Toegeven hacken Facebook?
Achteraf gezien is het misschien een beetje dom wat ik heb gedaan. Ik hoop dat iemand hier mij kan helpen in mijn keus om alsnog het hacken/verwijderen van mijn ouders Facebookaccount toe te geven, of niet.
Ik heb ongeveer drie jaar geleden dus iets gedaan wat niet zo netjes is. Ik ben, toen mijn ouders niet thuis waren, achter hun computer gekropen en ik heb mijn vaders Facebookaccount verwijderd. Dat account werd gebruikt door mijn ouders, maar stond op naam van mijn vader. Op dat moment was mijn vader niet meer zo actief en zag ik mijn kans. Ik heb dit kunnen doen door onder meer het mailadres van dat account te wijzigen naar een ander adres zodat mijn vader niet perongeluk binnen 30 dagen weer kan inloggen en het account kan heractiveren. (of was het toen 14 dagen?)
De reden dat ik dit heb gedaan is omdat mijn ouders super veel foto's van mij en mijn broertje op Facebook hadden gezet. Ik denk dat de eerste foto's al online kwamen toen ik een jaar of 4 was. Mijn vader zette er dan teksten bij als "mijn kids" en dat vond ik heel erg genant, vooral als mensen erop gingen reageren met wat voor leuke kinderen mijn broertje en ik zijn. En nog erger: soms zette mijn vader ook dingen erop zoals dat het slecht met mij en mijn broer op school gaat, of waarom we die dag bij de dokter zaten. Ik heb zelfs een keer gehad dat een jongen uit mijn klas via Google op dat account kwam en in de klas ineens ging vertellen dat hij foto's had gezien van dat mijn broertje en ik met koninginnedag op een kleedje oud speelgoed verkochten, en welk speelgoed dat was. Zo genant!
Mijn vader is een paar jaar geleden ziek geworden, daardoor werd hij minder actief op Facebook. Op 13 januari 2025 is hij overleden. Mijn moeder vroeg mij en mijn broertje toen al of wij kunnen helpen met het Facebookaccount terugvinden, omdat zij mensen wilde uitnodigen voor de begrafenis en dat zou misschien via Facebook kunnen. Ik heb het hele spelletje meegespeeld en geholpen met dingen als "wachtwoord vergeten" invullen. Maar natuurlijk kan mijn moeder het Facebookaccount niet meer vinden. We hebben uiteindelijk op andere manieren iedereen die we wilden bij de begrafenis erbij kunnen hebben.
Nu blijft mijn moeder maar herhalen hoe erg ze het vindt dat behalve mijn vader ook herinneringen als het Facebookaccount nu definitief weg zijn. Ik vind dat best wel erg hoe mijn moeder daar mee zit. Ik ben alleen bang dat als ik toegeef dat ik al 3 jaar geleden het Facebookaccount van vader heb gehackt dat ik dan jarenlang ruzie ga krijgen met haar en misschien ook mijn broer.
Mijn vraag: Wat kan ik het beste doen? Wachten tot mijn moeder niet meer over het Facebookaccount begint? Of alles opbiechten met de kans op ruzie?
Als je je moeder nu nog meer verdriet wilt doen zou ik het opbiechten. Anders voorlopig zelf leren leven met dat schuldgevoel.
Jeetje, ik heb niks met facebook en zou ook niet willen dat iemand er foto's van mij opzet. Maar dan ga je in gesprek.... ipv het account van je ouders verwijderen, dat vind ik wel heel heftig. Dat je er 3 jaar over kunt liegen 
Geen advies, ik weet niet hoeveel facebook waard is voor je moeder en of/hoe jij hiermee verder kan. Hoe dan ook, of je het wel of niet verteld het is weg....
doe je username eer aan. Je bent stom geweest en moet nu op de blaren zitten. Je lost dit niet meer op. Ook voor mensen uitnodigen voor de begrafenis ben je drie maanden te laat.
De enige reden dat je nu iets wilt zeggen is voor je eigen gemoedsrust. Daar ben je drie jaar te laat voor.
