Liefdesverdriet, dubbele klap
pff, okay.. niet kort geworden. Sorry, wil even spuien en wat steun. Eerste post van een long-time meelezer.
Anyway, na een lange relatie incl. samenwonen en een buitenland avontuur (in tijden van COVID), terug in NL, uit elkaar gegaan. Reden: we voelden ons beide niet gesteund door de ander, worstelde beide met onze eigen dingen (hij miste NL en miste mijn emotionele steun en ik miste zijn steun in mijn carrière en het huishouden).
Altijd wel contact gehouden en elkaar gesteund. En gek genoeg ging het steeds beter. We deden veel leuke dingen samen, hadden veel lol, veel fysiek contact (geen sex overigens) en beiden veel steun aan elkaar op alle vlakken die we eerst misten.
Mijn gevoel was dat we echt weer naar elkaar toe groeiden. Ik werd weer verliefd en alles. Dus van de week gevraagd hoe hij er tegenover stond weer echt te gaan daten. En toen kwam de klap: Hij blijkt al een tijdje serieus met een andere dame aan het daten te zijn.
Dit komt als een mega klap, mede omdat het zo onverwacht. Maar ook: wij waren helaas nooit getrouwd en geen kids, had dat wel gewild het hem. Ik ben nu eind 30. Hij is 50. Zijn nieuwe vlam is begin 30. Dus voor hem nog zat kans op een gezin (wil hij ook).
En ja, dit maakt het extra pijnlijk voor mij.
Ik gun hem zijn geluk, maar ik ga kapot van verdriet. Tips of ervaringen?! Slijt dit ooit?!
Geen ervaring. Wel wat steun
Och TO, wat ontzettend verdrietig en pijnlijk. Ik begrijp heel goed dat je nu stuk gaat van verdriet.
Het gaat slijten. Echt waar. Maar voor nu kun je het beste het verdriet toelaten. Huilen. Uithuilen bij vriendinnen. En even heel erg lief voor jezelf zijn.
Uiteindelijk wordt het beter. Beloofd.
Heel veel sterkte
Ja, het slijt, natuurlijk. Maar nu is het heel erg verdrietig. Ziek van verdriet kun je zijn. Sommige mensen blijven er in hangen, dat raad ik je niet aan. Wees verdrietig, maar trek jezelf op enig moment uit je ellende omhoog. Je leven kan heel leuk en kansrijk zijn, dat ga je dan zoeken! Maar nu nog niet, nu ben je te verdrietig.
Dank jullie wel!
Slapeloze nacht hier.. ik voel echt een mix van verdriet en boosheid ook wel. Ik had ‘m een paar maanden geleden voor zijn verjaardag nog mee gekomen naar een sterrenrestaurant. Ik was afgelopen donderdag jarig. En kreeg dit nieuws min of meer als verjaardagscadeau.
Golven van paniek, wisselen zich af met verdriet en dus ook boosheid een beetje. Zeker als ik nog bedenk wat een hulp ik hem bij alles heb gegeven. Begin deze maand hem nog geholpen met een heftig arbeidsconflict. Waarom heeft hij haar dan niet voor gevraagd?! Ik voel mij dus een grote sukkel ook. 
We sporten in hetzelfde klasje op woensdag. Hij gaat sowieso maar ik twijfel. Hoop nog een uurtje te slapen zo. Twee pittige dagen in het verschiet.
wat verdrietig moet dit zijn en onverwachts. Ik lees in jou tekst ook, dat het juist leek of jullie even afstand nodig hadden om dichter tot elkaar te komen. En ik snap ook, dat als je nog veel contact hebt gehouden, met deze verwachting in je achterhoofd, dat dit dubbel vervelend voelt.wat betreft die nieuwe vlam....zijn jullie al lang uit elkaar, of is deze vlam de oorzaak achteraf voor de breuk?
Ook lees ik zorgen rondom je kinderwens, dat vind ik nog het verdrietigste voor je. Ik vind dit eigenlijk een puntje op te bespreken met je huisarts. Idee om bij een gynaecoloog even na te laten kijken hoe vruchtbaar je nog bent en wellicht opties bespreken? Gezien je leeftijd aan te raden.
