Rare, opmerkelijke, grappige, irritante, absurde, gemene, verdrietige, vrolijke of juist mooie situaties die je hebt meegemaakt op een bruiloft?
een Topic over alle leuke, lieve, of juist absurde, gemene, of ruzieachtige of verdrietige of blooperachtige momenten die je hebt meegemaakt op een bruiloftsfeest, of het jou feest of die van een ander is....kom maar op met de verhalen...
Bruiloft: prachtig weer, buiten op terras en tijdens inloopreceptie komt een Mariachi band even optreden geven, was geregeld door de eigenaar van het restaurant. Hartstikke leuk, totdat ik zag dat een zus van de bruidegom lelijk zat te kijken. Vroeg wat er was, zij was boos op broer/bruidegom, hoe had hij dit zo kunnen regelen want zijn 1e vriendin was een Spaanse (waar zij toen goed mee op kon schieten) ... eehh Mariachi band was mexicaans
Later op de avond (ook buiten) was een jazzband georganiseerd, wel door het echtpaar waarvan 1 van de leden een collega van bruidspaar was. Bleek dat 't vrij bekende band was en nog leuker, verderop in de buurt hebben mensen in hun eigen tuin mee staan dansen op de muziek!
Na ruim 11 jaar samen, zijn man en ik getrouwd. Met zijn tweeën en twee vrienden en hun baby. De trouwambtenaar had mij van te voren gebeld, om wat anekdotes over ons te horen. Ik zei dat we geen behoefte hadden aan een speech. Toen zei hij: dan ga ik een gedicht voordragen, want anders is het zo kaal. Ik reageerde met: u moet doen wat u niet laten kunt, maar voor ons hoeft het niet.
De trouwdag brak aan. We reden met getuigen en baby naar het stadhuis. We hadden geen feestelijke trouwkleding aan, dus er was nog even verwarring over wie het bruidspaar precies was. In de trouwzaal ontstond er wat commotie, omdat de hulpambtenaar de verkeerde trouwakte (met typefouten) had meegenomen. Zij moest terug naar de afdeling om de goeie trouwakte te halen. Dit duurde enige tijd. Toen ze terugkwam, met de goeie akte, zei de trouwambtenaar spijtig: nu heb ik geen tijd meer voor het gedicht.
Het begon dat een deel van de familie op de verkeerde locatie terecht was gekomen ondanks de aanwijzingen. 'Eh, de kerk is leeg.' Wij lachen, want wij zouden nooit in de kerk trouwen. We hebben daar helemaal niets mee en dat zouden zij moeten weten. En één van mijn getuigen kwam te laat, 5 minuten voordat het huwelijk afgeblazen werd, kwam hij met gierende banden aanrijden.
De trouwambtenaar zei dat ik een favoriete sibling had. Terwijl ik dat nooit heb gezegd of geïnsinueerd heb! Ze was de helft van haar tekst kwijt en de verkeerde muziek werd ingestart.
Uiteindelijk konden we er wel om lachen, maar op het moment van trouwen vind je het toch best vervelend.
Picunia schreef op 08-10-2024 om 00:06:
Na ruim 11 jaar samen, zijn man en ik getrouwd. Met zijn tweeën en twee vrienden en hun baby. De trouwambtenaar had mij van te voren gebeld, om wat anekdotes over ons te horen. Ik zei dat we geen behoefte hadden aan een speech. Toen zei hij: dan ga ik een gedicht voordragen, want anders is het zo kaal. Ik reageerde met: u moet doen wat u niet laten kunt, maar voor ons hoeft het niet.
De trouwdag brak aan. We reden met getuigen en baby naar het stadhuis. We hadden geen feestelijke trouwkleding aan, dus er was nog even verwarring over wie het bruidspaar precies was. In de trouwzaal ontstond er wat commotie, omdat de hulpambtenaar de verkeerde trouwakte (met typefouten) had meegenomen. Zij moest terug naar de afdeling om de goeie trouwakte te halen. Dit duurde enige tijd. Toen ze terugkwam, met de goeie akte, zei de trouwambtenaar spijtig: nu heb ik geen tijd meer voor het gedicht.
En je had je nog zo op dat gedicht verheugd 
In mijn studententijd ben ik eens ingehuurd als kinderoppas op een bruiloft. De openingsdans was Duffy:
When I get to Warwick Avenue
Please drop the past and be true
Don't think we're okay just because I'm here
You hurt me bad but I won't shed a tear
… I'm leaving you for the last time, baby
You think you're loving but you don't love me
I've been confused, out of my mind lately
You think you're loving but I want to be free
Baby you've hurt me
En het bruidspaar maar romantisch schuifelen
Heel bijzonder. Het bruidspaar kende de tekst blijkbaar niet.
