Leuke tekst gezocht voor op een ' leeg nest ' kaart .
Mijn schoonzusje haar laatste kind ( zoon , 24 ) gaat volgende maand het nest verlaten .
Naast een troostboeket wil ik er een zelfgemaakte kaart bij geven met een leuke 'troostrijke' tekst of gedicht .
Iemand een leuk idee voor de tekst ?
"Hèhè, eindelijk het huis uit. Geniet van je vrijheid en neem het ervan 
"
Poezie schreef op 20-11-2023 om 18:35:
"Hèhè, eindelijk het huis uit. Geniet van je vrijheid en neem het ervan
Jaaaa deze!
Troost geef je bij ziekte of dood, niet bij zoiets vrolijks als een kind wat met een goede start het huis verlaat om zijn leven te beginnen.
waarom moet ze getroost? Dit is toch hoe het leven gaat? Alleen maar goed dat iedereen het huis uit gaat.
Ambra schreef op 20-11-2023 om 19:18:
waarom moet ze getroost? Dit is toch hoe het leven gaat? Alleen maar goed dat iedereen het huis uit gaat.
Waarschijnlijk omdat deze persoon er moeite mee heeft, dat er een fase voorbij is, die niet meer terug komt.
Hoe ontzettend leuk de nieuwe fase ook is.
Dit kan gevoelens van rauw en verdriet en weemoed en onzekerheid veroorzaken.
Jij hebt het over rationeel,: een leuke nieuwe fase.
Maar de persoon om wie dit gaat, gaat het om het gevoelsmatige gevoel van verlies van iets wat niet meer terug komt.
Wat Attent dat je hier aandacht voor hebt TQ
BritgetJones007 schreef op 20-11-2023 om 19:48:
[..]
Waarschijnlijk omdat deze persoon er moeite mee heeft, dat er een fase voorbij is, die niet meer terug komt.
Hoe ontzettend leuk de nieuwe fase ook is.
Dit kan gevoelens van rauw en verdriet en weemoed en onzekerheid veroorzaken.
Jij hebt het over rationeel,: een leuke nieuwe fase.
Maar de persoon om wie dit gaat, gaat het om het gevoelsmatige gevoel van verlies van iets wat niet meer terug komt.
Wat Attent dat je hier aandacht voor hebt TQ
Maar dan heb je toch als ouder ergens zelf een ontwikkeling gemist? Je hebt je kind "te leen", het doel is toch om hem op eigen benen te laten staan?
Als je meegroeit met je kind, mee naar het uiteindelijke uit huis gaan, dan verlies je toch niks? Je krijgt er zoveel bij! Een kind met nieuwe verhalen, met appjes hoe die vlek eruit te krijgen , hoe jij die appeltaart ook alweer maakt.
En daarnaast ruimte voor jezelf..
En ja,ik kijk daar rationeel naar, en kan niet zoveel met al die emoties over ' gewone dingen in het leven '.
Ook zonder dat hij in je huis woont, blijft hij je zoon.
Liefde is ... kunnen loslaten.
Ja moeder, je hebt dit ooit ook gedaan en nu volgt je zoon je voorbeeld.
Bezie het langs de positieve kant: alweer een adresje meer waar je eens naartoe kan.
Kop op, dit bewijst dat je (naam zoon) normaal is. Je wil toch niet met een 46-jarige vrijgezelle zoon in je huis blijven zitten!
Haha, ik dacht even wat bij Loesje te vinden, maar die werkt de andere kant op, zoals:
Mijn broertje blijft thuis wonen mijn ouders overwegen nu op kamers te gaan.
en: Dacht ik zonder mijn moeder te kunnen, kan ze niet zonder mij
(wilde ze toch even delen)
Ambra schreef op 20-11-2023 om 19:59:
En ja,ik kijk daar rationeel naar, en kan niet zoveel met al die emoties over ' gewone dingen in het leven '.
Dat is voor jou dan prima, maar voor andere mensen voelt dat gevoelsmatig toch als een soort verlies
Ineens is het nest leeg!
Gebaseerd op een gedicht van Gurien Kwantes die er niet meer is!
Kijkend naar het nest in de waterplas, waar voorheen nog eieren lagen
zie ik moeder en kindjes door het water waden,
ze zijn het nest uit, spartelen met moeder mee!
Denkend aan het uitvliegen van kinderen, gebeurde bijna hetzelfde
met dat verschil dat er geen water bij te pas kwam
ze stapten hun eigen leven in, leeg was het huis.
