Ongelijke verdeling huishoudelijke taken en financiën
Hallo,
Sinds 3 jaar heb ik een relatie en sinds 2 jaar wonen we samen.
Nu is het zo dat het mij de laatste tijd begint op te vallen hoe gemakzuchtig mijn vriend tegen alles aankijkt.
In het begin van onze relatie, woonde hij nog bij zijn moeder (was toen 28) en kwam hij dagelijks bij mij eten, slapen, zich wassen, liet mij zijn was doen,... Hij heeft hiervoor nooit iets betaald. Ik heb er eerlijk gezegd toen ook niet naar gevraagd omdat ik het op zich wel kan missen.
Mijn vriend was toen bezig met de verbouwing van een huis dat hij geërfd heeft. Na een jaar was dit huis klaar en zijn we daar samen ingetrokken. Net voor we naar daar verhuisden, zei vriend wel dat het niet kan zijn dat hij financieel nadeel zou doen doordat ik bij hem woon. En eerlijk gezegd steekt dit nog altijd wel een beetje omdat hij een jaar lang gratis bij mij gewoond heeft. Hij heeft toen ook nooit huishoudelijke taken ofzo gedaan.
Nu wonen we dus in zijn huis en hij doet letterlijk niks in huis. Hij laat alles aan mij over en weigert zelfs om iets te doen. Als ik hem daarop aanspreek dan zegt hij dat hij daar geen tijd en zin voor heeft. We werken allebei full time.
Nu zegt hij al een hele tijd dat hij een kind wil. Ik heb die kinderwens eigenlijk niet zo heel sterk en ik ben ook bang dat ik daar volledig voor ga opdraaien als ik wel zou instemmen.
Ik werk in ploegen en doe het huishouden dan s morgens of s avonds. Hij is elk weekend thuis en gaat dan op stap met zijn vrienden.
Het voelt allemaal heel erg scheef maar ik weet niet zo goed hoe ik dit kan veranderen?
Het lijkt met momenten alsof hij mij tolereert in zijn huis om de taken te doen want vaak vind ik hem ook niet echt liefdevol.
Hij wil in de toekomst bvb niet samen een huis kopen want hij vindt dit een veel te grote stap en heeft schrik dat hij financieel nadeel zal doen als we terug uit elkaar zouden gaan.
Maar ik zou dan wel akkoord moeten gaan met samen een kind krijgen en dan in zijn huis inwonen waar hij me in principe elke dag op straat kan zetten want er is helemaal niets geregeld als hij zou sterven ofzo. Hij wil dit allemaal niet. Hij vindt dit te veel gedoe
Wat is er wel leuk aan hem?
Ik lees namelijk iemand die enkel en alleen denkt aan wat goed voor hem is en totaal geen gelijkwaardige relatie.
Ik zou echt stoppen met deze relatie want ik denk niet dat hij nog gaat veranderen.
Ik zou hiermee stoppen. Je hebt al een kind in de vorm van een volwassen vent want op basis van je tekst klinkt hij als een bokkige kleuter. Er zijn maar weinig mensen die staan te springen om het huishouden te doen. Bovendien, met een kind moet je sowieso zaken regelen.
Als ik dit zo lees zou ik heel snel zorgen dat je weer een eigen huis krijgt en lekker gaat latten of het uitmaken. Dan kan ie altijd nog voor een schoonmaker gaan betalen want nu werkt die gratis. Lekker makkelijk zo!
Waarom ben je nog samen?
Laat je alsjeblieft niet omver kletsen en voor een kind gaan, zo'n kindje moet door beide ouders gewenst zijn. En zo'n kindje gaat hem niet opeens wel taken op laten pakken.
Wat je moet doen? De lat voor jezelf eens wat hoger leggen en je niet als sloof laten behandelen, dat als eerste!
Waarom laat je dit toe, want dat is de reden dat er niets verandert? En zeker niet aan kinderen beginnen met zo’n pareltje.
Tjonge, je hebt wel een prachtexemplaar te pakken. Deze relatie is verre van gelijkwaardig. Hij laat jou opdraaien voor alle huishoudelijke taken en ‘s weekends is hij bij zijn vrienden. Draag jij inmiddels ook financieel bij? Daar zou ik maar mee stoppen, zolang de andere zaken niet gelijk zijn verdeeld. Hebben jullie het nog wel leuk samen? Voel je je geliefd en beschermd bij deze man? Wat jammer dat je relatie zich zo heeft ontwikkeld. Maar jij bent de enige die dit kan stoppen, door niet meer naar zijn pijpen te dansen. En een kind met een man die zijn snor drukt, terwijl jezelf eigenlijk geen kinderwens hebt? Niet doen!!