Wilgentak schreef op 12-10-2024 om 08:50:
Het begon dat een deel van de familie op de verkeerde locatie terecht was gekomen ondanks de aanwijzingen. 'Eh, de kerk is leeg.' Wij lachen, want wij zouden nooit in de kerk trouwen. We hebben daar helemaal niets mee en dat zouden zij moeten weten. En één van mijn getuigen kwam te laat, 5 minuten voordat het huwelijk afgeblazen werd, kwam hij met gierende banden aanrijden.
De trouwambtenaar zei dat ik een favoriete sibling had. Terwijl ik dat nooit heb gezegd of geïnsinueerd heb! Ze was de helft van haar tekst kwijt en de verkeerde muziek werd ingestart.
Uiteindelijk konden we er wel om lachen, maar op het moment van trouwen vind je het toch best vervelend.
Ik snap hem niet helemaal. Welk huwelijk werd afgeblazen dan?
bij trouwerij van mijn broer en schoonzus, kwamen we er net op tijd achter dat beide moeders dezelfde outfit hadden gekocht. Dus 1 is nog naar de winkel gegaan voor wat nieuws (een week van te voren). Was wat lullig geweest als dat op de trouwdag was gebeurt.
Friezinnetje schreef op 12-10-2024 om 21:58:
bij trouwerij van mijn broer en schoonzus, kwamen we er net op tijd achter dat beide moeders dezelfde outfit hadden gekocht. Dus 1 is nog naar de winkel gegaan voor wat nieuws (een week van te voren). Was wat lullig geweest als dat op de trouwdag was gebeurt.
Dit zou ik dus alleen maar grappig hebben gevonden als dat onze moeders was overkomen, maar geen ramp.
Due-scimmie schreef op 12-10-2024 om 22:15:
[..]
Dit zou ik dus alleen maar grappig hebben gevonden als dat onze moeders was overkomen, maar geen ramp.
Het zou wel niet leuk zijn als het 1 van de moeders veel beter staat dan de andere
De speeches van de bruidsmeisjes over het wilde (seks)verleden van de bruid. Het werd alleen maar erger en genanter. Ze vonden het zelf heel grappig en de bruid ook, maar ik vond het erg ongemakkelijk om verhalen aan te horen over de grote piemel van ex nr 23 terwijl de opa en oma van de bruid ook in de zaal waren 
En een goede vriendin van me is uit haar bruidsjurk gescheurd tijdens haar bruiloft. Het gebeurde gelukkig op het moment dat alleen naaste familie en een paar vrienden aanwezig waren, vlak voor het grote feest. Een van de gasten heeft snel een naaisetje gehaald en de moeder van de bruid heeft het weer opgelapt zodat ze in ieder geval niet in haar onderbroek stond, maar lekker dansen durfde de bruid niet meer.
Friezinnetje schreef op 12-10-2024 om 21:58:
bij trouwerij van mijn broer en schoonzus, kwamen we er net op tijd achter dat beide moeders dezelfde outfit hadden gekocht. Dus 1 is nog naar de winkel gegaan voor wat nieuws (een week van te voren). Was wat lullig geweest als dat op de trouwdag was gebeurt.
Dit gebeurde op de bruiloft van een vriendin. Moeders hadden deels dezelfde outfit (sjiek broekpak) aan, maar beide een andere top en andere sieraden en schoenen. Een moeder liet het bijbehorende jasje aan, de ander niet. Zo viel het niet erg op.
Malm schreef op 12-10-2024 om 23:25:
[..]
Dit gebeurde op de bruiloft van een vriendin. Moeders hadden deels dezelfde outfit (sjiek broekpak) aan, maar beide een andere top en andere sieraden en schoenen. Een moeder liet het bijbehorende jasje aan, de ander niet. Zo viel het niet erg op.
dit was precies het zelfde pakje (rok met blouse)
Wat ik me trouwens afvraag... Mensen die zeggen uitgenodigd te zijn voor de ceremonie en het feest, maar niet het diner, hoe stond het op de uitnodiging dan? Want als er staat: "De ceremonie vindt plaats om x op x. We nodigen je uit om dit samen te vieren" dan ben je toch geen daggast? De ceremonie is openbaar, maar verwacht men dan ook dat je daar wel komt?
Ik zou aannemen dat ik alleen voor het feest ben uitgenodigd.
Lenthe_ schreef op 13-10-2024 om 07:41:
Wat ik me trouwens afvraag... Mensen die zeggen uitgenodigd te zijn voor de ceremonie en het feest, maar niet het diner, hoe stond het op de uitnodiging dan? Want als er staat: "De ceremonie vindt plaats om x op x. We nodigen je uit om dit samen te vieren" dan ben je toch geen daggast? De ceremonie is openbaar, maar verwacht men dan ook dat je daar wel komt?
Ik zou aannemen dat ik alleen voor het feest ben uitgenodigd.
In ‘mijn tijd’ (jaren ‘90) deed men dan verschillende kaarten (met dus elk een iets andere uitnodiging) of er was een standaardtekst op de kaart die iedereen kreeg en dan zat er een extra kaartje los bij in met de uitnodiging om daggast te zijn.