Mijn zus twittert over familie
( hoort dit bij relaties?)
Ik kom uit een gecompliceerde familie. Onze jeugd was niet helemaal perfect, ik denk dat ik als jongste het minst geleden heb. Mijn ouders leven niet meer evenals een zus. De andere vier zussen zien elkaar niet meer, wat genoeg zegt over onze familie.
De zus boven mij is zeer gefrustreerd over haar jeugd. Haar waarheid, al denk ik dat niet alles klopt wat ze beweert. Maar ze heeft recht op haar eigen waarheid.
mijn zus twittert de hele dag, ze heeft vele volgers en heeft over alles een mening. Was ik haar maar nooit gaan volgen, want het gaat ook over haar jeugd. Haar (en mijn) moeder was een kutwijf . Oei, dat doet pijn. Mijn moeder was zeker geen perfecte vrouw, maar ook was zij iemand met een moeilijk verleden (oorlogstrauma) en voor mij was ze zeker ook lief en waardevol. Zo wordt er meer gedeeld over onze jeugd en familie. Soms zet mijn leipe zus ook foto’s en brieven op Twitter. Dan zie ik opeens een brief die mijn moeder kreeg op haar sterfbed of een foto van mezelf als kind. Protesteren bij Twitter helpt niet echt.
eigenijk zou ik niet moeten kijken, maar ergens wil ook weten wat ze schrijft en publiceert.
Kan ik hier iets tegen doen?
Nou, ik snap wel dat je dat hinderlijk vindt. Ik zou haar erop aan blijven spreken dat ze geen foto’s van mij plaatst en ik zou ook zeker op haar Twitter reageren als ze dat toch zou doen. Ik snap sowieso de behoefte niet om dit soort pijnlijke jeugdherinneringen op Twitter in de openbaarheid te gooien en ik zou daar zeker niet in meegetrokken willen worden.
ik heb haar gevraagd via een bericht om foto’s te verwijderen en werd toen geblokkeerd. Een melding bij Twitter bleek moeilijk omdat ik geen links kon geven en schermafbeeldingen zijn niet voldoende bewijs. Met een ander account zag ik dat de foto verwijderd was en heb het daarbij gelaten. Dit is een half jaar geleden.
toen ik later keek was haar account opgeschort door Twitter. Ik denk dat dat met andere rellen te maken heeft en niet met mijn melding
Nu is ze weer terug en gaat weer te keer.
natuurlijk heeft iedereen recht op haar eigen waarheid, maar hey ik was er ook bij hè. Ik ga verder niet in op de inhoud en omstandigheden, vanwege herkenbaarheid. Laten we het erop houden dat onze ouders een zwaar leven hadden en op hun manier probeerden er iets van te maken. Ik heb echter alleen moeite met dat getwitter waartegen niemand zich kan verdedigen. Ik vraag me oprecht af waarom bijvoorbeeld een ansichtkaart die ik haar 40 jaar geleden stuurde (een vrolijke groet vanaf een vakantie adres) op Twitter gezet wordt en bespot.
Als je werkelijk een zware jeugd had en dit na 60 jaar niet verwerkt heb, zoek dan hulp. Doe desnoods aangifte van de zaken die je aangedaan werden ( wat in dit geval niet zo veel zin heeft vermoed ik) of weet ik veel. Waarom moet ik ( en al haar volgers) dit lezen? En die laatste vraag is natuurlijk onzin. Ik moet niets. Daar hebben jullie gelijk in.
ik lees soms weken niet maar gister kon ik niet slapen en toen kwam de emmer shit weer. Vandaar dit topic.
Mijn ex heeft een heel negatief beeld van mij. Hij twittert er niet over maar ik weet het door dingen die zijn voorgevallen, door hoe zijn vriendin (die mij niet echt kent) op mij reageert en tegen mij praat. De kinderen hebben ook wel eens verteld wat hij over me zegt. Dat laatste, dat hij het tegen de kinderen zegt, vind ik natuurlijk niet oké. Maar wat hij over mij denkt, kan me niet schelen. Wat hij tegen buitenstaanders zegt ook niet; ze kennen mij toch niet. De mensen die mij kennen, ook zijn mensen, weten hoe het zit. Namelijk dat ik heus fouten heb gemaakt maar niet de slechtste vrouw op aarde ben. Ik haal dus mijn schouders op als ik weer eens merk dat ze de zaak weer eens flink uit proportie trekken. Wat moet je en wil je met andermans perceptie? Dat is hun zaak.
