vind, maar ik heb twee kinderen, ik kan en wil geen eens ieder weekend de hort op. Ik heb er op het moment zo'n buikpijn van. Want in mijn ogen zijn er twee opties:
1. De situatie accepteren, dit is wie hij is.
2. De relatie beëindigen.
Optie 1, probeer ik al een hele tijd. Maar ik raak steeds meer en meer geïrriteerd. Dus ik denk dat die optie er al niet meer is.
Dan blijft optie 2 over, maar wil ik nu echt een relatie beëindigen om deze redenen?
Pff, nou is het toch een heel lang verhaal geworden. Als je het hebt gered om tot hier te lezen, bedankt! 😅
Alle tips, meningen of ervaringsverhalen zijn welkom.
DeOnbekende schreef op 26-12-2024 om 09:04:
[..]
Ten eerste vind ik fan zijn van een sport of willen zuipen in de kroeg twee verschillende dingen, ten tweede is voetbal niet op zaterdagavond.
Partner van een vriendin gaat 2 avonden in de week trainen; eerst een jeugteam en daarna met zijn eigen team. Iedere zaterdag of zondagochtend heeft het jeugdteam heeeel vroeg een wedstrijd. Eén middag in het weekend heeft hij zelf wedstrijd met zijn team. Daarna samen in de kantine. Verder regelmatig toernooien, teamuitje, teamkerstiets, teambbq, jeugdkamp enz enz.
Ik weet niet of dat ook is wat jij je voorstelt bij 'fan zijn van sport'? Want dit kost dus meer avonden en weekenden dan op zaterdag naar de kroeg gaan.
En verder hoef je iemands hobby natuurlijk niet leuk te vinden om het hem/haar toch te gunnen. Dat jij sporten leuker vindt dan stappen wil niet zeggen dat je dat een ander kant opleggen.
Het kan natuurlijk zijn dat het stappen een symptoom/zichtbaar voorbeeld is van de verschillen tussen TO en vriend. Dat ze te verschillend zijn om bij elkaar te passen. Dat hun wensen voor het leven, op dit moment, te ver uit elkaar liggen. Dat kan een conclusie zijn. En anders toch kijken naar oplossingen. Hem op de bank laten zitten tot TO naar bed gaat en dan mag hij pas iets voor zichzelf doen lijkt me geen reëele oplossing. Als we toch met sport vergelijken; je dwingt iemand ook niet om de eerste helft over te slaan omdat je vindt dat partner gezellig koffie moet drinken voordat ie mag gaan sporten. Ik zou dan eerder kiezen om bijv 1x/mnd af te spreken niet te gaan stappen en samen iets leuks te gaan doen. Oppas voor de kinderen en samen op date of een keer een weekend weg oid. Dus niet dan op de bank hangen en om 23 uur naar bed.
Dweedledee schreef op 26-12-2024 om 09:15:
[..]
Waarom nou meteen weer “zuipen”? Dat weet je helemaal niet.
Als hij de hele avond in de kroeg hangt met een colaatje (dat is meestal niet het geval, maar het kan), vind ik het net zo sneu. In beide gevallen verkiest hij dat elk weekend boven een avond quality time met mij. Nee, dank je.
Meesje schreef op 26-12-2024 om 10:24:
[..]
Partner van een vriendin gaat 2 avonden in de week trainen; eerst een jeugteam en daarna met zijn eigen team. Iedere zaterdag of zondagochtend heeft het jeugdteam heeeel vroeg een wedstrijd. Eén middag in het weekend heeft hij zelf wedstrijd met zijn team. Daarna samen in de kantine. Verder regelmatig toernooien, teamuitje, teamkerstiets, teambbq, jeugdkamp enz enz.
Ik weet niet of dat ook is wat jij je voorstelt bij 'fan zijn van sport'? Want dit kost dus meer avonden en weekenden dan op zaterdag naar de kroeg gaan.
En verder hoef je iemands hobby natuurlijk niet leuk te vinden om het hem/haar toch te gunnen. Dat jij sporten leuker vindt dan stappen wil niet zeggen dat je dat een ander kant opleggen.
