Hoe rouwen om iemand die nog wel bestaat?
Korte situatieschets: kerst vorig jaar is na een (in mijn ogen) klein meningsverschil broertje (bijna 40) boos weggelopen en heeft daarna alle contact verbroken. Ik heb meerdere malen contact gezocht, alles wordt genegeerd, weggedrukt, ik ben van al zijn social media verwijderd/geblokkeerd.
Ik heb het rust gegeven, hem ruimte gegeven en ten slotte de bal bij hem gelegd. Ik mis je, de deur staat open, ik hoor graag wat je dwars zit. Want ik heb werkelijk waar geen idee. Heb hier eerder al een topic over geopend. Dit meningsverschil kan het nooit zijn. Er zit iets onder. En ik weet niet wat.
Het is heel duidelijk dat hij geen contact wil, hoewel ik van gezamenlijke kennissen hoor dat hij verbaasd is dat ik bijv bij hen vraag hoe het met hem gaat. Want ik kan dat toch aan hem vragen? Doe ik dat, dan word ik genegeerd. Het onderwerp "broertje" is bij anderen nu dus ook van tafel. Iedereen doet alsof er niks aan de hand is. Ik vraag er niet meer naar.
Maar ik heb er zelf ontzettend veel verdriet van. Ik heb een jaar lang gedacht dat als we elkaar tegenkomen, als hij toch feliciteert met de verjaardag van de kinderen, als toch die nieuwjaarswens komt... maar het komt niet. En na een week vol tranen komt het besef dat ik echt afscheid moet nemen van het idee dat het wel weer goed komt.
Ik heb gelezen over vervreemding binnen het gezin en de rouw die daarbij komt kijken. Maar hoe rouw je om iemand die gewoon nog bestaat? Die zo zichtbaar wordt verzwegen als ik er ben bij gezamenlijke kennisen of familie, die hem uiteraard gewoon zien. Hoe neem je afscheid terwijl je niet weet waarom je dat afscheid moet nemen?
MRI schreef op 01-01-2023 om 11:56:
[..]
Nou als iemand duidelijk aangeeft geen contact te willen lijkt me naar zijn huis gaan nogal invasief en niet aan te raden.
Blijft dat het voor ts heel heel moeilijk is. En van de broer jammer dat hij het niet uitlegt. sterkte ABF
Ik zou bij zo'n situatie met mijn broer of zus wel misschien wel naar hun huis gaan hoor. Ik zou alles geprobeerd willen hebben denk ik. Na al die jaren heb je ook gewoon recht op een uitleg wat mij betreft. Ik vind het nogal laf om op deze manier iemand die zo dicht bij je staat af te kappen.
Ik heb niet met familie maar wel met een vriendin iets dergelijks meegemaakt. Het doet mij na vele jaren nog steeds heel veel pijn eerlijk gezegd, het is lastig om het te verwerken omdat het niet afgerond is.
rebmaaviv schreef op 01-01-2023 om 14:09:
[..]
Het is geen oordeel, wat was de reden dat je stelling nam? Wilde een keer winnen waar je normaal je schouder ophaalt? Het gaat nergens over want jullie gingen niet over het corona-beleid. Misschien heeft je broer moeite met het feit dat je je een soort nieuwe assertiviteit hebt aangemeten.
Dat is toch volkomen zinloze speculatie?
Draceana schreef op 01-01-2023 om 15:08:
[..]
Het contact verbreken met een familielid kan ook een dappere keuze zijn. Waarom in een ongezonde relatie blijven. Omdat het familie is vinden heel veel mensen daar iets van en moet je je keuze steeds verantwoorden.
Een brief schrijven klinkt heel logisch, maar lokt toch ook vaak weer een reactie uit, omdat de ander het nodig vindt om erop te reageren.
Mijn persoonlijke voorbeeld. Voordat het contract volledig verbroken is, zijn er al veel situaties en gesprekken aan vooraf gegaan waarin ik mijn kant van het verhaal heb verteld en gedeeld heb hoe ik mij daarbij voel. Dat werd allemaal weggewuifd en ik zag het allemaal verkeerd. De persoon snapt niet waarom ik het contact heb verbroken, maar de uitleg wordt ook niet geaccepteerd. Het heeft geen zin om daar vervolgens nog een brief achteraan te sturen, want de persoon in kwestie vindt dat ik het allemaal verkeerd zie. Dat ik letterlijk ziek ben geworden door de stress van dit contact daar wordt aan voorbijgaan. Voor mij is een brief daarom simpelweg geen optie.
