Moeder praat negatief achter mijn rug om
Zoals de titel al zegt, mijn moeder praat achter mijn rug om negatief over de manier waarop ik met mijn zoontje om ga.
Een voorbeeld is dat mijn zoontje slecht slaapt en vaak vroeg wakker is (om 5 uur). Mijn moeder vraagt bijvoorbeeld regelmatig hoe het slapen nu gaat. Dan zeg ik altijd eerlijk dat ik bij hem lig tot hij slaapt en als hij wakker is in de ochtend dat we hem uit bed halen en hem bij ons leggen. Zijn middagslaapje doet hij nu ook niet meer (hij wordt bijna 3). We krijgen hem er niet meer in. Het gaat gepaard met huilen en schreeuwen. Bij de opvang slaapt hij nog wel.
Nu kwam ik erachter dat mijn moeder achter mijn rug om dingen zegt als dat we eens strenger moeten zijn, dat we hem gewoon in bed moeten zetten en maar eens moeten laten schreeuwen. Dat we te snel toegeven. Dat hij een loopje met ons neemt. Dat hij dat bij haar nooit doet als zij hem naar bed brengt, en dat hij bij de gastouder wel gaat slapen. Met andere woorden, het ligt dus aan mij/mijn man dat hij slecht slaapt.
Dit is een voorbeeld. Maar het gebeurt vaker. In een gesprek heb ik eens gezegd dat het lijkt alsof ze vindt dat ik het niet goed doe, dit gaf ze dan ook toe. Dit vind ik best pijnlijk. Ik had gehoopt dat ze me juist zou steunen.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Ik weet niet zo goed of, en hoe ik haar hierop aan kan spreken. Ik weet ook niet zo goed hoe ik moet reageren op haar vragen over het slapen en voel me bekeken en beoordeeld/veroordeeld als ze mij met ons zoontje bezig ziet.
Doet me denken aan het ophaalmoment; de hele dag bij oma waren het engeltjes, en dan kwam ik ze ophalen na zo’n oppasdag en dan werden ze prompt klierig. Gelukkig is mijn moeder wel steunend in mijn moederschap en zei ze iets als “ach kind, dat ligt niet aan jou maar aan de situatie”. Dat helpt echt enorm. Dus als je moeder je de grond in boort, ook nog eens ten overstaan van anderen, dan is dat niet leuk. Helemaal niet leuk. Ik vind jouw moeder niet zo leuk 
van wie hoorde je dit? Van je zus misschien? En praat je met je zus weleens negatief over je moeder? Of praat je met iemand weleens negatief over je moeder?
Je kan tegen je moeder trouwrns gewoon zeggen; mam ik hoorde dat je tips heb over mijn opvoeding, je mag ze rechtstreeks met mij bespreken hoor want ik sta er open voor
Zo haal je het uit de lucht
Over streng zijn of kind nabijheid bieden zijn mensen het gewoon vaak oneens. Jij kiest voor het ene, je moeder is ervan overtuigd dat het andere moet gebeuren. Ik zou haar er een keer op aanspreken en zeggen dat ze het niet met je eens hoeft te zijn, ze hoeft alleen maar te respecteren dat je het op je eigen manier doet. En dat je het niet waardeert dat ze over jouw opvoeding klaagt tegenover anderen.
Je moeder heeft de wijsheid niet in pacht en ze is geen ideaal mens zonder wiens bevestiging op alle fronten jij niet kan leven. Laat haar gewoon en kies je eigen koers.
Aardbei_86 schreef op 21-03-2023 om 22:02:
Het voelt inderdaad als roddelen. Plus dat ik het te vind als je zo over je eigen dochter praat. Ze mag zeker een andere mening hebben. Maar dat ze uitgebreid aan anderen uit de doeken doet daar ze vindt dat ik het zo slecht aanpak vind ik wel kwalijk en pijnlijk.
Dat ze ook non-verbaal duidelijk laat merken als ik iets zeg of doe waar ze het niet mee eens is.
Herkenbaar hoor TO. Ene oor in andere oor uit doe ik niet aan. Ik spreek mijn ouders aan op gedrag dat ik niet leuk vind en trek mijn grens.
Toen mijn kleintje net geboren was en zij met van alles kwamen (mijn vader was ook ineens opvoedkundige terwijl die niet zo heel betrokken was vroeger??) ben ik 1 keer heel duidelijk geweest.
ongevraagde meningen en advies wordt niet op prijs gesteld en blijven buiten wanneer zij op bezoek komen. geen discussie, gewoon niet.