Niet voor lang, want het ouderlijk huis weet ze nog steeds te vinden
gelukkig wel denk ik dan, met een groot verschil:
ze heeft nu haar eigen omgeving die “ thuis “ is en weet:
Wat uitvliegen betekend, het nest op het water is leeg
de kleintjes spartelen op de kant
het nest van de kinderen is eveneens leeg maar:
Het ouderlijk huis blijft een toevluchtsoord! Moeilijk hoor, loslaten!
https://www.gedichten.nl/nedermap/hartenkreten/hartenkreet/262390.html
Nog een kleine maand en mijn zoon krijgt de sleutel van zijn appartement. Ik verheug me en ben blij voor hem,maar ben ook weemoedig als ik eraan denk. Nooit meer z'n gegrinnik horen 's avonds vanuit zijn kamer, geen caviafluisteraar meer in huis, het zal wennen zijn. En ik vind het raar als ik daarover niet weemoedig zou mogen zijn!
Auwereel schreef op 20-11-2023 om 23:22:
Nog een kleine maand en mijn zoon krijgt de sleutel van zijn appartement. Ik verheug me en ben blij voor hem,maar ben ook weemoedig als ik eraan denk. Nooit meer z'n gegrinnik horen 's avonds vanuit zijn kamer, geen caviafluisteraar meer in huis, het zal wennen zijn. En ik vind het raar als ik daarover niet weemoedig zou mogen zijn!
Niemand zegt dat je niet weemoedig zou mogen zijn, (dat kun je zelfs zijn over het einde van de zomer) maar troostkaartjes en - boeketten vind ik echt overdreven hoor. Het kind is niet ziek ofzo. Ze komen nog vaak genoeg je huis binnenvallen en maken ook nog gewoon deel uit van je leven. Jouw kind zal vast en zeker nog vaak tegen de cavia fluisteren als hij een bakje koffie komt doen bij je 😉.
BritgetJones007 schreef op 20-11-2023 om 19:48:
[..]
Waarschijnlijk omdat deze persoon er moeite mee heeft, dat er een fase voorbij is, die niet meer terug komt.
Hoe ontzettend leuk de nieuwe fase ook is.
Dit kan gevoelens van rauw en verdriet en weemoed en onzekerheid veroorzaken.
Jij hebt het over rationeel,: een leuke nieuwe fase.
Maar de persoon om wie dit gaat, gaat het om het gevoelsmatige gevoel van verlies van iets wat niet meer terug komt.
Wat Attent dat je hier aandacht voor hebt TQ
Precies dit ja . Goed verwoord , dank je wel . Mijn schoonzusje is een (nog erger dan ik haha ) echte moederkloek en heeft graag alles onder controle . Ze is inderdaad hier erg weemoedig onder , ondanks dat ze natuurlijk ook erg blij is voor hem .
Gebruikersnaaminvullen schreef op 20-11-2023 om 22:38:
Ineens is het nest leeg!Gebaseerd op een gedicht van Gurien Kwantes die er niet meer is!
Kijkend naar het nest in de waterplas, waar voorheen nog eieren lagen
zie ik moeder en kindjes door het water waden,
ze zijn het nest uit, spartelen met moeder mee!
Denkend aan het uitvliegen van kinderen, gebeurde bijna hetzelfde
met dat verschil dat er geen water bij te pas kwam
ze stapten hun eigen leven in, leeg was het huis.
Niet voor lang, want het ouderlijk huis weet ze nog steeds te vinden
gelukkig wel denk ik dan, met een groot verschil:
ze heeft nu haar eigen omgeving die “ thuis “ is en weet:
Wat uitvliegen betekend, het nest op het water is leeg
de kleintjes spartelen op de kant
het nest van de kinderen is eveneens leeg maar:
Het ouderlijk huis blijft een toevluchtsoord! Moeilijk hoor, loslaten!
https://www.gedichten.nl/nedermap/hartenkreten/hartenkreet/262390.html
Prachtig dit . Tekst op het plaatje vind ik ook erg mooi . Dank je wel .
Nu ik dat andere topic over Kamer/woningnood zo lees, moeten er ook kaarten kan men voor troost als je kind weer thuis komt wonen... 🤔
Auwereel schreef op 21-11-2023 om 07:59:
Nu ik dat andere topic over Kamer/woningnood zo lees, moeten er ook kaarten kan men voor troost als je kind weer thuis komt wonen... 🤔
Ja , ik las het . Kaarten voor zowel nestvlieders, nestblijvers en boemerang-vogeltjes. Dat zou wat zijn 