Het klinkt of de publicaties van jou en je broertje uit oudertrots en liefde zijn gebeurd, maar dat je ouders zich onvoldoende hadden verplaatst in hun kinderen die zich misschien schaamden. Jammer dat je het ze niet kon vertellen en het kon bespreken!
Mijn mening is dat je het hierbij verder moet laten. Je daad heeft vermoedelijk niets te maken met de liefde die jullie voor elkaar voelen.
Hoe denk je dat het toegeven van het hacken je moeder gaat helpen?
Dit klinkt trouwens ook meer als dat je moeder hulp nodig heeft met rouwverwerking om het overlijden van je vader. Dan hulp voor rouwverwerking om een Facebookaccount dat al 3 jaar weg is.
Het was dom om te doen. Maar het was ook dom van je ouders om van alles op Facebook te plempen zonder overleg. Verder klink je nog jong en zou ik dit zien als een kans om iets te leren, de les is dat je in het vervolg over dit soort zaken in gesprek gaat in plaats van zelf een “oplossing” te forceren.
Ik zou het voor nu laten rusten, niemand heeft er wat aan als je het nu opbiecht. En sterkte met het verlies van je vader, dat moet niet makkelijk zijn op zo’n jonge leeftijd.
Wat ik zou doen is samen met je broer een fysiek herinneringenboek maken voor je moeder. Met foto's die er nog wel zijn, en herinneringen die in jullie hoofden zitten.
Kan het zijn dat jij nog heel jong bent?
Je brein lijkt wat kinderlijker dan dat van een rijpe volwassene gezien de wijze waarop je schrijft en redeneert.
Ik zou het enerzijds hierbij laten. Niet over beginnen. Je doet er je moeder geen plezier mee. Ze heeft verdriet. Jouw geweten zou wellicht een oppepper krijgen, maar het gaat niet om jou.
Anderzijds kan het zijn dat ze het niet kan afsluiten zo. Ze denkt dat er ergens een Facebookaccount is met tastbare herinneren van haar man, door haar man, dat kan je op vreten van verdriet en wanhoop. In dat geval zou ik met mijn billen bloot gaan en op de blaren gaan zitten. Want ook hierin…het gaat niet om jou.
Yumi schreef op 21-04-2025 om 19:43:
Jeetje, ik heb niks met facebook en zou ook niet willen dat iemand er foto's van mij opzet. Maar dan ga je in gesprek.... ipv het account van je ouders verwijderen, dat vind ik wel heel heftig. Dat je er 3 jaar over kunt liegen
Geen advies, ik weet niet hoeveel facebook waard is voor je moeder en of/hoe jij hiermee verder kan. Hoe dan ook, of je het wel of niet verteld het is weg....
Als je volwassen bent wel ja, maar we hebben het hier over een kind lijkt me. Zeg dat die vader in 2010 Fb kreeg (toen het echt populair werd in Nl). Toen hij fb startte was TO 4 zegt ze. 3 jaar geleden in 2022 was ze dan 16 jaar. Als hij pas na 2010 fb kreeg was ze zelfs nog jonger. Dan lijkt dat hele account met genante foto's opheffen wrs een heel logische oplossing in zo'n tienerbrein.
Mss kun je even aangeven hoe oud je bent TO? Ik kan me voorstellen dat dat ook verschil maakt voor je moeder. Een meisje van 15 dat zo'n stomme actie doet is mi minder lastig te vergeven en te begrijpen dan een jonge vrouw van 20 bijv.
het is niet netjes wat je deed, tegelijk een volstrekt normale puberactie. Toen ik puber was toen was ik een keer zo kwaad dat mijn ouders rookte, in een opwelling heb ik al hun shag (en ook asbakken trouwens) weggegooid en gedaan alsof ik van niets wist
Niet goed natuurlijk, maar het was een puberale opwelling die mijn ouders mij ook weer vergeven hebben toen de aap een keer uit de mouw kwam
als je band goed is met je moeder kan die best tegen een stootje en kan je het op een rustig moment natuurlijk opbiechten. Vertel erbij waarom je het deed, hoe stom je het nu vind en hoeveel spijt je hebt
overigens, zou je hier als puber hebben geplaatst dat je ouders dit actief zouden doen dan zou iedereen je supporten dat het belachelijk is en ze er direct mee moeten stoppen. Je hebt gewoon recht op privacy natuurlijk
Zijn die foto's nog ergens?
