Gebroken
Zijn hier nog meer vrouwen waarvan hun man na jaren huwelijk voor een andere vrouw kiezen? Na 20 jaar huwelijk heeft mijn man aangegeven niet meer met mij verder te willen omdat hij verliefd is geworden op zijn collega. Dit heb ik totaal niet zien aankomen en mijn hart is gebroken. Nooit verwacht dat hij mij zou verlaten en de pijn die ik nu voel is onverdraaglijk. Ik weet niet hoe ik dit moet verwerken. 
sterkte TO. Moet vreselijk zijn.
Enkel ervaring van naasten. Houd alles netjes en zorg evt voor een neutrale derde die het proces begeleidt. En regel direct financiële en administratieve zaken zo clean mogelijk. Nu gaat het nog goed tussen jullie, maar hierop kunnen echt ruzies ontstaan. Wees transparant, niet misgunnen maar wel voor jezelf opkomen. Kan me herinneren dat er op het Viva forum ooit een soort steun clubje was met vrouwen die hetzelfde hadden meegemaakt?
madee schreef op 17-09-2023 om 19:43:
Meegemaakt, ook na 20 jaar samen. Dat is 10 jaar geleden. Houd de scheiding zakelijk en netjes, neem daarvoor een advocaat in de arm en denk ook aan de lange termijn. Huil daarna uit, lik vervolgens je wonden, geef jezelf een opknapbeurt en maak nog iets leuks van je leven. Niet zuur of bitter worden, maar weer sprankelend. De beste 'wraak' is weer gelukkig te worden. Sterkte, ook jij kunt dit!
Dit is mooi advies ♥️
Ik ben soms nog bitter, we waren "slechts" 8 jaar bij elkaar maar t was zon achterbakse streek dat ik nu 2 jaar nog wel moeite heb om een nieuwe date te vertrouwen. Mijn hart zit nog dicht maar mn gruwelijke boosheid is wel voorbij. Dus hoe cliche ook... Tijd tijd tijd....
En inderdaad, zorg dat je voor jezelf opkomt wat betreft verdeling van spullen, geldzaken. En je hoeft je niet in te houden, ik heb mezelf erg rustig gedragen om alles vlotjes te laten verlopen maar baalde achteraf dat ik em niet een fatsoenlijk volgescholden heb dat hij een achterbaks stuk stront is 😉 mag hij namelijk ook wel horen want het is gewoon een kuststreek...
Heb je kinderen TO?
Enerzijds kunnen die momenteel een 'belastende factor' zijn omdat je al werk genoeg met jezelf hebt.
Anderzijds, voor hen moet je vooruit en dat kan een grote motivatie zijn om je gedachten te verzetten en het ik-kan-niet-bij-de-pakken-blijven-zitten-idee te stimuleren.
Ga je werken, woont je familie dichtbij?
Ik hoop dat voordien je eigen leven redelijk gestructureerd was. Bijvb 'werk' is ook iets wat je op de been kan houden, ondanks dat het in de eerste dagen moeilijk zal zijn om je erop te concentreren. Of misschien heb je je ziek gemeld.
Ik zal vannacht als ik ga slapen, jou een positieve vibe sturen! ♥️
Wat erg voor je TO! Heel veel sterkte en kracht toegewenst! Schrijf gerust van je af als je die behoefte hebt. Hebben jullie ook kinderen samen? Zo nee, ban hem dan helemaal uit jouw leven en zoek sowieso zo snel mogelijk een goede familierecht advocaat die daar echt in gespecialiseerd is. Heb je wel kinderen houd je dan voor de buitenwereld zo rustig en positief mogelijk (behalve bij vriendinnen en hier op het forum). dan Ook al staat jouw hoofd daar nu niet naar. Dit kan wel heel belangrijk zijn. Fijn dat je wel lieve vriendinnen hebt.
ik heb dit meegemaakt, ruim 25 jaar geleden, onze zoon was net 1 geworden.
Ik werkte wel, parttime, en ging na de scheiding meer werken om er financieel beter voor te staan.
Gevolg; jaren later in een burn-out omdat ik met werken en zorgen voor zoon nooit de tijd heb genomen om te rouwen.
Mijn advies; wees er zoveel mogelijk voor je kinderen (als je die hebt natuurlijk) en voor jezelf. Werk komt later wel weer.
Sterkte 
hoe gaat het nu to?