Vreemdgegaan
Ik heb een relatie van 2,5 jaar en ben dit weekend vreemd gegaan na een feestje. We hebben seks gehad. We hebben afgesproken het nooit aan iemand te vertellen, ik hoop dat diegene zich hier aan houd. Ik voel me vreselijk, kan aan niks anders denken en krijg geen hap door mijn keel. Ik hou ziels veel van mijn vriend en wil absoluut niet bij hem weg of onze relatie verbreken. Het was ook alleen voor de lust en heb mijn lesje geleerd dat ik dit NOOIT meer ga doen. Heeft iemand tips of advies hoe ik van dit schuldgevoel af kom ?
Weet je van je vriend of hij het wil weten als je eenmalig bent vreemdgegaan?
watertoren schreef op 24-06-2024 om 11:25:
[..]
Dit is geen goede relatie want als je echt een goede relatie hebt dan komt het niet eens in je op om vreemd te gaan. Ik denk dat TO bang is om het oude en vertrouwde kwijt te raken maar helaas voor haar weet ze niet wat echte liefde is. Ik ben het kwijt na het overlijden van mijn man maar ik weet wel wat echte liefde is. Ik wil het ook niet mooier maken dan het was want wij hadden ook ruzies. Dat komt altijd voor. Maar eerlijk gezegd vreemd gaan is voor mij het ergste wat er is.
Ik weet niet of dit voor iedereen zo werkt Watertoren, maar de liefde die jij met je man had klinkt heel erg mooi.
Niemand kan jou vertellen wat te doen, dus dat zul je helemaal zelf moeten beslissen!
Ik ben het niet eens met sommige andere reacties over dat je relatie dan niet goed is, daar ik liefde en lust prima kan scheiden. Maar goed, ik geloof dan ook niet dat de mens van nature monogaam is en ook daarover zijn de meningen verdeeld.
Schuldgevoel vind ik ook een loze emotie, het is nu eenmaal gebeurd en je kunt er niets meer aan veranderen. Leer ermee leven en houdt het voor je of biecht het eerlijk op aan je vriend en aanvaard de eventuele consequenties, meer keuzes zijn er helaas niet!
watertoren schreef op 24-06-2024 om 11:25:
[..]
Dit is geen goede relatie want als je echt een goede relatie hebt dan komt het niet eens in je op om vreemd te gaan. Ik denk dat TO bang is om het oude en vertrouwde kwijt te raken maar helaas voor haar weet ze niet wat echte liefde is. Ik ben het kwijt na het overlijden van mijn man maar ik weet wel wat echte liefde is. Ik wil het ook niet mooier maken dan het was want wij hadden ook ruzies. Dat komt altijd voor. Maar eerlijk gezegd vreemd gaan is voor mij het ergste wat er is.
Helemaal mee eens.
watertoren schreef op 24-06-2024 om 09:58:
Is jouw relatie wel zo goed? Ik denk het niet want als het voor 100% goed zit dan heb je geen behoefte aan een ander. Ook niet voor een keertje. Mijn man is overleden en ik ben 30 jaar met hem samen geweest waarvan 25 jaar getrouwd. In die 30 jaar heb ik heel veel sjans gehad van andere mannen die ook echt wat geprobeerd hebben bij mij. Ik ben er nooit op in gegaan en zei altijd al tegen mijn man dat ik sjans had. Dat zei hij van dat had ik al lang gezien. Ik vind eerlijkheid zo belangrijk in een relatie. In jouw geval dan zou ik het opbiechten. Tja en dan is er een kans dat hij jou aan de kant zet maar ja, echte liefde is het toch niet. Als jij "de ware" had ontmoet dan was je nooit vreemd gegaan. Echt niet!
Je hebt hormonen en verstand.
De hormonen die maken dat je zomaar verliefd kan worden, verdwijnen niet zodra je een relatie hebt. Ook niet als het voor 100% goed zit. Aangetrokken worden door een ander, kan iedereen overkomen. Vervolgens gebruikt alleen niet iedereen zijn verstand even goed. Helaas zien sommigen, zoals TO, pas wat ze hadden, als ze het (dreigen te) verliezen.
