echtgenoot liegt over eten/afvallen

yette schreef op 22-02-2023 om 07:55:

[..
Is de oplossing dan dat je als naaste aangeeft te zien hoeveel moeite hij heeft om zijn eigen voornemens vol te houden en vraagt wat jij of iemand anders (diëtist/coach?) kan doen om hem te helpen?

Nee, de oplossing is dat je hem de ruimte geeft. Het is zijn eigen proces. Vroeg of laat raakt hij gemotiveerd om echt de knop om te zetten maar die knop heb jij niet in handen. 
TO wil kennelijk dat haar man zich veilig voelt. Gaan zeuren over een diëtist bewerkstelligt dat niet. 
En geloof me, een man die stiekem snaait voelt zich daar niet fijn over, en ervaart dat als zeuren.

Marty1984 schreef op 21-02-2023 om 19:50:

Tja, jij begint over dat je hem te dik vindt worden.

Dan is het dus niet heel gek dat hij ja en amen zegt om je te vriend te houden, maar dan maar stiekem gaat eten omdat ie honger heeft.

Kan ook dat hij niet alles in één keer opeet wat hij haalt, maar gewoon in zijn auto stopt. En de voorraad is gewoon 2 keer per week op.

Man van to vond zichzelf te dik geworden na de vakantie en to gaf na de feestdagen aan dat hij weer was aangekomen. 

Ik vind het raar Marty dat hij volgens jou, ja en amen zegt om to te vriend te houden, hij wou toch afvallen? 

Als je partner te zwaar is, mag je daar best iets van zeggen. Het gaat tenslotte ook om zijn gezondheid. 

ik denk dat jij ook weleens liegt tegen je man, of iets verzwijgt.
Iedereen liegt en/ of. verzwijgt wel eens wat. Ook tegen je echtgenoot.

Yumi schreef op 22-02-2023 om 11:19:

[..]

Man van to vond zichzelf te dik geworden na de vakantie en to gaf na de feestdagen aan dat hij weer was aangekomen.

Ik vind het raar Marty dat hij volgens jou, ja en amen zegt om to te vriend te houden, hij wou toch afvallen?

Als je partner te zwaar is, mag je daar best iets van zeggen. Het gaat tenslotte ook om zijn gezondheid.

Ligt eraan; als je het heel erg bij jezelf houdt is dat wel je goed recht. Als het niet een vorm van beschuldigen, controleren of ruziemaken wordt; want dat werkt niet. Het gaat erom wat werkt tijdens de relatie. Wat de een voor de ander overheeft is een daar een deel van. Geven en nemen.

Dat bepaalt of iedereen genoeg uit de relatie krijgt om erin te blijven.

Ik lees hier veel reacties van mensen die dat stiekeme gevreet normaal of zelfs herkenbaar vinden, dat is toch niet gezond? Kan me echt niet voorstellen dat man of ik na een uitgebreide lunch nog meer eten gaat halen en in mn eentje wegwerken, in mijn ogen heb je dan een probleem. Zou dat misschien nog vervelender vinden dan het feit dat ie het niet verteld heeft. 

Edit: Ik realiseer me nu dat mijn man veel meer snoept dan ik en gewoon niet dik wordt, dat is ook een geluk. Het is eigenlijk niet eerlijk om het bij iemand met overgewicht als "stiekem gevreet" en "een probleem" te betitelen en bij een slank iemand als "gewoon zin in snoep". Maar bij mijn man zeur ik wel want ik vind een zak winegums op een avond wegwerken gewoon ongezond en ook geen goed voorbeeld voor zoon. 

Nu kan ik het toch niet laten om te reageren.
Ik vind: iets NIET ZEGGEN van een andere orde dan: SPREKEN over dat je wil afvallen, thuis gedrag vertonen dat echt wijst op inzet tot vermindering gewicht, naar de supermarkt gaan en daar etenswaren gaan kopen en die opeten, en thuis bij de volgende maaltijd, tegen je partner klagen dat je geen gewicht verliest.
Iedereen doet wat ie wil, mag zeggen dat hij dieet en stiekem toch (te)veel eten. Allemaal geen probleem. Maar - terwijl je je partner straal in de ogen kijkt - zeggen dat je niet weet hoe dat komt, een partner die dat gelooft en daarop dan ook weer reageert en dat je jezelf dan niet ongemakkelijk voelt omdat je best weet hoe het komt dat je niet afvalt, daar heb ik problemen mee.

letterkoekje schreef op 22-02-2023 om 14:10:

