Hoe wist jij dat je man vreemdging.
Goede avond ,
Sinds begin vorig jaar heb ik een enorm onderbuikgevoel dat mijn man, waar ik 14 jaar mee samen ben , vreemdgaat . Hij is heel lief voor me en zorgt goed voor me. Nu ben ik zelf eerlijk gezegd enorm wantrouwend , heb psychische klachten en ben zeer onzeker. Harde bewijzen heb ik niet . Er is laatst wel iets verdwenen uit huis , waar hij niets van wist. Opeens was het weer terug. Het is iets wat je zou kunnen gebruiken om vreemdgaan te maskeren. Aan zijn gedrag merk ik niets. Hoewel , hij werkt in ploegen. Toen hij ineens meerdere avonden in de week moest werken , plus heel het weekend, vond ik dat gek. Maargoed in theorie zou dat mogelijk moeten zijn. Ook zijn telefoon, die veel meldingen gaf . Dat is nu over , na een nieuwe telefoon gekocht te hebben en bepaalde instellingen te hebben gewijzigd. Ik ben zo onderhand paranoia en zit vol met stress. Hem confronteren heb ik al diverse malen gedaan. Dit leidt tot ruzie of hij geeft aan dat hij niet zo is en niet vreemdgaat . Help , erachter komen is onmogelijk. Maar hoe kom ik van dit gek makende gevoel af ? Bewijzen zijn er niet nogmaals. Kan je gevoel je zo erg in de maling nemen? Ik slaap ook allang ontzettend slecht en het lijkt of dit dat wantrouwen ook in de hand kan spelen.
Het lijkt erop alsof het inderdaad niet waar is en jezelf gek maakt. Hoe zijn die gedachten begonnen? Had je toen wel iets ‘concreets’. Ik ben zelf wel van uit uitzoekende soort, maar als je niets vindt, moet je dat ook geloven.
wat was er verdwenen uit huis wat je kan gebruiken om vreemdgaan mee te maskeren?
ben erg benieuwd!
Verder , je moet actief besluiten en kiezen hem te vertrouwen. Doe dat!
Bingokaart schreef op 20-01-2023 om 21:31:
[..]
Ik zeg dan ik ben zo bang dat je vreemdgaat. Dan kijkt hij me niet aan en dan denk ik meteen dat hij liegt .
Misschien moet je hiermee eens aan de slag gaan.
Wat zou er nog zo erg zijn aan zijn vreemdgaan als je zeker wist dat hij elke nacht met jouw in bed lag?
To, ik raad je aan om deze gedachten met je behandelaar en anders je huisarts te bespreken. Of je man vreemdgaat of niet, is niet de belangrijkste vraag. Jij wordt er paranoia van en je gaat op een ongezonde manier met de situatie om.
Kijk of je via die weg de juiste hulp kunt krijgen.
Ik heb nog nooit een vreemdgaande man gehad. Hij keek wel naar vrouwelijk schoon, onzichtbaar. Want als ik hem attent maakte op een beauty dan antwoordde hij dat hij die allang gespot had.
Hij had ook twee vriendinnen, één die hij geholpen had toen ze telkens relatieproblemen had en een collega. Ik ben er een paar keer geweest maar was niet zo geïnteresseerd in ze. Later zijn die contacten verwaterd.
Ik was niet bang dat hij mij zou inruilen voor een van die twee. Zo waren die contacten niet. Hij was ontzettend aardig tegen ze maar ik kon me niet voorstellen dat hij ze stiekem zou aaien op intieme plekken ofzo. 
Dat zou ook ontzettend stom zijn want zo'n goeie als ik zou hij niet makkelijk meer vinden dus hij had er wel wat trouw voor over. 
TO als een man gelukkig met je is dan wil hij dat graag voortzetten. Hij gaat dan zijn best doen dat jij niet met de relatie gaat stoppen want hij wil huisje boompje beestje met jou. Dus dan gaat hij niet vreemd want hij weet wat hij dan op het spel zet. Op de een of andere manier ben jij zo extreem onzeker dat jij niet je charmante rustige ik bent waar hij voor gekozen heeft. En dan begeef je je op glad ijs. Ik zou inderdaad therapie starten. En of hij de ware voor je is blijkt vanzelf wel.
hij heeft een paar o schuldige dingen tegen me gezegd die hij in het begin van de relatie ook tegen me zei. Een mens is een mens. Die praat en zegt onbewust misschien wel jaren later hetzelfde nog eens. Mijn zieke hoofd denkt dan dat dat overblijfselen van een ex zijn, woorden die hij meenam naar de volgende relatie. En ik miste een paar dekentjes uit huis ,overal gezocht en nergens gevonden. Daar liggen we altijd onder op de bank. Maanden kwijt geweest en nu plotseling weer terug..terwijl ik heel het huis heb doorzocht. Dan denkt mijn hoofd daar heeft hij met iemand anders iets mee gedaan, om ergens onder te leggen ofzo. Inderdaad ben ik volkomen.paranoia hierdoor en zie alles met wantrouwen aan. Een deken is natuurlijk geen bewijs van vreemdgaan. Ik heb eigenlijk al jaren en jaren therapie. Nog steeds geen diagnose. Svp niet quoten
je gaat hem echt echt kwijt raken als je zo doorgaat
gebruik je anticonceptie? Zijn het ook je hormonen die je zo gek maken of alleen je verleden en je psyche?
