Leeftijdsverschil
ik las op een ander Forum over leeftijdsverschil in een relatie. In dat voorbeeld ging het een verschil van 12 jaar. Maar deze vrouw leerde hem kennen toen ze 16 was....dus reken maar uit.
Daarna een voorbeeld van een vrouw die haar partner met leeftijdsverschil van 31 jaar niet durfde mee te nemen naar personeelsfeest, bang voor de roddels, want partner was inmiddels behoorlijk oud.
Ik las reacties van; waar bemoeien mensen zich mee en "jou leven' en 'je hoeft je niet te verantwoorden".
Maar heel eerlijk, hoe ruimdenkend ik ook ben, daar vind ik wel wat van, want zoals iemand terecht opmerkte; 16 en 28 is anders dan 32 en 44.
Waarom, omdat in het eerste verschil de leeftijdsverschil te groot is, want totaal verschillende levensfase en ervaringsverschil. Ik vind dat echt totaal niet kunnen.
Als mijn dochter als pubber met zo'n leeftijdsverschil relatie komt aanzetten, dan zou mijn eerste reactie vooral ontzetting en paniek zijn. En ik zou denk ik ook aangifte doen. Mijn maag zou zich hiervan omdraaien, denk ik.
Hoe zijn jullie gedachten hierover?
ik zou er ook van opkijken en in gesprek gaan. Aangifte zou ik niet zo direct doen.
Ik ben blij dat mijn kinderen meerderjarig zijn. Dan hoef ik me over zoiets geen zorgen meer te maken want ik vind er wel wat van als 30-plussers iets beginnen met een puber. Dan heb je vaak te maken met kwetsbare of onzekere jongeren en een volwassene waar dermate wat mee mis is dat leeftijdsgenoten hem niet hoeven.
Bij relaties tussen volwassenen vind ik het hun eigen zaak en niet aan iemand anders om iets van te vinden, met dien verstande dat een relatie tussen een zeg 21-jarige en veertigplusser natuurlijk ook niet echt gelijkwaardig kan zijn. Oh ik vind er dus wel wat van, maar zou er nooit iets over zeggen 
Ik val altijd al op oudere mannen. Toen ik 17 was had ik iets met iemand van 35. Tegenwoordig heeft mijn voorkeur ook 20 jaar ouder. Maar ben ik zelf ook 40.
Tja, toen ik nog net geen zestien was, kreeg ik iets met de buurjongen van vijf huizen verderop. Hij was 23. Maar... hij had ook nog nooit een vriendin gehad en best blue. Het initiatief ging van mij uit.
Alles nog heel pril eerst jaren zoenen voordat we echt all the way gingen.
Niet elk groot leeftijdsverschil is een grensoverschrijdend gebeuren.
Mijn zus heeft een tijdje wat gehad met een man van 45, zij was toen 20.... Mijn vader vond dat hij een schoonbroer kreeg, en geen schoonzoon.... Gelukkig ging het weer uit....
Ik heb wel ervaring, en zelfs van beide kanten. Zelf toen ik 24 was een relatie gehad met iemand van 43. En toen ik 28 was, had ik een relatie met een 19 jarige. Ik denk wel dat het verschil in leeftijd en vooral levenservaring bij beide relaties ons parten heeft gespeeld, en bij beide was het ook een belangrijke reden waarom het uiteindelijk niet werkte. Ik herkende zelfs de patronen en omdat ik zelf in de positie van mijn jonge ex had gezeten zag ik de break up al mijlenver aankomen. Ik zou het dus niet meer willen. Maar ik heb er niet zo'n heftige reactie op als jij. Het gaat uiteindelijk om de dynamiek en de chemie tussen twee mensen. Ik weet dat het ook goed kan gaan, en ik heb geen spijt. Ik was op allebei ontzettend verliefd.
Man en ik leerden elkaar kennen toen ik 17j was en hij bijna 30.
Iedereen in mijn omgeving vond dat niet kunnen; dat was in die tijd een schandaal ( en nu nog steeds zoals ik het hier lees).
Inmiddels ben ik 59j en man 72j. Wij zijn nog steeds gelukkig samen en 3 kinderen en 8 kleinkinderen rijker.
Al die blablabla over " in een andere levensfase"; dat is onzin.
Elke relatie is anders. Toen ik 17 wat had ik een relatie met iemand van 25. Schat van een man en ik denk nog altijd met liefde aan hem terug. Nu getrouwd met iemand die 10 jaar jonger is. Ik ben 50 en hij is 40. We zijn heel gelukkig samen. Ondanks leeftijdsverschil, verschil in cultuur en religie. Alles kan. Zolang beide partijen er gelukkig mee zijn, heeft de buitenwereld er weinig mee te maken.