Juist omdat de mensen waar ze negatief over praat niet meer leven zou ik het gemakkelijker kunnen loslaten. Er wordt niemand meer gekwetst. Hoe dan ook kun jij niet zeker weten of dingen waar ze op hint echt gebeurd zijn of niet. Ook verder lieve mensen gedragen zich soms erg slecht als niemand het ziet. Als ze dingen over jou post, kun je haar vragen dat achterwege te laten maar ik ga er maar vanuit dat ze jou nergens van beschuldigt want jij was nog een kind. Ik zou het dus niet doen. Op kinderfoto’s ben je nauwelijks herkenbaar meestal dus dat zou ik laten gaan. Wat je ook in overweging zou kunnen nemen is of het mogelijk is dat zij het slechter maakt dan het is en jij juist mooier. Je hebt als jonger kind niet altijd een goed beeld van hoe ouders met een ouder kind omgaan. Als je jonger bent, ben je sowieso geneigd om minder kritisch te zijn op je ouders. Je neemt ze meer zoals ze zijn. Het kan zijn dat de situatie zich wijzigde naarmate jij ouder werd. Soms wordt in gezinnen het ene kind goed behandelt (golden child) en het andere slecht (scapegoat). Er kan van alles aan de hand zijn dat jullie het verleden zo verschillend waarnemen. Waarbij ook (haar) ‘gekte’ uiteraard een rol kan spelen.
Maar hoe het ook zij: jij hebt een gelaagd beeld van jullie moeder, als ‘dader’ en ‘slachtoffer’. Je zus brengt dat beeld aan het wankelen. Het doet jou pijn dat jouw zus haar negativiteit met de hele wereld deelt. Maar hier ben jij toch echt degene die in de spiegel moet gaan kijken: waarom hecht je zoveel waarde aan wat zij over jullie verleden zegt als jij er een evenwichtig beeld van hebt en daar vrede mee hebt. Waarom word je er zo onrustig van terwijl er geen echte (relatie-)problemen ontstaan omdat niemand elkaar meer ziet en de ‘boemensen’ overleden zijn. Waarom kan je er geen afstand van doen, ophouden met ernaar te kijken? Waarom blijf je ‘pulken in die wond’?
Ik denk dat dit vooral jouw probleem is en dat je jezelf bij je lurven moet pakken en simpelweg moet ophouden je zus te volgen. Als je dit in het echte leven vervolgens nooit meer tegenkomt, zakt de onrust en de pijn vanzelf. Je hebt hier zelf de sleutel in handen. Gebruik ‘m dan ook.
Heel vervelend, alleen kan je er niet zo veel tegen doen. Je kan vragen of dat je zus haar berichten op privé zet zodat niet iedereen ze kan lezen.
Hoeveel volgers heeft je zus? Dus door hoeveel mensen worden deze tweets gelezen? En wat is het verschil met iemand die deze verhalen de hele tijd tegen vrienden, buren, bekenden verteld en iemand die twittert met 10 volgers?
Oei dat is lastig. Ik heb zelf ook een hele nare jeugd gehad en mijn zus gelooft dat niet zo. Volgens haar hebben we fantastische ouders en was alles vroeger mijn schuld en heb ik haar jeugd verpest door altijd zo vervelend te zijn.
Dat kort door de bocht.
Maar nooit in mijn leven zou ik daar iets over op social media zetten. Heel fout.
Herkenbare foto's mogen niet geplaatst worden zonder toestemming van degene die erop staan. Maar ja het gebeurt.
Ooit een akkefietje gehad met een juf van de basisschool die ongevraagd foto's van mijn kinderen op haar eigen account zette (met een gebeurtenis op school). Heel gezeik erover gehad. Dochter stond raar op de foto en werd ermee gepest. Na veel gedoe heeft ze de foto eraf gehaald maar wel mijn gezin bij iedereen zwart gemaakt.
Er niet naar kijken is voor jezelf het beste, maar als ze kwalijke dingen verteld vind ik dat wel lastig. Ik zou er werk van willen maken, maar geen idee hoe je zoiets aanpakt als Twitter zelf niks doet. Blijven melden bij Twitter?
mijn zus heeft zo n 5000 volgers. Logisch want ze zit de godganse dag op Twitter. Haar mening gevend, verwikkeld in allerlei rellen.
niet kijken lukt meestal wel hoor, maar soms…
Even voor de goede orde: ik maak van ons ouderlijk huis geen happy family hoor. Ik ben behoorlijk verwaarloosd en was echt niet het gouden kind. Wat wel zo is, is dat ik jonger ben en er bijvoorbeeld meer geLd was toen ik opgroeide. Mijn moeder maakte veel schulden en de oudere zussen hebben daaronder geleden.
nou ja, verder heb ik het van mij af geschreven. Ik neem jullie raad aan.
Dorien58 schreef op 28-06-2022 om 09:59:
mijn zus heeft zo n 5000 volgers. Logisch want ze zit de godganse dag op Twitter. Haar mening gevend, verwikkeld in allerlei rellen.
(...)
nou ja, verder heb ik het van mij af geschreven. Ik neem jullie raad aan.