Situaties zoals de jouwe hoor ik wel vaker en vind ik eerlijk gezegd behoorlijk misselijk van je voormalig partner.
Dus laat je doorverwijzen naargynacoloog en hopelijk krijg je wat rust en overzicht op dit vlak.
En verder; even door het verdriet heen, maar richt je aandacht op de toekomst en je nieuwe toekomstige partner. Die komt echt wel weer. Misschien voor je zelfvertrouwen op een datingapp ofzo.
En he, het wordt lente en zomer....tijd voor een nieuwe start
Het komt goed, echt
Echt heftig zeg. Wat ik wel niet zo ok van hem vindt, is dat hij het pas verteld op het moment dat je vraagt weer te daten. Weet natuurlijk niet hoelang het al is. Het was netter geweest als hij dit zelf had verteld. Ook niet-echt eerlijk om met jou leuke dingen te doen terwijl er iemand is.
Heftig ook als je weer opnieuw gevoelens krijgt en denkt dat het goedkomt.
Pfff ik ken de slapeloze nachten. Misschien is afstand voor jou nu ook wel even fijn.
sterkte
Hi, ik heb vanochtend vroeg genoeg huilend en flink overstuur ex gebeld. Zo niet sjiek.
Maar we hebben wel een goed gesprek gehad: Het daten met de andere dame is pas sinds begin dit jaar. Het is pril en dus wilde hij het nog even voor zich houden. Hij zegt serieus niet doorgehad te hebben dat ik weer verliefd op hem aan het worden was. Hij was echt in de veronderstelling dat we super goede vrienden waren / zijn. Hij schrok er erg van en wil niemand kwetsen. Dat met mijn verjaardag heeft hij gewoon rete stom aangepakt (nogal ja!).
Ik gun hem zijn geluk, ook als dat met haar is. Ik zal sowieso nooit niet een vent afpakken van een ander. Dus ik moet pas op de plaats gaan maken hier en mijn wonden gaan likken. Dat gaat wel even duren, want ik ben echt fysiek misselijk van verdriet.
@BritgetJones007: We zijn twee jaar geleden teruggekomen uit het buitenland om de relatie te redden. Dat bleek al snel niet meer te lukken. Ik was degene die de relatie toen heeft beindigd. Hij wilde nog van alles proberen en fair enough heeft dat ook gedaan. We hebben nog ruim een jaar in hetzelfde huis gewoond. Dat was niet handig ook bij nader inzien, maar goed.
Ga trouwens wel een afspraak maken met de huisarts, om eens te praten (dank voor de tip!)
@Jolanda246: Ja leuke dingen doen was in zijn ogen echt als goede vrienden dus. Ik ben erg avontuurlijk en ondernemend, en daar genoot hij altijd erg van. We hebben samen nog een flink aantal activiteiten op de planning staan, incl. een buitenland tripje over een paar weken (naar het land waar we hebben gewoond). Ik ga sowieso, want ik moet er zijn voor werk en het zijn in de eerste plaats mijn vrienden die we zouden opzoeken aldaar. Tickets zijn al geboekt. Dus hier moeten we wel over gaan praten.
Ik denk dat het het beste voor jou is om afstand te houden. Ik weet dat het moeilijk is maar laat hem los. Hij is al verder gegaan met een ander. Voor jou het beste om het contact helemaal te verbreken. Veel Sterkte!
watertoren schreef op 25-03-2024 om 09:51:
Ik denk dat het het beste voor jou is om afstand te houden. Ik weet dat het moeilijk is maar laat hem los. Hij is al verder gegaan met een ander. Voor jou het beste om het contact helemaal te verbreken. Veel Sterkte!
Dankje en eens, maar dit wordt echt coldturkey afkicken. Ik weet niet of ik dat kan. Wel heb ik mijn sportles kunnen verzetten na overleg met de trainer. Dus zie hem pas weer zaterdag op zn vroegst ipv van deze woensdag, bij de volgende sportles.
