Hoe rouwen om iemand die nog wel bestaat?
Korte situatieschets: kerst vorig jaar is na een (in mijn ogen) klein meningsverschil broertje (bijna 40) boos weggelopen en heeft daarna alle contact verbroken. Ik heb meerdere malen contact gezocht, alles wordt genegeerd, weggedrukt, ik ben van al zijn social media verwijderd/geblokkeerd.
Ik heb het rust gegeven, hem ruimte gegeven en ten slotte de bal bij hem gelegd. Ik mis je, de deur staat open, ik hoor graag wat je dwars zit. Want ik heb werkelijk waar geen idee. Heb hier eerder al een topic over geopend. Dit meningsverschil kan het nooit zijn. Er zit iets onder. En ik weet niet wat.
Het is heel duidelijk dat hij geen contact wil, hoewel ik van gezamenlijke kennissen hoor dat hij verbaasd is dat ik bijv bij hen vraag hoe het met hem gaat. Want ik kan dat toch aan hem vragen? Doe ik dat, dan word ik genegeerd. Het onderwerp "broertje" is bij anderen nu dus ook van tafel. Iedereen doet alsof er niks aan de hand is. Ik vraag er niet meer naar.
Maar ik heb er zelf ontzettend veel verdriet van. Ik heb een jaar lang gedacht dat als we elkaar tegenkomen, als hij toch feliciteert met de verjaardag van de kinderen, als toch die nieuwjaarswens komt... maar het komt niet. En na een week vol tranen komt het besef dat ik echt afscheid moet nemen van het idee dat het wel weer goed komt.
Ik heb gelezen over vervreemding binnen het gezin en de rouw die daarbij komt kijken. Maar hoe rouw je om iemand die gewoon nog bestaat? Die zo zichtbaar wordt verzwegen als ik er ben bij gezamenlijke kennisen of familie, die hem uiteraard gewoon zien. Hoe neem je afscheid terwijl je niet weet waarom je dat afscheid moet nemen?
Leven jullie ouders nog?
Rondstruiner schreef op 01-01-2023 om 17:02:
[..]
Jij gaf wel uitleg, dat is dus een andere situatie, daar heb ik het helemaal niet over. Ik vind het vervelend dat je me nu als een soort potentiële stalker neerzet. In jouw situatie is het inderdaad respectloos om aan te dringen en iemand lastig te vallen, ook al bevalt de uitleg je niet.
Maar geen uitleg geven aan je bloedeigen zus of broer mits je geen nare geschiedenis met elkaar hebt natuurlijk, dat is minstens zo respectloos. En ook die mensen bestaan.
Zo zet ik je helemaal niet neer, dat is je eigen gevoel. Geen uitleg is laf en vervelend maar je hebt helaas geen recht op uitleg. En als iemand geen contact meer wil is daar een reden voor. Hoe moeilijk om dat te respecteren en zeker niet iemand bij zijn huis te benaderen. Een plek waar iemand zich fijn moet kunnen voelen. Dat doe je gewoon niet.
Maar ik lees wel dat de meesten hier, zeker de mensen die zeggen gewoon naar het huis gaan of nog een keer een kaartje enz totaal geen ervaring hebben met deze situatie. Ik heb die wel. En vanuit kant van broer van to zeg ik: laat hem met rust. Je maakt het juist erger door contact te zoeken. To kan beter hulp zoeken om de situatie voor haarzelf een plek te gaan geven.
Sterkte To. Ik hoop echt dat je hulp gaat zoeken en het een plek kunt gaan geven. Ik ga dit topic blokkeren. Het werkt teveel ellende bij me op.
PinkFlower schreef op 01-01-2023 om 16:53:
[..]
Dat denk ik ook. En echt ga niet langs. Dat kan het alleen maar erger maken dan het nu is. Iemand zegt met bloemen. Ik had de bloemen naar zijn hoofd gesmeten als mijn broer dat had gedaan want: wel deel van geen contact begrijp je niet?
Geen uitleg is super rot voor je. Maar het is al een jaar zo. Ik verwacht niet dat je ook nog maar enig uitleg gaat krijgen. Afsluiten is dan heel erg lastig maar ik denk dat een praktijkondersteuner een goede eerste stap is. Hij/zij kan je ook evt door verwijzen naar andere hulp.
Jouw situatie is niet de norm voor iedereen. Wat voor jou goed is, is niet per se goed voor de rest van de wereld.
Kijk eens naar het programma het familiediner, zou ik zeggen. Genoeg situaties waarin broers, zussen, zelfs ouder en kind elkaar jaren niet zien, gewoon uit angst, of uit koppigheid, of geen stap willen of durven zetten. Maar eigenlijk willen ze zo graag dat het weer goed komt.
Misschien is vetgedrukte juist wel wat nodig is hier, misschien niet. Wij weten het niet.
Je kunt je gaan verdiepen in rouw . Er is veel informatie over .
Ook kan je kiezen voor hulp
Sterkte . Rouwen is zwaar .
rebmaaviv schreef op 01-01-2023 om 17:02:
Leven jullie ouders nog?