Je schreef in een eerdere post al dat ze door Twitter een keer geschorst was, waarschijnlijk wegens een ander akkefietje. Het klinkt me niet in de oren alsof je haar volgersgroep erg serieus zou hoeven nemen. Als dat allemaal van die hysterici zijn, laat ze dan lekker in hun eigen bubbel hun ervaren onrecht van zich af twitteren. Niets frustrerender dan anderen ervan te proberen te overtuigen dat de realiteit niet is zoals zij hem zien. Ik denk dat het heel wijs is dat je afstand neemt.
Ik zou mij als zus ook niet zo gehoord voelen, wanneer je bent misbruikt en mishandeld bent en rest van de familie blijft maar roepen: ja maar het waren verder zulke lieve mensen en dat was maar 5% van de tijd. Ik heb toch nog een leuke ansichtkaart gestuurd, toen ik op vakantie was. Er zijn mensen die van minder gek worden en die van minder rare dingen gaan roepen op sociale media.
En dan ook nog er achter aan: dan moet je maar hulp zoeken.
Ik zou stoppen met haar account volgen of anders zelf hulp zoeken voor je problemen met sociale media. Zolang zij zich niet gehoord en gezien wordt, gaat haar gedrag sowieso niet veranderen.
Viva-amber schreef op 28-06-2022 om 11:32:
Ik zou mij als zus ook niet zo gehoord voelen, wanneer je bent misbruikt en mishandeld bent en rest van de familie blijft maar roepen: ja maar het waren verder zulke lieve mensen en dat was maar 5% van de tijd. Ik heb toch nog een leuke ansichtkaart gestuurd, toen ik op vakantie was. Er zijn mensen die van minder gek worden en die van minder rare dingen gaan roepen op sociale media.
En dan ook nog er achter aan: dan moet je maar hulp zoeken.
Ik zou stoppen met haar account volgen of anders zelf hulp zoeken voor je problemen met sociale media. Zolang zij zich niet gehoord en gezien wordt, gaat haar gedrag sowieso niet veranderen.
Aparte reactie. Haha. Ik moet hulp zoeken En wat opvallend dat je er gelijk van uit gaat dat de waarheid van mijn zus de feiten zijn (is misbruikt en mishandeld)
Maar toch bedankt voor het mee denken.
To, als jij de jongste was in huis, dan heb je op zijn minst een paar jaar van haar leven niet heel actief meegemaakt. Het lijkt mij dus dat je zus de enige is die op die vraag het echte antwoord weet.
Dorien58 schreef op 28-06-2022 om 11:44:
[..]
Aparte reactie. Haha. Ik moet hulp zoeken En wat opvallend dat je er gelijk van uit gaat dat de waarheid van mijn zus de feiten zijn (is misbruikt en mishandeld)
Maar toch bedankt voor het mee denken.
Waarom kan het niet allebei zijn? Dat haar waarheid ook waar is, net zoals die van jou? Of haalt dat je eigen beeld van je verleden zo overhoop dat je daar zo om reageert?
Feit is dat je zus het zich zo wil of kan herinneren. Of het waar was, of erger of minder erg, dat weet niemand. Ook jij niet, want ook jij bent gekleurd en ook bij jou is het niet gisteren dat het wel of niet zou zijn voorgevallen.
Maar blijkbaar houdt het jou wel bezig, dat iemand op internet een andere herinnering heeft aan jouw jeugd. Wat maakt jou zo kwetsbaar rondom je jeugd en hoe anderen die beleefden. Is het handig dat je je nog steeds aangevallen voelt door je zus’ haar herinnering? Wat kun je zelf doen om het wat meer bij haar te laten en welke pijn bij jezelf moet je daardoor toegeven? Ik zie genoeg redenen om hulp te zoeken bij iemand die je kan helpen om dit beter te handelen.
nogmaals: het is niet zozeer de inhoud van haar herinneringen als wel de wijze waarop. Is het nu zo vreemd dat ik het niet leuk vind om op Moederdag te lezen dat mijn moeder een kutwijf was?
Ik zie niet in dat ik mij daarvoor moet laten behandelen. Wat betreft issues uit mijn jeugd: daar heb ik al lang geleden hulp voor gezocht.
Verder laat ik het hierbij. Ik was vergeten dat men op een forum aan de haal gaat met een verhaal.
Een aantal reacties ( en niet alleen de mensrn die het met mij eens waren) vond ik waardevol en zetten mij aan het denken. Dank. X
Je kiest er zelf voor om haar account te lezen. Als je daar een nare moederdag van krijgt, dan doe je dat zelf. Je hoeft twitter niet te openen. Je hoeft haar niet te volgen. Je hebt niet eens contact met haar, dus waarom zou je tenzij jij hier zelf ook iets uithaalt. Blijkbaar wil je haar graag lezen.
Je zus schrijft niet naar jou of voor jou. Zij stuurt je geen nare kaarten of brieven. Zij lucht haar hart op haar sociale media en dat is niet verboden.