Man wil dat ik stop met open relatie
Mijn man en ik zijn al jaren samen. De seks was eigenlijk nooit echt je van het geweest. Daar kwam bij boven op dat hij door medicijngebruik impotent werd, wat na het stoppen met de medicijnen een mentale kwestie werd. Hij wou er niets mee doen, en uit waarschijnlijk een soort van schaamte werd hij afstandelijk voor elke vorm van intimiteit. Ook knuffelen e.d. was zeg maar te veel.
Daar stond tegenover dat ik (mede daardoor?) juist steeds meer behoefte kreeg aan fysiek contact. Hij had op gegeven moment zelfs liever dat ik dat maar bij een ander moest zoeken, zolang hij er maar niets van merkte, zei hij een keer nadat ik weer eens werd afgewezen nadat ik fysieke toenadering zocht.
Hij werkt erg veel, was dus sowieso veel alleen als kids op school waren, en kwam op een ochtend uit verveling op een erotisch getinte chatbox terecht. Daar kreeg ik de aandacht waar ik enorm naar verlangde en zag er bepaalde foto's die me enorm nieuwsgierig maakten. Met de woorden van mn man in m'n achterghoofd besloot ik er aan toe te geven en ging fysiek daten.
Er ging echt een wereld voor me open, had regelmatig seks die me in de 7e hemel bracht. Ik werd een veel blijer persoon, wat mijn man natuurlijk ook merkte. Eerst vond hij het leuk me zo te zien maar gaande weg vond hij het steeds moeilijker. Hij besloot zelfs naar een seksuoloog te gaan met zijn probleem.
Wat wil het geval, het begint weer een beetje te werken bij hem en hebben zelfs al weer een paar vrijpartijtjes gehad. Maar wat een waardeloze seks is het met wat ik nu gewent ben. Hij wil nu dat ik ineens mijn "geheime" leven opgeef, maar dat kan ik niet meer.
De hung naar lust is zo groot dat ik ondertussen een paar keer weer met een minnaar heb gedate, wat resulteerde in super lekkere seks met toch een beetje schuldgevoel, wat ik hiervoor nooit had.
Wat ik hiermee wil? Weet het niet, beetje van me afschrijven of misschien dat iemand advies heeft voor deze tweespalt?
Ik vind ook dat je dan zou moeten stoppen met die minnaars. Je hebt al die tijd in je eentje een open relatie gehad.
DeOnbekende schreef op 23-04-2023 om 11:51:
[..]
Tja, maar dan zul je moeten bespreken hoe je die verandering aan jou kant ook leefbaar kunt maken voor de ander. Iets gaan verbieden omdat je zelf weer in staat bent tot slechte seks die alleen voor jezelf bevredigend is, vind ik erg onrealistisch.
Nou dit inderdaad!
Hoe eerlijk is het dat je vrouw niet meer 'mag' genieten van stomende seks met anderen omdat jij je tien seconden kunstje weer kan!
Ik vind het bijzonder dat jouw man denkt dat jouw seks van hem is. Dat hij de knop om mag zetten van wel/niet met anderen. Gemaakte afspraken kun je niet eenzijdig terugdraaien, je kunt ze wel bespreken.
Monogamie is gewoon niet voor iedereen weggelegd. En dat is helemaal prima!
Ik geloof trouwens zelf ook niet zo in je man's vaardigheden upgraden. Door van hem te verlangen wat hij niet wilt of hoe hij niet is, daarmee doe je hem tekort.
Lexus schreef op 23-04-2023 om 11:29:
Okay, je bent gewend geraakt aan lekkere seks aan de ene kant en je hebt veel liefde voor je man aan de andere kant. Kan je bedenken dat je die seks ook weer kunt ontwennen? Als je voor de liefde kiest? Ik begrijp dat het lastig is, ik heb zelf meegemaakt dat een man niet meer kon vrijen en ik miste het wel in het begin maar hield te veel van hem om het te verbreken of vreemd te gaan. Dus ik koos voor de liefde.
Soms is het leven kiezen, kan je niet alles hebben. Althans niet op hetzelfde moment. MIsschien eerst een jaartje eens kijken of je kunt ontwennen? Dan denk je er na een jaar wellicht heel anders over
Maar dit kun je andersom ook uitleggen: als Blomke's man voor de liefde kiest dan ontneemt hij naar niet dit deel van wie ze is, wat ze nodig heeft.
Prachtwacht schreef op 23-04-2023 om 12:43:
Ik vind ook dat je dan zou moeten stoppen met die minnaars. Je hebt al die tijd in je eentje een open relatie gehad.
