Huissleutel

Zuster2021 schreef op 12-01-2023 om 13:00:

[..]

Dit dus, privacy samen met mijn man, en natuurlijk zijn de kinderen dag en nacht welkom. Maar is het zo raar om het bezoekje aan te kondigen , mwah vind ik niet hoor. Man en ik hebben ook nog een leven naast de kinderen . Sleutel is idd makkelijk bij eventuele situaties waarbij het nodig is dat ze makkelijk in huis kunnen

Komt vast ook vanwege opvoeding (Brabants). Mijn schoonouders (boven de rivieren) willen dat we het aankondigen. Mijn ouders vinden alles prima. Ik vind ook alles prima, je stapt maar binnen hoor. Dat is hoe ik ben opgevoed. Man neemt steeds meer mijn opvoeding mee over. Hij is ook liever bij mijn ouders dan bij zijn eigen ouders

BlairW maar dan heeft het dus praktisch nut. Da's weer wat anders dan vrijheid, blijheid, je komt maar binnenvallen wanneer het jou uitkomt.

Biebel schreef op 12-01-2023 om 14:04:

Ik vind dat mijn kinderen altijd thuis welkom zijn, hoe oud ook, of ze hun vestigingsadres hier hebben of elders. De sleutel terugvragen staat voor mij gelijk aan heel demonstratief melden aan je kind dat ze geen deel meer uitmaken van je gezin, terwijl het voor anderen gelijk zal staan aan je hoort niet meer bij het huishouden.

Wij hebben dan ook allemaal sleutel van mijn ouders. Hadden die niet van schoonouder, sinds die samenwoonde met een stiefouder die koud en afstandelijk was. Wat dan weer paste bij dat diegene het niet nodig vond om de sleutel te delen. Jullie je zin, dus belden we de sleutelmaker toen de een met een longontsteking in het ziekenhuis lag en de ander met een gebroken heup op de grond in de keuken.

Over privacy; waarom is het erg dat het gezin van je dochter je ziet als je op je zaterdagochtend outfit even zit uit te brakken op de bank? Dat zagen ze ook toen ze nog thuis woonden, dus waarom is dat nu dan ineens wel erg? Voor mij leest dat alsof je voor je kinderen de schijn hoog moet houden?

Zelfde geldt voor dat je dan nooit ongestoord seks op rare plekken kunt hebben. Hoe heb je het dan de 25 jaar ervoor gedaan? Hoe kwam er dan een tweede of derde kind? Of is die behoefte er pas als de kinderen de deur uit zijn?

Grotere/ volwassen kinderen willen daar gewoon geen getuige van zijn, dat hoort bij het losmaken denk ik.  

Ruim twee jaar geleden zijn wij, nadat ons bed "gerepareerd" was door de beddenwinkel,  met donderend geraas door het bed gezakt daar waren de toen pubers getuige van. Ze voelden zich heel opgelaten. Kan mij dat ook nog wel van vroeger herinneren, je wilt gewoon niet weten wat je ouders doen op dat gebied.  Niet wat,niet wanneer en niet hoe,  dat is privé. Kinderen komen niet onaangekondigd onze slaapkamer binnen en wij liggen niet op de keukentafel als zij mogelijk thuis kunnen komen. Rekening houden met elkaar. 

Herfstappeltaart schreef op 12-01-2023 om 12:18:

[..]

Lees mijn bijdrage even. Niks geheim, gewoon een kwestie van elkaars privacy respecteren.

Mijn kinderen zijn altijd welkom

Lieveheersbeest schreef op 12-01-2023 om 13:40:

BlairW maar dan heeft het dus praktisch nut. Da's weer wat anders dan vrijheid, blijheid, je komt maar binnenvallen wanneer het jou uitkomt.

Ik kom bij schoonouders wel ook af en toe onaangekondigd binnen hoor. Als ik even wat moet afgeven bijvoorbeeld. Bij mijn ouders 1 keer gedaan, als verrassing op de stoep gestaan. 