Het kan natuurlijk zijn dat het stappen een symptoom/zichtbaar voorbeeld is van de verschillen tussen TO en vriend. Dat ze te verschillend zijn om bij elkaar te passen. Dat hun wensen voor het leven, op dit moment, te ver uit elkaar liggen. Dat kan een conclusie zijn. En anders toch kijken naar oplossingen. Hem op de bank laten zitten tot TO naar bed gaat en dan mag hij pas iets voor zichzelf doen lijkt me geen reëele oplossing. Als we toch met sport vergelijken; je dwingt iemand ook niet om de eerste helft over te slaan omdat je vindt dat partner gezellig koffie moet drinken voordat ie mag gaan sporten. Ik zou dan eerder kiezen om bijv 1x/mnd af te spreken niet te gaan stappen en samen iets leuks te gaan doen. Oppas voor de kinderen en samen op date of een keer een weekend weg oid. Dus niet dan op de bank hangen en om 23 uur naar bed.
Ik vind het raar als een volwassen man elk weekend liever gaat "stappen" dan bij zijn vrouw te zijn. Het is wat het is.
DeOnbekende schreef op 26-12-2024 om 09:04:
[..]
Ten eerste vind ik fan zijn van een sport of willen zuipen in de kroeg twee verschillende dingen, ten tweede is voetbal niet op zaterdagavond.
Darts is een sport, meestal in cafés. Pub quizes ook in café setting.
Ontmoeten van je vrienden. Genoeg mensen in een café die volkomen nuchter er weer uit komen.
DeOnbekende schreef op 26-12-2024 om 10:28:
[..]
Als hij de hele avond in de kroeg hangt met een colaatje (dat is meestal niet het geval, maar het kan), vind ik het net zo sneu. In beide gevallen verkiest hij dat elk weekend boven een avond quality time met mij. Nee, dank je.
Wat een negatieve manier om in het leven te staan. Om alles wat niet in jouw straatje past (sneu, onvolwassen, zuipen, raar, iets boven jou verkiezen) zo veroordelend en negatief weg te zetten. Net zoals Wissewis regelmatig doet.
Lijkt me echt ingewikkeld en vermoeiend om zo te zijn.
vraag aan TO: zijn die kinderen nooit in het weekend bij hun vader?
Dan houd je toch 2 weekenden per maand over waar je niet vroeg in bed hoeft te liggen omdat de kinderen vroeg aandacht vragen?
Dan kan hij 3 weekenden naar de kroeg, 2 alleen, 1x ga je mee en die andere kan hij alleen of ga je mee of jullie doen iets anders samen.
Vond ik het ideale van gescheiden ouder zijn had 2 weekenden per maan waar je niets hoeft te regelen voor de kinderen en de hele dag en nacht op stap kan.
Cle0 schreef op 25-12-2024 om 21:02:
[..]
Maar ik heb nog niet gelezen dat partner tot 12 uur in zijn bed ligt en niks meer waard is. En als hij nu om 21.00/22.00 uur weggaat op zaterdag, heb je meer tijd met elkaar dan wanneer die elke zaterdag een halve dag op het voetbalveld staat. Uiteindelijk komt het neer op een hobby, zoals elke andere. En als het dan 1 avond in de week is, is dat volgens mij minder dan veel mensen aan hun hobby kwijt zijn
Ik persoonlijk stel denk ik nogal hoge eisen aan een relatie. Hobby's helemaal prima. Maar als dat zo dwangmatig moet, dan moet iemand niet bij mij zijn. Idem voor elke zaterdag op het voetbalveld staan. En al helemaal met kinderen (niet dat die kinderen van hem zijn, maar er reageren hier ook vrouwen die wél spreken over een man met eigen kinderen).
Wie verzint zoiets dat je recht hebt op 1 vrije weekenddag per week, terwijl je kinderen hebt? Want papa is voetballen/wielrennen. En blijft daarna hangen in de kantine/kroeg met de maten en wat pinten. Ik zou onze kinderen mooi bij hem droppen en zelf lekker gaan badderen. Rare kerels. Want ik durf mijn hand erom te verwedden dat die mannen niet elke zondag zeggen, ga jij maar lekker jouw eigen ding doen. Zondags ben ik bij de kinderen en ruim de zooi op thuis en als je thuiskomt van je hobby staat het eten op tafel.
