Verslaving
Hoi, Ik hoop dat jullie tips voor me hebben. Hoe ga je om met een naaste die een verslaving heeft? Er is contact en dat contact is opzich goed. Ik heb het idee dat er geen leugens tegen mij verteld worden al weet je dat natuurlijk nooit. Er zijn terugvallen wat er vast bij hoort( aanname) er worden wel stappen vooruit genomen al hebben die niet enorm veel resultaat. Er is sinds kort ambulante hulp. Er is sprake van slachtoffergedrag en wordt er nog niet echt gekeken naar eigen verantwoordelijkheden nu. Persoon leeft in het verleden en vind daarin redenen om huidig gedrag goed te praten. Ergens snap ik dat volkomen, het helpt alleen niet om vooruit te komen . Ik realiseer me dat verslaving een ziekte is die niet direct genezen is. Ik besef me ook dat ik hier geen controle over heb en er op moet vertrouwen dat naaste doet wat er gezegd/beloofd wordt. Persoonlijk vind ik de onzekerheid lastig, wat brengt morgen? Gaat ze naar de afspraak met hulpverlener? Gaan we vooruit/achteruit? Gaat het met de gezondheid nog goed ? Speelt de depressie / suïcidale gedachten weer op, moeten we alert zijn? Wordt er goed gegeten en geslapen? Persoonlijk hygiëne? Is persoon uberhaubt wakker/online/telefonisch bereikbaar en aanspreekbaar enz.. het is veel en ik sta aan de zijlijn en dat voelt machteloos. Er is geen reden voor mij om het contact te verbreken al lees ik op internet dat advies wel eens. Ik wil niets faciliteren, ik wil er wel gewoon zijn als ze het ontzettend moeilijk heeft. Maar hoe dat je dat nou eigenlijk zonder dat je daar zelf heel veel last van hebt? Ik vind het lastig, want wanneer doe je het goed voor de ander maar ook voor jezelf?
Ik vind dit hier posten ook doodeng dus misschien dat ik niet direct reageer 
Misschien is het een idee om wat meer afstand te nemen van haar. Dan bel je haar max 1x per week om te vragen hoe het gaat en of je iets voor haar kunt doen.
Ik zou ook niet te veel in de helpers rol duiken. Daarmee faciliteer je vaak het gedrag ook.
Op een forum kunnen wij ook helaas niks voor jou doen en zeker niet als je niet zegt over wat voor soort verslaving je het hebt.
Ik heb het idee dat er geen leugens tegen mij verteld..... 
je bent naief. Het slachtoffergedrag alleen al is manipulatie.
Zoals jezelf zegt: zij is ziek en meer dan er zijn kan je niet doen. Verslaving is een complexe hersenziekte. Het is veel meer dan alleen gedrag. Wanneer je zoveel angsten hebt dan zou ik het begrenzen tot wat jij aan kan. Is dat 1x per week goed, is dat 1x per maand: ook goed.
watertoren schreef op 09-12-2022 om 00:00:
Op een forum kunnen wij ook helaas niks voor jou doen en zeker niet als je niet zegt over wat voor soort verslaving je het hebt.
Jawel hoor, mensen die soortgelijks ervaringen hebben gehad of die op andere manier kennis hebben van dat problematiek kunnen dit telen met TO en daarvoor hoeven ze niet eens te weten wat voor verslaving het is.
@TO helaas geen advies van mijn kant. Wel veel sterkte gewenst, want het lijkt me moeilijk dit vanaf de zijlijn te moeten meemaken.
Ook sluit ik mij aan bij wat al gezegd is, hoe moeilijk ook, geef niet meer dan dat jij aan kan. Jouw emotionele welbevinden moet je prioriteit blijven.
