Moeder praat negatief achter mijn rug om
Zoals de titel al zegt, mijn moeder praat achter mijn rug om negatief over de manier waarop ik met mijn zoontje om ga.
Een voorbeeld is dat mijn zoontje slecht slaapt en vaak vroeg wakker is (om 5 uur). Mijn moeder vraagt bijvoorbeeld regelmatig hoe het slapen nu gaat. Dan zeg ik altijd eerlijk dat ik bij hem lig tot hij slaapt en als hij wakker is in de ochtend dat we hem uit bed halen en hem bij ons leggen. Zijn middagslaapje doet hij nu ook niet meer (hij wordt bijna 3). We krijgen hem er niet meer in. Het gaat gepaard met huilen en schreeuwen. Bij de opvang slaapt hij nog wel.
Nu kwam ik erachter dat mijn moeder achter mijn rug om dingen zegt als dat we eens strenger moeten zijn, dat we hem gewoon in bed moeten zetten en maar eens moeten laten schreeuwen. Dat we te snel toegeven. Dat hij een loopje met ons neemt. Dat hij dat bij haar nooit doet als zij hem naar bed brengt, en dat hij bij de gastouder wel gaat slapen. Met andere woorden, het ligt dus aan mij/mijn man dat hij slecht slaapt.
Dit is een voorbeeld. Maar het gebeurt vaker. In een gesprek heb ik eens gezegd dat het lijkt alsof ze vindt dat ik het niet goed doe, dit gaf ze dan ook toe. Dit vind ik best pijnlijk. Ik had gehoopt dat ze me juist zou steunen.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Ik weet niet zo goed of, en hoe ik haar hierop aan kan spreken. Ik weet ook niet zo goed hoe ik moet reageren op haar vragen over het slapen en voel me bekeken en beoordeeld/veroordeeld als ze mij met ons zoontje bezig ziet.
Heel eerlijk? Het is niet leuk dat je moeder negatief over je praat, van je moeder hoop je dat ze je steunt. Maar naar aanleiding van wat ik lees ben ik het inhoudelijk wel met haar commentaar eens.
hoe is de band met je moeder verder? Ik lees dat zij zoon ook weleens op bed doet dus ga er even vanuit dat jullie elkaar regelmatig zien. Dan zou ik zeggen: mam dat je aan anderen aangeeft dat we strengermoeten zijn, hij een loopje met ons neemt etc, geeft mij het gevoel dat het aan ons ligt. Dat kwetst mij.
zie het als compliment dat hij thuis niet meer tussen de middag slaapt, daar voelt hij zich veiligsten grenzen aangeven geven of te verkennen.
Bijna 3 is een prima leeftijd om niet meer te slapen.
Ene oor in, andere uit.
Schoonmoeder doet het hier ook. Ofja over schoonzus (haar dochter) dus gebeurd vast ook over ons.
Ik vind het eigenlijk ook wel apart dat iemand zo in detail aan jou vertelt wat je moeder heeft gezegd? Ook niet heel netjes.
Niet leuk om te horen maar het is iets dat zij mag vinden. Iedereen staat er anders in mbt opvoeden en je moeder hoeft niet dezelfde mening te hebben als jou.
Wees niet te onzeker over je eigen rol als moeder en laat het geklets van jouw moeder het ene oor in en het andere oor uit gaan. Jij voedt op met jouw normen en waarden en dat is goed.
Inhoudelijk zou ik met haar geen discussie aangaan maar ik vind wel dat je kan aangeven dat ze respect mag hebben voor het feit dat jij een andere aanpak kiest als dat zij zou doen.
Ene oor in, andere oor uit is voor de een makkelijker dan voor de ander... Ik ben daar nooit goed in, in elk geval.
TO, wat vind je het vervelendste: dat ze het niet eens is met hoe jullie het aanpakken of dat ze dat met anderen bespreekt? Ik kan me beide voorstellen, maar misschien zit er voor jou een verschil in.
Als ze het niet eens is met jullie aanpak, zou je kunnen aangeven dat iedereen zijn/haar eigen keuzes maakt op basis van wat wat dan ook ("afkijken" bij anderen, adviezen, boeken, ...). Een keer in de week (bijv) je kleinkind naar bed brengen is ook anders dan dat elke dag doen.
Het bespreken met anderen zou je in mijn ogen prima moeten kunnen benoemen: dit is privé en het gaat een ander niet aan, dus ik wil niet dat je hierover praat met zo'n duidelijk oordeel. Je gaat je eigen kind toch niet bekritiseren bij anderen? Geen idee of het werkt, maar ik hoop het wel voor je.
En anders zou ik er niet al te veel meer over praten, dan heeft ze ook weinig om door te vertellen. Erover liegen zou ik niet doen, maar zeggen dat je er niet over wil praten omdat je het op een negatieve manier terugkrijgt terwijl je je kwetsbaar opstelt, zou best moeten kunnen. En dan door op een gezelliger onderwerp.
