Kater en gevoel van teleurstelling terecht?
Mijn priveleven was de afgelopen 3 jaar meer dan stressvol. Trauma's en veel strijd en verdriet.
Ik wilde heel graag er ff tussenuit. Ik werk niet , ( afgekeurd in de bijstand) en erg behoefte aan ff een andere horizon.
Vriendin gevraagd of ze met mij mee wil. Leek haar leuk en in overleg heb ik een huisje gehuurd en betaald. Zij zou rijden en kosten zouden we verder delen .
So far so good.
Ik had voorpret en er echt heel veel zin in.
Vriendin moest kort geleden naar orthopeed en de kans op een operatie was groot maar gezien de wachtlijsten zou dit geen probleem zijn. Toen kreeg ik een telefoontje ( wonen 1.5 uur rijden van.elkaar ) Ze kon zeer snel al geopereerd worden. Dat was goed nieuws voor haar maar de herstelperiode zou gevaarlijk kort zijn op de geboekte vakantie. Dus onzeker of zij überhaupt kan en bij wel kunnen zou ze op 2 krukken lopen dus flink beperkt in haar doen en laten. Boswandelingen, naar een stadje toe dat zou niet lukken.
Dus, fijn voor haar maar minder fijn voor mij. Haar vader zou mij wel naar het geboekte huisje kunnen brengen . Dan zou ik er toch uit zijn en lekker met de hond in het bos kunnen wandelen.
Maar dat wil ik helemaal niet , in mijn eentje in the middle off nowhere zitten en geen kant op kunnen.
Dat was dan mijn keuze en dus probleem want geopereerd moeten worden is ook niet leuk.
Uhhh nee, dat is het ook niet! Maar het hele probleem maar over de schutting gooien en mij zonder vakantie en 90% van het geld kwijt is ook niet heel aardig naar mijn mening.
Ik was er zo aantoe! Gezelschap, gezelligheid, andere omgeving en nu is dit het.
Deze vakantie heb ik met flink wat moeite kunnen betalen en dat gaf ik ook met heel veel liefde hieraan uit maar een volgende keer zal een paar jaar duren.
Vriendin heeft het financieel best heel goed en gaat ook regelmatig weekend weg en op vakantie.
Ik zou het andersom echt anders hebben aangepakt. Mijn best gedaan hebben om het zo goed mogelijk op te lossen. Eventueel financieel een deel betalen.
Ik begrijp de operatie, en hoop ook echt dat ze goed en snel zal herstellen. Maar voor mezelf vindt ik het best zuur en dat zij het over de schutting smijt.. dat raakt mij best wel.
Wat zouden jullie doen als jullie in deze situatie zaten en zijn mijn verwachtingen te hoog mbt vriendin ?
Ik heb uiteraard pogingen gedaan om een alternatief te vinden maar die is er niet
3 opties die overblijven..
Niet gaan.
Alleen , gebracht door vriendin haar vader
Of weggeven aan mensen die ook enorm toe zijn aan ff eruit. Dat er dan nog iemand plezier heeft.
De minst slecht voelende opties zijn voor mij : niet gaan of weggeven
De kater en teleurstelling is natuurlijk gewoon terecht. Je dacht lekker op vakantie te gaan en dat gaat nu waarschijnlijk niet door.
Kun je het park noemen? Misschien kun je toch naar een stadje met het openbaar vervoer? Of een fiets huren? Als je dat vantevoor doet is het vaak wel wat goedkoper.
Heb je wel zin om door haar vader gebracht te worden? Daar zou ik niet zo'n trek in hebben, met een vreemde man twee uur in de auto.
Affijn, ik zou toch gaan. Je bent in ieder geval in een andere omgeving. Als dat echt niet lukt inderdaad maar aan iemand anders geven, anders is het zonde.
Wat je ook kunt proberen is kijken of er van dezelfde organisatie een goedkoop park bij je in de buurt is. En dan daarnaartoe omboeken. Ga je met de fiets of OV en ben je er toch ook ff uit hoor!
letterkoekje schreef op 15-09-2022 om 10:12:
[..]