Omdat man dat liever wilde dan iets doen aan zijn impotentie en het gebrek aan intimiteit. Nu wil hij zijn zaad wel weer bij haar lozen en moet TO daar maar gewoon genoegen mee nemen. Ja, daag...
Mischa83 schreef op 23-04-2023 om 12:50:
[..]
Nou dit inderdaad!
Hoe eerlijk is het dat je vrouw niet meer 'mag' genieten van stomende seks met anderen omdat jij je tien seconden kunstje weer kan!
Ik vind het bijzonder dat jouw man denkt dat jouw seks van hem is. Dat hij de knop om mag zetten van wel/niet met anderen. Gemaakte afspraken kun je niet eenzijdig terugdraaien, je kunt ze wel bespreken.
Monogamie is gewoon niet voor iedereen weggelegd. En dat is helemaal prima!
Ik geloof trouwens zelf ook niet zo in je man's vaardigheden upgraden. Door van hem te verlangen wat hij niet wilt of hoe hij niet is, daarmee doe je hem tekort.
Heb je 'n idee hoe ontzettend denigrerend je bent?
Door van hem te verlangen dat zijn echtgenote een seksleven met anderen heeft, daar doe je hem ook mee te kort, als dit niet bij hem past.
In dit soort topics geeft het ook altijd beter inzicht door de situatie om te draaien. Stel dat het ging om een vrouw die haar libido een paar jaar kwijt was van alle drukte en lichamelijke ongemakken na de geboorte van de kinderen, en na een paar jaar wil ze draad weer oppakken maar man wil doorgaan met spannendere en geilere sex met jonge meiden, wat zou je daar dan van vinden? Ik zou hem niet hoeven, zo'n vent.
Moxxie schreef op 23-04-2023 om 13:25:
In dit soort topics geeft het ook altijd beter inzicht door de situatie om te draaien. Stel dat het ging om een vrouw die haar libido een paar jaar kwijt was van alle drukte en lichamelijke ongemakken na de geboorte van de kinderen, en na een paar jaar wil ze draad weer oppakken maar man wil doorgaan met spannendere en geilere sex met jonge meiden, wat zou je daar dan van vinden? Ik zou hem niet hoeven, zo'n vent.
Precies. Ik vind er een enorm egoïsme uit spreken.
Ik vind voor beide zijden wel wat te zeggen maar moet bekennen dat ik er iets anders van zou vinden als de vrouw door de overgang klachten had en de man geen afscheid wil nemen van stomende seks met dertigers. Ik vind dan toch dat je moet kiezen, de relatie met een man die er in bed niets van bakt of seks met jongere goden. Ik denk dat we allemaal best dat laatste zouden willen, maar in de praktijk kiezen mensen meestal voor de complete relatie die niet op alle vlakken perfect is.
Maar TO en man hadden de afspraak dat TO haar behoeftes ergens mocht vinden zolang man hier niks van wist. Er was een afspraak tot een open relatie wat al die tijd prima gewerkt heeft. Nu is man (vanwege jaloezie?) wel met zichzelf aan de slag gegaan en wil die afspraak eenzijdig weer terug draaien. Daar hoor je ook samen over te praten en niet wanneer het je zelf weer uitkomt van je partner iets verlangen. Zo werkt het natuurlijk ook niet in een gelijkwaardige relatie.
Een open relatie vergt vaak meer vertrouwen in elkaar, dus dit moet TO wel bespreken met haar man anders valt het onder de noemer "vreemdgaan" voor velen. Al sta ik daar iets anders in. Misschien vanwege mijn ervaring met een open relatie...
Maar dit was geen afspraak tussen twee partners die ervoor kiezen om hun relatie zo in te vullen omdat ze daar gelukkiger van worden dan van monogamie. Dit was een noodoplossing. Waar man niet heel gelukkig van werd lijkt me, want hij wilde er niets van merken.
Yumi schreef op 23-04-2023 om 13:00:
[..]
Heb je 'n idee hoe ontzettend denigrerend je bent?
Door van hem te verlangen dat zijn echtgenote een seksleven met anderen heeft, daar doe je hem ook mee te kort, als dit niet bij hem past.
En voor het gemak maar even vergeten dat hij haar jaren heeft afgewezen, omdat hij er geen zin in had zijn ‘probleem’ aan te pakken? Enig idee wat constante afwijzing door je partner met iemand doet? Hij had ook niet kunnen toestemmen in seks met anderen, dan had het mss op een scheiding uitgelopen en daar had hij blijkbaar ook geen zin in.
