Man wil dat ik stop met open relatie
Mijn man en ik zijn al jaren samen. De seks was eigenlijk nooit echt je van het geweest. Daar kwam bij boven op dat hij door medicijngebruik impotent werd, wat na het stoppen met de medicijnen een mentale kwestie werd. Hij wou er niets mee doen, en uit waarschijnlijk een soort van schaamte werd hij afstandelijk voor elke vorm van intimiteit. Ook knuffelen e.d. was zeg maar te veel.
Daar stond tegenover dat ik (mede daardoor?) juist steeds meer behoefte kreeg aan fysiek contact. Hij had op gegeven moment zelfs liever dat ik dat maar bij een ander moest zoeken, zolang hij er maar niets van merkte, zei hij een keer nadat ik weer eens werd afgewezen nadat ik fysieke toenadering zocht.
Hij werkt erg veel, was dus sowieso veel alleen als kids op school waren, en kwam op een ochtend uit verveling op een erotisch getinte chatbox terecht. Daar kreeg ik de aandacht waar ik enorm naar verlangde en zag er bepaalde foto's die me enorm nieuwsgierig maakten. Met de woorden van mn man in m'n achterghoofd besloot ik er aan toe te geven en ging fysiek daten.
Er ging echt een wereld voor me open, had regelmatig seks die me in de 7e hemel bracht. Ik werd een veel blijer persoon, wat mijn man natuurlijk ook merkte. Eerst vond hij het leuk me zo te zien maar gaande weg vond hij het steeds moeilijker. Hij besloot zelfs naar een seksuoloog te gaan met zijn probleem.
Wat wil het geval, het begint weer een beetje te werken bij hem en hebben zelfs al weer een paar vrijpartijtjes gehad. Maar wat een waardeloze seks is het met wat ik nu gewent ben. Hij wil nu dat ik ineens mijn "geheime" leven opgeef, maar dat kan ik niet meer.
De hung naar lust is zo groot dat ik ondertussen een paar keer weer met een minnaar heb gedate, wat resulteerde in super lekkere seks met toch een beetje schuldgevoel, wat ik hiervoor nooit had.
Wat ik hiermee wil? Weet het niet, beetje van me afschrijven of misschien dat iemand advies heeft voor deze tweespalt?
Wat is "hung"?
Ik ben het niet eens met de mensen die zeggen dat je stante pede moet stoppen omdat je man dat nu graag wil.
Hij is impotent geworden en wil daar in eerste instantie niets mee doen (als dat wel weer kan). Hij geeft aan dat je het dan maar buiten de deur moet zoeken en wijst jou telkens af. Hij gaat pas met zichzelf aan de slag als hij jaloers wordt omdat jij het inderdaad buiten de deur zoekt, met goede afspraken met hem. En nu opeens moet je daarmee stoppen. Dat vind ik nogal wat. Ik snap dat je dat niet zomaar wil. Het zou je man sieren daar flexibeler mee om te gaan. Dan kunnen jullie in gesprek gaan over hoe jullie je relatie inrichten zodat jullie er allebei gelukkig mee zijn. En als dat niet lukt omdat jullie behoeftes te ver uit elkaar liggen, dan moeten jullie daar allebei consequenties aan verbinden. Maar nu klinkt het alsof het vooral jouw man is die bepaalt wat er gebeurt of niet. Dat werkt natuurlijk niet.
Ik hoop dat jullie hier samen goed en open over kunnen gaan praten. Succes.
Dus jouw man raakt impotent door medicatie en raakt daardoor mentaal in de knoop met zijn mannelijkheid waardoor het na stoppen ook niet lukt. Hij schaamt zich kapot en heeft moeite om het probleem aan te pakken. Jij bent vooral bezig met wat jij daaraan mist. Hij voelt zich rot en gunt jou de wereld en laat je vervolgens waarschijnlijk met tegenzin minnaars zoeken.
Uiteindelijk zit dat hem toch niet lekker en gaat aan het werk met zichzelf bij de seksuoloog, omdat hij weet hoe belangrijk seks voor jou is. Ik lees in alles een hele liefdevolle man die vooral bezig is met jouw behoeften in te vullen.
Waar is jouw aandeel? Heb jij hem op zijn gemak gesteld toen hij impotent raakte, heb je geprobeerd de druk ervan af te halen? Toen hij besloot er aan te gaan werken, ben je mee gegaan naar de seksuoloog? Help je hem op weg met wat jij fijn vind? Of kies je gewoon de makkelijke weg, omdat je partner misschien geen natuurtalent is en je minnaar wel.