Moet kunnen komen ... als dat het probleem is! Is haar vader dan niet bereid om jullie twee tot daar te brengen en te komen ophalen? Dan betaalt ze die (anders had ze kosten voor haar eigen benzine).
Ben je zeker dat er niet iets anders speelt dan alleen de operatie?
Haar vader is vrij hoog bejaard. Woont in mijn woonplaats en zou dan 80 km moeten rijden om mij met hond te brengen. Als hij eerst zijn dochter op zou halen zou het een 400 km zijn. Dat kan hij niet meer. Zou het waarschijnlijk best willen maar is echt te veel gevraagd.
Die 80 km lukt nog. In huisje ff rustig bakje koffie.
Missingyoumuch schreef op 15-09-2022 om 10:31:
[..]
Haar vader is vrij hoog bejaard. Woont in mijn woonplaats en zou dan 80 km moeten rijden om mij met hond te brengen. Als hij eerst zijn dochter op zou halen zou het een 400 km zijn. Dat kan hij niet meer. Zou het waarschijnlijk best willen maar is echt te veel gevraagd.
Die 80 km lukt nog. In huisje ff rustig bakje koffie.
Oh dat is ook wel een gedoe zeg. Zo'n oude man..
Ik vind het ook wel een beetje gemakkelijk om het zo op te lossen eerlijk gezegd. Vooral omdat je aangeeft dat zij wat ruimer in de slappe was zit. Ik zou mijn vriendin in de bijstand wel wat beter compenseren (en ik zou ook mijn hoogbejaarde vader niet opzadelen met zo'n rit) maar ja, ik zie dat de meningen daarover erg verdeeld zijn.
yette schreef op 15-09-2022 om 10:20:
Tsja, sneu. Voor jullie beiden, maar eigenlijk vooral voor haar! Ik neem tenminste aan dat ook zij er zin in had? Ze heeft eigenlijk geen keuze. Gezondheid staat voorop. Dus in plaats van een gezellig weekje weg, ligt zij op de operatietafel en zal ze ook daarna nog pijn hebben. Jij hebt wel de keuze om nog te gaan.
Ik snap dus best dat je baalt, maar vind het raar dat je teleurstelling zich richt op je vriendin in plaats van op het feit dat het nu anders loopt dan gehoopt. Zijzelf zal ook balen. Uit het feit dat ze vervoer voor je regelt, blijkt hoe zeer zij is begaan met jouw welzijn. Andersom lees ik dat eerlijk gezegd niet zo. Het eerste dat in mij op zou komen, is dat ik die week dus op ziekenbezoek zou gaan. Jullie willen elkaar graag zien en zij kan geen kant op.
Dus maak je eigen keuze binnen de beperkte mogelijkheden die je nu door overmacht nog hebt: probeer om te boeken naar een andere datum, ga alleen of met iemand anders of blijf thuis - maar dan heb je niks. En ga vooral op ziekenbezoek. Daar heb je vrienden voor.
Niet met je eens.
Ja haar operatie is echt vervelend! En daar heb ik het ook uitgebreid over gehad. De operatie en het lange herstel. Dat is vervelend! Toen zij mij belde om te vertellen hebben we het eigenlijk alleen over haar gehad. En dat was prima!
En op ziekenbezoek ? Dat gaat em niet worden.( Maar uiteraard hou ik contact en leef ik mee.
( in mijn heftig ziek zijn in afgelopen 3 jaar is zij ook niet bij mij geweest, maar er was wel contact en meeleven. )
Maar goed dit is ook een manier om ernaar te kijken. Ik laat het nog ff verder binnrnkomen om te voelen of je kritiek terecht is.
