Ongevraagd advies
Ik snap het wel, ongevraagd advies. Mensen willen toch graag helpen. En ik maak me er zelf vast ook vaak schuldig aan.
Maar momenteel vind ik het wel even lastig.
Wij hebben sinds een week een pup en ik merk dat iedereen die een hond heeft gehad, wel eens bij een hond in de buurt heeft gezeten of een plaatje van een hond heeft gezien, met ongevraagd advies komt.
Dat vind ik echt wel lastig. Ook omdat ik best wat onzeker ben over of we het wel of niet goed doen met het beestje. Er zijn zoveel tegenstrijdige adviezen en ze worden allemaal even overtuigend gebracht. Wij hebben ervoor gekozen een bepaalde lijn te volgen volgens twee handboeken en daar probeer ik me in de jungle van al het advies aan te houden. En dat dus ook terug te geven aan degene die commentaar heeft. Maar dat vind ik dus lastig.
Mijn vader komt aankomende week een paar dagen logeren voor de feestdagen en ik ken hem: die gaat van alles zeggen over ‘je moet zus’ en ‘je moet zo’. Daar tegenin gaan heeft in het verleden altijd gezeik opgeleverd. Of van die ‘tjonge jonge, wat stel je je weer aan’-opmerkingen. Daar weer tegenin gaat betekent vaak ruzie. Kortom: ergens tegenin gaan, heeft nog niet het beoogde resultaat.
Iemand tips over hoe dit aan te pakken op een manier waarop het wel gezellig blijft deze dagen?
Bedankt voor alle tips! Het ging eigenlijk heel goed. Ik had na de eerste opmerkingen (die binnen 10 minuten al kwam) gelijk even aangegeven dat ik weet dat hij het goed bedoelt, maar dat het heel vervelend is en hem uitgelegd welke lijn we volgen en waarom. Daarna deed hij echt zijn best om niet te veel commentaar te leveren. Af en toe leidde hij het dan in met een voorzichtige 'ik heb ooit eens gelezen dat......'. Dat was wel schattig.
Ben wel heel blij dat hij weer weg is. Het was gezellig, maar het kost ook wel bakken energie. Het gezellig maken voor hem, niet te veel ingaan op opmerkingen die ooit konden, maar nu niet meer. En ondertussen de pup in de gaten houden en blijven opvoeden. Ik ben gesloopt.
Nu gelukkig een paar dagen rust en geen bezoek. Dat is voor ons en voor het pupske goed.
MeganRapinoe schreef op 02-01-2023 om 13:52:
Bedankt voor alle tips! Het ging eigenlijk heel goed. Ik had na de eerste opmerkingen (die binnen 10 minuten al kwam) gelijk even aangegeven dat ik weet dat hij het goed bedoelt, maar dat het heel vervelend is en hem uitgelegd welke lijn we volgen en waarom. Daarna deed hij echt zijn best om niet te veel commentaar te leveren. Af en toe leidde hij het dan in met een voorzichtige 'ik heb ooit eens gelezen dat......'. Dat was wel schattig.
Ben wel heel blij dat hij weer weg is. Het was gezellig, maar het kost ook wel bakken energie. Het gezellig maken voor hem, niet te veel ingaan op opmerkingen die ooit konden, maar nu niet meer. En ondertussen de pup in de gaten houden en blijven opvoeden. Ik ben gesloopt.
Nu gelukkig een paar dagen rust en geen bezoek. Dat is voor ons en voor het pupske goed.
Ja, maar ook zonder pup is dat denk ik heel vermoeiend zo’n logeerpartij. Dus ik kan me goed indenken dat je gesloopt bent. Nou mag je lekker rustig aan bijkomen.
Een pup hebben staat sowieso garant voor opmerkingen. Want een pup=leuk en net zoals je bij kinderen ook vaak twee stromingen hebt, zijn er die bij honden ook.
Maar. Ik heb geleerd van de pinguïns uit Happy Feet; just smile and wave. Wat zoiets betekent als dat je dankjewel zegt of iets anders vriendelijk maar ondertussen toch volkomen doorgaat met hoe jij het wil. En je het zeker niet persoonlijk oppakt als iemand weer een gratis consult puppy training wil geven.
Ook als je straks een hondentrainer hebt die het anders aanpakt; kies dan gerust een andere. Zo wilde ik met pup ooit op jachthondentraining maar toen de gerenommeerde trainer begon over hoe stom het was dat honden op de bank mochten en een slipketting verplichtte, ben ik toch écht gestopt bij hem. Om een andere trainer te vinden die wel honden benaderde op een manier waar ik achter stond.
probeer sterk in je eigen schoenen te staan
Laat maar