Ysenda schreef op 26-12-2024 om 08:57:
[..]
Maar een man die elke weekend naar voetbal wil is geen probleem?
Zoals je kunt lezen is dat in mijn wereld ook een probleem. Als je gezamenlijk de weekenden vrij bent, overleg je met elkaar wat een prettige invulling is. En dat hoeft echt niet 2 avonden elkaars handjes vasthouden zijn. Maar wel dat je ook iets hebt aan een vrije avond met elkaar. Want door de weeks zit je vaak in de ratrace van werk, eten, kinderen op bed, opruimen, uurtje kletsen en naar bed. Idem voor het weekend. Ik weet niet hoe fris en uitgeslapen iemand is als die in het weekend blijft plakken tot sluit. Maar meestal wil je dan overdag samen wat leuks doen. Als stel of als gezin. Met een brakke kop is dat een stuk minder gezellig.
Kinderen verdwijnen in een weekend ook niet. Ik vind het als vader nogal een afschuiven van verantwoordelijkheid door minimaal 1 dag per weekend te verdwijnen en de zorg, huishouden, boodschappen, clubjes aan de ander over te laten. Het is niet meer de jaren 50 hoor.
Diyer schreef op 26-12-2024 om 11:13:
[..]
Ik persoonlijk stel denk ik nogal hoge eisen aan een relatie. Hobby's helemaal prima. Maar als dat zo dwangmatig moet, dan moet iemand niet bij mij zijn. Idem voor elke zaterdag op het voetbalveld staan. En al helemaal met kinderen (niet dat die kinderen van hem zijn, maar er reageren hier ook vrouwen die wél een man hebben en kinderen).
Wie verzint zoiets dat je recht hebt op 1 vrije weekenddag per week, terwijl je kinderen hebt? Want papa is voetballen/wielrennen. En blijft daarna hangen in de kantine/kroeg met de maten en wat pinten. Ik zou onze kinderen mooi bij hem droppen en zelf lekker gaan badderen. Rare kerels. Want ik durf mijn hand erom te verwedden dat die mannen niet elke zondag zeggen, ga jij maar lekker jouw eigen ding doen. Zondags ben ik bij de kinderen en ruim de zooi op thuis en als je thuiskomt van je hobby staat het eten op tafel.
Dit gaat niet om de eigen papa van de kinderen. En toch is hij er de rest van de week wel voor ze.
Verder vind ik wel dat je gelijk hebt, wanneer het om papa's met eigen kinderen gaat. Als papa het mag, mag mama het ook.
Volgens projecteer je behoorlijk Diyer. Daarnaast is deze man niet de vader van de kinderen, dus lijkt me niet relevant in deze casus.
Diyer schreef op 26-12-2024 om 11:13:
[..]
Ik persoonlijk stel denk ik nogal hoge eisen aan een relatie. Hobby's helemaal prima. Maar als dat zo dwangmatig moet, dan moet iemand niet bij mij zijn. Idem voor elke zaterdag op het voetbalveld staan. En al helemaal met kinderen (niet dat die kinderen van hem zijn, maar er reageren hier ook vrouwen die wél spreken over een man met eigen kinderen).
Wie verzint zoiets dat je recht hebt op 1 vrije weekenddag per week, terwijl je kinderen hebt? Want papa is voetballen/wielrennen. En blijft daarna hangen in de kantine/kroeg met de maten en wat pinten. Ik zou onze kinderen mooi bij hem droppen en zelf lekker gaan badderen. Rare kerels. Want ik durf mijn hand erom te verwedden dat die mannen niet elke zondag zeggen, ga jij maar lekker jouw eigen ding doen. Zondags ben ik bij de kinderen en ruim de zooi op thuis en als je thuiskomt van je hobby staat het eten op tafel.
Dat ben ik wel met je eens. Maar ik zie in de reacties van TO nergens dat de vader van de kinderen dit doet? Er staat niks over wat de vader wel of niet doet en of ze daar al dan niet last van heeft.
Ik vind het een belangrijk detail dat deze kinderen niet van hem zijn. Die kinderen zijn dus niet zijn verantwoordelijkheid.