Heb je een grote hond? Ik ben ook weleens alleen weggeweest maar ben dan toch een beetje angstig. Als ik een hond had zou ik zeker alleen gaan. Krijg je ook wel wat aanspraak van andere hondenbezitters lijkt me. Misschien kun je een keertje zwemmen ofzo. Hoe lang zou je gaan?
We gaan het grote probleem in kleine probleempjes delen.
Ik zou aan vriendin vragen of - ALS er een oplossing is voor vervoer van haar tot in jouw woonplaats - ze dan toch nog wil meegaan. Dan weet je al heel veel.
Zegt ze neen, dan ga ik nog niet mee, dan loopt dit verhaal op zijn einde.
Zegt ze ja, heb jij (of zij!) iemand in de omgeving die haar kan vervoeren van bij haar thuis tot bij jou. Dan kan haar vader misschien de laatste 40 km voor zijn rekening nemen om jullie daar te brengen. En is het probleem opgelost.
Anders zou ik ook niet meer weten hoe hier nog kan uitgekomen worden, behalve de voorstellen van andere forumleden (omboeken, etc.)
Maar heb je nu het park al gebeld om te vragen of het omgeboekt kan worden naar een andere week zodat jullie toch samen kunnen gaan?
En anders zou ik inderdaad ook lekker alleen gaan. Wandelen in het bis ernaast, wat hier net genoemd werd eventueel een fiets huren zodat je ook wat verder weg kan... Het is sowieso gewoon fijn om er even uit te zijn lijkt me.
Missingyoumuch schreef op 15-09-2022 om 10:04:
[..]
Ik zeg ook niet dat ik de vriendschap erop laat klappen. Mijn vraag is of mijn teleurstelling in hoe zij het " oplost" terecht is. Wat voor mij geen oplossing is. En dan is het nu verder mijn probleem.
Ik vind het logisch dat je teleurgesteld bent in dat jullie vakantie niet doorgaat.
Ik vind het iets ingewikkelder of je nou terecht teleurgesteld bent in hoe zij het oplost. Dat heeft gewoon alles te maken met verwachtingen.
Jij verwachtte "we gaan samen"--> teleurstelling terecht
Zij verwachtte misschien "ik haak aan bij MYM's uitje" --> teleurstelling niet terecht. Dat is gewoon een andere gevoelswaarde.
Dus hoe jullie het precies vooraf besproken hebben en wat jullie gewoonten zijn, zou voor mij alle verschil maken. Maar ik meen te lezen dat je sowieso al wat teleurgesteld bent in de vriendschap, mbt dat ziekenbezoek en zo. Klopt dat?
Elaine68 schreef op 15-09-2022 om 10:36:
[..]
Oh dat is ook wel een gedoe zeg. Zo'n oude man..
Ik vind het ook wel een beetje gemakkelijk om het zo op te lossen eerlijk gezegd. Vooral omdat je aangeeft dat zij wat ruimer in de slappe was zit. Ik zou mijn vriendin in de bijstand wel wat beter compenseren (en ik zou ook mijn hoogbejaarde vader niet opzadelen met zo'n rit) maar ja, ik zie dat de meningen daarover erg verdeeld zijn.
Het is een onprettig gevoel. Voor haar natuurlijk ook jammer van de vakantie! ( ik ga daar vanuit dat er niks anders speelt )
Ze gaat een keer pf 6 per jaar plus nog 2 vakanties . Dus ja jammer maar voor haar komt er binnenkort vast weer iets.
Voor mij was het na 3 jaar eindelijk er ff uit . Na een echt heftige tijd die nog steeds loopt. En een volgende keer gaat zo weer 2 jaar duren.
En zij heeft nu geen enkel financieel gevolg en ik alles.
Ik zou het andersom echt nooit zo gedaan hebben. Maar dat is tegelijkertijd ook een onredelijk iets. Je kan en mag niet verwachten dat een ander hetzelfde doet als dat ik zou doen. Het voelt nu alleen wel heel karig.
Als ze nou haar best had gedaan zonder resultaat dan voelde het anders. Nu voelt het heel onverschillig.