Deze man zie ik absoluut niet als slachtoffer, wel iemand die eenzijdig afspraken denkt te kunnen aanpassen zoals en wanneer het hém uitkomt, dus wie is hier nu eigenlijk egoïstisch?
RoodVruchtje schreef op 23-04-2023 om 14:48:
[..]
En voor het gemak maar even vergeten dat hij haar jaren heeft afgewezen, omdat hij er geen zin in had zijn ‘probleem’ aan te pakken? Enig idee wat constante afwijzing door je partner met iemand doet? Hij had ook niet kunnen toestemmen in seks met anderen, dan had het mss op een scheiding uitgelopen en daar had hij blijkbaar ook geen zin in.
Deze man zie ik absoluut niet als slachtoffer, wel iemand die eenzijdig afspraken denkt te kunnen aanpassen zoals het hém uitkomt, dus wie is hier nu eigenlijk egoïstisch?
Je kunt dit ook omdraaien....
En voor het gemak vergeten dat hij psychische of lichamelijke problemen heeft, zich er voor schaamde, en het niet meer aandurfde ivm faalangst?
Enig idee wat het met je eigenwaarde doet, wetende dat je partner afwijzen betekent dat ze stomende seks heeft anderen?
RoodVruchtje schreef op 23-04-2023 om 14:48:
[..]
En voor het gemak maar even vergeten dat hij haar jaren heeft afgewezen, omdat hij er geen zin in had zijn ‘probleem’ aan te pakken? Enig idee wat constante afwijzing door je partner met iemand doet? Hij had ook niet kunnen toestemmen in seks met anderen, dan had het mss op een scheiding uitgelopen en daar had hij blijkbaar ook geen zin in.
Deze man zie ik absoluut niet als slachtoffer, wel iemand die eenzijdig afspraken denkt te kunnen aanpassen zoals en wanneer het hém uitkomt, dus wie is hier nu eigenlijk egoïstisch?
Zoals ik het begrijp was dit niet bepaald een keuze voor de man in kwestie, maar een psychisch en lichamelijk probleem. Vooral het psychische gedeelte kun je in dit geval niet uit het oog verliezen. Ik vind zijn "toestemming" destijds aan haar om het buiten de deur te zoeken een teken van zijn liefde voor haar. Andersom zie ik voornamelijk egoïsme en weinig liefde. Ik vraag me af hoe dit op te lossen is.
Een open huwelijk moet voor beide partners een wens zijn.
Ik ben verbaasd dat zoveel mensen hier het als vreemdgaan betitelen. Daar lijkt het wat mij betreft in de verste verte niet op.
Man wilde niets aan zijn probleem doen (niet dat het per se oplosbaar was destijds, maar hij probéérde het ook niet), tot zelfs het niveau dat hij niet eens meer wilde knuffelen. Hoe erg is dát?!
Hij gaf toestemming aan haar en Blomke heeft iets heerlijks ontdekt. Dat kan je niet eenzijdig terugdraaien als man. Neem je verantwoordelijkheid en erken als man je aandeel hierin.
Hier moet je samen uit zien te komen en alleen al door hoe dit is ontstaan, kan je dit niet onder vreemdgaan scharen. Man wil het (liever) niet meer, dat is duidelijk, maar daarmee is het geen vreemdgaan.
Man kan dit - zoals hierboven al is gezegd - ook uit liefde haar dit (blijven) gunnen.
Maar bovenal: hij kan dit niet eenzijdig terugdraaien.
Yumi schreef op 23-04-2023 om 15:16:
[..]
Je kunt dit ook omdraaien....
En voor het gemak vergeten dat hij psychische of lichamelijke problemen heeft, zich er voor schaamde, en het niet meer aandurfde ivm faalangst?
Enig idee wat het met je eigenwaarde doet, wetende dat je partner afwijzen betekent dat ze stomende seks heeft anderen?
Dan had hij zijn probleem meteen moeten aanpakken, schamen of niet! Je kunt dan wel vanalles blijven verzinnen om hem vrij te pleiten, maar het is en blijft zijn keuze van destijds dat hij dus inderdaad liever had dat zij seks buiten de deur ging halen dan zijn eigen probleem aan te pakken. Alsof het voor TO makkelijk geweest zal zijn, denk dat je je daarin namelijk aardig vergist.
Of is het nu opeens een wedstrijdje wie zijn/haar eigenwaarde het meest is aangetast, de jaren afgewezene of hij met het onaangepakte probleem?