Wat je nu doet is vreemdgaan. Je bedriegt je man die overduidelijk heel veel voor je over heeft. Je begeeft je op glad ijs. Ik zou je adviseren om samen met je partner op onderzoek te gaan naar hoe jullie op fysiek gebied weer een klik krijgen. Begin laagdrempelig met bijvoorbeeld een cursus erotische massage.
Poeh, wat lastig. Ik begrijp heel goed dat je niet meer zonder wil, goede seks kan zo'n groot onderdeel zijn van je gevoel van vrouwelijkheid en het doet wonderen voor je energie.
Ik begrijp dat het je man pijn doet, maar ik vind het ook een nogal onrealistische eis van hem. Hij gaat dit gat niet meer kunnen opvullen (no pun intended) en door het je nu stiekem te laten doen veroorzaakt hij alleen maar grotere problemen.
Goede seks is heel erg fijn en verslavend. Ik begrijp heel goed dat je dat niet zomaar opgeeft. Het is ook niet eerlijk van je man om hier steeds de afspraken eenzijdig over te willen wijzigen. Jij mag ook meepraten. Dat is geen populaire mening, maar monogamie is niet de enige, ultieme heilige relatievorm.
Maar heel eerlijk, en geloof me, ik kan het weten: je gaat de fysieke intimiteit met je man niet terugvinden als jij dat blijft vinden bij je jonge minnaars. Als je het een echte kans wil geven, moet je jezelf minstens een jaar gunnen om dat gevoel voor je man terug te vinden, en beseffen dat je een hoofdstuk gaat afsluiten (het sterren van de hemel seks hoofdstuk). Dat klinkt nu misschien niet oké, maar dat wordt het wel (afkicken is het - echt waar). Het went snel, en met een beetje fantasie en een goede vibrator zeker. Aan jou om te bepalen of je je relatie dat waard vindt of niet.
DeOnbekende schreef op 23-04-2023 om 09:40:
Poeh, wat lastig. Ik begrijp heel goed dat je niet meer zonder wil, goede seks kan zo'n groot onderdeel zijn van je gevoel van vrouwelijkheid en het doet wonderen voor je energie.
Ik begrijp dat het je man pijn doet, maar ik vind het ook een nogal onrealistische eis van hem. Hij gaat dit gat niet meer kunnen opvullen (no pun intended) en door het je nu stiekem te laten doen veroorzaakt hij alleen maar grotere problemen.
Dit is wel bijzonder creatief de schuld bij hem leggen. Hij veroorzaakt problemen door TO iets stiekem te laten doen? Wat?
Even voor de duidelijkheid. Ik hou zielsveel van mijn man, heb bij mijn minnaars nog nooit een potentiële partner gevonden omdat ze op het mentale liefdesgebied totaal niet kunnen tippen aan mijn man.
Ik kan liefelde en pure lust heel goed scheiden. Niet iedereen snapt of kan dat, maar ik wel.
Een open relatie neem je niet zomaar, vaak zit de liefde zelfs dieper dan bij "normale" stellen.
En nee, ik ben ook niet van steen. Ik steun mijn man ook overal in, geef hem aanwijzingen, maar het blijft een keer of 20 met de piemel heen en weer en klaar. Wel zijn we weer zover dat we knuffelen, er na maar ook zonder seks te hebben gehad. Daar heb ik ook alle geduld mee. Maar mis de seks die ik had enorm. Het gaf me elke keer een enorme boost en energie
Wandelvrouwtje schreef op 23-04-2023 om 09:41:
[..]
Dit is wel bijzonder creatief de schuld bij hem leggen. Hij veroorzaakt problemen door TO iets stiekem te laten doen? Wat?
Door belangrijke afspraken eenzijdig te wijzigen.
Nog een overpeinzing: je man is nu voorzichtig aan weer met seks bezig, maar ik kan het me voorstellen dat hij dit heel spannend vindt, een drempel over moet om het weer te doen en zo weer terug kan vallen. Als de rollen omgekeerd waren, dus als het de vrouw was die voorzichtig aan (weer) probeert om wat voor reden dan ook, wil je dat je man daar ook rekening mee houdt, toch? En tuurlijk is het dan niet meteen stomend en weet ik hoe je het wil noemen. Nee, dat moet weer groeien, tussen jullie samen. Vergelijken met de seksgoden met wie je de laatste tijd bent geweest, is in mijn ogen heel oneerlijk naar je man en niet realistisch, vergelijk hem bijvoorbeeld met een onzekere maagd. Ik zou het echt een kans geven, lang (bijvoorbeeld een jaar zoals iemand hierboven ook al zei). Tenminste, als je van hem houdt en in je relatie wil investeren. En als enige "minnaar" een vibrator of ander speeltje als je met man alleen niet aan je trekken komt. Kan je ook samen met je man doen. Maar volgens mij begint het met realistisch zijn, openheid en eerlijkheid, naar hem maar ook naar jezelf. Tenminste, als je relatie het waard is.
lastige situatie TO...