Ga besluiten rationeel; ik vertrouw hem.
je kan toch op een normale manier vragen waar hij die dekens gevonden heeft? Als ik het hele huis doorzoek en opeens is het er weer ben ik oprecht benieuwd waar het lag.
in de wiskunde en het strafrecht is het veel lastiger om te bewijzen dat iets niet waar of gebeurd is, dan dat het wel waar is.
Ofwel; je zult met je huidige gedachtengang nooit overtuigd raken dat hij trouw is, want je zult altijd denken/lezen/vermoeden dat er toch nog iets is waardoor hij schuldig is. Of je er nou een of vijftien detectives, spyware of wat dan ook op afstuurt, jij bent nooit tevreden en zIt vast in de overtuigingl dat hij vreemd gaat. Die overtuiging voed je ook elke dag door je zelfs druk te maken over dekens.
Als je behandelaar je niet kan helpen bij dat zo obsessief bezig zijn met vreemd gaan van je man, dan zit er maar één ding op. Weggaan bij je man. Want dan is je diepe overtuiging dat deze man niet goed voor je is zo groot, dat het enige wat je rust kan geven is om aan te nemen dat het zo is en daar dan naar handelen.
Dan zou het zomaar kunnen dat je een hondstrouwe vent rust geeft. Of een vreemdganger de ruimte. Maar dat maakt niet meer uit, want jij hebt dan de rust dat je je daar niet meer druk om hoeft te maken. Al loop je het risico dan je obsessie op iets anders te richten (smetvrees, complot theorieën, of iets anders dat goede voedingsbodem vindt in angst, paranoia en vastbijten in de gedachte dat iets of iemand slecht voor je is)
Samengevat; niemand gaat je het antwoord geven. Je kunt alleen zelf met je behandelaar, gaan onderzoeken waar die obsessie en paranoia vandaan komt en wat je daarmee moet. Als je dat niet wil of kunt opgeven, trek dan je conclusie.
ik ben wel blij met jullie eerlijke oprechte adviezen. Bedankt daarvoor
Aviendha schreef op 21-01-2023 om 10:22:
je kan toch op een normale manier vragen waar hij die dekens gevonden heeft? Als ik het hele huis doorzoek en opeens is het er weer ben ik oprecht benieuwd waar het lag.
Hij wordt dan heel boos en zegt dat hij het niet weet. Ik ben dan overtuigd van je weet het wel want ik heb heel het huis overhoop gespit. Maar begrijp hem evengoed om alweer de schuld te krijgen van iets wat hij niet gedaan heeft. Ik vind het zo erg allemaal maar de dwanggedachten zijn zo sterk.
Biebel schreef op 21-01-2023 om 10:43:
in de wiskunde en het strafrecht is het veel lastiger om te bewijzen dat iets niet waar of gebeurd is, dan dat het wel waar is.
Ofwel; je zult met je huidige gedachtengang nooit overtuigd raken dat hij trouw is, want je zult altijd denken/lezen/vermoeden dat er toch nog iets is waardoor hij schuldig is. Of je er nou een of vijftien detectives, spyware of wat dan ook op afstuurt, jij bent nooit tevreden en zIt vast in de overtuigingl dat hij vreemd gaat. Die overtuiging voed je ook elke dag door je zelfs druk te maken over dekens.
Als je behandelaar je niet kan helpen bij dat zo obsessief bezig zijn met vreemd gaan van je man, dan zit er maar één ding op. Weggaan bij je man. Want dan is je diepe overtuiging dat deze man niet goed voor je is zo groot, dat het enige wat je rust kan geven is om aan te nemen dat het zo is en daar dan naar handelen.
Dan zou het zomaar kunnen dat je een hondstrouwe vent rust geeft. Of een vreemdganger de ruimte. Maar dat maakt niet meer uit, want jij hebt dan de rust dat je je daar niet meer druk om hoeft te maken. Al loop je het risico dan je obsessie op iets anders te richten (smetvrees, complot theorieën, of iets anders dat goede voedingsbodem vindt in angst, paranoia en vastbijten in de gedachte dat iets of iemand slecht voor je is)
Samengevat; niemand gaat je het antwoord geven. Je kunt alleen zelf met je behandelaar, gaan onderzoeken waar die obsessie en paranoia vandaan komt en wat je daarmee moet. Als je dat niet wil of kunt opgeven, trek dan je conclusie.
Eens.
Je bent om een of andere reden onzeker over je relatie. Maakt niet uit of dat door hem of door jou komt. Die voortdurende twijfel, is wat jou ongelukkig maakt. Als je die onzekerheid niet op kan lossen, is het verstandig de relatie te beëindigen.
Bingokaart schreef op 21-01-2023 om 10:55:
[..]
Hij wordt dan heel boos en zegt dat hij het niet weet. Ik ben dan overtuigd van je weet het wel want ik heb heel het huis overhoop gespit. Maar begrijp hem evengoed om alweer de schuld te krijgen van iets wat hij niet gedaan heeft. Ik vind het zo erg allemaal maar de dwanggedachten zijn zo sterk.
hm dat vind ik wel een rode vlag
MRI schreef op 21-01-2023 om 12:57:
[..]
hm dat vind ik wel een rode vlag
Nouja.. als je wel vaker dingen naar je hoofd geslingerd krijgt waarvan je niks weet, kan ik me voorstellen dat je op een bepaald moment wel klaar bent daarmee.
MRI schreef op 21-01-2023 om 12:57:
[..]
hm dat vind ik wel een rode vlag
Na één keer vragen misschien. Maar na meerdere keren? Dan zou ik er ook wel een keer klaar mee zijn.