TO heeft spijt. Als ze afgelopen vrijdag had beseft hoe waardevol haar relatie was, zou ze niet vreemd zijn gegaan.
En dan zou jouw oordeel over hoe goed haar relatie al die tijd was, er ook heel anders uit hebben gezien.
Ik denk wel dat dit een erg onzeker element aan de relatie met je vriend toevoegt. De eerste onzekere factor is: gaat je minnaar het ooit rondvertellen. En wat doe jij dan. Je hebt dat niet in de hand. Na tien of twintig of zelfs vijftig jaar kan hij dit alsnog rond gaan vertellen.
Je moet niet onderschatten hoeveel stress dit gaat geven, zelfs al weet je succesvol de relatie met je vriend voort te zetten. Komt het hem ter ore, dan heb je kans dat hij het je kwalijk gaat nemen en de relatie zal stoppen.
De tweede onzekere factor is dan: hoe lang geleden ook; het zal vermoedelijk tussen jullie in blijven staan. Misschien gaat hij je ooit regelrecht vragen: ben je me altijd trouw geweest? En wat zeg je dan. Ik zou alle scenario's goed overdenken alvorens een besluit te nemen. Vertel je het hem niet, dan moet je voor altijd zwijgen. Dat is dan de prijs die je moet betalen: eenzaamheid.
Muurbloem1985 schreef op 24-06-2024 om 09:01:
Tsja waarschijnlijk kom je alleen van je schuldgevoel af door het op te biechten aan je vriend, maar dan komt je relatie in de problemen, die keus kun jij alleen maken.
Daarmee kom je niet van je schuldgevoel af, je deelt de last alleen met je vriend.
Vraag; heb je het veilig gedaan of loopt je man nu risico op een soa door jouw gedrag?
Lieveheersbeest schreef op 24-06-2024 om 14:00:
[..]
Daarmee kom je niet van je schuldgevoel af, je deelt de last alleen met je vriend.
Dat kan, het lijkt mij in ieder geval verrekte lastig om gewoon door te gaan en doen alsof er niet is gebeurd.
watertoren schreef op 24-06-2024 om 09:58:
Is jouw relatie wel zo goed? Ik denk het niet want als het voor 100% goed zit dan heb je geen behoefte aan een ander. Ook niet voor een keertje. Mijn man is overleden en ik ben 30 jaar met hem samen geweest waarvan 25 jaar getrouwd. In die 30 jaar heb ik heel veel sjans gehad van andere mannen die ook echt wat geprobeerd hebben bij mij. Ik ben er nooit op in gegaan en zei altijd al tegen mijn man dat ik sjans had. Dat zei hij van dat had ik al lang gezien. Ik vind eerlijkheid zo belangrijk in een relatie. In jouw geval dan zou ik het opbiechten. Tja en dan is er een kans dat hij jou aan de kant zet maar ja, echte liefde is het toch niet. Als jij "de ware" had ontmoet dan was je nooit vreemd gegaan. Echt niet!
Niet mee eens. Iedereen kan een misstap doen, zelfs al is de relatie goed. Ik wil best geloven dat het in jouw huwelijk zo in mekaar zat, maar iedereen is anders. En elke relatie is anders. Sorry, watertoren, die 'echt niet!' komt over of jij de waarheid in pacht hebt. Ik lees je meestal graag, maar hier doe je echt of er maar 1 waarheid bestaat.
TO, doe je vriend geen pijn als je denkt dat het een éénmalig feit is. Iedereen kan in de fout gaan, daar zijn we mensen voor. En wie zonder zonde is, werpe de eerste steen. Misschien heb je héél jong je lief leren kennen en heb je nooit iemand anders gehad. Was dat de trigger. En wat de trigger ook mag zijn, we zijn allemaal mensen. En er is geen goede keuze in jouw geval: je wil eerlijk zijn en je wil je vriend niet pijn doen, twee tegenstrijdige dingen die moeilijk te combineren zijn. Met schuldgevoel leven is moeilijk, je vriend pijn doen door het te vertellen, ook. Probeer deze misstap een plaats te geven en ga verder met je leven. Je verdient het.