Beste Aardbei,
Allereerst niet fijn, dat je het gevoel hebt dat je moeder je bekritiseerd. Dat werkt niet helpend in jullie situatie. Meedenken naar een oplossing werkt beter.
Ik kijk alleen even met 'helikoptervieuw' naar je probleem en dan kom ik tot een andere conclusie...namelijk een praktische, waardoor ik vermoed het slaapprobleem oplost.
Namelijk het gegeven dat jou kind al 3 jaar is. Dan kan je stoppen met het middagslaapje.
Ik vermoed namelijk, dat als jou kind uren een middagslaapje doet bij oma en bij gastouder (lekker rustig voor hun), zij jou 's avonds met een slaapprobleem opzadelen en een kind wat om 5uur wakker wordt....
Stoppen met het middagslaapje. Ook al is dat in het begin lastig. Maar zorg bijvoorbeeld dat kind die periode op de bank even tv mag kijken of boekjes lezen, voor 'rustmoment', maar niet laten slapen.
Dan zal je zien dat bij jullie er beter en langer doorgeslapen wordt.
Want degene, oma in dit geval, die jullie bekritiseerd, is ook degene die indirect zorgt dat jullie kind niet goed slaapt bij jullie.
Succes.
Volgens mij ben je zelf tevreden over hoe jij je zoontje opvoedt. Maar vind je het vervelend dat je moeder commentaar levert en met anderen over je praat.
En wil je vooral vooral af van het vervelende gevoel dat je daarvan krjjgt. Je wilt het meer loslaten en vraagt hoe je dat kunt doen.
Mogelijk zijn daar technieken voor, ik weet het niet. Wel weet ik dat er veel mensen iets 'los' willen laten.
Heb je wel eens gehoord van de cirkel van invloed, van Covey? Daar zou je eens op kunnen googelen. Mogelijk brengt je dat iets. Een link naar een site met uitleg: https://timension.nl/kennisbank/persoonlijke-effectiviteit/cirkel-van-invloed-en-betrokkenheid/
Ikzelf heb een irrationele angst, nou ja, angst is een te groot woord, maar toch; ik heb vaak een onrustig gevoel over iets specifieks dat ik niet kan veranderen. Laatst las ik een zin die me helpt hiermee om te gaan. Iemand schreef:
'Ik zet mijn angst op de achterbank en ga zelf aan het stuur zitten.'
Yes! dacht ik, toen ik dat las, daar kan ik iets mee! Hup, naar de achterbank met die angst, ík bepaal zelf wel wat ik voel!
Nu heb jij geen angst, maar mogelijk kun jij je moeder en haar bemoeienis op 'de achterbank' zetten (in je eigen hoofd) zodra ze weer commentaar heeft.
BritgetJones007 schreef op 22-03-2023 om 07:04:
Namelijk het gegeven dat jou kind al 3 jaar is. Dan kan je stoppen met het middagslaapje.
Dat ligt natuurlijk volledig aan je kind en kan je niet via een scherm beoordelen. Onze oudste was met 2,5 klaar met middagdutje, jongste ook voor hij 3 was. Neefje had het nodig tot hij bijna 4 was.
@To: wij hebben ook slechte slapers. 5 uur is koudste moment van de nacht en daar kunnen ze wakker van worden. Momenteel beginnen dan ook de vogeltjes te fluiten dus onze kleuter kwam vanochtend ook om kwart over 5 naar ons. Gelukkig viel hij deze keer weer in slaap, maar is ook vaak genoeg niet zo. We letten nu bijvoorbeeld wel op lange mouwen in bed, met tshirt is het nog te koud. In de winter krijgt hij sokken aan in bed voor de warmte etc.
Wij zijn redelijk snel gestopt met bespreken hoe ze slapen want vooral schoonouders vonden ons ongetwijfeld niet streng genoeg, maar hun visie was niet onze visie.
en nog even een aanvulling op mijn bericht: wees je ervan bewust dat dit een periode is(middagslaapje die wegvalt, weg rustmoment voor oma in de middag) dat ze dit als pittig gaat ervaren. Waarschijnlijk op sommige dagen een jengelig kind, die het net wel/net niet red zonder slaapje, maar dat dit even 'door de zure appel doorbijten' is, om weer tot een goed slaapritme thuis te komen.
Het "probleem", ligt nu dus overdag bij oma om dit op te lossen....wees je ervan bewust, dat dit 'tegenstand' op kan roepen.
BritgetJones007 schreef op 22-03-2023 om 07:04:
Beste Aardbei,
Allereerst niet fijn, dat je het gevoel hebt dat je moeder je bekritiseerd. Dat werkt niet helpend in jullie situatie. Meedenken naar een oplossing werkt beter.