Ja, die begrijpen het ook niet en hopen dat het met de tijd weer goed komt.
PinkFlower schreef op 01-01-2023 om 17:07:
[..]
Zo zet ik je helemaal niet neer, dat is je eigen gevoel. Geen uitleg is laf en vervelend maar je hebt helaas geen recht op uitleg. En als iemand geen contact meer wil is daar een reden voor. Hoe moeilijk om dat te respecteren en zeker niet iemand bij zijn huis te benaderen. Een plek waar iemand zich fijn moet kunnen voelen. Dat doe je gewoon niet.
Maar ik lees wel dat de meesten hier, zeker de mensen die zeggen gewoon naar het huis gaan of nog een keer een kaartje enz totaal geen ervaring hebben met deze situatie. Ik heb die wel. En vanuit kant van broer van to zeg ik: laat hem met rust. Je maakt het juist erger door contact te zoeken. To kan beter hulp zoeken om de situatie voor haarzelf een plek te gaan geven.
Ik ben ook echt niet van plan hem thuis op te zoeken. Ik heb meerdere malen contact gezocht en uiteindelijk de bal bij hem neergelegd en aangegeven dat ik hem verder mag rust laat. De deur staat open. Etc.
AnanasBevrijdingsFront schreef op 01-01-2023 om 18:01:
[..]
Ik ben ook echt niet van plan hem thuis op te zoeken. Ik heb meerdere malen contact gezocht en uiteindelijk de bal bij hem neergelegd en aangegeven dat ik hem verder mag rust laat. De deur staat open. Etc.
En nu zit je met de gebakken peren. Het is makkelijker als je die deur sluit, anders weet je nooit wanneer die weer open zal gaan. En misschien gebeurt dat dan op een moment waarop jij alles hebt afgesloten. Daar heb je alleen nog 1 maal "contact" voor nodig, maar dan is het wel voor iedereen duidelijk.
Roos55 schreef op 01-01-2023 om 17:30:
Je kunt je gaan verdiepen in rouw . Er is veel informatie over .
Ook kan je kiezen voor hulp
Sterkte . Rouwen is zwaar .
Er is natuurlijk veel over rouw geschreven, maat dan gaat het om personen die echt dood zijn. Werkt het met rouw bij ghosting hetzelfde?
Ik zie mezelf nog niet naar de praktijkondersteuner gaan. Misschien zijn ze er ook voor dit soort verdriet hoor.
AnanasBevrijdingsFront schreef op 01-01-2023 om 17:59:
[..]
Ja, die begrijpen het ook niet en hopen dat het met de tijd weer goed komt.
Hebben zij wel met jullie allebei contact? Kerst, verjaardagen: hoe doen jullie dat dan?
Tickel schreef op 01-01-2023 om 18:04:
[..]
En nu zit je met de gebakken peren. het is makkelijker als je die deur sluit, anders weet je nooit wanneer die weer open zal gaan. En misschien gebeurt dat dan op een moment waarop jij alles hebt afgesloten.
Dat risico bestaat idd. Maar dat is zijn risico? En misschien kan ik als het is afgesloten een plek geven en daardoor makkelijker over boosheid heenstappen mocht hij wel die deur weer openzetten. Want inmiddels is er van mijn kant ook boosheid dat hij op deze manier met mij omgaat.
AnanasBevrijdingsFront schreef op 01-01-2023 om 18:10:
[..]
Dat risico bestaat idd. Maar dat is zijn risico? En misschien kan ik als het is afgesloten een plek geven en daardoor makkelijker over boosheid heenstappen mocht hij wel die deur weer openzetten. Want inmiddels is er van mijn kant ook boosheid dat hij op deze manier met mij omgaat.
Ik hoop dat die boosheid verdwijnt tzt. Hoe staan je ouders erin als je definitief "afscheid" zou nemen? Verwachten ze jullie beide nog wel op dezelfde dag op verjaar/feestdagen of valt daar wel een mouw aan te passen?
AnanasBevrijdingsFront schreef op 01-01-2023 om 18:05:
[..]
Er is natuurlijk veel over rouw geschreven, maat dan gaat het om personen die echt dood zijn. Werkt het met rouw bij ghosting hetzelfde?
Ik zie mezelf nog niet naar de praktijkondersteuner gaan. Misschien zijn ze er ook voor dit soort verdriet hoor.
Rouwen is ook om verlies baan
Verlies gezondheid . en poh is juist geschikt
en een plek geven … je verweefd verdriet in je leven … zo ervaar ik het tenminste
rebmaaviv schreef op 01-01-2023 om 18:08:
[..]
Hebben zij wel met jullie allebei contact? Kerst, verjaardagen: hoe doen jullie dat dan?
Ja, met allebei contact. Ze willen er buiten blijven, denk ook dat mijn moeder bang is dat hij contact ook met hen verbreekt. Mijn broertje gaat meestal al niet naar dergelijke dingen, ook ivm zijn onregelmatige werk.