Ik vind aangifte echt te ver gezocht als relatie voor beiden gelijk is. Een vriendin van me had ook altijd oudere partners. 26 toen ze 16 was. 31 toen ze 18 was. Ik heb niet het idee dat haar partners daar misbruik van maakten.
Ik hoop in de opvoeding meer te hameren op gelijkwaardigheid dan op een bepaald maximaal leeftijdsverschil.
En dan vind ik 16 wel anders dan 12 bijvoorbeeld.
Het meest aparte leeftijdsverschil dat ik heb gezien bij anderen, was maar 5 jaar. Op dat moment was de jongen (sportgenoot van mij) 19 en kwam ik erachter dat hij een vriendin had van 14. Dat vond ik al wat apart - maar nog veel meer toen ik hoorde dat dat gestart was toen zij 10(!) was en hij 15…
Snoeske schreef op 16-12-2023 om 13:32:
Elke relatie is anders. Toen ik 17 wat had ik een relatie met iemand van 25. Schat van een man en ik denk nog altijd met liefde aan hem terug. Nu getrouwd met iemand die 10 jaar jonger is. Ik ben 50 en hij is 40. We zijn heel gelukkig samen. Ondanks leeftijdsverschil, verschil in cultuur en religie. Alles kan. Zolang beide partijen er gelukkig mee zijn, heeft de buitenwereld er weinig mee te maken.
Dit! Ik ben echt blij voor jou! Ik vind het erg dat op dit forum ( en IRL ook), altijd hetzelfde gezegd wordt: "andere levensfase". Zelf heb ik daar nooit last van gehad.
Na 42 j ben ik nog iedere dag blij en gelukkig met mijn "oude" man.
Als je wil beoordelen of een relatie gezond en gelijkwaardig is, denk ik dat je naar alle factoren moet kijken die daar invloed op kunnen (!) hebben. Leeftijd is er daar maar een van. Maar ook zaken als inkomen, denkniveau, sociale vaardigheden, mentaliteit ... Wat dat betreft zag ik mijn 18-jarige dochter in haar eindexamenjaar liever thuiskomen met een eeuwige student van 28 met een rommelkamer en een rammelfiets dan met een werkende knul van 20 die haar bedolf met dure cadeaus en haar in zijn patser-auto af kwam halen om weet-ik-veel-waar te gaan feesten en ladingen geld uit te geven.
Mijn dochter viel op de student met de rommelkamer en de rammelfiets. Een leuke jongen die goed bij haar past. Ze delen een aantal passies en humor. Inmiddels wonen ze al een paar jaar samen. Hij is nèt afgestudeerd, zij is dezelfde studie gaan doen. Ik vind het heerlijk om te zien hoe gelukkig ze met elkaar zijn.
Een 16-jarig meisje mag gewoon een relatie hebben met een 28-jarige man. De age of consent in Nederland ligt op 16. Dus aangifte maakt geen kans. Ik vind 16 & 28 meestal niet goed samengaan. Ook vanwege een eventuele machtspositie en het verschil in ontwikkeling. Het is echter wel legaal.
Daarnaast zou jouw dochter er, hypothetisch gezien, waarschijnlijk ook niet bijzonder blij mee zijn.
zwaankip schreef op 16-12-2023 om 13:46:
[..]
Dit! Ik ben echt blij voor jou! Ik vind het erg dat op dit forum ( en IRL ook), altijd hetzelfde gezegd wordt: "andere levensfase". Zelf heb ik daar nooit last van gehad.
Na 42 j ben ik nog iedere dag blij en gelukkig met mijn "oude" man.
Ik ben heel gelukkig met mijn 7 jaar oudere man, en dat leeftijdsverschil is natuurlijk peanuts met wat hier genoemd wordt. We doen hetzelfde soort werk en kunnen daar fijn met elkaar over praten. Maar: man ziet zijn pensioen al aankomen. De beroemde vraag bij het jaarlijkse werk-evaluatiegesprek, waar zie je jezelf staan over 5 jaar, beantwoordt hij met "al een poosje met pensioen". Daar kan ik mij nog niets bij voorstellen, maar hij heeft er wel zin in, tot mijn verbazing. Ik zit voor mijn werk nog vol plannen. Dus dan heb ik toch een "verschil in leeftijdsfase"-ervaring.