En ik ben verdrietig dat de vakantie niet doorgaat . Ik was en ben er zo aantoe.
Er zit nog een heel persoonlijk verhaal achter waardoor het voor mij teleurstellend is maar dat is niet iets waar vriendin een aandeel in heeft dus kan en vooral wil ik haar niet " aanrekenen " !
Ginevra schreef op 15-09-2022 om 10:43:
[..]
Ik vind het logisch dat je teleurgesteld bent in dat jullie vakantie niet doorgaat.
Ik vind het iets ingewikkelder of je nou terecht teleurgesteld bent in hoe zij het oplost. Dat heeft gewoon alles te maken met verwachtingen.
Jij verwachtte "we gaan samen"--> teleurstelling terecht
Zij verwachtte misschien "ik haak aan bij MYM's uitje" --> teleurstelling niet terecht. Dat is gewoon een andere gevoelswaarde.
Dus hoe jullie het precies vooraf besproken hebben en wat jullie gewoonten zijn, zou voor mij alle verschil maken. Maar ik meen te lezen dat je sowieso al wat teleurgesteld bent in de vriendschap, mbt dat ziekenbezoek en zo. Klopt dat?
Nou dat was meer uitleg hoe wij met elkaar omgaan hierin. Want er is over en weer zeker heel veel interesse en belangstelling. Sturen een kadootje naar de ander bv.
Dus nee geen teleurstelling hierin.
Elaine68 schreef op 15-09-2022 om 10:38:
Heb je een grote hond? Ik ben ook weleens alleen weggeweest maar ben dan toch een beetje angstig. Als ik een hond had zou ik zeker alleen gaan. Krijg je ook wel wat aanspraak van andere hondenbezitters lijkt me. Misschien kun je een keertje zwemmen ofzo. Hoe lang zou je gaan?
Ik ben nog nooit alleen op vakantie geweest . En in mijn huidige mentale situatie ( bij stress in paniek raken ) is alleen gaan een iets te grote uitdaging. De hond is middelmaat. Ik ben niet bang voor een aanval of zo hoor.
Ik snap dat ze niet meer wil gaan. Herstellen doe ik ook liever thuis; zeker als ik bijna niet kan lopen. Vanuit haar perspectief is het een ongelukkige samenloop van omstandigheden, waarin zij aan het kortste einde trekt, want ze heeft en geen vakantie, en een operatie..
Voor jou is het ontzettend balen, dus in die zin is je gevoel uiteraard terecht. En je hebt het gevoel dat je vriendin onderschat hoe belangrijk, uniek en speciaal deze vakantie voor jou was. Of je dat juist inschat, dat weet ik niet, maar het gevoel is er. Je kunt er weinig mee behalve accepteren dat je je zo voelt, want ik denk dat je zelf al goed inschat dat je er niets mee opschiet dit gevoel bij je vriendin neer te leggen. Als het een ondraaglijk gevoel is, dan moet je naar een manier op zoek om jezelf in de toekomst te beschermen.
Ik ben zelf dusdanig vaak teleurgesteld door vrienden, dat ik me uiteindelijk heb aangewend lage verwachtingen van mensen te hebben, met uitzondering van mijn naaste familie. De meeste mensen zijn gewoon vooral met zichzelf bezig en vinden vriendschappen slechts een kersje op de taart in plaats van een key onderdeel van het beslag. Ik weet niet of lage verwachtingen hebben de beste manier is, maar het heeft voor mij voor nu in ieder geval voor wat rust gezorgd. En soms word je dan positief verrast.
letterkoekje schreef op 15-09-2022 om 10:39:
We gaan het grote probleem in kleine probleempjes delen.
Ik zou aan vriendin vragen of - ALS er een oplossing is voor vervoer van haar tot in jouw woonplaats - ze dan toch nog wil meegaan. Dan weet je al heel veel.
Zegt ze neen, dan ga ik nog niet mee, dan loopt dit verhaal op zijn einde.