Bakblik schreef op 12-01-2023 om 14:17:

[..]

Grotere/ volwassen kinderen willen daar gewoon geen getuige van zijn, dat hoort bij het losmaken denk ik.

Ruim twee jaar geleden zijn wij, nadat ons bed "gerepareerd" was door de beddenwinkel, met donderend geraas door het bed gezakt daar waren de toen pubers getuige van. Ze voelden zich heel opgelaten. Kan mij dat ook nog wel van vroeger herinneren, je wilt gewoon niet weten wat je ouders doen op dat gebied. Niet wat,niet wanneer en niet hoe, dat is privé. Kinderen komen niet onaangekondigd onze slaapkamer binnen en wij liggen niet op de keukentafel als zij mogelijk thuis kunnen komen. Rekening houden met elkaar.

Maar dat rekening houden met elkaar (en de kwaliteit van je bed) deed je toch al toen ze nog thuiswoonde? Dat verandert dan toch niet als ze elders wonen? Ik vind het sowieso wel prettig dat ik van niemands seksleven wat mee krijg, maar om daar nou een kind uit mijn gezin te zetten. 

Of zie je het vertrek van je kind als een soort vrijbrief (pun intended) om nu ineens elke kamer in te wijden? Her ligt misschien aan mijn Boerse/Brabantse afkomst maar veel mensen komen hier achterom, dus die knip op de achterdeur bij wijze van niet storen, gebruiken we al. 

En als het dan toch over aanvallend communiceren gaat; waarom is het niet meer mogelijk rekening te houden met elkaar als je de sleutel deelt terwijl je ergens niet meer woont?

Biebel schreef op 12-01-2023 om 14:41:

[..]

Ik vind het sowieso wel prettig dat ik van niemands seksleven wat mee krijg, maar om daar nou een kind uit mijn gezin te zetten.

Zie je het niet geven van een voordeursleutel als het uit het gezin zetten van je kind?

Lieveheersbeest schreef op 12-01-2023 om 15:15:

[..]

Zie je het niet geven van een voordeursleutel als het uit het gezin zetten van je kind?

Zoals ik al zei ja. Sleutel afgeven staat voor mij voor Jij hoort er niet meer bij, jij bent visite vanaf nu. 
Al snap ik je vraag niet helemaal, want kinderen hebben de sleutel toch al?

Maar zoals je kunt lezen kregen wij ook niet de sleutel van stief-schoonouder en dat paste bij het koude karakter van die relatie. 

Biebel schreef op 12-01-2023 om 14:04:

Ik vind dat mijn kinderen altijd thuis welkom zijn, hoe oud ook, of ze hun vestigingsadres hier hebben of elders. De sleutel terugvragen staat voor mij gelijk aan heel demonstratief melden aan je kind dat ze geen deel meer uitmaken van je gezin, terwijl het voor anderen gelijk zal staan aan je hoort niet meer bij het huishouden.

Wij hebben dan ook allemaal sleutel van mijn ouders. Hadden die niet van schoonouder, sinds die samenwoonde met een stiefouder die koud en afstandelijk was. Wat dan weer paste bij dat diegene het niet nodig vond om de sleutel te delen. Jullie je zin, dus belden we de sleutelmaker toen de een met een longontsteking in het ziekenhuis lag en de ander met een gebroken heup op de grond in de keuken.

Over privacy; waarom is het erg dat het gezin van je dochter je ziet als je op je zaterdagochtend outfit even zit uit te brakken op de bank? Dat zagen ze ook toen ze nog thuis woonden, dus waarom is dat nu dan ineens wel erg? Voor mij leest dat alsof je voor je kinderen de schijn hoog moet houden?

Zelfde geldt voor dat je dan nooit ongestoord seks op rare plekken kunt hebben. Hoe heb je het dan de 25 jaar ervoor gedaan? Hoe kwam er dan een tweede of derde kind? Of is die behoefte er pas als de kinderen de deur uit zijn?

