Onze huisdieren en samenwonen
Een moeilijk maar onvermijdelijk onderwerp kwam vandaag ter sprake zoals de titel al aangeeft.
We zijn 30plus, wonen op behoorlijke afstand van elkaar en willen op ten duur natuurlijk gaan samenwonen. We hebben beide een koophuis, beide de wens nog een keer om te scholen en er is een kinderwens ter sprake gekomen.
Zucht. Wat wil een mens toch veel en hoe de hel gaan we dit vormgeven. Even wat inzichten van buitenaf nodig dus.
Ik heb 2 honden van 9 en 11 jaar oud, hij heeft een binnenkat van nog geen 2.5 jaar oud.
Zijn kat is heel erg op hem gericht, wat logisch is want ze heeft alleen hem. Ik zelf ben geen kattenmens. Heb als kind een hele nare ervaring gehad, en het dier zelf trekt me gewoon niet. Vrienden van me hebben allen katten en ook al heb ik daar ook niets mee, die komen wel naar me toe, ik aai ze, komen soms op schoot.. Kortom die maken contact en ik vind ze lief natuurlijk. Maar de kat van mijn vriend is zo niet.. Lief beestje maar gewoon geen leuke kat vergeleken met de katten die ik verder ken.
Verder heeft ze helaas gedrag aangeleerd wat moeilijk af te leren is; naast de krabpaal krabt ze ook aan de hoeken van zijn (hele oude) bank. Bloemen in huis is een no go want die eet ze. Ze heeft een angstig karakter en is schrikkerig. Voor kinderen is ze heel bang. Ze mag overal in huis komen en slaapt op bed, en zelfs in de kledingkast. Heel onhygiënisch.
Mijn honden zijn zo ontzettend gek met hem. Vooral na mijn ex die met name verbaal heel agressief was waardoor de sfeer in huis vreselijk was. De honden kropen al in de hoek als ze hem boven uit bed hoorden komen op een gegeven moment. Uiteraard was zijn gedrag de reden dat ik het uit heb gemaakt, vandaar hoe fijn en bijzonder ik het ook vind dat ze zo gek met mijn huidige vriend zijn.
Met m'n oudste hond kan ik lezen en schrijven. Ontzettend makkelijk dier en ondanks dat ze uit het asiel komt, amper op hoeven te voeden. Mijn andere hond is wel vaak een lastige en zijn gedrag doet me steeds meer afvragen of ik hem tekort doe (vraagt negatieve aandacht). Ze kunnen absoluut niet samen met katten, hebben een enorm jachtinstinct.
We zullen elkaar nooit vragen (1 van) de dieren weg te doen, maar we weten dat dit een heel zwaar onderwerp is waar over gecommuniceerd moet blijven worden. Latten bijvoorbeeld tot mijn honden ooit overlijden is geen optie; gezien de kinderwens, studies, maar voornamelijk omdat we heel graag willen samenzijn natuurlijk. Het is al een enorm gepuzzel met die afstand om elkaar te zien en we hebben altijd oppas/uitlaat nodig wanneer dat is.
Ik heb niet alles gelezen maar een huisdier weg doen vind ik echt belachelijk. Je hebt ervoor gekozen dus moet je er ook voor zorgen. Is toch ontzettend zielig als een van de beestjes weg zou moeten?
Dus of je kan (nog) niet gaan samenwonen of ze zouden allemaal met elkaar moeten gaan leven. Voor mij zou er geen andere optie zijn. Een huisdier wegdoen, echt niet, absurd.
yette schreef op 03-09-2022 om 15:33:
Je maakt er wel een beetje een groter drama van dan het is
15 jaar geen bloemen meer, is natuurlijk echt onzin. Je bent vast ook niet gestopt met het kopen van chocolade en rozijnen omdat dat giftig is voor je honden. Gewoon een kwestie van een plekje zoeken waar ze er niet bij kunnen.
Ik probeer van niet hoor, maar als hij overtuigd is dat de poes bloemen en andere kleine prullen eet en daarvoor het risico van bloemen in huis zetten niet wil, dan vind ik dat wel een dingetje. En aangezien een kat overal op kan springen is er niet echt een plek waar je dat neer kan zetten en ze er niet bij komt?
Rozijnen heb ik nooit in huis maar chocola kan ik gewoon op tafel laten liggen wanneer we thuis zijn. Zelfs als er iets op de grond valt pakken ze het niet. Buitenshuis neem ik het risico natuurlijk niet om chocola in het zicht te laten liggen maar een hond kan dan ook niet op het aanrecht of een hogere kast klimmen..
yette schreef op 03-09-2022 om 16:08:
[..]
