Seks en zoenen met aantrekkelijke partner is teleurstellend
Ik heb een vriend waar ik in het begin heel erg verliefd op was. Ik was heel erg blij met onze relatie en met het feit dat hij ontzettend graag bij mij wil zijn en heel trouw is. Helaas is hij niet een interessante prater, maar hij dan wel goed luisteren en is heel attent. En hij snurkt niet. Ik ben een hele moeilijke slaper, kan niet tegen geluidjes of als iemand beweegt.
Na meer dan een jaar begon het me op te vallen dat zijn manier van zoenen en vrijen niet helemaal is zoals ik het wil. Het windt me niet op, maar is juist een beetje een afknapper. Helaas lukt het me niet om daar met hem over te praten, dus het wordt ook niet beter. Toen we een tijd uit elkaar waren en wel als vrienden met elkaar om bleven gaan, ging ik wel weer naar hem verlangen. Maar na één keer vrijen was het verlangen weer grotendeels over helaas.
Ik vind dit heel jammer, want ik zou wel graag een fijne relatie met mijn vriend willen hebben. Verder vind ik hem heel lief en gezellig en zou graag met hem oud worden. Maar in een relatie hoort er nou eenmaal intimiteit bij en het staat mij tegen dat dit van mij verwacht wordt en zie dit als een verplichting. Hierdoor geeft het mij stress en dit veroorzaakt weer een soort bindingsangst. Ook kan ik niet meer naast hem slapen, omdat ik elke keer wakker wordt als hij beweegt.
Ik vind het heel lastig, want ik krijg er nu stress van als hij allerlei dingen wil plannen, waaronder vakanties met onze kinderen. Hier krijg ik het spaans benauwd van omdat ik dan stress voel, omdat we dan verplicht zijn onze relatie goed te houden en daar vertrouw ik mezelf niet in. Vorig jaar heb ik al heel lang in de stress gezeten omdat we aan paar vakanties (met kinderen) hadden gepland terwijl ik eigenlijk de relatie wilde stoppen en dat daarom niet kon doen. Daardoor wekenlang doorgegaan wat mij erg veel stress gaf. Toen het eindelijk uit was, bleven we wel met elkaar omgaan en dat vond ik wel heel fijn. Maar toen was alle stress en verplichting er vanaf.
Misschien is het heel simpel, en vind ik mijn vriend niet aantrekkelijk genoeg voor een relatie. Dat denk ik ook soms. Maar ik heb totaal geen zin om weer te moeten gaan daten en kan me niet voorstellen dat ik ooit een leukere man vind, die ook niet snurkt. Ik ben zelf heel moeilijk, dat weet ik heel goed. Ik zal denk nooit elke nacht naast iemand kunnen slapen. En wie wil er nou een relatie met zo'n iemand.
Ik maak me erg zorgen over mijn leven. Want op deze manier raak ik mijn vriend kwijt. Aan de ene kant wil ik dat, want de relatie benauwt me, maar aan de andere kant wil ik eigenlijk graag met hem samen mijn leven leven en samen oud worden.
Niet slecht bedoeld, maar ik denk dat je eerst een beetje aan jezelf zal moeten werken, alvorens je kan beslissen wat je nu wel of niet wil. Ook je OP leest als een brij waar wij het verhaal in moeten vinden.
Toen ik het begin las, leek het mij of jullie een jeugdig stel waren, maar een aantal zinnen verder zijn er al kinderen.
Ik volg totaal niet hoor!
dus je hebt een relatie met iemand die je als partner niet aantrekkelijk vindt, omdat je niet goed met hem kan praten en de intimiteit meer een afknapper is dan fijn. En dat omdat je geen zin hebt om te daten.
Voor mij klinkt het alsof je niet alleen kunt of wil zijn en dan maar genoegen met iets neemt dat je niet gelukkig maakt en uiteindelijk toch gaat klappen. Klopt dat? Waarom zou je hem en jezelf dan voor de gek houden? Ik zou het echt heel erg vinden als mijn partner zo over mij zou denken en nog erger als er zo over mij geschreven werd, maar niets werd besproken. Als je om hem of jezelf geeft, laat je elkaar los.
Nu wacht je totdat iemand zo geïrriteerd raakt dat het klapt.
Waarom zijn jullie eerder uit elkaar geweest?
