Hoe ga ik om met scherpe opmerkingen van schoonmoeder?
Hallo iedereen,
Ik ben gisteren weer bij mijn schoonouders geweest en ik merk dat ik er weer door van slag ben. Gisterenavond was ik verdrietig maar het blijft weer door mijn hoofd malen hoe ze tegen me doet en ik hoop dat jullie me wat tips kunnen geven.
Mijn schoonmoeder kan heel scherp uit de hoek komen en ook opmerkingen maken die ik echt niet leuk vind en me ook afvraag hoe ze bedoeld worden. Een voorbeeld: Wij hebben een tijdje terug een behoorlijk geldbedrag van ze gekregen. Het zou eigenlijk de bedoeling zijn om dit bedrag te lenen voor onze verbouwing van de keuken maar uiteindelijk zeiden ze dat we het bedrag moesten zien als voorschot op de erfenis. Ik twijfelde al of ik dit moest doen gezien op welke voet ik met ze sta maar man heeft me overtuigd. Nou vraagt ze gisteren of ik een pepermolentje wil hebben dus ik zeg, dat is goed (meer omdat ik niet tegen haar in durf te gaan dan dat ik het echt wil hebben maar goed). Zegt zij met een scherpe toon: alvast van de erfenis.
Een tweede voorbeeld is dat ze vraagt of ik nog op koor zit (ik ben daar al minstens 3 jaar af dus ben een beetje verbaasd dat ze dit vraagt). Maar ook weer op scherpe toon, ja want je vond het altijd zo fijn om te doen. Ik ga me een beetje verontschuldigen maar eigenlijk kan ik gewoon niet meer gaan zingen omdat ik na meerdere keren ziek te zijn geweest daar de energie niet meer voor heb. Maar dat zeg ik niet omdat ik me laat overrompelen door haar toon en eigenlijk bijna het verwijt dat ik niet meer heen ga.
Even wat achtergrond. Ik ben dus meerdere keren ziek geweest (burn-outs en pnd). (Ik vind dit trouwens heel lastig om te zeggen; toch nog een soort van schaamte ofzo). Tijdens de eerste keer dat ik ziek was, ben ik een week bij hun in huis geweest omdat we toen gingen verhuizen en ik te ziek was om mee te helpen. Er zijn toen hele erge dingen gezegd (o.a. ze hoopte dat ik nooit kinderen zou krijgen met haar zoon) en het was een helse week voor mij daar. Onze relatie heeft daar een behoorlijke knauw van opgelopen al is het later goed uitgepraat.
Nu heeft ze heel snel de angst dat het niet goed met me gaat en heeft daar dan heel erg de focus op. Vorige maand was er een feest want haar man werd 80. Veel mensen en ik was niet zo in mijn hum die dag (ongesteld) en nu heeft ze gelijk weer het gevoel dat het niet goed gaat.
Ik voel me zo ongemakkelijk bij hun in huis. Weet weinig te zeggen. Zij vragen niks en als ik wat vertel gaan ze er niet op in of beginnen over hun eigen dingen. Man was gisteren dingen aan het oplossen voor hun dus nam weinig deel aan de gesprekken. En schoonmoeder was dus heel scherp en ik totaal niet op mijn gemak.
Nu zitten we dus weer een beetje in een neerwaartse spiraal in hoe we met elkaar omgaan. En hoe doorbreek ik dat?
Ik moet er nog bijzeggen dat dit wel vaker gebeurt en ik dan met ze het gesprek aanga (wat ze waardeert) maar de situatie blijft hetzelfde.
Ik probeer het van me af te laten glijden maar het lukt me gewoon niet 
Hebben jullie tips hoe ik hier beter mee om kan gaan? Ik zie nu al op tegen begin december als we naar een verjaardag gaan waar zij ook komt en de dag erna mijn man jarig is.
Een andere invalshoek zou nog kunnen zijn dat je schoonmoeder je raakt op plekken waarvan je je eigenlijk niet zo bewust bent dat je daar nog kwetsbaar bent.
Kwetsbaar door je verleden, je jeugd misschien, je thuissituatie vroeger. Die delen zou je mee aan de slag kunnen.
Ik heb brainspotting gedaan. Ik ging er heen omdat ik dacht dat er situaties uit mijn huwelijk verwerkt moesten worden, maar kwam er achter dat het dieper zat, van langer geleden. Door daar mee aan de slag te gaan voel ik me sterker en raakt de gekkigheid van mijn ex me minder. Niet omdat hij andere dingen zegt, maar gewoon, omdat het geen kwetsbare plek meer is.
Niet dat ik je een trauma wil aanpraten 😉 maar misschien is het een invalshoek waar je iets mee kunt.
Elmie schreef op 14-11-2022 om 16:37:
[..]
