onzeker

rebmaaviv schreef op 24-01-2023 om 19:31:

To je bent geen rebound, je bent een minnares. Je gelooft in zijn lulverhaal over zijn vrouw. Weet zij überhaupt dat het geen goed huwelijk is? Je hoort alleen zijn gezwam.

Hij is de rebound. 

Daddy_gijs schreef op 24-01-2023 om 19:17:

Nah, ik kwam voorbij en zag dat de popcornkraam de rolluikjes al naar beneden had laten rollen. En weer door!   

TO, lees de post van Mija nog maar eens héél goed. Zelf vol in dat soort praatjes getrapt en ik heb nog nooit zoveel liefdesverdriet gehad. Wetende wat ik nu weet wou ik dat destijds mensen dit ook zo duidelijk tegen mij gezegd zouden hebben. Niet aan beginnen! (Maar ik vrees dat je er al te ver in zit.)

MariaC schreef op 25-01-2023 om 08:24:

[..]

Dit TO.. Geen idee of hij alleen sex wil maar het kan wel.. en misschien wil hij uiteindelijk zijn relatie niet wil stoppen enz en dan voel jij je lullig. Ik zou echt een beetje oppassen. Bovendien ben je zelf in een scheiding en ik vind dat je erg snel gaat.. Boundery achtig. Maar goed het is jouw leven..

Dit. 

In plaats van te focussen op of deze vent nou wel zo fijn bezig is, moet TO eens naar zichzelf kijken. 

Ze is een volwassen vrouw met een gezin en heeft -best stoer- besloten het roer om te gooien. Een scheiding is emotioneel en eng voor alle betrokkenen. Daar moet je als ouders/partners op een gezonde manier de schouders onder zetten. Hard werken. Dus blijf kijken naar wat je prioriteiten zijn. 

Je eerste zorg is het welzijn van jullie kinderen en het regelen van een nieuw thuis voor jou. Dat is zwaar. Maar verlies die prioriteiten niet uit het oog en handel er naar. 

Nu vlucht je in de slachtofferrol. Kom op zeg! Die houding van 'Ik kan het niet helpen, ik ben verliefd op een getrouwde man!', is toch afschuwelijk?! Je bent een moeder met alle bijbehorende verantwoordelijkheden en hebt een enorme beslissing genomen die je nu ook op een volwassen manier moet doorzetten. Doe dat dan ook. Het kost doorgaans minstens een jaar om een scheiding zo goed mogelijk te regelen. 

Blijf kritisch kijken naar je eigen (vlucht)gedrag en naar het feit dat je onder deze omstandigheden kwetsbaar bent door je behoefte aan bevestiging. Daar heb je meer aan dan je af te vragen of deze meneer wel het juiste met je voor heeft. 

Het doet er niet toe of hij serieus met je is of jou slechts als sidekick gebruikt omdat jij vlucht in de armen van de eerste de beste die eindelijk eens positieve aandacht geeft. Jíj́ bent degene die aandacht zocht. Jíj́ bent degene die niet weet hoe ze verder moet. Het is niet gek hoor, dat je het moeilijk hebt met het hele traject van loslaten en het opbouwen van een tweede basis voor je kinderen. Maar het is wel dom als je ondertussen in je eigen valkuilen -de behoefte aan bevestiging en afleiding- dondert. 

Zie onder ogen dat je het beter aan moet pakken en zoek daar hulp bij. 

Ook als je niet in een scheiding zou zitten zou ik echt afstand nemen van een man die nog getrouwd is. Ze kunnen wel  van alles zeggen maar woorden zijn geen daden en je krijgt er toch alleen maar gedoe mee TO.
Ik snap dat je het niet leuk vindt om te horen maar bezind eer ge begint... First things first, niet te snel willen gaan want daar krijg je echt spijt van....

Misschien is het ook een goed idee om na te gaan waarom de koek op is. Je kan ook eerst proberen je relatie nieuw leven in te blazen, alvorens je in de armen van een andere man te storten. 

21 jaar gooi je toch niet zomaar over boord, zeker niet met kinderen in het spel.

Ook als je uit elkaar gegroeid bent zijn er weer wegen om weer op dezelfde weg te komen, weet ik uit ervaring.

Je moet niet raar opkijken dat je "minnaar" toch bij zijn vrouw wil blijven na je (seks)date over 5 weken. Hoe meer ze laten blijken dat het niet om seks gaat, des te meer gaat het er om. En dat het zo lang duurt kan ook omdat hij zelf twijfelt om het wel of niet belazeren van zijn vrouw.