echtgenoot liegt over eten/afvallen
Even een topic omdat ik andere meningen kan gebruiken.
Situatie: echtgenoot vond zichzelf te dik na geworden na de zomervakantie, ging afvallen.
Na oud en nieuw tipte ik hem dat hij best wel weer was aangekomen, zag hij zelf ook, ging er weer op letten. Daarna heb ik er niks meer van gezegd.
Afgelopen zaterdag moest ik iets betalen met zijn creditcard en logde ik in op zij bankzaken ( we hebben ieders een eigen rekening en een gezamenlijke)
Hierdoor keek ik stiekem ook op zijn eigen rekening, had ik natuurlijk nooit mogen doen.
Maar goed, toen zag ik dat hij minstens 2x per week fors eten haalt bij de supermarkt. Waaronder nog afgelopen vrijdag toen we samen broodjes hadden gehaald voor de lunch, we geluncht hadden en hij daarna vertrok om iets te doen. Toen is hij blijkbaar naar de supermarkt gegaan om nog meer te eten.
Het kan me totaal niet schelen dat hij eten haalt/ niet afvalt, maar ik voel me gekwetst dat hij dit achter mijn rug om doet. En dan wel klagen tegen mij dat hij niet afvalt...
En nu? Een keer om lachen, schouders ophalen en verder gaan? Vindt ik lastig, want ik dacht dat we alles tegen elkaar konden zeggen/ alles konden bespreken/geen geheimen hadden.
Graag jullie meningen
Ik vind dat je het te groot maakt. Hij vindt zichzelf te dik, wil afvallen maar barst vd honger en kan daardoor het afvallen niet volhouden en gaat 'stiekem' eten omdat hij anders dat gemopper van jou moet aanhoren. Althans ik denk dat zijn gedachten zo gaan, in die volgorde.
Laat het hem uitzoeken. Op een gegeven moment zal het hem misschien heus lukken om wat kilo's kwijt te raken. En zo niet dan is dat toch zijn probleem?
Pepperoni schreef op 25-02-2023 om 23:05:
Ik vind dat je het te groot maakt. Hij vindt zichzelf te dik, wil afvallen maar barst vd honger en kan daardoor het afvallen niet volhouden en gaat 'stiekem' eten omdat hij anders dat gemopper van jou moet aanhoren. Althans ik denk dat zijn gedachten zo gaan, in die volgorde.
Laat het hem uitzoeken. Op een gegeven moment zal het hem misschien heus lukken om wat kilo's kwijt te raken. En zo niet dan is dat toch zijn probleem?
Ik vind dat jij er nogal wat van maakt! Hoe weet jij dat de man 'barst' van de honger? Ik zou ze niet graag de kost geven die barsten van de trek. En dat stiekem eten heeft als oorzaak gemopper. Woon jij bij TO?
Het kan allemaal dat je gelijk hebt, maar even goed van niet. Dus om op basis van je voortijdige gedachten (je benoemt zelfs de volgorde van de gedachten van partner TO 
) ook nog een conclusie te trekken (Laat het hem uitzoeken, zal hem misschien heus lukken, en niet, dan is het zijn probleem), dat vind ik er ver over.
letterkoekje schreef op 26-02-2023 om 14:20:
[..]
Ik vind dat jij er nogal wat van maakt! Hoe weet jij dat de man 'barst' van de honger? Ik zou ze niet graag de kost geven die barsten van de trek. En dat stiekem eten heeft als oorzaak gemopper. Woon jij bij TO?
Het kan allemaal dat je gelijk hebt, maar even goed van niet. Dus om op basis van je voortijdige gedachten (je benoemt zelfs de volgorde van de gedachten van partner TO
Uiteindelijk weten we hier allemaal niets. Daar is een forum ook voor. Om van gedachten te wisselen, verschillende meningen en invalshoek en te bekijken enzovoorts. Vandaar ook de “ik denk…” in mijn post. Dat is wat anders dan dat ik een conclusie trek 😉
Maar jij denkt toch niet serieus dat hij barst van de honger als hij stiekem boodschappen gaat halen direct na de lunch?
Bovendien geeft To heel duidelijk aan dat ze niet moppert maar wel wil dat hij eerlijk is. Lijkt me geen gek verzoek van degene waar je mee samenwoont.
Envelop schreef op 26-02-2023 om 20:27:
Maar jij denkt toch niet serieus dat hij barst van de honger als hij stiekem boodschappen gaat halen direct na de lunch?
Bovendien geeft To heel duidelijk aan dat ze niet moppert maar wel wil dat hij eerlijk is. Lijkt me geen gek verzoek van degene waar je mee samenwoont.