Nu zegt dit voorbeeld natuurlijk niets over het contact van to met haar broer, maar in deze situaties zijn er altijd twee verhalen en twee personen die iets vinden/voelen. Het klinkt heel abrupt, maar misschien speelt er onderhuids al veel langer iets en misschien zijn er wel dingen uitgesproken naar to toe, maar niet binnengekomen en misschien is het wel volledig irrationeel vanuit broer.
Hoe dan ook is het een situatie die je moet accepteren en het gevoel van rouw zal wegzakken, maar niet verdwijnen.
Ja maar je kan toch een brief schrijven waarin je, zonder te beschuldigen, uitlegt waarom je tot zo'n beslissing bent gekomen. En dat je het vanaf nu het hier bij laat.
Als de ander het niet wil begrijpen (ja ik ken ook dat soort mensen) ligt dat aan haar.
letterkoekje schreef op 01-01-2023 om 14:59:
Bedankt aan diegenen die me sterkte wensen. 💕
Rebmaaviv, waarom ze stelling nam, vind jij dat zoiets ertoe doet? Zelfs al heeft iemand nooit stelling genomen, persoon wil misschien persoonlijk groeien of het onderwerp ligt na aan het hart. Dus of ze dat al eerder heeft gedaan of nog niet, moet dat een reden zijn tot het koel opbreken van een familieband?
Nee, ik denk het niet maar zoals hier ook wordt aangegeven: dit is wel heel wreed van broer. To, je zou jezelf ook kunnen afvragen: wil jij wel contact met iemand die zo met je omgaat?
Mijn idee is, dat als er een probleem tussen mensen ontstaat én één partij vraagt (op een fatsoenlijke manier) naar uitleg over de reactie van de tegenpartij op dat probleem, dat die uitleg moet gegeven worden. Schriftelijk, telefonisch, persoonlijk, ..., speelt geen rol. Maar niet willen (en dikwijls is dat dan onder de mom van niet kúnnen) dat is zoals iemand reeds schreef, laf. Als je nog niet de kl*ten aan je lijf hebt om iemand uit te leggen wat jou juist (heeft) (ge) stoor(t)(d) dan ben je in mijn ogen een loser. Als je zo volwassen bent om iemand uit je leven te schrappen, wees dan ook zo volwassen om daar een verklaring voor te geven als de ander (enkel die ander, andere mensen hebben daar geen zaken mee, maar wat je ook nog dikwijls ziet is dat er met iedereen over wordt gesproken, behalve met de persoon in kwestie) dat vraagt.
Mijn idee.
Rondstruiner schreef op 01-01-2023 om 15:12:
[..]
Ik zou bij zo'n situatie met mijn broer of zus wel misschien wel naar hun huis gaan hoor. Ik zou alles geprobeerd willen hebben denk ik. Na al die jaren heb je ook gewoon recht op een uitleg wat mij betreft. Ik vind het nogal laf om op deze manier iemand die zo dicht bij je staat af te kappen.
Ik heb niet met familie maar wel met een vriendin iets dergelijks meegemaakt. Het doet mij na vele jaren nog steeds heel veel pijn eerlijk gezegd, het is lastig om het te verwerken omdat het niet afgerond is.
Ik vind dat zo respectloos. Jij ziet dat als alles geprobeerd te hebben. Ik, vanaf de andere kant van deze situatie, zie dat als geen respect hebben voor mijn beslissing om geen contact te willen. Als je je ergens fijn en veilig moet kunnen voelen is het thuis. Vreselijk dat je dan ook nog bang moet zijn dat de persoon waar je geen contact mee wil opeens voor je deur gaan gaan staan.