BritgetJones007 schreef op 25-03-2024 om 07:00:
Ook lees ik zorgen rondom je kinderwens, dat vind ik nog het verdrietigste voor je. Ik vind dit eigenlijk een puntje op te bespreken met je huisarts. Idee om bij een gynaecoloog even na te laten kijken hoe vruchtbaar je nog bent en wellicht opties bespreken? Gezien je leeftijd aan te raden.
las net ad: neda-37-bleef-maar-single-dus-liet-ze-haar-eitjes-invriezen-ik-wil-zwanger-worden-in-een-fijne-relatie~a10474cf/ (paywall, en mag geen linkjes plaatsen nog)
Dus voor invriezen ben ik al te laat. Ik had ook nooit echt een sterke kinderwens, behalve met hem. Voel mij echt 'n sukkel nu op zoveel vlakken en ik had zooo gewild dat ik dingen anders had aangepakt de laatste jaren. Het gaat slijten, I know. Maar ik voel mij echt opgeslokt door spijt op dit moment, verdriet en boosheid.
Ik denk ook dat het beter is, als je afstand van hem neemt. Hoe moeilijk ook. Voor je eigen gemoed is het beter. Zolang je nog met hem geconfronteerd wordt, zul je hem moeilijk kunnen loslaten. En ik denk dat je hem moet loslaten, om nog meer hartzeer te voorkomen. Sterkte!
Blauwe_Regen86 schreef op 25-03-2024 om 10:37:
[..]
las net ad: neda-37-bleef-maar-single-dus-liet-ze-haar-eitjes-invriezen-ik-wil-zwanger-worden-in-een-fijne-relatie~a10474cf/ (paywall, en mag geen linkjes plaatsen nog)
Dus voor invriezen ben ik al te laat. Ik had ook nooit echt een sterke kinderwens, behalve met hem. Voel mij echt 'n sukkel nu op zoveel vlakken en ik had zooo gewild dat ik dingen anders had aangepakt de laatste jaren. Het gaat slijten, I know. Maar ik voel mij echt opgeslokt door spijt op dit moment, verdriet en boosheid.
Dan nog is her zinvol om je snel te laten doorverwijzen. Zodat je weet hoe jou eigen "voorraad" eraan toe is. En soms met wat hulp tzt?
Nog niet de moed opgeven eerst maar laten doorverwijzen.
En wie weet kom je binnenkort een superleuke man tegen met kinderwens die ervoor wilt gaan 
De lente komt eraan en daarna de zomer. Pak die terrasjes en maak plezier.
Geluk kan maar zo de hoek omkomen.
BritgetJones007 schreef op 25-03-2024 om 12:08:
[..]
Dan nog is her zinvol om je snel te laten doorverwijzen. Zodat je weet hoe jou eigen "voorraad" eraan toe is. En soms met wat hulp tzt?
[...]
En wie weet kom je binnenkort een superleuke man tegen met kinderwens die ervoor wilt gaan
Dank jullie (ook @Dweedledee)!! Britget, dat eerste ga zeker doen. Never hurst to check. Ik wil echt helemaal even niet daten, puur dit verwerken eerst. Ik denk niet dat daten met een (vruchtbaarheids) deadline een goed idee is. Ik heb dichtbij gezien hoe heftig dat kan zijn en hoe matig dat kan uitpakken (een kind met een verkeerde vent). Dan liever een andere man tzt die al kinderen heeft (en een goede relatie met z'n ex).
Ik laat mijn ex nu met rust. Ik ben druk met werk en zie ex sowieso dit weekend met sport en de week erop ook nog op donderdagochtend als ik de kat kom brengen (hij past op mijn kat als ik een lang weekend weg ben met een vriendin). Ik geef ergens na pasen nog wel even een update. Of eerder als ik midden in de nacht weer een halve paniek aanval heb 
Blauwe_Regen86 schreef op 25-03-2024 om 09:29:
Hi, ik heb vanochtend vroeg genoeg huilend en flink overstuur ex gebeld. Zo niet sjiek.