En hij heeft wel recht op het grootste stuk vlees zeker?
Ga niet aan een kind beginnen als je niet dat kind alleen op wil voeden, want dat is een heel grote kans. Ook als je nog bij hem woont. Want dat kind zorgt wel voor zijn status, maar niet dat hij meer thuis zal zijn. Want hij houdt het recht om het weekend weg te gaan, Ga je inschrijven voor een eigen huis, als je dat nog niet gedaan hebt. En doe de pil voorlopig niet weg
Het was natuurlijk veel mooier geweest als jullie dit vanaf het begin gespreksonderwerp hadden gemaakt. Ik vind het lastig te snappen dat je het allemaal een beetje hebt laten gebeuren, dat je naadloos de taken van zijn moeder hebt overgenomen zonder hem ooit op enige verantwoordelijkheid te wijzen. En nu woon je in zijn huis en lijken de ingesleten gewoonten lastig te veranderen.
Ik denk dat de oplossing heel simpel is. Je vertelt hem één keer in zeer duidelijke taal hoe jij de verdeling én de financiën voor je ziet en als hij op geen enkele wijze wenst mee te veren ga je een plekje voor jezelf zoeken. En gooi voorlopig je pil nog maar even niet in de vuilnisbak!
Hij laat jou in je eentje het hele huishouden doen.
Jullie wonen samen, maar hij weigert dingen te regelen daarvoor, waardoor jij in een onzekere situatie zit. Zeker als het uit zou gaan.
Hij is vooral bezig met zijn eigen financiele voordeel/nadeel als het gaat om jullie relatie.
Hij is niet echt liefdevol.
Waarom wil jij een serieuze relatie met zo iemand?
Vind je jezelf niet meer waard?
Wat een pareltje weer 
Onder welke steen komen die mannen toch vandaan...
Nu zegt hij al een hele tijd dat hij een kind wil. Ik heb die kinderwens eigenlijk niet zo heel sterk en ik ben ook bang dat ik daar volledig voor ga opdraaien als ik wel zou instemmen.
Dat heb jij heel goed aangevoeld, 99% zeker dat dat inderdaad gaat gebeuren.
Het voelt allemaal heel erg scheef maar ik weet niet zo goed hoe ik dit kan veranderen?
Het lijkt met momenten alsof hij mij tolereert in zijn huis om de taken te doen want vaak vind ik hem ook niet echt liefdevol.
Stoppen met zijn huishouden te runnen. Gewoon, niet meer doen.
Hij wil in de toekomst bvb niet samen een huis kopen want hij vindt dit een veel te grote stap en heeft schrik dat hij financieel nadeel zal doen als we terug uit elkaar zouden gaan.
Dan kan je m.i. ook niet aan kinderen beginnen. Dit is niet de relatie en het soort/gebrek aan support dat je je kinderen mee wil geven in hun opvoeding, toch?
Heel eerlijk, klinkt het alsof je samenwoont met een hork. Wat kan je daaraan doen? Op zoek gaan naar een eigen huis en de relatie met deze parel beëindigen. Ook al ken ik je niet, weet ik vrij zeker dat je beter verdient dan dit.
Varili, lees je eigen post eens drie keer door en doe net alsof het iemand anders is die dit schreef. Wat zou jij die persoon adviseren?
Het lijkt er op dat de schellen van je ogen zijn gevallen en dat je nu zonder roze bril naar je vriend kijkt. Goed zo. Jammer alleen dat wat je te zien krijgt, niet zo’n fraai beeld is. Dat is best een rouwproces, je kasteel blijkt een luchtkasteel en je prins is een kikker.
Kijk niet alleen naar hém (ik lees veel “hij dit, hij dat, hij wil”) Kijk ook naar jezelf. Wat zou voor jou wél werken? Krijg het helder voor jezelf en wijk er daarna geen millimeter meer vanaf.
Je bent zijn inwonende huishoudster en je krijgt er niet eens voor betaald. Hij wil geen gelijkwaardige relatie.
Ik snap werkelijk niet hoe het mogelijk is dat er nog jonge vrouwen zijn in 2021 die zich hiervoor lenen.
Ja ja