Een verslaafde naaste hebben is superzwaar! Er zijn dan ook verschillende organisaties die mensen daarmee begeleiden en ondersteunen. Jellinek bijvoorbeeld biedt dat soort zorg maar er zijn nog meer organisaties die dat doen. Tegenover hen hoef je je ook niet te schamen, voor hun is het dagelijkse kost. Ik zou je echt adviseren contact te zoeken met zo'n organisatie, zij kunnen je verder helpen
De verslaafde kan naar AA of NA of een andere groep gaan, maar als naaste heb je op verschillende plaatsen Al-Anon om naartoe te gaan. Misschien kun je googelen of je dat in de buurt hebt?
Ik zou niet gaan 'helpen' op het gebied van behandeling. Er is al ambulante begeleiding. Wisselen is ook een manier om te shoppen, wisselen en te duiken. Iemand zal het aan moeten gaan met de behandelaar die er is. Aanvullend altijd bespreken met behandelaar die al ingezet.
Ik ken zat mensen met een verslaving die door een familielid van de ene therapie naar de andere therapie worden gesleept en die telkens na enkele weken of maanden afzeggen om zich bij de volgende te melden.
Continuiteit is belangrijk en deze behandelaar kent haar/hem al.
Je zou eens kunnen kijken bij Stichting Naast, die helpen naasten van verslaafden. Bij veel andere instellingen helpen ze alleen naasten als de verslaafde daar ook in behandeling is. En er is nu ook een podcast van Rene van Collem, die biedt misschien ook wat informatie. Sterkte! Enne, er wordt wel gesproken van loslaten, maar dat hoeft niet te betekenen dat je iemand helemaal laat vallen. Maar wel dat je grenzen stelt voor jezelf en je niet laat manipuleren.
Wat zwaar. Mijn jongste zus is verslaafd, daardoor ook dakloos geraakt een paar jaar terug. Het gaat nu beter met haar maar de verslaving is (altijd) nog aanwezig. Met up's en downs. Ik wil later wat uitgebreider reageren maar moet nu weg.
Heel begrijpelijk dat je met vragen zit. Al eerder goede adviezen om te kijken naar organisaties die gespecialiseerd zijn in verslaving. Soms is er een Preventie afdeling met ondersteuning voor naasten. Ook kan je eens kijken op de term 'mantelzorger bij verslaving'. Mensen denken vaak dat mantelzorgers er alleen zijn voor mensen met lichamelijke klachten, maar zorgen voor iemand met bijvoorbeeld verslaving dementie of psychische problemen heet ook een mantelzorger.
Oh en geen idee of dit aan de orde is, maar mochten er ook kinderen bij betrokken zijn kijk dan eens voor ondersteuning op de term KOPP/KOV.
dankjewel allemaal nu even aan het werk maar ik reageer straks ..
Lizzyliz schreef op 08-12-2022 om 22:05:
Misschien is het een idee om wat meer afstand te nemen van haar. Dan bel je haar max 1x per week om te vragen hoe het gaat en of je iets voor haar kunt doen.
Dat is een idee..en een goed idee..ik merk bij mezelf echter onrust als ik een aantal dagen niets hoor. De vorige keer waren we na een periode van stilte er net op tijd bij en was het echt kantje boord. Daarom vind ik afstand nemen nu moeilijk. Maar je hebt wel gelijk
Polydox schreef op 08-12-2022 om 22:14:
Ik zou ook niet te veel in de helpers rol duiken. Daarmee faciliteer je vaak het gedrag ook.
Klopt ik geef geen geld ofzo maar ik ben wel de praatpaal zeg maar
watertoren schreef op 09-12-2022 om 00:00:
Op een forum kunnen wij ook helaas niks voor jou doen en zeker niet als je niet zegt over wat voor soort verslaving je het hebt.
Dit vind ik typisch zo'n reactie van het vivaforum. Daarom post ik dit ook hier en niet daar. Want we moeten alles weten anders kunnen we niet helpen. Maar een verslaving is best in zijn algemeenheid te bespreken hoor