Wij hebben net mijn moeder verhuisd. Er waren een paar zwaar gedateerde computers waar ze nooit iets mee deed, die mijn man mee heeft genomen.
Hij heeft er foto's op gevonden en die gesaved. Ik ga nog achter een digitale fotolijst aan en wil ze dan aan mijn moeder geven.
Ik zou het niet vertellen. Je moeder kan, zoals je zelf zegt, hier erg boos worden.
Het Facebookaccount had daarnaast ook verwijderd kunnen zijn omdat je als kind het hebt gerapporteerd voor privacyschending van jou. Dat was achteraf gezien misschien beter, maar had wel dezelfde uitkomst gehad als nu.
Het Facebookaccount had tenslotte nu ook weg kunnen zijn omdat Meta de stekker eruit had getrokken. Wat had je moeder in dat geval dan gewild? Als de foto's en teksten die je vader heeft geplaatst zo belangrijk waren, had ze maar een back-up moeten laten maken.
Ik vind trouwens dat je ouders ook wel zelf schuld hebben in dat jij hun account hebt laten verdwijnen. Zelf kom ik regelmatig in verschillende Facebookgroepen verschillende moeders met een kind met autisme tegen wiens account volstaat met hele dagboekverhalen mét foto's van de kinderen. De verhalen gaan uiteraard vooral over hoe zwaar die moeders het wel niet hebben. Ik kan me werkelijk niet voorstellen dat de kinderen daar blij mee zijn.
Meesje schreef op 21-04-2025 om 21:03:
[..]
Als je volwassen bent wel ja, maar we hebben het hier over een kind lijkt me. Zeg dat die vader in 2010 Fb kreeg (toen het echt populair werd in Nl). Toen hij fb startte was TO 4 zegt ze. 3 jaar geleden in 2022 was ze dan 16 jaar. Als hij pas na 2010 fb kreeg was ze zelfs nog jonger. Dan lijkt dat hele account met genante foto's opheffen wrs een heel logische oplossing in zo'n tienerbrein.
Facebook is inderdaad eind 2009, begin 2010 populair geworden, want ik zie op de meeste profielen staan dat ze in die tijd zijn aangemaakt. De oudste kinderen die vanaf de geboorte op Facebook staan zijn dan nu 15 of zelfs bijna 16 jaar. Dat is dan waarschijnlijk ook de eerste generatie wiens hele leven vanaf de geboorte online vindbaar is.
Mijn man en ik hebben ooit de afspraak gemaakt om geen foto's van de kinderen en geen namen of andere NAW-gegevens op Facebook of andere sociale media te plaatsen. Gelukkig hebben wij ons er beiden aan gehouden en staan die van ons er, voor zover wij weten, niet op.
Ik zou niets tegen je moeder zeggen. Dat lost niets op, het account komt er niet meer mee terug. Het brengt mogelijk gedoe en verdriet met zich mee.
Een schuldgevoel zou ik niet hebben; ik vind het echt niet oke om foto's van je kinderen online te zetten. En ja, idealiter had je gevraagd/geëist dat de foto's er ag gehaald zouden worden. Maar je was voor zo'n vraag of gesprek mogelijk te jong. Ik snap prima dat je dat account er af hebt gehaald. Het lijkt me heel erg naar dat die foto's daar zo op stonden. En dát jonge meisje heeft dat account verwijderd. Daar hoef je nu geen boete voor te doen lijkt me.
Wr staan geen foto's van mijn (inmiddels volwassen) zoon en mijn partner op mijn Facebook. Ik volg zijn scoutinggroep, daar staat hij af en toe wel op een groeps- of activiteitenfoto, maar zonder namen van de groepsleden.