Hier ook een open relatie, althans dat was het maar sinds een jaar ongeveer stilzwijgend naar monogamie terug gegaan. Ik denk omdat we allebei genoeg beleefd hadden op dat gebied. Goed heel andere situatie dus...
Vwb je man en zijn impotentie. Het feit dat hij weer toenadering zocht door misschien jaloezie is op zich natuurlijk fijn echter ook heel fragiel. Je kunt hem nu niet ineens ook willen veranderen op seksueel gebied omdat hem dit geestelijk wel zou kunnen schaden. Dit zal tijd en geduld vergen. En goeie seks is super fijn maar niet waard om je huwelijk voor op te geven. Al vind ik wel dat je man eenzijdig de afspraken veranderd. Hier moet je dan weer wel open gesprekken over voeren zonder dat je hem kwetst omdat hij tekort komt voor je seksueel. Lastig.
Staat hij open voor samen ontdekken denk je? Bijvoorbeeld een avondje naar een parenclub? Exotische massage... speeltjes... dat soort dingen? Want 20x op en neer en dan klaar is natuurlijk super onbevredgigend voor jou en logisch dat je daar niet mee wil of kunt leven...
Wollstonecraft schreef op 23-04-2023 om 09:09:
Wat is "hung"?
()
Vroeger schreven we gewoon "hang" (verlangen, neiging) want dat is een nederlands woord.
DeOnbekende schreef op 23-04-2023 om 09:58:
[..]
Door belangrijke afspraken eenzijdig te wijzigen.
Mensen kunnen veranderen hè.
En soms ontdekken mensen dat een afspraak niet meer tot wederzijds voordeel is.
Een huwelijk is ook een belangrijke afspraak, toch zijn er mensen die in-hun-eentje besluiten te scheiden.
Blomke82 schreef op 23-04-2023 om 09:51:
Even voor de duidelijkheid. Ik hou zielsveel van mijn man, heb bij mijn minnaars nog nooit een potentiële partner gevonden omdat ze op het mentale liefdesgebied totaal niet kunnen tippen aan mijn man.
Ik kan liefelde en pure lust heel goed scheiden. Niet iedereen snapt of kan dat, maar ik wel.
Een open relatie neem je niet zomaar, vaak zit de liefde zelfs dieper dan bij "normale" stellen.
En nee, ik ben ook niet van steen. Ik steun mijn man ook overal in, geef hem aanwijzingen, maar het blijft een keer of 20 met de piemel heen en weer en klaar. Wel zijn we weer zover dat we knuffelen, er na maar ook zonder seks te hebben gehad. Daar heb ik ook alle geduld mee. Maar mis de seks die ik had enorm. Het gaf me elke keer een enorme boost en energie
Eh... de liefde voor de minnaars?
Inderdaad een prachtige zin...Vaak zit de liefde zelfs dieper.....Goede zin om geen schuldgevoel te moeten hebben.......
Okay, je bent gewend geraakt aan lekkere seks aan de ene kant en je hebt veel liefde voor je man aan de andere kant. Kan je bedenken dat je die seks ook weer kunt ontwennen? Als je voor de liefde kiest? Ik begrijp dat het lastig is, ik heb zelf meegemaakt dat een man niet meer kon vrijen en ik miste het wel in het begin maar hield te veel van hem om het te verbreken of vreemd te gaan. Dus ik koos voor de liefde.
Soms is het leven kiezen, kan je niet alles hebben. Althans niet op hetzelfde moment. MIsschien eerst een jaartje eens kijken of je kunt ontwennen? Dan denk je er na een jaar wellicht heel anders over
haarklover schreef op 23-04-2023 om 11:09:
[..]
Mensen kunnen veranderen hè.
En soms ontdekken mensen dat een afspraak niet meer tot wederzijds voordeel is.Een huwelijk is ook een belangrijke afspraak, toch zijn er mensen die in-hun-eentje besluiten te scheiden.
Tja, maar dan zul je moeten bespreken hoe je die verandering aan jou kant ook leefbaar kunt maken voor de ander. Iets gaan verbieden omdat je zelf weer in staat bent tot slechte seks die alleen voor jezelf bevredigend is, vind ik erg onrealistisch.