Ja natuurlijk. Eerlijk zijn zou fijn zijn. Daarom zou ik ook zeggen : Luister schat, ik weet dat je eten hebt gehaald, je hoeft dat niet stiekem te doen hoor wat mij betreft. Ga halen waar je trek in hebt en eet het lekker op. Sorteert op lange termijn meer effect, denk ik 
Rollercoaster schreef op 23-02-2023 om 19:29:
Voor mezelf merk ik wel dat ik het lastig vind om hem te vertrouwen, want als hij hierover liegt, waarover dan nog meer? Of maak ik het juist te groot? Reflecties daarover zijn ook welkom hoor!
Je betrekt het op jezelf en op jullie relatie. En ik denk dat je dat niet zou moeten doen. Het lukt jouw man niet om het snacken en snaaien te laten en hij wil dat probleem niet onder ogen zien.
En dus eet hij stiekem. Dan kan hij ook voor zichzelf doen alsof het niet bestaat. Hoe begripvol jij ook bent, hij zal als hij naast jou op de bank gaat zitten snaaien toch het gevoel hebben dat hij er verantwoording over af moet leggen. Al is het maar verantwoording naar zichzelf, want met een getuige erbij kun je niet meer doen alsof het probleem niet bestaat.
Dat hij tegen jou zijn verbazing uitspreekt over dat hij niet afvalt, is natuurlijk alleen maar bedoeld als 'dekmantel' voor zijn gedrag. Om te voorkomen dat jij die vraag gaat stellen.
En ik vind dat sommige mensen hier wel erg makkelijk doen over mensen met eetproblemen. Alsof je 'gewoon' wat meer wilskracht en discipline zou moeten hebben. Grote kans dat de man van TO dat ook vindt en daarom zijn eetprobleem zoveel mogelijk uit het zicht van zijn partner probeert te houden. Hij schaamt zich waarschijnlijk dood.
Envelop schreef op 26-02-2023 om 20:27:
Maar jij denkt toch niet serieus dat hij barst van de honger als hij stiekem boodschappen gaat halen direct na de lunch?
Nee, fysieke honger zal hij niet hebben. Weleens van emotie-eten gehoord? Denk je dat alleen vrouwen dit kunnen hebben? Een paar (mogelijke) oorzaken van emotie-eten:
- Chronische stress (en daar niet mee kunnen omgaan)
- Moeite hebben om je gevoelens te uiten
- Verveling, gewoonte
Je gebruikt eten dan als coping mechanisme om emoties te verdoven en weg te drukken. Ik zeg niet dat dit bij de man van TO het geval is, maar het zou zomaar kunnen.
Avena schreef op 03-03-2023 om 15:17:
[..]
Nee, fysieke honger zal hij niet hebben. Weleens van emotie-eten gehoord? Denk je dat alleen vrouwen dit kunnen hebben? Een paar (mogelijke) oorzaken van emotie-eten:
- Chronische stress (en daar niet mee kunnen omgaan)
- Moeite hebben om je gevoelens te uiten
- Verveling, gewoonte
Je gebruikt eten dan als coping mechanisme om emoties te verdoven en weg te drukken. Ik zeg niet dat dit bij de man van TO het geval is, maar het zou zomaar kunnen.
Uiteraard ken ik eten als coping mechanisme om emoties te verdoven. Mijn reactie was op iemand anders die schreef dat man barste van de honger en dat hij daarom eten gaat kopen. Ik denk idd dat hij een psychisch eet probleem heeft en zijn gedrag niet moet bagatelliseren als iets wat "normaal" is.
Sorry Envelop, dan had ik je niet goed begrepen... 😊
Envelop schreef op 03-03-2023 om 17:11:
[..]
Uiteraard ken ik eten als coping mechanisme om emoties te verdoven. Mijn reactie was op iemand anders die schreef dat man barste van de honger en dat hij daarom eten gaat kopen. Ik denk idd dat hij een psychisch eet probleem heeft en zijn gedrag niet moet bagatelliseren als iets wat "normaal" is.
Dit forum staat vol met mensen die willen afvallen en die steeds weer een reden hebben om wel datgene te kopen/eten waar ze eigenlijk van af zouden moeten blijven. Ik las afgelopen jaar toch ook over een gebruiker van Saxenda die 'tijdens de vakantie toch wilde genieten' en daarom dingen kocht/at waarvan diegene goed wist dat dat niet verstandig was. Over het algemeen zijn mensen niet heel goed in staat of willen mensen niet hun eetpatroon blijvend veranderen. En de 1 durft dit eerlijk toe te geven aan een partner. De ander woont wellicht alleen of doet het in het geniep.
Ik ben van de laatste afdeling geweest. Het kopen en snel opeten en niets thuis zeggen.