Ik kijk alleen even met 'helikoptervieuw' naar je probleem en dan kom ik tot een andere conclusie...namelijk een praktische, waardoor ik vermoed het slaapprobleem oplost.
Namelijk het gegeven dat jou kind al 3 jaar is. Dan kan je stoppen met het middagslaapje.
Ik vermoed namelijk, dat als jou kind uren een middagslaapje doet bij oma en bij gastouder (lekker rustig voor hun), zij jou 's avonds met een slaapprobleem opzadelen en een kind wat om 5uur wakker wordt....
Stoppen met het middagslaapje. Ook al is dat in het begin lastig. Maar zorg bijvoorbeeld dat kind die periode op de bank even tv mag kijken of boekjes lezen, voor 'rustmoment', maar niet laten slapen.
Dan zal je zien dat bij jullie er beter en langer doorgeslapen wordt.
Want degene, oma in dit geval, die jullie bekritiseerd, is ook degene die indirect zorgt dat jullie kind niet goed slaapt bij jullie.
Succes.
Wij zijn dus thuis inderdaad gestopt met het middagslaapje waardoor hij inderdaad 's avonds beter slaapt. Maar het is voor mijn zoontje wennen want hij houdt het nog niet helemaal vol. Wat normaal is in mijn ogen, hij moet er ook aan wennen. Maargoed. Ik zeg dit ook tegen mijn moeder. En dan krijg ik opmerkingen die erop wijzen dat ze vindt dat we het niet goed aanpakken. Laatst heb ik eens een keer doorgevraagd wat zij dan zou doen en hoe dat dan werkt bij ons. Maar echt tot een gesprek komt het niet. Dat vind ik lastig.
Envelop schreef op 21-03-2023 om 22:10:
De twee problemen zou ik proberen los te trekken.
1. Dat je moeder roddelt richting anderen.
2. Dat je moeder het niet eens is met jou opvoedstijl.
Het eerste kan je wat aan doen, het tweede, hoe moeilijk ook, kan je niet veranderen. Vertrouw in jezelf (ook makkelijker gezegd dan gedaan)
Dit is het inderdaad. Roddelen is niet ok. Ik weet dat ze dat doet omdat ze dat ook tegen mij doet over andere familieleden en ze ook vertelt dat ze tante die en die tegenkwam en had verteld dat... Etc. Op zulke momenten zeg ik haar ook dat ik dat niet wil dat ze alles tegen anderen vertelt, dat ik haar niks in vertrouwde durf te vertellen maar dat wuift ze vervolgens weg.
Dat zij anders opvoedt vind ik prima. Maar ze zou het ook moeten accepteren dat wij het anders doen en er vertrouwen in hebben dat wij, ook al doen we het anders, het echt wel goed doen. En daarnaast, we zullen heus dingen niet goed doen of beter/anders kunnen doen in onze opvoeding, maar het zou fijn zijn als ze ons de ruimte zou geven om die fouten te maken en ervan te kunnen leren.
De periode dat het middagslaapje er af gaat is voor veel ouders lastig. Soms is opvoeden gewoon doorbijten. Wat je nu doet klinkt mij niet gek in de oren.
In jou geval zou ik niet aan je moeder tips vragen maar het is tijd dat je als een verstandige volwassen vrouw op haar reageert.
Als ze naar het slaap gedrag vraagt geef je een vaag antwoord er zit progressie in/ kan slechter/wij zijn niet ontevreden en vervolgens ga je direct op een ander onderwerp over hoe gaat het met/ heb je een recept voor.
Je hoeft niet alles met je ouders te delen zeker niet als ze er over roddelt.
Blijft ze door gaan dan eerlijk en duidelijk aangeven dat haar gedrag jou pijn doet en dat dat slecht is voor jou relatie met haar.
Meander schreef op 22-03-2023 om 07:12:
Volgens mij ben je zelf tevreden over hoe jij je zoontje opvoedt. Maar vind je het vervelend dat je moeder commentaar levert en met anderen over je praat.
En wil je vooral vooral af van het vervelende gevoel dat je daarvan krjjgt. Je wilt het meer loslaten en vraagt hoe je dat kunt doen.
Mogelijk zijn daar technieken voor, ik weet het niet. Wel weet ik dat er veel mensen iets 'los' willen laten.