Zegt ze ja, heb jij (of zij!) iemand in de omgeving die haar kan vervoeren van bij haar thuis tot bij jou. Dan kan haar vader misschien de laatste 40 km voor zijn rekening nemen om jullie daar te brengen. En is het probleem opgelost.
Anders zou ik ook niet meer weten hoe hier nog kan uitgekomen worden, behalve de voorstellen van andere forumleden (omboeken, etc.)
Ik vroeg en verwacht ook geen oplossing in die zin dat de vakantie nog door kan gaan. Alle opties bekeken en de 3 opties die ik in openingspost schreef zijn overgebleven.
Uiteraard sta ik open voor een oplossing die ik nog niet heb bekeken maar denk niet dat die er is eerlijk gezegd.
Mijn vraag is of mijn gevoel over de afhandeling terecht is?
En daar zijn de meningen over verdeeld.
Gee013 schreef op 15-09-2022 om 10:40:
Maar heb je nu het park al gebeld om te vragen of het omgeboekt kan worden naar een andere week zodat jullie toch samen kunnen gaan?
En anders zou ik inderdaad ook lekker alleen gaan. Wandelen in het bis ernaast, wat hier net genoemd werd eventueel een fiets huren zodat je ook wat verder weg kan... Het is sowieso gewoon fijn om er even uit te zijn lijkt me.
Nee nog niet gedaan omdat ik dan met een alternatieve datum moet komen en die kan ze mij niet geven. Herstel, andere afspraken met mensen , werk.
Dan is het toch een hele rare vraag ? We kunnen geboekte periode niet maar willen graag dat we , kosteloze , nog wel eens weer bellen wanneer het ons wel lukt.
Renmuis schreef op 15-09-2022 om 10:55:
Ik snap dat ze niet meer wil gaan. Herstellen doe ik ook liever thuis; zeker als ik bijna niet kan lopen. Vanuit haar perspectief is het een ongelukkige samenloop van omstandigheden, waarin zij aan het kortste einde trekt, want ze heeft en geen vakantie, en een operatie..
Voor jou is het ontzettend balen, dus in die zin is je gevoel uiteraard terecht. En je hebt het gevoel dat je vriendin onderschat hoe belangrijk, uniek en speciaal deze vakantie voor jou was. Of je dat juist inschat, dat weet ik niet, maar het gevoel is er. Je kunt er weinig mee behalve accepteren dat je je zo voelt, want ik denk dat je zelf al goed inschat dat je er niets mee opschiet dit gevoel bij je vriendin neer te leggen. Als het een ondraaglijk gevoel is, dan moet je naar een manier op zoek om jezelf in de toekomst te beschermen.
Ik ben zelf dusdanig vaak teleurgesteld door vrienden, dat ik me uiteindelijk heb aangewend lage verwachtingen van mensen te hebben, met uitzondering van mijn naaste familie. De meeste mensen zijn gewoon vooral met zichzelf bezig en vinden vriendschappen slechts een kersje op de taart in plaats van een key onderdeel van het beslag. Ik weet niet of lage verwachtingen hebben de beste manier is, maar het heeft voor mij voor nu in ieder geval voor wat rust gezorgd. En soms word je dan positief verrast.
Het is niet perse niet willen van haar maar ze weet niet of het gaat lukken. De kans is klein. En als de pijn nog dusdanig groot is dan wil ze , uiteraard, thuis zijn. Het er komen is ook een obstakel. Zelf kunnen autorijden is zeer waarschijnlijk te snel. Helemaal omdat het ver is.
En dat stuk begrijp ik!
En ja verwachtingen. Mijn valkuil dat ik toch uitga van hoe ik hetzelf zou doen . Dat is toch vrij ver van hoe zij het doet. En dan gaat het fout.
Ik ben vooral ook benieuwd hoe anderen dit zouden aanpakken. Meeste reacties zijn dat ik het moet laten en het is niet anders. Mijn vertaling van de reacties