Nu kan ik het toch niet laten om te reageren.
Ik vind: iets NIET ZEGGEN van een andere orde dan: SPREKEN over dat je wil afvallen, thuis gedrag vertonen dat echt wijst op inzet tot vermindering gewicht, naar de supermarkt gaan en daar etenswaren gaan kopen en die opeten, en thuis bij de volgende maaltijd, tegen je partner klagen dat je geen gewicht verliest.
Iedereen doet wat ie wil, mag zeggen dat hij dieet en stiekem toch (te)veel eten. Allemaal geen probleem. Maar - terwijl je je partner straal in de ogen kijkt - zeggen dat je niet weet hoe dat komt, een partner die dat gelooft en daarop dan ook weer reageert en dat je jezelf dan niet ongemakkelijk voelt omdat je best weet hoe het komt dat je niet afvalt, daar heb ik problemen mee.

Ik ken haar man niet - ik zou het niet doen. Ik ben een open boek, christelijk grootgebracht met de tien geboden enzo dus om straal te liegen tegen een partner zou ik iets moeten overwinnen en ik vind het dan makkelijker om "okee, ik kon het niet volhouden" te zeggen. Ik verwacht dan een vriendelijke reactie van "tuurlijk liefje" en mijn man kent mij voldoende om zeker te weten dat ik het weer ga proberen.

Waarom hij ervoor kiest om iets op de lange baan te schuiven weet ik niet. Hij haat lijnen vermoedelijk en geeft meer om nu dan om morgen.

Daddy_gijs schreef op 22-02-2023 om 10:32:

[..]

Uit mijn nieuwsgierigheid: hoe had jij dit precies voor je gezien?
"Honey, I'm home!" -- "Oh hoi, waar ben jij geweest?" -- "Oh ik was even in de supermarkt om meer snacks te kopen en die heb ik in de auto opgegeten"
of
"Ik heb lekkere dingetjes voor vanavond gekocht" -- met het risico dat jij zegt: "zou je dat wel doen, want ik dacht dat je wilde afvallen..."

Eerlijkheid en veiligheid is een mooi iets, maar ik zie de link niet zo. Veiligheid/eerlijkheid moet juist resulteren in een feit dat HIJ zelf zegt dat hij moeite heeft met afvallen. En veiligheid betekent mijns inziens ook dat JIJ er daarom niks van zegt, maar wacht tot hij er zelf mee komt (en dat pas zegt: had ik wel in de gaten, hoe kan ik je helpen).

Maar ik ben -- niet als verwijt maar als nieuwsgierigheid -- benieuwd hoe TO dit voor zich ziet gaan.

En veiligheid is ook dat hij dit soort dingetjes niet hóeft te vertellen. Even ter aanvulling. Dat dit niet vertellen ook niet meteen verbergen of liegen is. 

Mevrouw75 schreef op 22-02-2023 om 14:59:

[..]

En veiligheid is ook dat hij dit soort dingetjes niet hóeft te vertellen. Even ter aanvulling. Dat dit niet vertellen ook niet meteen verbergen of liegen is.

Eens hij hoeft het niet te vertellen, maar beweren dat hij niet weet waarom hij aankomt....dat kan niet 

Yumi schreef op 22-02-2023 om 15:50:

[..]

Eens met je Letterkoekje.

Ik vind het overigens opmerkelijk dat we het normaal vinden om iemand aan te spreken op roken. Zodra het gaat over eten of alcoholgebruik dan lijkt dat veel gevoeliger te liggen. Open een topic met mijn man drinkt stiekem, en ik denk dat er hele andere reacties komen....

Ik ga ook niet luid verkondigen dat ik een biertje heb gedronken met collega’s als ik ergens moet overblijven ofzo. Dat doe ik dan niet stiekem, maar heb ik gewoon niet verteld. Ik zou het dan ook nogal lullig vinden als mijn man dan een topic opent dat ik stiekem drink, terwijl ik heb gewoon niet van elke scheet op de hoogte heb gehouden. Nounou zeg. 

De reacties verbazen mij ontzettend. Dat zoveel mensen het normaal vinden dat hij stiekem zit te eten en het zelf herkennen.

Dit klinkt als een verslaving en ik snap het als TO zich daar zorgen om maakt. 

Envelop schreef op 22-02-2023 om 16:04:

De reacties verbazen mij ontzettend. Dat zoveel mensen het normaal vinden dat hij stiekem zit te eten en het zelf herkennen.

Dit klinkt als een verslaving en ik snap het als TO zich daar zorgen om maakt.

Zou hem aan de leiband doen en verplicht inzage laten geven in zijn financiën? Op straffe van (van wat eigenlijk?)

Het kan to niet schelen dat hij eten haalt trouwens.