Dus je wijst hem niet af, maar je laat uit alles blijken dat je de kat waar hij van houdt, eigenlijk maar niks vindt - in de hoop dat hij het probleem oplost en je kan samenwonen zonder kat?
Ik ben eerlijk naar hem dat ik niks heb met zijn kat ondanks het proberen. Dat zeg ik niet in de hoop dat hij het 'probleem oplost', maar omdat dat gewoon zo is helaas.
Een tijdje terug, voordat dit speelde begon hij er zelf ook over al. Omdat het vele weg zijn van huis en altijd oppas regelen op lange termijn niet te doen is.
Koalabeer schreef op 03-09-2022 om 18:33:
[..]
Ik ben eerlijk naar hem dat ik niks heb met zijn kat ondanks het proberen. Dat zeg ik niet in de hoop dat hij het 'probleem oplost', maar omdat dat gewoon zo is helaas.
Een tijdje terug, voordat dit speelde begon hij er zelf ook over al. Omdat het vele weg zijn van huis en altijd oppas regelen op lange termijn niet te doen is.
Dan is dat jouw probleem en niet het probleem van de kat of van jouw vriend. Jij moet je aanpassen. Dat je niks hebt met katten, dat kan. Zet je eroverheen of blijf apart wonen.
Poezie schreef op 03-09-2022 om 15:33:
[..]
Het klinkt alsof jullie beter niet kunnen gaan samenwonen voor het welzijn van je vriend zijn geliefde huisgenoot. Jij wil die poes gewoon niet, punt uit. Wees eerlijk naar je vriend toe en vertel hem dat je hem wel wil maar zijn geliefde huisgenoot niet.
Dat weet hij allang, dat ik niet gelukkig word van een kat. Maar net als dat hij respecteert dat ik van mijn honden hou, respecteer ik dat andersom ook. We gaan niet blijven latten omwille van de dieren dat is duidelijk, vandaar om die feiten naast elkaar te leggen (afstand, gedrag dieren, wat willen we).
Koalabeer schreef op 03-09-2022 om 18:42:
[..]
Dat weet hij allang, dat ik niet gelukkig word van een kat. Maar net als dat hij respecteert dat ik van mijn honden hou, respecteer ik dat andersom ook. We gaan niet blijven latten omwille van de dieren dat is duidelijk, vandaar om die feiten naast elkaar te leggen (afstand, gedrag dieren, wat willen we).
Maar als hij zijn kat niet weg doet, wat dan? Jij accepteert zijn kat sowieso niet.
arnica25 schreef op 03-09-2022 om 16:46:
Hij wil zijn kat niet kwijt en jij je honden niet en jullie willen gaan samenwonen. Dat betekent dus concreet dat de dieren moeten gaan samenleven. Is het een idee om er een honden/katten gedragsdeskundige bij te halen die dit kan begeleiden en jullie meteen van tips kan voorzien om bij kat en honden de puntjes op de i te zetten?
Als alle dieren blijven is dat zeker een idee. Komen we zelfs niet onderuit denk ik.
Koalabeer schreef op 03-09-2022 om 18:42:
[..]
Dat weet hij allang, dat ik niet gelukkig word van een kat. Maar net als dat hij respecteert dat ik van mijn honden hou, respecteer ik dat andersom ook. We gaan niet blijven latten omwille van de dieren dat is duidelijk, vandaar om die feiten naast elkaar te leggen (afstand, gedrag dieren, wat willen we).
De oplossing lijkt mij vrij simpel. Of jullie gaan samenwonen en nemen ieder je eigen dier(en) mee of je doet het niet, een tussenweg is er niet lijkt mij. Je kunt best wat regels stellen voor wat betreft de kat net zoals hij best wat regels kan stellen voor wat betreft je honden. Ik zie het probleem eigenlijk niet zo behalve dat jij geen kat wil. Zou ik ook niet willen overigens maar ik zit niet in jouw situatie. Als je toch besluit de dieren samen te voegen, zou ik er een gedragsdeskundige bij halen die jullie daarin kan begeleiden.
Mosterd zie ik net.
Mevrouw75 schreef op 03-09-2022 om 15:40:
[..]
Worden er ook negatieve argumenten aangedragen over jouw honden? Ik snap wel dat jij dit topic geopend hebt, maar je blijft maar negatieve dingen over dat beestje roepen.
Nee heeft hij niet gedaan. Is gek op ze en ze trekken enorm naar hem toe.
