Huissleutel
vraagje? Ik heb twee kinderen die al het huis uit zijn, nu twijfelen we of we ze een sleutel van het ouderlijk huis zullen geven. Ze willen het zelf wel, maar ik weet het niet. Komen ze te pas en te onpas binnen wandelen. Wat is jullie mening hierover ?
@Biebel: of vind jij dat ik als moeder en schoonmoeder àltijd, onder alle omstandigheden en op elk willekeurig tijdstip bij mijn dochter binnen moet kunnen stappen met de sleutel?
BlairW schreef op 12-01-2023 om 19:16:
[..]
Jij zet je dildo naast de koffie? Echt hoor, mijn ouders mogen hier rustig koffie pakken. Die ontbijten hier ook gewoon als er niemand meer thuis is. Mi casa es su casa. Moet er niet aan denken ook dat mijn ouders me verbieden om iets uit de kast te pakken daar. Dan moet ik mijn vader of moeder roepen als ik een glas nodig heb? Of ze moeten elk drankje voor me inschenken? Nee hoor, ik heb zelf handjes en kan het ook prima zelf. Ik help ook met koken en de tafel dekken enz, dus dan zal ik toch in de kast moeten zijn. En nee, ik snuffel niet in hun kledingkast rond op zoek naar dildo’s of iets dergelijks. Maar de keukenkastjes of buffetkast in de woonkamer als no go area? Neuh….
Als ik al hun koelkast induik vraag ik daar eerst toelating voor. En vraag ik ook toelating voor hetgeen ik neem.
Ik wil niet degene zijn die met het laatste blikje cola gaat lopen dat eigenlijk voor een ander moment of iemand anders bedoeld was. Meestal serveren ze zelf.
Standaard heeft mijn vader de tafel al gedekt als we komen 
. En moet ik uit de potten blijven van mijn moeder, want zij kookt. Ik zal dus enkel in actie schieten als ze dat zelf vragen. Bij het afruimen hetzelfde ... naar de keuken dragen mag nog net, maar de vaatwas inladen doen zij het liefst op hun manier en zelf. Wij zijn te gast.
Dat te gast geldt hier dus ook en je blijft dus uit mijn kasten tenzij ik het zeg of vraag. Ik wil je 1.000 drankjes serveren, maar dan wel liefst zelf. Of ik vis de fles uit de koelkast samen met een stel glazen, zet op tafel en je bedient je aan tafel maar zelf.
En jep, mijn moeder zou in staat zijn (en mijn vader in light-modus) om élke kast in huis open te trekken als ze dan toch aan 't rondneuzen is. En vervolgens ook nog commentaar en kritiek te hebben over de indeling van de kasten, wat er in de kast staat, dat ik dit of dat niet in huis heb, dat die onderbroeken en sokken toch elders of anders opgeborgen moeten én dan wel op haar manier, ... Je blijft dus gewoon maar uit mijn kasten.
Marty1984 schreef op 12-01-2023 om 18:23:
[..]
Daar zou ik toch écht zwaar pissed over zijn.
Je komt mijn huis niet in als ik er niet ben en je gaat al helemaal niet in mijn kasten duiken op zoek naar koffie of weet-ik-wat.
Dat laatste doe je nog niet eens als ik er wél ben. Mijn huis, mijn kasten en ik zal je zelf wel koffie geven als ik er ben. Kan ik nooit meer rustig iets in de kast zetten. Zoals bijvoorbeeld een verjaardags-verrassing. Of mijn dildo
Mij vertrouwde mensen mogen hier koffie pakken met koek maakt met niet uit. Ook als ik er niet ben.
Kinderen die met vrienden thuis komen mogen ook gerust de vrienden wat aanbieden maar ik wil dan niet dat die vrienden bij het eerste bezoek al in de kasten duiken. Dat weten de kinderen. Een vriendin van dochter komt hier al 15 jaar over de vloer die maakt thee voor zichzelf, weet waar de koektrommel staat een bedient zichzelf. Heel grappig als er geen open fles frisdrank is dan vraagt ze of ze dat mag openmaken.
Hier in de regio heeft ieder dorp een week of meer najaarsfeesten. Die tien dagen dat er hier feesten zijn ( lees kermis, wielergala, harddraverij, skelterrace, schaaktoernooi, fietstocht enz) woon ik 4 dagen aan het evenemententerrein. Dan is het hier en komen en gaan van familie. Ooms, tantes, neven, nichten, goede vrienden. Iedereen mag hier naar de wc en een kop koffie pakken ook als ik er even niet ben. Ik voorzie in koffie en thee, de langslopende familie houdt de schaal oliebollen gevuld.
Niemand die ongewenst in kasten op zoek gaat naar andere dingen.
Biebel schreef op 12-01-2023 om 15:34:
[..]
Zoals ik al zei ja. Sleutel afgeven staat voor mij voor Jij hoort er niet meer bij, jij bent visite vanaf nu.
Al snap ik je vraag niet helemaal, want kinderen hebben de sleutel toch al
TO vraagt zich af of ze heb een sleutel moet geven. Ik heb dus de indruk dat haar kinderen op dit moment geen sleutel hebben.