Als je samen een gezin hebt dan is het anders. Dan zou iedere week zo de hort op gaan lastiger zijn en dan zou het denk ik minder vaak kunnen, want de dag na het stappen zou hij dan heel gaar zijn. Dat is niet passend met een eigen gezin. In het geval van TO kunnen ze prima de vrijdagavond en zaterdag afspreken. Na het eten er vandoor. Dan de volgende dag wel zien wat ze willen.
Dweedledee schreef op 26-12-2024 om 11:23:
Volgens projecteer je behoorlijk Diyer. Daarnaast is deze man niet de vader van de kinderen, dus lijkt me niet relevant in deze casus.
Ik projecteer niks, want ik heb godzijdank een vader voor mijn kinderen die niet zo is. Wat ik al schreef, mijn man zou het niet zijn. Je bent vader en daar horen verantwoordelijkheden bij. Naar je kinderen én naar je vrouw. Je dumpt die verantwoordelijkheden niet bij een ander.
Elke man die dat op deze manier ontloopt, staat bij mij niet hoog in de ratings.
En deze man is idd geen vader van deze kinderen. Dat maakt de situatie anders. Ik schreef ook al dat ik ook reageer op anderen hun bijdragen. Maar ook dan, ook al is hij geen vader, hij heeft wel een relatie met iemand en die iemand heeft geen vrijgezellen leven, maar een leven met kinderen. Als je een leven als soort single wilt leiden en geen rekening wilt houden met het leven van iemand die wel kinderen heeft, vraag ik me af of dit voor de lange tijd geschikt is. Bovendien komt hij op mij vrij dwangmatig over.
Iemand die zo dwangmatig elke vrijdag? zaterdag? in de kroeg wil zitten, zou met mij het goede gesprek moeten voeren. Want je hebt dan welliswaar geen kinderen van jezelf, je kiest wél voor een relatie met iemand die dus wel kinderen heeft. En vanwege die kinderen waarschijnlijk ook een heel ander ritme heeft. Als je die relatie serieus neemt, betekent dat ook dat je naar elkaar toe moet groeien en dat kan betekenen dat elk weekend naar de kroeg gaan een compromis model zal worden. Want zoals ik al zei, met of zonder kinderen, de meeste mensen vinden het fijn om tijd voor elkaar te hebben in een weekend. Ofwel samen 's avonds. Een keertje op de bank, een keertje seks als de kinderen op bed liggen, een keertje samen naar een theater of cabaret of ander uitje, samen naar vrienden of eters uitnodigen bij je thuis. En dan niet zo gefixeerd op de klok zitten kijken wachten totdat je "weg mag".
En dan de volgende dag een beetje fris en uitgeslapen iets leuks doen samen. Dat is wat volwassen mensen in een relatie vaak met elkaar doen. Ook zonder kinderen. Dat komt waarschijnlijk in het gedrang door de krampachtige wekelijkse sessies tot sluit in de kroeg. To reageert niet, dus het blijft speculeren. Maar als ik denk aan mensen (of mijzelf) wekelijks in de kroeg tot sluitingstijd, dan ben ik echt niet fris de volgende ochtend. Moet je bij mij niet aankomen voor 14.00 uur. Ik ga ook wel eens naar de kroeg, maar dat heeft wél effect op mijn zin om iets te ondernemen de dag erop. Toen mijn kinderen nog klein waren, deed ik dat alleen als ik met hun vader had afgesproken dat hij de volgende dag de zorg voornl. alleen zou pakken. Iig de ochtend. En dat was nooit een punt, dat deden we voor elkaar.
Deze man heeft een relatie met een vrouw met kinderen. Dus als hij niet wat wil aanpassen, vrees ik dat dit een dealbreaker gaat worden.
Waarom hele situaties schetsen als het simpelweg niet relevant is in deze situatie? Daarnaast staan ze bol van de aannames.
Heeft niet zoveel meer te maken met de initiële vraag vanuit TO.
to heeft het trouwens over de weekenden. Ik krijg daardoor de indruk dat het iig om 2 avonden (vrijdag en zaterdag) gaat.