Ik zou haar vertellen wat je gehoord hebt
En dat het je raakt
Ze hoeft het niet eens te zijn met jullie opvoedstijl, maar je mag haar wel aanspreken op het feit dat ze roddelt over haar eigen dochter.
Ik weet niet zo goed of, en hoe ik haar hierop aan kan spreken. Ik weet ook niet zo goed hoe ik moet reageren op haar vragen over het slapen en voel me bekeken en beoordeeld/veroordeeld als ze mij met ons zoontje bezig ziet.
Je hoeft haar niet apart aan te spreken, wel kun je zeggen dat je liever geen antwoord geeft op haar vragen aangezien ze achter je rug om veroordelend spreekt over opvoedmethoden.
Het voelt inderdaad als roddelen. Plus dat ik het te vind als je zo over je eigen dochter praat. Ze mag zeker een andere mening hebben. Maar dat ze uitgebreid aan anderen uit de doeken doet daar ze vindt dat ik het zo slecht aanpak vind ik wel kwalijk en pijnlijk.
Ene oor in en andere uit is makkelijker gezegd dan gedaan voor mij. Het raakt me dat ze geen vertrouwen in mij heeft als moeder. Dat ze ook non-verbaal duidelijk laat merken als ik iets zeg of doe waar ze het niet mee eens is.
Ik trek het mij best wel aan en ik zou het waar meer los willen laten, maar hoe doe je dat...
Aardbei_86 schreef op 21-03-2023 om 22:02:
Het voelt inderdaad als roddelen. Plus dat ik het te vind als je zo over je eigen dochter praat. Ze mag zeker een andere mening hebben. Maar dat ze uitgebreid aan anderen uit de doeken doet daar ze vindt dat ik het zo slecht aanpak vind ik wel kwalijk en pijnlijk.
Ene oor in en andere uit is makkelijker gezegd dan gedaan voor mij. Het raakt me dat ze geen vertrouwen in mij heeft als moeder. Dat ze ook non-verbaal duidelijk laat merken als ik iets zeg of doe waar ze het niet mee eens is.
Ik trek het mij best wel aan en ik zou het waar meer los willen laten, maar hoe doe je dat...
Niet leuk idd Aardbei, je wilt natuurlijk het liefst dat je moeder je steunt. Zou het lukken om tegen haar te zeggen dat het je raakt of dat je het niet fijn vindt?
TO, mijn moeder doet precies zo. Ik weet niet of ze het ook tegen anderen zegt over mij (die lullen het iig niet door) maar bij alles zou zij het anders doen dan ik. Zij vindt bijvoorbeeld dat mijn zoon (1,5) teveel propt en netjes moet eten. En als hij bij haar uren heeft geslapen 's middags vraagt ze zich hardop af of het bij mij misschien te koud is. Het is heel vervelend maar ik denk dat sommige moeders gewoon zo zijn. Ik zou proberen het niet te zwaar op te vatten, dat ze geen vertrouwen heeft in jou als moeder is hoogstwaarschijnlijk niet waar. Ze vertelt alleen graag over hoe zij het allemaal zou doen.
Ik heb geen idee of het zo is omdat ik er niet bij was en jullie niet ken. Maar kan het zo zijn dat je het groter maakt dan het is? Het klinkt voor mij als buitenstaander als een andere visie op het opvoeden. Niet alsof het alleen aan jullie ligt dat jullie zoontje slecht slaapt.
De twee problemen zou ik proberen los te trekken.
1. Dat je moeder roddelt richting anderen.
2. Dat je moeder het niet eens is met jou opvoedstijl.
Het eerste kan je wat aan doen, het tweede, hoe moeilijk ook, kan je niet veranderen. Vertrouw in jezelf (ook makkelijker gezegd dan gedaan) en dan heb je je de bevestiging van je moeder minder nodig.
Aardbei_86 schreef op 21-03-2023 om 22:02:
Het voelt inderdaad als roddelen. Plus dat ik het te vind als je zo over je eigen dochter praat. Ze mag zeker een andere mening hebben. Maar dat ze uitgebreid aan anderen uit de doeken doet daar ze vindt dat ik het zo slecht aanpak vind ik wel kwalijk en pijnlijk.
Ene oor in en andere uit is makkelijker gezegd dan gedaan voor mij. Het raakt me dat ze geen vertrouwen in mij heeft als moeder. Dat ze ook non-verbaal duidelijk laat merken als ik iets zeg of doe waar ze het niet mee eens is.
Ik trek het mij best wel aan en ik zou het waar meer los willen laten, maar hoe doe je dat...
Zeg dit
Ze heeft wel een punt, een beetje, maar goed het is jullie kind, dus aan jullie hoe je de opvoeding aanpakt. Ik ben zelf niet zo vatbaar voor de kritiek van mijn ouders, ze doen bijna alles anders dan ik.