Heb je wel eens gehoord van de cirkel van invloed, van Covey? Daar zou je eens op kunnen googelen. Mogelijk brengt je dat iets. Een link naar een site met uitleg: https://timension.nl/kennisbank/persoonlijke-effectiviteit/cirkel-van-invloed-en-betrokkenheid/
Ikzelf heb een irrationele angst, nou ja, angst is een te groot woord, maar toch; ik heb vaak een onrustig gevoel over iets specifieks dat ik niet kan veranderen. Laatst las ik een zin die me helpt hiermee om te gaan. Iemand schreef:
'Ik zet mijn angst op de achterbank en ga zelf aan het stuur zitten.'
Yes! dacht ik, toen ik dat las, daar kan ik iets mee! Hup, naar de achterbank met die angst, ík bepaal zelf wel wat ik voel!
Nu heb jij geen angst, maar mogelijk kun jij je moeder en haar bemoeienis op 'de achterbank' zetten (in je eigen hoofd) zodra ze weer commentaar heeft.
Dit klopt ja. Het commentaar en adviezen geeft ze ook ongevraagd te pas en te onpas. Ze wil ook weinig aannemen van onze manier dus het uitleggen en verdedigen ben ik ook voor een groot deel mee gestopt.
Covey ken ik inderdaad. Wel een goeie om weer in mijn hoofd te hebben. Hetzelfde als je quote! Daar kan ik wel wat mee.
Aviendha schreef op 21-03-2023 om 21:15:
Heel eerlijk? Het is niet leuk dat je moeder negatief over je praat, van je moeder hoop je dat ze je steunt. Maar naar aanleiding van wat ik lees ben ik het inhoudelijk wel met haar commentaar eens.
Ook al zou ik dingen anders kunnen doen, wat maar zo kan zijn, is dit gedrag van haar absoluut niet helpend. Alle ouders maken "fouten" en leren daar hopelijk van. Daardoor groei je ook als ouder. Maar dan moet die ruimte er wel zijn en zou ze haar commentaar constructiever in kunnen zetten.
Aardbei_86 schreef op 22-03-2023 om 08:05:
[..]
Dit is het inderdaad. Roddelen is niet ok. Ik weet dat ze dat doet omdat ze dat ook tegen mij doet over andere familieleden en ze ook vertelt dat ze tante die en die tegenkwam en had verteld dat... Etc. Op zulke momenten zeg ik haar ook dat ik dat niet wil dat ze alles tegen anderen vertelt, dat ik haar niks in vertrouwde durf te vertellen maar dat wuift ze vervolgens weg.
Dat zij anders opvoedt vind ik prima. Maar ze zou het ook moeten accepteren dat wij het anders doen en er vertrouwen in hebben dat wij, ook al doen we het anders, het echt wel goed doen. En daarnaast, we zullen heus dingen niet goed doen of beter/anders kunnen doen in onze opvoeding, maar het zou fijn zijn als ze ons de ruimte zou geven om die fouten te maken en ervan te kunnen leren.
Dat geklets zou ik echt niet trekken. Ik heb er ooit een vriendschap voor beëindigd, dat iemand steeds in geuren en kleuren over de problemen van andere mensen vertelde, over hoe ze die mensen toch zo goed geholpen en geadviseerd had. Het komt heel neerbuigend over en ik wilde die verhalen helemaal niet horen. Ik heb toen ook 1 + 1 opgeteld en ingeschat dat mijn verhalen ook bij anderen terecht zouden komen en daar had ik ook al helemaal geen trek in. Ik heb nog wel geprobeerd het te bespreken maar dat lukte niet. Maar het contact met je moeder ga je om alleen die reden natuurlijk niet verbreken. Ik zou het geloof ik zwaarder aanzetten, als zij het wegwuift het nogmaals in forsere bewoordingen herhalen: ‘Ik meen het. Als ik hoor dat je dit hebt gedeeld met anderen, vertel ik je niks meer in vertrouwen. Dit is belangrijk voor mij dus ik ga er vanuit dat je dit respecteert.’ Ook hiervan geldt weer: ze hoeft het niet te begrijpen. Ze hoeft het er niet mee eens te zijn. Jij vraagt het en dat moet genoeg zijn. En zo niet dan kun je haar dus niet vertrouwen en moet je je conclusies trekken.
Over dat ‘moeten accepteren’ dat jullie het anders doen: je kunt dat niet afdwingen. Misschien ‘moet jij wel accepteren’ dat zij dat NIET accepteert. Je kunt niet steeds om bevestiging blijven vragen. Als zij het niet accepteert, zorg dan dat je zelf stevig staat, leer haar snel te af te kappen en het gesprek een andere kant op te sturen en negeer het verder.
Is het een optie om het contact op een lager pitje te zetten? Je moeder klinkt als een vermoeiende vrouw.