Marty1984 schreef op 12-01-2023 om 19:34:
[..]
Als ik al hun koelkast induik vraag ik daar eerst toelating voor. En vraag ik ook toelating voor hetgeen ik neem.
Ik wil niet degene zijn die met het laatste blikje cola gaat lopen dat eigenlijk voor een ander moment of iemand anders bedoeld was. Meestal serveren ze zelf.
Standaard heeft mijn vader de tafel al gedekt als we komen
Dat te gast geldt hier dus ook en je blijft dus uit mijn kasten tenzij ik het zeg of vraag. Ik wil je 1.000 drankjes serveren, maar dan wel liefst zelf. Of ik vis de fles uit de koelkast samen met een stel glazen, zet op tafel en je bedient je aan tafel maar zelf.
En jep, mijn moeder zou in staat zijn (en mijn vader in light-modus) om élke kast in huis open te trekken als ze dan toch aan 't rondneuzen is. En vervolgens ook nog commentaar en kritiek te hebben over de indeling van de kasten, wat er in de kast staat, dat ik dit of dat niet in huis heb, dat die onderbroeken en sokken toch elders of anders opgeborgen moeten én dan wel op haar manier, ... Je blijft dus gewoon maar uit mijn kasten.
Maar dan is dat dus gewoon het probleem. Dat doet mijn moeder niet en ik doe dat ook niet bij hen. En dus mogen we gewoon bij elkaar in de kast komen, want we vertrouwen elkaar daarin.
Herfstappeltaart schreef op 12-01-2023 om 19:22:
@Biebel: of vind jij dat ik als moeder en schoonmoeder àltijd, onder alle omstandigheden en op elk willekeurig tijdstip bij mijn dochter binnen moet kunnen stappen met de sleutel?
Ik denk dat je het overdrijft om een punt te maken? Want de sleutel hebben wil nog niet zeggen er altijd gebruik van te maken. Anders gezegd; als mijn kind of mijn ouders het nodig vinden om bij nacht en ontij bij mij binnen te komen, dan hebben we het er naderhand over waarom dat nodig was en waarschijnlijk ben ik dan alleen maar blij dat ze dat gedaan hebben. En als ze langskomen op een moment dat niet uitkomt; dan laat ik ze dat ook gewoon weten.
Wat me opvalt; mensen die niet de sleutel delen zijn heel bang voor onverwacht bezoek op onhandige momenten. Dat komt niet eens bij me op dat dat kan gebeuren plus dat het hebben van een sleutel niet uitsluit dat je even overlegt of iets laat weten. Of dus het risico loopt dat je iemand in pyjama of rare onesie treft.
Terwijl voor mij het koude en afstandelijke overheerst, van een stiefouder die de kinderen van de partner wantrouwt en ze niet de kans biedt om hen te helpen als dat nodig is.
Biebel schreef op 12-01-2023 om 21:20:
[..]
Ik denk dat je het overdrijft om een punt te maken? Want de sleutel hebben wil nog niet zeggen er altijd gebruik van te maken. Anders gezegd; als mijn kind of mijn ouders het nodig vinden om bij nacht en ontij bij mij binnen te komen, dan hebben we het er naderhand over waarom dat nodig was en waarschijnlijk ben ik dan alleen maar blij dat ze dat gedaan hebben. En als ze langskomen op een moment dat niet uitkomt; dan laat ik ze dat ook gewoon weten.
Wat me opvalt; mensen die niet de sleutel delen zijn heel bang voor onverwacht bezoek op onhandige momenten. Dat komt niet eens bij me op dat dat kan gebeuren plus dat het hebben van een sleutel niet uitsluit dat je even overlegt of iets laat weten. Of dus het risico loopt dat je iemand in pyjama of rare onesie treft.
Terwijl voor mij het koude en afstandelijke overheerst, van een stiefouder die de kinderen van de partner wantrouwt en ze niet de kans biedt om hen te helpen als dat nodig is.
Eerst verwijt je mij een kind uit het gezin te zetten als ik zeg dat ik het in de toekomst graag wil weten als ze op rare tijden langskomen.
Als ik deze post van jou lees dan wil je er ook over praten als besproken op onhandige tijden langs wil komen.
Dan zitten we toch bijnahetzelfde in de wedstrijd? Ik geef een verwachting aan en jij wil en correctief gesprekje als het al fout is gegaan.
Ik prefereer mijn manier jij de jouwe dat mag.
Bakblik schreef op 12-01-2023 om 21:28:
[..]
Eerst verwijt je mij een kind uit het gezin te zetten als ik zeg dat ik het in de toekomst graag wil weten als ze op rare tijden langskomen.
Als ik deze post van jou lees dan wil je er ook over praten als besproken op onhandige tijden langs wil komen.
Dan zitten we toch bijnahetzelfde in de wedstrijd? Ik geef een verwachting aan en jij wil en correctief gesprekje als het al fout is gegaan.
Ik prefereer mijn manier jij de jouwe dat mag.
