Daten en "bindingsangst"
Pfoe. Voor het eerst in jaren een superleuke man ontmoet. We lijken tot dusver een supergoede match en ik zie het (een toekomst) best met hem zitten. We daten nu zo'n vier maanden. Maar ineens, vrijwel uit het niks, is mij een soort verstikkend/paniekerig gevoel overvallen. Ik ben al jaren vrijgezel, gewend aan mijn eigen ritme en invulling van vrije tijd. Hij neemt daar nu een deel van in en opeens twijfel ik of ik dat wil of kan. Terwijl het tot dusver juist superfijn was als we samen waren. De ene helft van mij wil hem graag zien en vind hem echt heel erg leuk, de andere helft snakt naar adem.
Ik weet het niet meer. Ben ergens bang dat als dit gevoel groter wordt dat ik dan afhaak. En dan laat ik iets met veel potentie lopen en dat wil ik niet.
Is dit misschien herkenbaar? Hoe gaan of gingen jullie hier mee om? Tips?
Ja ik heb hetzelfde, maar ik haak al veel eerder af. Zelfs bij leuke gesprekken via de chat of redelijk leuke dates, krijg ik het benauwd. Ik weet ook precies hoe het komt: door mijn laatste relatie die heel toxisch was en waar ik veel te lang heb geprobeerd er toch wat van te maken. Ik vertrouw mijzelf gewoon niet meer.
Ik heb dan ook geen raad voor je, helaas. Maar ik lees graag hier mee of anderen wel raad hebben
Ik herken me ook in je verhaal. Goed dat je het herkent, dat is stap 1. Ik zag het pas een tijd nadat de relatie was gesneuveld. Uiteindelijk ben ik er zo goed als overheen gekomen door met iemand te gaan praten. Echt goede tips heb ik dus niet voor je helaas. Maar wil je wel succes wensen.
De enige tip die ik voor je heb, is om er met hem over te praten. Vertel hem hoe jij je voelt. Misschien lukt het jullie samen wel om een modus en tempo te vinden waarin er ook voor jou een balans blijft tussen samenzijn en vrijheid.
Blijf vooral óók je eigen leven leiden, je hoeft niet alles samen te doen. Maar betrek hem wel in je worsteling. Anders voelt hij aan dat je wat afstand neemt en gaat dan zelf invullen waarom je dat doet.
Ik heb een nogal giftige relatie achter de rug en een langere relatie daarna is nog niet gelukt. Date nu met een man, waarbij het gevoel heel goed is. Nog maar pril, maar merk dat ik op mijn hoede ben.
Angst voor .... Lees in jouw bericht ook angst.
Wat mij helpt om te bedenken is, wil ik hier nu iets mee? Want ik heb ook de keuze om te genieten van de momenten en meer hoeft nu nog niet.
Misschien hangt er voor jou meer vanaf? Wel goed om het er over te hebben, zou je het prettiger vinden om meer tijd voor jezelf te hebben? Gaat het te snel? Ben je misschien wel niet zo geschikt voor een relatie waarbij je alles samen doet? Heb je oude issues waar je misschien iets mee moet en heb je daar hulp bij nodig?
Goed dat je het signaleert, praten is de tweede stap. Succes! De liefde kan maar ingewikkeld wezen 🙃
Ik zou er ook met hem over praten. Misschien een idee om elkaar wat minder vaak te zien.
Beetje minder afspreken geen optie? Gewoon om die adem te kunnen pakken.
Goed dat je deze angst herkent. Vaak gaat dit gevoel van verstikking hand in hand met irritaties ( dat is een onbewust mechanisme om iemand op afstand te houden)
Het is zoeken naar het vertrouwen in jezelf om een gezonde hechting aan te gaan. Stap voor stap.
Liefdesbang is een passend boek.