Dan moet ik zeggen dat ik het hem ook nog niet specifiek gevraagd heb, dat wil ik zeker gaan doen als het weer op tafel komt. Er moet inderdaad toch iets zijn? Als ik het voorzichtig invul kan ik me heel goed voorstellen dat hij het verharen niet leuk vindt; wat ik zelf ook een drama vind overigens en elke dag moet stofzuigen ect.
Koalabeer schreef op 03-09-2022 om 18:24:
[..]
Ik probeer van niet hoor, maar als hij overtuigd is dat de poes bloemen en andere kleine prullen eet en daarvoor het risico van bloemen in huis zetten niet wil, dan vind ik dat wel een dingetje. En aangezien een kat overal op kan springen is er niet echt een plek waar je dat neer kan zetten en ze er niet bij komt?
Rozijnen heb ik nooit in huis maar chocola kan ik gewoon op tafel laten liggen wanneer we thuis zijn. Zelfs als er iets op de grond valt pakken ze het niet. Buitenshuis neem ik het risico natuurlijk niet om chocola in het zicht te laten liggen maar een hond kan dan ook niet op het aanrecht of een hogere kast klimmen..
Bloem-probleem hip opgelost!
(Maar een vaas op een plank is ook een optie natuurlijk)
Jammer dat die hond lijkt te balen 
Gaat zijn kat naar buiten of is het een binnenkat. Gedrag wat je beschrijft lijkt een beetje gefrustreerd gedrag.
Misschien wordt ze wat relaxter van een feliway?
Koalabeer schreef op 03-09-2022 om 16:04:
[..]
Ja dat weet hij. Ik heb hem ook verteld over mijn negatieve ervaring als kind met een kat en hij weet en ziet ook dat ik naar katten in het algemeen, en de zijne echt m'n best doe.
Voor mij zou het een afknapper zijn als iemand niet van dieren in het algemeen houdt. Het is volkomen normaal dat je niet alle dieren leuk kunt vinden. Wat niet normaal is, is om alleen om die reden iemand af te wijzen.
Je vindt het dus een afknapper als iemand niet van dieren houdt.
Maar je hebt het liefst dat je vriend zijn kat weg doet zodat jullie met jouw twee honden kunnen gaan samenwonen 
Dat zou voor mij dus echt een afknapper zijn.
Je haalt alle negatieve dingen van de kat aan om een reden te hebben het arme beestje weg te doen.
Maar het gegeven dat jouw vriend zich aanpast aan het gedrag van de kat (geen bloemen, op bed slapen, bank krabben) betekent dat hij wel van dat beestje houdt.
Als jullie een nieuwe start in een nieuw huis maken, zou je ook een kattenkamer kunnen inrichten.
Koalabeer schreef op 03-09-2022 om 16:26:
[..]
Ja dat gaan we ook zeker doen. Weekend proberen is niet handig vanwege de afstand. Zijn kat is doodsbang om vervoerd te worden dus die gaat hij nooit meenemen hier naartoe, en hij heeft een klein appartement waar het te klein is in zo'n situatie om de honden mee te nemen. Ik denk sowieso dat dat niet de juiste manier is, plotseling zo 'binnendringen' in een ander huis..
Het is wel 'kan niet, wil niet' wat de klok slaat zeg..
Hoezo kan een weekend niet vanwege de afstand?
Hoezo is op bezoek gaan en kennis maken gelijk aan huis binnen dringen?
Hoe had je het voor je gezien als die kat het huis niet uit kan en met de hond het huis binnen treden geen optie is?
En waarom is zijn appartement te klein? Is het een 1 kamer studio?
Denk in oplossingen.. wat kan er wel om die beesten kennis te laten maken? En wat heb je er voor over (ook bijv qua reis afstand, tijd, etc) om een andere oplossing te vinden dan je vriend zn kat te laten weg doen. Want hoewel je zegt open minded te zijn, merk ik dat je toch wel heel sterk voorstander bent van elke post die betrekking heeft op kat wegdoen en nogal negatief doet over zo ongeveer elk alternatief. Ben je wel eerlijk tegen jezelf als je zegt dat je andere oplossingen zoekt? Of zoek je alleen oplossingen waarin van jou geen compromis wordt gevraagd?
Als je gaat verhuizen om samen te wonen, heb je dan nog dat netwerk wat jouw honden opvangt als je werkt etc? Nu heb je buren en vriendinnen die dat doen zeg je, moet je vriend dan om samen te wonen ook naar jouw woonplaats komen?