Ik verwijt jou niks, ik let uit dat het voor mij voelt als kind uit gezin zetten. Dat jij het anders voelt of bedoelt is toch prima, maar als to om meningen vraagt is dit de mijne. Ik leg zelfs nog uit waar dat vandaan komt
Het belangrijkste verschil blijft dat ik uitga van het beoordelingsvermogen van ouders en kind, dat ze zelf kunnen inschatten wanneer het wel of niet handig is om binnen te stappen. Of misschien niet handig maar wel nodig. Want nee, ik geloof niet dat correctieve gesprekken met volwassenen nodig zijn, hooguit het vergroten van begrip voor elkaars gedachte.
En met dat vertrouwen geef ik ze de sleutel.
Jij gaat er in je keuze vanuit dat je zelf wil bepalen of het je uitkomt dat ze langskomen. Dat is voor mij toch echt iets anders; ik ga uit van de common sense van mijn dierbaren, het lijkt alsof jij het juist liever zelf bepaalt.
Marty1984 schreef op 12-01-2023 om 19:34:
[..]
Als ik al hun koelkast induik vraag ik daar eerst toelating voor. En vraag ik ook toelating voor hetgeen ik neem.
Ik wil niet degene zijn die met het laatste blikje cola gaat lopen dat eigenlijk voor een ander moment of iemand anders bedoeld was. Meestal serveren ze zelf.
Standaard heeft mijn vader de tafel al gedekt als we komen
Dat te gast geldt hier dus ook en je blijft dus uit mijn kasten tenzij ik het zeg of vraag. Ik wil je 1.000 drankjes serveren, maar dan wel liefst zelf. Of ik vis de fles uit de koelkast samen met een stel glazen, zet op tafel en je bedient je aan tafel maar zelf
Poeh ik ben toch blij dat dit bij mijn moeder thuis niet is. We helpen allemaal mee met tafeldekken/afruimen wanneer we daar standaard op dinsdag eten. We wonen er niet, maar ik voel me daar ook niet te gast.
Mijn beste vriendin komt hier wel eens binnen als ze naar toilet moet en mag zelf drinken pakken etc. Ook als ik er niet ben.
Van mijn vaders huis heb ik trouwens geen sleutel maar zal ik ook niet onverwachts langsgaan of zelf drinken pakken maar daar voel ik me ook te gast.
Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om een huissleutel te gebruiken zonder dat er eerst contact is geweest met de bewoner(s).
Ik heb ook van diverse buren een sleutel maar die gebruik ik echt niet. Ook niet om een aangenomen pakje bij ze binnen te leggen. Tenzij ze hebben gevraagd omdat ze een paar dagen weg zijn ofzo. Of als het brandalarm afgaat, dan ga ik onaangekondigd naar binnen, alhoewel ik zelfs dan nog even app. Maar anders, echt niet.
Van mijn huis hebben diverse mensen een sleutel en als we even absoluut niet gestoord willen worden, 
gaat de knip op de voordeur. Terwijl er nog nooit iemand onaangekondigd is komen binnenwandelen.
Herfstappeltaart schreef op 12-01-2023 om 19:15:
[..]
Ik vind dit een ontzettend ongenuanceerde redenatie. Mijn kinderen horen er zeker bij, altijd. Maar zowel zij als wij hebben recht op privacy.
En als je kinderen wel een sleutel hebben zijn ze niet te vertrouwen als het gaat om het respecteren van je privacy?
Bakblik schreef op 12-01-2023 om 21:28:
[..]
Eerst verwijt je mij een kind uit het gezin te zetten als ik zeg dat ik het in de toekomst graag wil weten als ze op rare tijden langskomen.
Als ik deze post van jou lees dan wil je er ook over praten als besproken op onhandige tijden langs wil komen.
Dan zitten we toch bijnahetzelfde in de wedstrijd? Ik geef een verwachting aan en jij wil en correctief gesprekje als het al fout is gegaan.
Ik prefereer mijn manier jij de jouwe dat mag.
Dit scheelt mij typen Biebel. Eens met Bakblik.
Tijgeroog schreef op 13-01-2023 om 00:35:
[..]
En als je kinderen wel een sleutel hebben zijn ze niet te vertrouwen als het gaat om het respecteren van je privacy?
Mijn kinderen hèbben een sleutel. Lees mijn bijdragen even goed.
Ik krijg het gevoel dat er in dit topic enorm langs elkaar heen gediscussieerd wordt.
Ik heb gewoon de huissleutel van mijn ouders, zij niet van mij, maar mocht het nodig zijn mogen ze hem zo hebben. Ik heb de mijne gewoon nooit ingeleverd en zij hebben hier nooit hoeven zijn als ik er niet was.
Maar wij staan nooit zomaar onaangekondigd bij elkaar voor de deur (Zal dat Hollandse wel zijn 
). Mensen weten ook dat ik dat niet prettig vind. We komen ook niet zomaar bij elkaar binnen, tenzij we een afspraak hebben. Iemand die in mijn huis gaat koffie drinken terwijl ik er niet ben zou ik echt heel onprettig vinden. Maar dit zijn ook dingen die we van elkaar weten, dus ze gebeuren ook niet.