Het gezin van mijn dochter bestaat ook uit een schoonzoon. Ik hou geen schijn op en mijn kinderen zijn geen kinderen meer. Ik ben gewoon gesteld op mijn privacy en ik denk dat mijn kinderen en schoonkinderen ook zelf helemaal niet zitten wachten op onverwachte omstandigheden. En ik denk ook (ik weet het wel zeker) dat het omgekeerd precies hetzelfde is. Mijn dochter is ook niet blij als ik onaangekondigd op een raar tijdstip met de sleutel hun privéleven binnenloop. Dat doe je gewoon niet. Natuurlijk hebben we sleutels van elkaar, maar die worden met respect gebruikt.

Marty1984 schreef op 12-01-2023 om 18:23:

[..]

Daar zou ik toch écht zwaar pissed over zijn.

Je komt mijn huis niet in als ik er niet ben en je gaat al helemaal niet in mijn kasten duiken op zoek naar koffie of weet-ik-wat.

Dat laatste doe je nog niet eens als ik er wél ben. Mijn huis, mijn kasten en ik zal je zelf wel koffie geven als ik er ben. Kan ik nooit meer rustig iets in de kast zetten. Zoals bijvoorbeeld een verjaardags-verrassing. Of mijn dildo .

Mij zou het echt niet uitmaken, maar dat is denk ik ook omdat ik het gewend ben dat mijn ouders vroeger een hele dag per week in huis waren om op te passen. En soms wel twee. En dan werd er ook gekookt, koffie gedronken, mijn vader deed wat klusjes in huis of in de tuin. Hij weet altijd beter waar iets staat in de garage en de tuin dan ikzelf. En ik vertrouw mijn ouders, die zouden echt nooit in kasten gaan neuzen of in de slaapkamer of zo. 

Biebel schreef op 12-01-2023 om 15:34:

[..]

Zoals ik al zei ja. Sleutel afgeven staat voor mij voor Jij hoort er niet meer bij, jij bent visite vanaf nu.
Al snap ik je vraag niet helemaal, want kinderen hebben de sleutel toch al?

Maar zoals je kunt lezen kregen wij ook niet de sleutel van stief-schoonouder en dat paste bij het koude karakter van die relatie.

Ik vind dit een ontzettend ongenuanceerde redenatie. Mijn kinderen horen er zeker bij, altijd. Maar zowel zij als wij hebben recht op privacy.

Marty1984 schreef op 12-01-2023 om 18:23:

[..]

Daar zou ik toch écht zwaar pissed over zijn.

Je komt mijn huis niet in als ik er niet ben en je gaat al helemaal niet in mijn kasten duiken op zoek naar koffie of weet-ik-wat.

Dat laatste doe je nog niet eens als ik er wél ben. Mijn huis, mijn kasten en ik zal je zelf wel koffie geven als ik er ben. Kan ik nooit meer rustig iets in de kast zetten. Zoals bijvoorbeeld een verjaardags-verrassing. Of mijn dildo .

Jij zet je dildo naast de koffie? Echt hoor, mijn ouders mogen hier rustig koffie pakken. Die ontbijten hier ook gewoon als er niemand meer thuis is. Mi casa es su casa. Moet er niet aan denken ook dat mijn ouders me verbieden om iets uit de kast te pakken daar. Dan moet ik mijn vader of moeder roepen als ik een glas nodig heb? Of ze moeten elk drankje voor me inschenken? Nee hoor, ik heb zelf handjes en kan het ook prima zelf. Ik help ook met koken en de tafel dekken enz, dus dan zal ik toch in de kast moeten zijn. En nee, ik snuffel niet in hun kledingkast rond op zoek naar dildo’s of iets dergelijks. Maar de keukenkastjes of buffetkast in de woonkamer als no go area? Neuh….