Ik herken dat wel. Goed om me bewust van te zijn. Of ik zet een mooi-weergezicht op terwijl ik weet dat daar meestal doorheen geprikt wordt
Jij hebt ook het nodige meegemaakt zeg. Knap dat je meestal kunt relativeren. Al kan ik dat ook steeds vaker maar bij sommige mensen lukt dat dus moeilijker. Maar aldoende leert men hè 💪
Maar met een mooiweer gezicht waar door geprikt kan worden kunnen mensen bewust of onbewust dat aan de kant schuiven. Blijkbaar wil je namelijk er niks mee en dus reageren mensen zoals ze normaal doen of zijn eigenlijk wat geïrriteerd omdat je niks zegt en dus harder dan nodig doen door eigen irritatie.
relativeren en analyseren kan ik erg goed. Maar tegelijkertijd ook een valkuil want daardoor kom ik erg sterk en krachtig over, ook op momenten dat ik me heeeel kwetsbaar voel. En daardoor krijg ik vaak de hulp niet wat nodig zou zijn. Stokstaart red het immers wel. Dus ook hieraan zitten meerdere kanten en eigenlijk trapt iedereen daar wel in. Ook in mijn (vroegere gelukkig!) zwartste momenten was ik rustig en kon ik goed uit mijn woorden komen waardoor ik overal voor werd afgewezen qua hulp en ondersteuning.
Blijven doen, vallen en opstaan en ik weet zeker dat je dat ook kunt. Maar probeer je ook kwetsbaar op te stellen op momenten dat je je sterkvoelt en dat aankunt.
Is het niet een idee om met je schoonmoeder een keer een (mid)dagje op stap te gaan, of uit lunchen te nemen oid? Dan leer je elkaar net weer even op een andere manier kennen en dat zal ongetwijfeld wat meer de lucht klaren, waardoor je haar opmerkingen misschien wat beter kunt plaatsen en er niet zoveel aanstoot aan neemt.
Evaluna schreef op 14-11-2022 om 16:57:
Een andere invalshoek zou nog kunnen zijn dat je schoonmoeder je raakt op plekken waarvan je je eigenlijk niet zo bewust bent dat je daar nog kwetsbaar bent.
Kwetsbaar door je verleden, je jeugd misschien, je thuissituatie vroeger. Die delen zou je mee aan de slag kunnen.
Ik heb brainspotting gedaan. Ik ging er heen omdat ik dacht dat er situaties uit mijn huwelijk verwerkt moesten worden, maar kwam er achter dat het dieper zat, van langer geleden. Door daar mee aan de slag te gaan voel ik me sterker en raakt de gekkigheid van mijn ex me minder. Niet omdat hij andere dingen zegt, maar gewoon, omdat het geen kwetsbare plek meer is.
Niet dat ik je een trauma wil aanpraten 😉 maar misschien is het een invalshoek waar je iets mee kunt.
Nou dat zou best kunnen hoor wat je zegt. Dat ze met haar toon mijn pestverleden triggert. Onbewust vat ik het op als aanval en als expres opmerkingen maken om mij te raken. Ik dacht toch dat dat hoofdstuk was afgesloten maar toch nog niet helemaal blijkbaar.
stokstaart schreef op 14-11-2022 om 17:13:
[..]
Maar met een mooiweer gezicht waar door geprikt kan worden kunnen mensen bewust of onbewust dat aan de kant schuiven. Blijkbaar wil je namelijk er niks mee en dus reageren mensen zoals ze normaal doen of zijn eigenlijk wat geïrriteerd omdat je niks zegt en dus harder dan nodig doen door eigen irritatie.
relativeren en analyseren kan ik erg goed. Maar tegelijkertijd ook een valkuil want daardoor kom ik erg sterk en krachtig over, ook op momenten dat ik me heeeel kwetsbaar voel. En daardoor krijg ik vaak de hulp niet wat nodig zou zijn. Stokstaart red het immers wel. Dus ook hieraan zitten meerdere kanten en eigenlijk trapt iedereen daar wel in. Ook in mijn (vroegere gelukkig!) zwartste momenten was ik rustig en kon ik goed uit mijn woorden komen waardoor ik overal voor werd afgewezen qua hulp en ondersteuning.
Blijven doen, vallen en opstaan en ik weet zeker dat je dat ook kunt. Maar probeer je ook kwetsbaar op te stellen op momenten dat je je sterkvoelt en dat aankunt.
Ja het kan ook een valkuil zijn, dat snap ik. Maar als je je er bewust van bent, scheelt dat al een hoop!
Het mooi-weer spelen is ook nog wel iets uit mijn jeugd. Tijdens het pesten, deed ik dat ook. Om niet te laten zien, dat het me raakte. Goh, ik heb er zo nooit naar gekeken. En besefte niet dat dat nog meespeelde, wat ik net al zei.
Laatst stelde ik me inderdaad kwetsbaar op bij iemand waar ik dat ook eigenlijk nooit doe en dat voelde wel goed. Gewoon zeggen hoe het is en er werd ook goed op gereageerd.