Ik denk dat bij iemand blijven omdat je geen zin hebt om weer te gaan daten, en omdat iemand niet snurkt, niet zulke goede redenen zijn. Waarom wil je samen met hem leven en samen oud worden?
Je vindt hem niet interessant en niet aantrekkelijk en je wil geen toekomstplannen met hem maken.
Dan is het hem toch gewoon niet?
ja dit is een klassieker, hij is precies goed, net wat je zoekt, in theorie.
Maar in de praktijk werkt het niet. Superjammer maar ik denk dat jullie niet bij elkaar passen, beter uit elkaar gaan dan.
Je hoeft niet persé een man te hebben hè, je kunt ook een leuk leven hebben zonder.
Of je gaat op zoek naar iemand die wel het totale pakketje heeft.
Of je accepteert het zoals het is.
Allemaal mogelijk.
Dit klinkt idd net als hiervoor iemamd al zegt, of je een relatie wilt hebben om de relatie. Gedoemd te mislukken lijkt mij.
Je bent niet verplicht om een relatie te hebben.
Tja, je kan niet iedere dag de kers op de taart eten....
Doe die man een plezier en laat hem los.
Jouw motieven zijn totaal niet zuiver en dit is echt oneerlijk richting hem.
En leer om alleen te kunnen zijn. Zul je veel profijt van hebben in je verdere leven.
Als hij meer voordelen heeft dan nadelen ga je proberen de nadelen minder nadelig te maken. Je tweakt een beetje. Je begint met details dus geen grootscheeps project. Met zoenen neem jij het initiatief, speels probeer je wat dingen die je bevallen. Je zegt: dit niet; dit! Je moet er wel vanuit gaan dat je geen perfectie kan bereiken maar perfecte mensen kunnen ook vreselijk saai zijn. En veeleisend ook op terreinen die jij totaal niet relevant vindt.
Maar eigenlijk heb ik het idee dat je weerzin al een eigen leven is gaan leiden en dat het al te ver voortgeschreden is.
Best ook kans dat je hem nooit goede feedback hebt gegeven tijdens de seks en dat hij dan maar doet wat hij ooit gehoord heeft dat bij vrouwen goed werkt. Of waar hij geen heel negatieve reactie op heeft gekregen, bij gebrek aan positieve reacties.
Of misschien is hij een heel ander soort persoon. Een egoïstisch persoon moet je heel anders benaderen dan een onzeker of een onwetend persoon.
Het is niet op te maken uit je bericht. Wel dat het minder waarschijnlijk is dat hij egoïstisch is want meestal hebben die niet veel aandacht voor het innerlijk van de partner.
Gun die man een vrouw die wel van hem houdt .
Bedankt voor de reacties.
Ik snap dat mijn verhaal heel verwarrend overkomt. Er speelt heel veel. We zijn al ongeveer 3 jaar samen en hebben ook een tijd samen gewoond. Vandaar dat we niet zomaar makkelijk uit elkaar gaan.
Maar uit de reacties klinkt wel door, wat ik ook eigenlijk zelf aanvoel, dat ik hem los zou moeten laten. Maar dat is wel moeilijk, omdat we wel van elkaar houden en graag samen zijn.
Maar voor een relatie is nou eenmaal meer nodig dan dat.
Hij is trouwens juist een heel lief en attent persoon, maar heeft inderdaad geen feedback van mij gehad. Ik heb erg veel problemen met communiceren over al dit soort dingen.
als jij dat niet kunt doorbreken, zal waarschijnlijk geen enkele relatie kans van slagen hebben. Heb je wel eens wat geprobeerd om dat te veranderen? Is heel lastig en heeft veel aandacht en moed nodig. En hulp en begrip van je naasten. Maar het kan wel iets beter worden.
Ik zou ‘m echt laten gaan. Je bent niet eerlijk tegen hem.
Daarnaast ben ik van mening dat seks in jullie geval een dynamiek is tussen twee personen. Ik vind het daarom ook niet terecht dat je spreekt over “zijn manier”. Jij bent hier ook zeker debet aan, vooral omdat je het ook niet met hem bespreekt en aangeeft wat jij lekker vindt.
Draai de rollen eens om. Beeld je even in dat jouw bericht van hem is en over jou gaat. Niet ok, he?
Laat hem gewoon los.