Ga je in de toekomst die andere man nog zien? Zien, terwijl je vriend er ook bij is? Kent hij die andere man? Want dan wordt het natuurlijk moeilijker.
Ysenda schreef op 24-06-2024 om 11:22:
[..]
Dus, het was niet echt per ongeluk maar de opbouw van een tijdje al, je zag het aankomen en hebt zelfs als je dit al wist aan toegegeven.
Hoe goed is die fantastische relatie van je eigenlijk?
Per ongeluk vreemdgaan is natuurlijk ook heel erg lastig (‘Oeps, waar ben ik nu ineens op gaan zitten?’)
Ik weet niet wat ik zou doen. Mijn partner is er altijd erg duidelijk in geweest, vreemdgaan is einde van de relatie. Zelf ben ik daar wat milder in. Ik denk dat als uitkomen heel onwaarschijnlijk is, maar dat moet je nagenoeg zeker weten, ik het niet zou vertellen. Dan kom je dus al bijna uit bij vreemdgaan met een wildvreemde. Als het in je kennissenkring is, 80% kans dat er ooit iemand zijn mond voorbij praat. Die ander gaat dat echt niet voor iedereen stilhouden.
MMcGonagall schreef op 24-06-2024 om 16:25:
[..]
Per ongeluk vreemdgaan is natuurlijk ook heel erg lastig (‘Oeps, waar ben ik nu ineens op gaan zitten?’)
Ik weet niet wat ik zou doen. Mijn partner is er altijd erg duidelijk in geweest, vreemdgaan is einde van de relatie. Zelf ben ik daar wat milder in. Ik denk dat als uitkomen heel onwaarschijnlijk is, maar dat moet je nagenoeg zeker weten, ik het niet zou vertellen. Dan kom je dus al bijna uit bij vreemdgaan met een wildvreemde. Als het in je kennissenkring is, 80% kans dat er ooit iemand zijn mond voorbij praat. Die ander gaat dat echt niet voor iedereen stilhouden.
Vetgedrukte is geen feit natuurlijk, zeker niet als hij er net zo instaat als TO. Alleen, dat weet je dus niet en kun je nooit voor 100% op vertrouwen.
Ken vanuit mijn nabije omgeving ook voorbeelden waarbij het nooit is uitgekomen, maar ook waarbij het dus wel is gebeurd. Deze afweging zal enkel TO kunnen maken.
MMcGonagall schreef op 24-06-2024 om 16:25:
[..]
Per ongeluk vreemdgaan is natuurlijk ook heel erg lastig (‘Oeps, waar ben ik nu ineens op gaan zitten?’)
Helemaal per ongeluk is een beetje vreemd, dan zie ik scenario's voor me met tweelingbroers en je bril niet op hebben of zo 
Maar ik snap wel dat de ene situatie minder gepland is dan de andere. Als je al maanden de vibes met een leuke kennis hebt, je weet dat vanavond het feestje is en je trekt 'alleen maar voor mezelf, echt waar' dat leuke lingeriesetje aan, dat is behoorlijk gepland.
Op een feestje een klik hebben met een onbekende, wat te veel gedronken en een hartelijk bedoelde knuffel loopt uit de hand is ook niet echt per ongeluk, maar dan snap ik iets beter dat iemand het gevoel heeft dat het haar ook een beetje overkomen is.
Overigens vind ik de eerste variant niet per se erger dan de tweede. Maar goed, ik heb nogal eens een afwijkende mening over dit onderwerp geloof ik.
belangrijkste: heb je het wel veilig gedaan?
ZO niet, dan ben je echt walgelijk als je daarna nog seks met hem hebt
VanLotje schreef op 24-06-2024 om 17:40:
belangrijkste: heb je het wel veilig gedaan?
Het overkwam haar dus ik denk zomaar van niet ……