Metallover schreef op 14-11-2022 om 19:51:
Is het niet een idee om met je schoonmoeder een keer een (mid)dagje op stap te gaan, of uit lunchen te nemen oid? Dan leer je elkaar net weer even op een andere manier kennen en dat zal ongetwijfeld wat meer de lucht klaren, waardoor je haar opmerkingen misschien wat beter kunt plaatsen en er niet zoveel aanstoot aan neemt.
Ik moet eerlijk zeggen dat dat me nog een brug te ver is. Bovendien kan schoonmoeder niet veel meer want als ik zou kunnen gaan wandelen of zoiets zou het me nog wel trekken maar tegenover elkaar zitten en dan eten, nee, dat zou voor mij juist meer spanning oproepen. Maar ik snap je achterliggende gedachte.
Ik zou het trouwens wel fijn vinden om hier te blijven schrijven. Om van me af te schrijven hoe het gegaan is als ik haar weer gezien heb. Zowel in positieve of negatieve zin. Het helpt me namelijk echt en zo kan ik het ook makkelijker van me afzetten als het minder goed is gegaan 
Ik zie haar weer begin december dus. Op een verjaardag van zwager en de volgende dag op de verjaardag van man.
Schoonmoeders...tja, ik heb er ook eentje. Kan haar met enige regelmaat de nek wel omdraaien en heb helaas na heel veel jaren de manier om ermee om te gaan ook nog niet gevonden.
Ze kan me frustreren tot op het bot. Toont 0 interesse in onze kinderen, wat me heel veel pijn doet. Gesprekken met manlief erover halen weinig uit, want 'zo is ze nu eenmaal en erover praten met haar lost niks op'. Voel me hierdoor heel vaak alleen en door mijn man niet serieus genomen.
Dus helaas geen tips, wens je alleen weerbaarheid.
Liefs
Ik zou morgenavond naar de verjaardag van mijn zwager gaan samen met man en zoontje. Maar we waren allebei zo moe de hele week dat we zoontje terug laten gaan na zijn zwemwedstrijd en ik dus ook thuis blijf. Net een appje gestuurd dat we niet komen en waarom. Toch weer die spanning in mijn lijf terwijl ik aan de andere kant voel dat het ook goed is om naar onze grenzen te luisteren wat zij er eventueel ook van vinden ☺️
Elmie schreef op 02-12-2022 om 19:14:
Ik zou morgenavond naar de verjaardag van mijn zwager gaan samen met man en zoontje. Maar we waren allebei zo moe de hele week dat we zoontje terug laten gaan na zijn zwemwedstrijd en ik dus ook thuis blijf. Net een appje gestuurd dat we niet komen en waarom. Toch weer die spanning in mijn lijf terwijl ik aan de andere kant voel dat het ook goed is om naar onze grenzen te luisteren wat zij er eventueel ook van vinden ☺️
Goed gedaan. Je merkt het wel of ze er wat van vinden. En als ze er wat van vinden mag je dat gewoon naast je neerleggen.
alhambra schreef op 02-12-2022 om 19:25:
[..]
Goed gedaan. Je merkt het wel of ze er wat van vinden. En als ze er wat van vinden mag je dat gewoon naast je neerleggen.
Dank je! Ja ga ik proberen. Ik heb er nu rust mee. Ik hoop dat ik dat vol houd hahaha.
Wat ik wel lastig vind, is dat niemand reageert (ik heb het op de familieapp gezet). Dat voelt alsof je iets tegen iemand zegt en het blijft stil. Maakt het voor mij meer beladen en merk dat ik er hierdoor toch een beetje in mijn hoofd mee bezig blijf.
Elmie schreef op 02-12-2022 om 20:26:
Wat ik wel lastig vind, is dat niemand reageert (ik heb het op de familieapp gezet). Dat voelt alsof je iets tegen iemand zegt en het blijft stil. Maakt het voor mij meer beladen en merk dat ik er hierdoor toch een beetje in mijn hoofd mee bezig blijf.
Ik denk dat ze niet reageren omdat ze het gelezen hebben en ze denken "oké " en verder niets. Dat ze er neutraal over zijn bedoel ik.
alhambra schreef op 02-12-2022 om 20:39:
[..]
Ik denk dat ze niet reageren omdat ze het gelezen hebben en ze denken "oké " en verder niets. Dat ze er neutraal over zijn bedoel ik.
Zou kunnen. Mijn zwager stuurde wel een appje apart naar man dat hij dan ook niet per se hoefde te komen omdat we elkaar zondag zien op man's verjaardag.
En ze vragen ook altijd aan man hoe het met mij gaat (en nooit aan mij) en uiten hun (over)bezorgdheid als ik er niet bij ben.
Vraag me dan af of ze het snappen of totaal niet. Misschien een keer vragen als ik ze apart spreek of laten, dat kan ook 😁
Lief je reageert trouwens!