Tuurlijk is het laf als iemand compleet geen uitleg geeft. Maar ook daar kan een reden voor zijn. Ik gaf wel uitleg maar mijn broer vond dat geen uitleg want hij snapte het niet ( of wilde het niet snappen). Die mensen zijn er ook.
letterkoekje schreef op 01-01-2023 om 15:37:
Mijn idee is, dat als er een probleem tussen mensen ontstaat én één partij vraagt (op een fatsoenlijke manier) naar uitleg over de reactie van de tegenpartij op dat probleem, dat die uitleg moet gegeven worden. Schriftelijk, telefonisch, persoonlijk, ..., speelt geen rol. Maar niet willen (en dikwijls is dat dan onder de mom van niet kúnnen) dat is zoals iemand reeds schreef, laf.
Nou, ik heb ook wel eens het contact verbroken met mensen die dat niet wilden accepteren. En dus inderdaad bij tijd en wijle berichten bleven sturen onder het mom van uitleg willen. Terwijl alles echt alles besproken is. Live en via tekst. Het gedram om iets waar niemand “recht” op heeft, werkte alleen maar averechts voor mij. Nogmaals; uitleg was al gegeven. Maar soms willen mensen niet luisteren, gaat hun hoofd met hen aan de haal en zijn ze het vergeten, of kunnen ze gewoon niet accepteren dat de meestal zo vergevende Glazen Bol nu écht klaar is en écht genoeg heeft en niet weer opnieuw dezelfde valkuil in trapt om vervolgens weer in gedoe te belanden.
Dat is hier misschien niet aan de hand, maar dat Recht Hebben Op stuit me echt tegen de borst, want voor sommige mensen is het nooit genoeg.
Tickel schreef op 01-01-2023 om 14:00:
[..]
Bij mij stond ook de deur lange tijd op een kier, maar voor mij was dat niet goed. Dan laat je namelijk een ander bepalen hoe je vanaf dat moment verder gaat met je leven en de onzekerheid blijft.
Dit is ook de reden dat ik nu denk dat het beter is om te gaan accepteren dat dit het is.
rebmaaviv schreef op 01-01-2023 om 14:09:
[..]
Het is geen oordeel, wat was de reden dat je stelling nam? Wilde een keer winnen waar je normaal je schouder ophaalt? Het gaat nergens over want jullie gingen niet over het corona-beleid. Misschien heeft je broer moeite met het feit dat je je een soort nieuwe assertiviteit hebt aangemeten.
Ik vind dit een vreemde opmerking. Hoezo moet je iets "winnen". Een meningsverschil hoef je niet te winnen. Je kan een andere mening hebben dan een ander en nog prima door een deur. Ik ben leerkracht en heb zelf kinderen dus dit was iets waar ik in mijn dagelijks leven kon zien wat het effect was op de kinderen.
Doemijdieglazenbol schreef op 01-01-2023 om 16:04:
[..]
Nou, ik heb ook wel eens het contact verbroken met mensen die dat niet wilden accepteren. En dus inderdaad bij tijd en wijle berichten bleven sturen onder het mom van uitleg willen. Terwijl alles echt alles besproken is. Live en via tekst. Het gedram om iets waar niemand “recht” op heeft, werkte alleen maar averechts voor mij. Nogmaals; uitleg was al gegeven. Maar soms willen mensen niet luisteren, gaat hun hoofd met hen aan de haal en zijn ze het vergeten, of kunnen ze gewoon niet accepteren dat de meestal zo vergevende Glazen Bol nu écht klaar is en écht genoeg heeft en niet weer opnieuw dezelfde valkuil in trapt om vervolgens weer in gedoe te belanden.
Dat is hier misschien niet aan de hand, maar dat Recht Hebben Op stuit me echt tegen de borst, want voor sommige mensen is het nooit genoeg.
Nou ja, dit dus eigenlijk. Als het met die brief/dat gesprek ook klaar zou zijn, prima. Maar dat is niet mijn ervaring. Mijn ervaring is dat ik weer als een ellendig hoopje eindig en de ander het nog voor elkaar krijgt om de schuld bij mij te leggen en vooral niet naar zichzelf te kijken. Dit vervolgens ook nog eens met 10 anderen gaat bespreken die het vervolgens nodig vinden om te gaan ‘bemiddelen’ of die je gaan opbellen om je eens even flink de waarheid te vertellen.
Doemijdieglazenbol schreef op 01-01-2023 om 16:04:
[..]