Maar we hebben wel een goed gesprek gehad: Het daten met de andere dame is pas sinds begin dit jaar. Het is pril en dus wilde hij het nog even voor zich houden. Hij zegt serieus niet doorgehad te hebben dat ik weer verliefd op hem aan het worden was. Hij was echt in de veronderstelling dat we super goede vrienden waren / zijn. Hij schrok er erg van en wil niemand kwetsen. Dat met mijn verjaardag heeft hij gewoon rete stom aangepakt (nogal ja!).
Ik gun hem zijn geluk, ook als dat met haar is. Ik zal sowieso nooit niet een vent afpakken van een ander. Dus ik moet pas op de plaats gaan maken hier en mijn wonden gaan likken. Dat gaat wel even duren, want ik ben echt fysiek misselijk van verdriet.@BritgetJones007: We zijn twee jaar geleden teruggekomen uit het buitenland om de relatie te redden. Dat bleek al snel niet meer te lukken. Ik was degene die de relatie toen heeft beindigd. Hij wilde nog van alles proberen en fair enough heeft dat ook gedaan. We hebben nog ruim een jaar in hetzelfde huis gewoond. Dat was niet handig ook bij nader inzien, maar goed.
Ga trouwens wel een afspraak maken met de huisarts, om eens te praten (dank voor de tip!)
@Jolanda246: Ja leuke dingen doen was in zijn ogen echt als goede vrienden dus. Ik ben erg avontuurlijk en ondernemend, en daar genoot hij altijd erg van. We hebben samen nog een flink aantal activiteiten op de planning staan, incl. een buitenland tripje over een paar weken (naar het land waar we hebben gewoond). Ik ga sowieso, want ik moet er zijn voor werk en het zijn in de eerste plaats mijn vrienden die we zouden opzoeken aldaar. Tickets zijn al geboekt. Dus hier moeten we wel over gaan praten.
Ow ok. Toch fijn dat je hebt kunnen praten en je weet hoe het zit. Gelukkig heeft hij het dan wel netjes willen doen.
tja mannen zien onze signalen niet als wij die geven.
hoop ook echt dat jullie goede vrienden kunnen blijven. Dat jullie nog leuke dingen kunnen doen. Dat zal voor nu moeilijk zijn, maar alles slijt. Niet om je hoop te geven maar je weet nooit hoe het is over een tijdje. Ik geloof oprecht dat als je in elkaar leven hoort te zijn… dat je daar wel zal komen.
Persoonlijk vind ik het altijd zo raar als mensen zeggen “ een ex is niet voor niets een ex”. Natuurlijk is het soms duidelijk dat als iemand je echt pijn heeft gedaan, dat er geen weg terug meer zal en moet zijn. Maar vaker zijn het externe omstandigheden die ervoor zorgen dat je gewoon tijdelijk niet in elkaars leven moet zijn.
Zorg wel voor jezelf, dat is echt belangrijk. Doe leuke dingen, waardeer dingen en hou heel veel van jezelf.
ik krijg heel vaak te horen “ jij bent echt een mooie vrouw, mannen staan in de rij” …. Maar heel eerlijk … dat is voor mij geen oplossing. Het even op jezelf zijn en gewoon even jezelf weer terugvinden is zoveel waardevoller dan je weer op de markt gooien. Die tijd heb je nodig.
Ha Jolanda. Ja, we gaan het zien maar ik heb voor mijzelf weinig hoop.
Ik ga hem missen als vriend, maar ik heb wel al besloten dat ik mijzelf niet ga tergen door hem en zijn nieuwe (18 jaar jongere) vriendin /date /prela /whatever op termijn wellicht een gezin te zien stichten. Dat is dus die dubbele klap. Als hij iemand van meer zijn eigen leeftijd was gaan daten (of desnoods mijn leeftijd), was het al anders geweest. Dan was het 'maar' bij 1 klap gebleven.
Ik gun hem zijn geluk. Liefst met mij natuurlijk 
Maar mijzelf pijnigen door als vriendin in de coulissen zijn geluk, straks misschien bekroond met een baby, te mogen bewonderen. Nee, dank.
Voor nu makkelijker gezegd dan gedaan, weet ik ook hoor. Maar ik kom er wel.
Weet dat het bij jou anders zit. Veel sterkte en knuffel!
Ik kom tzt wel weer een update geven hoe het bij mij gaat.