Relatieadvies gevraagd
Ik ben een denker, en voor ik alles kapot gooi omdat ik "invul voor een ander" graag en sparmomentje met jullie...
Relatie van 6 weken, ik ken hem een jaar, een collega.
Hij woont een halfuur rijden verderop, beiden kinderen en beiden een behulpzame ex.
Sex is fantastisch, voelen elkaar heerlijk aan, heb veel nieuws geleerd.
Persoonlijk vlak: denker versus doener, ajax versus feyenoord (maar niet fanatiek), Wilders versus geen Wilders, maar over het algemeen toch redelijk op één lijn. Zelfde soort vakantie ideeen, vrije tijd, tv programma's etc.
Hij is echter bang voor zijn baan (tijdelijk contract), vindt zichzelf niet alles waard en twijfelt steeds.
Ik heb op de man afgevraagd: ik proef dat je geen toekomst in deze relatie ziet, klopt dat?
Hij reageert met mijn positieve kanten, de dingen die niet handig zijn (kinderen, afstand) en wederom: als we maar wel collega's kunnen blijven.
Kortom, geen antwoord.
Wat wil hij nou? Wel of geen relatie? Of moet ík zeggen dat we maar ff moeten kappen of zo?
Ik denk dat jouw doel een vaste relatie is, met eventueel samenwonen, en dat je dit binnen zes weken al weet, maar dat hij dit doel niet heeft omdat het voor hem geen streven is in zijn leven. Verdrietig voor jou als je verliefd bent geworden.
Als je echt een vaste relatie wil zou ik doelgericht daarnaar gaan zoeken. Gaan daten e.d.
ik heb autisme ja.
Vanwege de afstand wordt het nooit meer dan latten, iig de komende 15 jaar ivm kinderen.
Hij mag twijfelen, ik laat hem lekker en geniet van de time being. We zien het wel.
Ik denk dat je er inderdaad goed aandoet om er niet zo bovenop te zitten. Jullie zijn pas zes weken op weg. Geniet van de tijd samen, je ziet vanzelf wel hoe het loopt in de toekomst.
dank jullie wel voor het meedenken, dat is precies wat ik nodig heb.
Hele omgeving is er drukker mee dan ik, willen het "relatiemateriaal" beoordelen en mijn ex zei al: ben je wel zeker, want je noemt nooit zijn naam (klopt, in jouw buurt wil ik het voor mezelf houden, we hebben kinderen , weet je nog.)
Lastig dus om het juiste tempo te bepalen.
SusannaT schreef op 19-05-2024 om 18:54:
vooral moeite met sociale signalen, autisme.
En omdat hij steeds over zijn baanzekerheid begon, dacht ik dat ie met de lange termijn bezig was.
Maar goed, meer loslaten en minder verwachten dus.
Een lange termijn visie op een baan, vertaald zich niet automatisch naar een relatie. Een baan gaat om bestaanszekerheid, en bij de juiste baan zoiets als, eindelijk de kans hebben te doen wat je al tijden graag wilde.
Met je druk maken over je baan, begin je vaak al bij het kiezen van je vakkenpakket op de middelbare school.
Tuurlijk, rond die tijd begin je ook uit te kijken naar potentiële partners, maar hoewel minstens net zo belangrijk, zit daar meestal minder planning aan vast.
Ik ken ook iemand die na 6 weken al ging samen wonen (beide waren al op leeftijd en hadden beide ervaring met misgelopen huwelijk), dus is niet per se heel vreemd, dat je na 6 weken al naar de lange termijn vraagt.
Ik kan me voorstellen dat het voor een autist belangrijk is, dat soort dingen echt wel te bespreken. Weet hij dat je autisme hebt? En weet hij wat dat concreet voor jouw betekent? Dat hij bij jouw wellicht wat explicieter moet zijn, dan hij gewend is?
Hebben jullie zes weken een relatie of zes weken 'bezig'? Dat is ook nogal een verschil. Als iemand zes weken na een eerste date zo doet... En als t een relatie is dan hebben jullie toch gesprekken gehad over verwachtingen lijkt me?
Maak je er niet te veel een project van? wees gewoon met wat er nu is ipv wat het gaat worden
hij is onzeker over z'n baan omdat hij tijdelijk is en dus als jullie dingetje uitkomt hij niet verlengd kan worden
Koettie schreef op 20-05-2024 om 02:47:
Hebben jullie zes weken een relatie of zes weken 'bezig'? Dat is ook nogal een verschil. Als iemand zes weken na een eerste date zo doet... En als t een relatie is dan hebben jullie toch gesprekken gehad over verwachtingen lijkt me?
Verwachtingen: geen kinderen, niet samenwonen, eigen kinderen staan bij beiden op één en vooralsnog geen ruchtbaarheid op het werk (eerst zien of het wat wordt). Daar was hij heel duidelijk in, en ik zit op dezelfde lijn.
Inmiddels wat kalmer aan en begrepen dat hij het júíst leuk vindt om op de werkvloer wat stiekeme aandacht te krijgen, terwijl ik dat eerst afkapte omdat ik dacht dat ie dat te gevaarlijk vond. Het wordt er een stuk gezelliger op.
Pimpelmees67 schreef op 19-05-2024 om 18:29:
[..]
Sterker nog, gewoon ff op de handrem. Je jaagt hem weg zo. Na 6 weken zou ik hier in ieder geval geen zin in hebben.
Wat appte hij dan, waarop jij dit bericht terug appte? Appte hij bezwaren mbt jullie relatie?
en inderdaad rustig aan. Ik zou het daar ook benauwd van krijgen.... je kent elkaar net en het lijkt mij zwaar benauwend als het lijkt alsof je je dan al moet vastleggen en over toekomstplannen moet hebben....(weet niet of je B&B vol liefde hebt gekeken, maar die eerste engerd die bij Astrid over de vloer kwam en tijdens de eerste dagen, tijdens een autorit zei: " Dan gaan we later in zo'n huis wonen of kopen"....iets van strekking en Astrid haar afschuw duidelijk van haar gezicht te lezen is 
....echt niet doen hoor.
En hou deze relatie voor jullie zelf. Niet de kinderen er al bij betrekken enzo....
Andere vraag: zie jij er toekomst in?
Toen ik mijn huidige vriend leerde kennen vond ik hem heel leuk, maar dat benauwdde me ook. Was soms wel bezig met de toekomst, maar het uitspreken naar elkaar wilde ik echt niet. Sterker nog, ik ging ineens voor mezelf redenen verzinnen dat ik er mee ging stoppen. (Bindingsangst)
Vriend deed gewoon rustig, zette me niet onder druk en langzaam begon ik ontspannender te worden en kwamen we dichter bij elkaar. Als hij had gedaan hoe jij nu doet/deed/overkomt dan had ie me weg gejaagd. Nu ruim 8 jaar samen en 2 kinderen verder.
Vriendin zei zelfs tegen haar verkering "ja, ik vind het wel leuk hoor, maar moet nog even zien voor hoe lang dit duurt". Ze zijn nu 15 jaar samen 
Vooral als je pas 6 weken aan het daten bent, doe dan rustig aan. Loop niet te hard, maar heb het leuk samen.