Nou, ik heb ook wel eens het contact verbroken met mensen die dat niet wilden accepteren. En dus inderdaad bij tijd en wijle berichten bleven sturen onder het mom van uitleg willen. Terwijl alles echt alles besproken is. Live en via tekst. Het gedram om iets waar niemand “recht” op heeft, werkte alleen maar averechts voor mij. Nogmaals; uitleg was al gegeven. Maar soms willen mensen niet luisteren, gaat hun hoofd met hen aan de haal en zijn ze het vergeten, of kunnen ze gewoon niet accepteren dat de meestal zo vergevende Glazen Bol nu écht klaar is en écht genoeg heeft en niet weer opnieuw dezelfde valkuil in trapt om vervolgens weer in gedoe te belanden.
Dat is hier misschien niet aan de hand, maar dat Recht Hebben Op stuit me echt tegen de borst, want voor sommige mensen is het nooit genoeg.
Dat is dan echt een hele andere situatie.
Ik zou om het af te sluiten nog een laatste poging live doen idd. Bos bloemen mee en gaan. Dan zal hij toch wel zeggen waarom er geen contact kan zijn
AnanasBevrijdingsFront schreef op 01-01-2023 om 16:18:
[..]
Dit is ook de reden dat ik nu denk dat het beter is om te gaan accepteren dat dit het is.
Dat denk ik ook. En echt ga niet langs. Dat kan het alleen maar erger maken dan het nu is. Iemand zegt met bloemen. Ik had de bloemen naar zijn hoofd gesmeten als mijn broer dat had gedaan want: wel deel van geen contact begrijp je niet?
Geen uitleg is super rot voor je. Maar het is al een jaar zo. Ik verwacht niet dat je ook nog maar enig uitleg gaat krijgen. Afsluiten is dan heel erg lastig maar ik denk dat een praktijkondersteuner een goede eerste stap is. Hij/zij kan je ook evt door verwijzen naar andere hulp.
PinkFlower schreef op 01-01-2023 om 16:02:
[..]
Ik vind dat zo respectloos. Jij ziet dat als alles geprobeerd te hebben. Ik, vanaf de andere kant van deze situatie, zie dat als geen respect hebben voor mijn beslissing om geen contact te willen. Als je je ergens fijn en veilig moet kunnen voelen is het thuis. Vreselijk dat je dan ook nog bang moet zijn dat de persoon waar je geen contact mee wil opeens voor je deur gaan gaan staan.
Tuurlijk is het laf als iemand compleet geen uitleg geeft. Maar ook daar kan een reden voor zijn. Ik gaf wel uitleg maar mijn broer vond dat geen uitleg want hij snapte het niet ( of wilde het niet snappen). Die mensen zijn er ook.
Jij gaf wel uitleg, dat is dus een andere situatie, daar heb ik het helemaal niet over. Ik vind het vervelend dat je me nu als een soort potentiële stalker neerzet. In jouw situatie is het inderdaad respectloos om aan te dringen en iemand lastig te vallen, ook al bevalt de uitleg je niet.
Maar geen uitleg geven aan je bloedeigen zus of broer mits je geen nare geschiedenis met elkaar hebt natuurlijk, dat is minstens zo respectloos. En ook die mensen bestaan.
PinkFlower schreef op 01-01-2023 om 16:53:
[..]
Dat denk ik ook. En echt ga niet langs. Dat kan het alleen maar erger maken dan het nu is. Iemand zegt met bloemen. Ik had de bloemen naar zijn hoofd gesmeten als mijn broer dat had gedaan want: wel deel van geen contact begrijp je niet?
Geen uitleg is super rot voor je. Maar het is al een jaar zo. Ik verwacht niet dat je ook nog maar enig uitleg gaat krijgen. Afsluiten is dan heel erg lastig maar ik denk dat een praktijkondersteuner een goede eerste stap is. Hij/zij kan je ook evt door verwijzen naar andere hulp.
Er staat dat hij bij gezamelijke kennissen aangeeft dat hij verbaasd is waarom ze niet aan hemzelf vraagt hoe het is
lijkt me geen definitieve afsluiting. Dus ik zou die definitieve afsluiting niet concluderen omdat hij zijn facebook verwijderd of via een app maar gewoon uit zijn mond willen horen terwijl ik voor hem sta